Vandaag de afspraak bij de gyn gehad. We hebben een goed gesprek gehad en alle dingen zijn besproken. Ivm medicijnstop van mijn vriend, mogen we over twee weken alweer beginnen met de pil. Eigenlijk mag het pas vanaf 23 juli (ivm vakanties). Mijn menstruatie begint waarschijnlijk een paar dagen eerder zodat we dan een maand moesten wachten en pas eind augustus mochten beginnen met de pil. Maar mijn vriend is er vanaf eind augustus weer helemaal 'klaar' voor, dus om de voor hem pijnlijke tijd niet onnodig lang te rekken, hebben we het voor elkaar gekregen dat ik met de pil mag beginnen zodra ik ongesteld wordt. Gelukkig maar. Verder moet ik deze keer minder spuiten ivm overstimulatie en zal ik nog beter in de gaten worden gehouden. Tja, en hoe dat dan allemaal verloopt, dat zien we dan wel weer. Ik hoop maar dat het allemaal goed gaat. Maak me er natuurlijk wel zorgen over en vind het nu wel weer spannend worden hoor. Nu nog twee weken niets en dan begint het voor ons dus weer. Allemaal wat sneller dan verwacht.
Oh spannend zeg, super dat jullie dat voor elkaar gekregen hebben. Ook wel weer eng he beginnen, ik heb dat nu nog steeds. Maar jullie zijn volgens mij heel sterk samen!!!
Spannend weer zeg. Goed dat jullie eerder mogen beginnen. Lijkt me best lastig als je ook nog eens te maken hebt met medicijnenstop en pijn van je vriend. Ik hoop en duim op geluk voor jullie de komende poging.
Het begin is er weer. Gisteren ongesteld geworden en dus begonnen met de pil voor IVF-2. Maandag het ziekenhuis bellen om door te geven dat ik begonnen ben en om een afspraak te maken voor een prikschema. we gaan er weer voor..
Heel veel sterkte en succes met de komende poging. Ik duim voor je! En ik hoop dat deze poging jullie een wondertje mag brengen. Liefs Zora
Zo, het is alweer een tijdje geleden dat ik hier geschreven heb. Gisteren weer naar de gyn geweest. Echo gehad en alles zag er verbazingwekkend rustig uit. De gyn was zeer tevreden en had dit na het afgelopen jaar eigenlijk niet verwacht. Die twee maanden rust heeft dus wel goed gedaan. Mag volgende week met de decapeptyl beginnen. Zie er wel een beetje tegenop, vooral wat de hormonen weer met me doen. Ben er erg gevoelig voor en hoop echt dat ik me deze keer wat beter voel dan vorig jaar. Maar heb er toch ook wel weer zin in, gek eigenlijk he? Liefs Mar
Alweer bijna starten, ja inderdaad gek zoals je in mijn topic schreef dat je er 'zin' in hebt. Maar je wil er gewoon zelf alles aan doen om je kinderwens te laten vervullen. Ik wens je heel veel succes met de komende poging.
Ik wil je heel veel succes wensen! Super dat je lichaam zo hersteld is, ik ga je volgen en voor je duimen!!!
Zo, de eerste spuit zit er weer in. We zijn dus weer officieel begonnen. Vond het wel weer erg spannend, maar gelukkig ging het goed. Hoop dat het allemaal goed blijft gaan
Spanennd meid, ik begin alvast vor je te duimen en zal aan je denken, ook volgende week als ik met vakantie ben. Liefs Zora
Ik heb vandaag spuit nummer 6 gezet, maar ik begin nu al te merken dat er veel hormonen in mijn lijf zitten. Ik heb af en toe echt stemmingswisselingen, het ene moment voel ik me prima maar het volgende moment bekruipt me zo'n onbehaaglijk gevoel en dan kan ik wel janken. Bah! Vrijdag voor het eerst weer naar mijn werk geweest. Ik werk in het onderwijs, dus heb een heerlijk lange vakantie achter de rug. Iedereen was er weer. Kwam er weer iemand vertellen dat ze 12 weken zwanger is. In februari begonnen, dus al heel snel gelukt. Iedereen natuurlijk erg blij, maar ik voelde de brandende blikken gewoon. Proberen natuurlijk je allerbeste glimlach op te zetten, maar ik wist niet hoe snel ik weg moest komen. Kon het nog net opbrengen om haar te feliciteren, maar daarna ben ik maar naar mijn klas gegaan. Kon wel janken! Daarna kwam er nog even een collega naar me toe, zegt ze dat ze begrijpt dat het moeilijk voor me is. Ja, heel lief hoor, maar natuurlijk begrijpt ze er geen bal van! Hoe goed iedereen het ook bedoelt, ze snappen er gewoon echt geen bal van! Had de hele dag een behoorlijk rotgevoel en moet er nu nog steeds aan denken. Dit is nummer 7 die na ons zijn begonnen en eerder zwanger zijn. Het is zo ontzettend oneerlijk! Nou, een beetje een negatief bericht vandaag. Morgen weer aan het werk. Had gehoopt dan weer een beetje afleiding te hebben en er niet steeds mee geconfronteerd te worden, maar dat wordt nu waarschijnlijk toch lastig...
Ook nog even in je eigen topic een knuf van mij, zet 'm op meid, niemand die het niet (heeft) meegemaakt weet hoe jij je nu voelt, zo simpel is dat. Ik denk aan je, weet je al wanneer je de echo hebt of is het ongi afwachten?
Hey meid, Kwam even kijken hoe het met je is. Spannend dat je weer bent begonnen. Ben ook wel heel benieuwd wanneer je je echo hebt! Ik ga iig heel hard voor je duimen dat het er allemaal goed uitziet. Wel erg voor je dat je gelijk je eerste werkdag zo rot begint. Tis behoorlijk confronterend en hoe goed mensen het ook proberen te begrijpen, ze weten niet wat wij voelen en door maken. Daar mag je ook best negatief over doen, het is gewoon een rotgevoel wat je dan hebt. Hoeveel je het een ander ook gunt, het doet ook zo ontzettend zeer. Tis ook allemaal niet niks! Heel veel sterkte met alles.
Linda, lief dat je even komt kijken hoe het met me gaat. Vind het leuk dat je ons nog steeds een hart onder de riem komt steken! Elin, ik ben de eerste week wel aardig doorgekomen, maar vond het wel erg zwaar. Vooral de laatste dagen loop ik op mijn tenen, omdat de hormonen nu echt beginnen te werken. Moet oppassen wat ik zeg, want anders barst de bom Vandaag teleurstelling zoveel. Ben de tel inmiddels kwijt..... Vanmorgen de echo gehad en die was erg teleurstellend. Er zaten wel wat eitjes, maar niet eens duidelijk genoeg om te meten. Mijn baarmoederslijmvlies was ook nog erg dun en mijn menstruatie duurt al 8 dagen en dat is ook niet goed. De gyn wilde het eerst nog even aankijken en vrijdag weer kijken om te zien wat er zou gebeuren. Daarna begon hij over afbreken omdat er volgens hem nu toch weinig kans zou zijn dat dit zou lukken Toen heb ik maar eens even gewezen op mijn verzekering. Ik ben verzekerd bij Menzis en die rekenen een afgebroken poging vanaf de hormoonstimulatie al als een poging. Dat zou dus betekenen dat ik poging twee kwijt ben. Hij begon zelf nog over een IUI (op papier dan om de verzekering om te leiden), maar waarschijnlijk kan dat ook niet meer. Ik spuit al twee weken decapeptyl en dat heb je niet nodig bij IUI. Dus volgens hem zou de verzekering daar ook niet in trappen. Ik moet nu doorgaan met spuiten en vrijdag weer komen. Dan hoop ik dat de eitjes toch zijn gaan groeien en dat we nog een kans hebben, hoe klein die ook maar mag zijn. Anders is onze poging voorbij... Dit kwam wel erg onverwacht, hier had ik totaal niet op gerekend. Kon me nog erg goed houden, maar op een gegeven moment brak ik gewoon. Kon de tranen niet meer bedwingen. Waarom moet dit nou weer gebeuren? Waarom is het ons nou niet gegund? Waarom....
Hier vandaag gelukkig wat beter nieuws. De eitjes waren gegroeid. Ze waren een stuk duidelijker en mijn gyn kon nu zeggen dat er zo'n 15 eitjes zaten. Tjonge, wat een opluchting zeg. We moeten nog niet te enthousiast zijn, maar voorlopig gaan we toch nog door. Zondag weer komen en dan zit de groei er hopelijk nog steeds in. Voor nu eerst goed nieuws, maar toch ook nog even afwachten.
Hier vanochtend een nare ochtend gehad. Het begon gisteravond al. Had veel pijn en op een gegeven moment voelde ik dat ik begon te vloeien. Dus even naar de wc om een nieuw inlegkruisje in te doen, zat ik dus helemaal onder het bloed Verloor een stolsel en het bloed spoot er gewoon uit. Wist niet wat me overkwam zeg. Beetje paniekerig, maar daarna was het ook over. Dus dacht dat het misschien nog wat achtergebleven bloed was. Vanmorgen om half acht werd ik wakker en voelde ik het weer. Dus weer naar de wc. Had het bloed zo ongeveer op mijn rug zitten Vreselijk, weer een heleboel stolsels en er kwam geen einde aan het bloeden. Heb een half uur op de wc gezeten, daarna gedouched. Maar ook toen hield het niet op. Bijna anderhalf uur in de auto gezeten met mijn benen stijf tegen elkaar aan gekrepen. Mijn vriend heeft me voor de ingang afgezet en ik moest rennend naar de wc. Voelde het alweer stromen en op de wc een paar stolsels en FLATS!! een heleboel bloed. Was al doorgelekt, dus had ook al bloed in mijn broek zitten. Nou, lekker hoor. Dus maar een rolstoel gepakt, want zolang ik maar bleef zitten, liep het er tenminste niet uit. Nog drie keer naar de wc en toen was ik aan de beurt. Kwam jankend de kamer in. Was helemaal in paniek, wat was dit nou weer? Dus direct maar even kijken. Blijkt het van mijn endometriose te komen. Die is behoorlijk aangewakkerd door de hormonen en dat is nu heel hevig aan het bloeden. Het bloed liep gewoon bij de stoel naar beneden De gyn wist me wel gerust te stellen. Hoewel het erg ongemakkelijk is, heeft dit geen invloed op de follikels en het baarmoederslijmvlies. Dat zag er juist heel goed uit. De follikels waren weer gegroeid en hij sprak nu al over een punctie. Dinsdag weer komen voor een echo en dan waarschijnlijk donderdag de punctie. Heb nu eerst een antibioticumkuur gekregen voor de endo en hopelijk gaat dat snel werken. Kan nog geen 10 minuten staan en het loopt alweer. Dan snel naar de wc anders komt het bij mijn broekspijpen naar beneden. We waren allebei behoorlijk in paniek vanochtend, maar gelukkig hebben we toch nog goed nieuws. Het belangrijkste is nu: we gaan nog steeds door!
Ik ben vanochtend nog gebeld door mijn gyn. Had al gevraagd om een roesje voor de punctie, maar na wat er zondag is gebeurd, lijkt hem dit niet genoeg. Moet nu een ruggenprik. Morgen om 7 uur moet ik me melden en dan om 8 uur de punctie. Vind het wel erg spannend weer hoor, zeker nu ik dus ook een ruggenprik moet.
Meiden, ben er weer hoor. alles is gelukkig erg goed verlopen, mede dankzij de ruggenprik. Zag er vreselijk tegenop, maar dat was helemaal niet nodig. Heb er niets van gevoeld. Wel heel raar dat je dan geen gevoel meer hebt in je onderlichaam. Ze hebben 14 goede eicellen gevonden en het zaad was ook goed. Heel netjes dus. Zaterdag worden we gebeld over het aantal bevruchtingen en maandag de terugplaatsing. Heb gistermiddag wel weer erg veel pijn gehad. Was hetzelfde gevoel als met de overstimulatie, dus maakte me wel zorgen. Dus naar het ziekenhuis gebeld, volgens de gyn hoefde ik niet bang te zijn voor een overstimulatie en komt de pijn mede door de endometriose. Mocht morfine tegen de pijn, omdat paracetamol niet meer werkte en dat werkt prima Nu nog even lekker rustig aan doen en wachten op de uitslag morgen!