heel veel succes! neem daarna goed de tijd voor jezelf, ik kom in de loop van de dag even kijken hoe het met je gaat!
hoi dames Alweer een tijdje geleden dat ik hier ben geweest. Kon ook niet anders, ben net vandaag uit het ziekenhuis gekomen na 8 dagen opname. Even een update Woensdag 29 oktober: punctie Viel op zich wel mee. Had wel last van de verdoving, maar verder weinig gevoeld. Moest wel de hele ochtend in het ziekenhuis blijven, want naderhand werd ik niet goed en had ik veel pijn. 's middags mocht ik naar huis. Had meegekregen dat ik tot de terugplaatsing erg rustig aan moest doen. Vrijdag 31 oktober Werd 's ochtends om 4.30 uur wakker met verschrikkelijk veel pijn in mijn buik. Heb liggen gillen van de pijn. Dacht echt dat ik dood ging. Uiteindelijk met de ambulance naar de eerste hulp gebracht. Omdat het ziekenhuis waar we onder behandeling zijn niet in de buurt is, heb ik drie uur met deze verschrikkelijke pijn moeten omgaan. Na de onderzoeken kreeg ik daar een flinke shot morfine. Hier werd ik ook een beetje rustig van. Uiteindelijk bleek dat het heel erg fout was gegaan en dat ik het hyperstimulatie syndroom had. Ontzettend vergrote eierstokken die bijna op knappen stonden, veroorzaakten de pijn. De volgende dag bleek dat ik ook heel veel vocht in mijn buikholte had. Een paar dagen later had ik zo'n dikke buik dat ik wel vijf maanden zwanger leek. Verschrikkelijk, wat heb ik me ellendig gevoeld zeg. Lag ook nog op de kraamafdeling, dus om de haverklap pasgeboren baby'tjes om me heen. Heb uiteindelijk acht dagen in het ziekenhuis moeten verblijven. Ben vandaag weer thuis gekomen. Ben nog niet beter, maar er zit vooruitgang in dus ik mag thuis verder herstellen. Had uiteindelijk 18 eitjes, waarvan er 17 bevrucht zijn . Helaas heeft de terugplaatsing niet plaats mogen vinden. Na onderzoek bleke 11 eitjes sterk genoeg om in te vriezen. Dit geeft dus hoop en ik heb het gelukkig allemaal niet voor niets moeten ondergaan. Heb het lichamelijk erg zwaar gehad afgelopen week en ik denk dat de grootste klap, de emotionele klap, nog wel gaat komen. Het is een zware weg die ons zal leiden naar onze droom... Liefs Mar
jeetje wat een heftig verhaal, ik schrik ervan! gelukkig dat je eskimootjes hebt maar eerst dus even flink aansterken, nou meis heel veel sterkte nog even!
Jeetje mina.... Wat zul jij je ellendig gevoeld hebben. Heel veel sterkte, en hopelijk knap je snel weer op. Gelukkig maar dat ze die eitjes in konden vriezen..
jeetje meid wat erg zeg hopelijk knap je snel weer op, en kunnen ze later alsnog een tp doen doe het rustig aan en heel veel sterkte!
Jeetje zeg, ik heb tranen in mijn ogen, al is het wel fijn dat je 11 eitjes ingevroren hebt! Ik hoop dat je snel hersteld, beterschap..
Jeetje meis, wat heftig. Heel veel sterkte en kracht toegewenst en een hele dikke knuffel. Gelukkig zijn er nog eskimootjes meid. Liefs Zora
Hoi allemaal Ben langzaam weer aan het opkrabbelen. Voel me lichamelijk al een stuk beter, alleen geestelijk heb ik het af en toe nog erg moeilijk. Het besef dat het allemaal heel anders had kunnen aflopen, komt wel erg hard aan hoor. Ik krijg ook vaak de opmerking:"heb je dat er allemaal wel voor over?" Dit is dus echt weer zo'n opmerking van iemand die er helemaal niets van begrijpt. Als je heeeeel graag een kindje wilt, heb je er toch alles voor over? Ik wel, tenminste. Tuurlijk is mijn eigen gezondheid het belangrijkste, maar je verlegt wel steeds je grenzen. Je kiest er toch ook niet voor of zo? Dit zijn dan echt weer van die mensen die zelf al kinderen hebben en die er dus helemaal niets van begrijpen hoe het is om in deze situatie te zitten. Ervaren jullie dit ook zo? Maar goed, om even verder te gaan op mijn eigen verhaal... Gisteren naar het ziekenhuis geweest voor een echo. We hebben 11 cryo's die op ons liggen te wachten. We zouden eigenlijk pas in de volgende cyclus (dec) weer voor een terugplaatsing gaan. Maar omdat ze dan dicht zijn ivm kerst en oud en nieuw, heb ik gevraagd of het deze cyclus al zou kunnen. Tegen alle verwachtingen in was dat helemaal geen probleem! Fantastisch nieuws dus. Mijn rechter eierstok was nog wel wat vergroot en had nog wel wat vochtblaasjes, in mijn buikholte zat ook nog wat vocht, maar dat is volgens de arts helemaal geen probleem. Kan ook wel een paar weken duren voordat dat weer helemaal normaal is. Maandag weer voor een echo, even afwachten dus wannneer een TP zou zijn. we zitten dus weer in de race... Liefs Mar
Hey allemaal, Ik heb er even zwaar de pest in... Afgelopen maandag en woensdag voor een echo geweest. Was niet echt veel groei te zien, maar het groeide allemaal wel. Nog geen reden tot ongerustheid, aangezien mijn hormoonhuishouding toch wel een flinke dreun gehad heeft. Vrijdag weer geweest voor een echo en bleek er helemaal geen activiteit meer te zijn! Nu bleek ook dat ik nog een inwendige bloeding heb gehad, waarschijnlijk mijn baarmoeder of mijn eierstokken.... Alsof het allemaal niet erger kan zeg! Ik zit nog steeds in de ziektewet en dacht dat ik volgende week langzaam weer een beetje aan het werk kon, maar nu werd mij op mijn hart gedrukt dat ik echt rustig aan moet doen. Ja hoor, alsof ik dat nog niet doe! Heb een week in het ziekenhuis gelegen en zit verdorie al drie weken thuis niks te doen. Ik moet maandag weer komen, maar als het dan nog stil ligt, volgt er dus geen terugplaatsing. Voel me nu zwaar k.... en heb er echt flink de pest in. Ben moe van alles.... Liefs Mar
HJey meis, ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen, maar ik proef je telurstelling, kan er nou nooit eens iets gewoon makkelijk gaan. Heel veel sterkte meis en een dikke knuffel.
jeetje zeg de ellende gaat gewoon door, weet niet goed wat ik moet zeggen alleen een hele dikke knuffel in deze hele moeilijke tijd! ik duim nog even door voor maandag hoor!
En ja hoor, alsof het allemaal niet erger kan... Vandaag weer naar de gyn geweest. Terugplaatsing is nu officieel van de baan. Nog steeds geen activiteit. Heb al twee dagen heel erg buikpijn. Nu maakt de gyn zich toch zorgen om die bloeding die ik gehad heb. Er was nog een flink bloedstolsel te zien, maar hij kon nu eigenlijk niet met zekerheid zeggen of de bloeding gestopt was. Ik moet woensdag bellen om door te geven hoe het gaat en eventueel 's middags nog even langs komen voor een echo. De gyn wil het goed in de gaten houden, want hij vertrouwt het niet helemaal Dus het gaat allemaal maar door met de ellende hier...
jeetje ik weet even niet wat ik moet zeggen, een hele dikke knuffel, maar er zal wel niet veel zijn wat je nu opbeurd, hou je taai meis, je gezondheid gaat nu echt even voor maarja makkelijk praten he! nogmaal *hug*
jeetje mar zit net je verhaal te lezen. wat een ellende heb jij meegemaakt zeg. kom je daarom even een hele dikke knuffel brengen. liefs lisa.