Ja, maar we kunnen toch niet tot in het oneindige doorgaan in allerlei uitkeringen e.d. zonder dat er eens gekeken wordt of het nou eens echt noodzakelijk is. Dat het vervelend is dat je 'm niet meer zou krijgen daar zal iedereen het over eens zijn. Maar pure noodzaak? Nee, dat zie ik niet met een verdienende partner. Dat geld moet ergens vandaan komen en zoals we allemaal weten is dat er gewoon niet. Als een uitkering terecht is, dan hoor je mij daar niet over, MAAR ik vind wel dat andere inkomens in het gezien gewoon meegeteld moeten worden. Ik vind de WW niet slecht geregeld. Je hebt 2 jaar de tijd en dat vind ik persoonlijk veel. Daarbij heb ik daar idd zelf voor betaald via mijn salaris al die jaren, dus ik vind dat van een totaal andere orde.
Maar wij hebben een koophuis! Huurhuis zouden we makkelijk rond kunnen komen. Mijn vriend had dit huis al toen we elkaar leerde kennen. In mijn kleine huurhuisje met 1 slaapkamer konden we nooit met zijn 4e gaan wonen. Had ik een eensgezinswoning hadden we in mijn huis gaan wonen en zijn woning te koop gezet. Maar zo was de situatie nu eenmaal niet. Maar is het niet zo dat als je altijd gewerkt hebt en je word werkloos dat je een ww uitkering krijgt voor x aantal maanden? Dat krijg je ook gewoon als je een partner hebt. De enige uitkering die je niet krijgt als je een partner hebt die inkomen heeft is de bijstand. Als iemand zelf ziek word dan praten sommige denk ik wel anders omdat als je zelf helemaal 0,0 inkomen hebt moet je voor elk dubbeltje die je wil uitgeven je hand ophouden bij je partner. Bij ons is het wel zo dat al het geld van ons samen is, maar toch ben ik blij met mijn eigen rekening en dat ik geen geld aan mijn vriend hoef te vragen. Wajong is geen vet pot hoor. Kan er mijn eigen rekeningen mee betalen en soms is wat kleding. Maar merendeel in mijn kast is oud en heb geen geld voor nieuwe. Pas als mensen in zo'n zelfde situatie zitten kan je je echt inleven denk ik. (en dat begrijp ik ook hoor)
Misschien vat ik dit verkeerd op hoor. Maar ik heb nooit kunnen bijdragen aan mijn uitkering omdat ik nooit heb kunnen werken. Anders had ik met liefde willen mee betalen voor als ik de uitkering ooit nodig zou hebben.
Yep ik ken ook iemand die rijkelijk misbruik maakt van deze uitkering... Heeft altijd een prima baan gehad, ontslag genomen uit zichzelf want hij had er geen zin meer in, drugs gaan gebruiken en er een puinhoop van gemaakt. Ineens een soort van 'ingebeelde gedragsstoornis' en hoppa een Wajong uitkering en meneer speelt de hele dag met zijn *piep* Hij lacht zich rot Er zullen heus wel echte gevallen tussen zitten hoor die niet kunnen werken maar er zitten een hoop rotte appels tussen en voor hem vind ik het prima dat het afgeschaft gaat worden.
Dat klopt - maar daar draag ik wel elke maand een percentage voor af, en dat geldt ook voor de zw. Dat zijn "sociale verzekeringen" en daar betaald iedere werkende in NL een premie voor iedere maand. Sociale voorzieningen (bijstand, Wajong e.d.) worden gefinancierd uit algemene middelen. Ja, en dat is waar wij dan denk ik een verschil van instelling hebben dan. Mijn man heeft nooit zijn handje op hoeven houden, hij heeft dat nooit zo gevoeld en ik heb hem nooit dat gevoel gegeven. We waren samen, met een gezinsinkomen. Klaar.
Nou ja ik vind het wel goed dat het herzien word. Ik ken hier in de buurt al zeker 7 mensen die een wajong hebben waarvan er 1 echt niet kan werken. Ook vind ik dat als je een partner hebt die genoeg verdient de wajong ook afgeschaft kan worden. Maar er word heel erg misbruikt gemaakt van wajong dus vind dat er wel eens kritisch naar gekeken mag worden.
Ik ben zelf 1,5 jaar ziek geweest ( psychisch niet in orde pnd en vermoedde van nog meer dingen ) daardoor angst/paniekstoornis waardoor ik niet meer naar buiten durfde. Volgens het uwv 100% arbeidsgeschikt en kon dus werken. Uitkering werd stop gezet en kon met terug werkende kracht de maanden die ik had gehad terug betalen. Ik heb dus 1,5 jaar thuis gezeten waarvan ik 5 dagen pw naar dagbehandeling ging om beter te worden en kreeg geen rooie rot cent. Mijn man verdiende toen ook " maar" een simpel loontje en we moesten het er mee doen. Vond ik dat leuk nee! Maar na tig keer in beroep gegaan te zijn was ik er wel klaar mee en zou ik geen uitkering krijgen tot ik "beter" was om te werken. Ik heb dus 1,5 jaar niks gehad terwijl ik niet in staat was om te werken. En geloof me ik was heul blij dat ik mijn handje kon op houden bij mijn man ( of naja dat hij werkte zodat wij rond konden komen ) Ik zie het namelijk niet als handje op houden als je samen een huishouden runt of je nou werkt of niet.
Niet rot bedoeld ofzo, maar hoezo wil je onafhankelijk zijn want dat ben je immers niet aangezien je nu ook een handje op moet houden... toch? Alleen niet bij je partner maar bij de Overheid...
Hoi, ik vroeg me het volgende af, ze zeggen dat je meteen in de bijstand komt, maar hoe zit het dan met de huur, hypotheek en ziektekosten enz enz die je hebt? Ik ben het persoonlijk wel eens met die herkeuring maar ze hadden daar veel eerder mee moeten komen want de mensen die nu de vaste lasten hebben gebaseerd zijn op hun inkomen van nu kunnen behoorlijk in de problemen komen toch? Je kan niet zomaar je huis uit of van huurwoning veranderen. Wie kan me dit vertellen? Het herkeuren zou moeten worden ingevoerd op mensen die nú aanspraak willen maken op wajong, want de mensen die het jaren toegewezen hebben gekregen, zullen behoorlijk veel hulp moeten krijgen....
Ik neem aan dat er wel hulp is, maar denk verder zo snel mogelijk aan werk komen? Overigens vind ik het 'handje op moeten houden bij man of vriend' verder geen reden om dan maar een uitkering toe te kennen. Ik zie een uitkering als een vangnet om te kunnen overleven met je gezin, niet te compensatie van iets. Ik heb een vriendin met ziek kind en is daarom gestopt met werken, die krijgt ook verder niks. Een wajong uitkering voor iemand die getrouwd is met iemand die meer dan modaal verdiend bijv is toch ook wel een beetje vreemd.
Denk dat er niks mis mee is, als er echt een goede reden is waarom je wajong ontvangt zul je ook niks te vrezen hebben.
Ehm niks ten nadele van WA-jongers maar als mijn man zijn baan kwijtraakt moeten wij toch ook ons huis uit? De hypotheek is toch ook op zijn salaris berekend? Vind het sowieso erg raar dat je een hypotheek kon krijgen op een soort uitkering als de WA-Jong.
ik vind het een goed idee. uitzonderingen daargelaten( en dat is vast iedereen met een wa jong hier op zp) vind ik dat er vroeger veel te veel met uitkeringen is gestrooid. ik ken ook mensen met een wa jong of gewone uitkering.. zogezegd niet kunnen werken maar wel heel de week bijbeunen en aan het eind van de maand scheppen ze 4-5 duizend euro op... als je kan beunen kan je ook werken. daarbij vind ik ook dat er in 8 van de 10 gevallen ander werk kan worden gedaan. ik noem maar iets.. iemand die verlamd is aan zijn benen kan wel een kantoorbaan doen ofzo...
Dat medisch dossier moet je inderdaad standaard bij iedere afspraak meenemen. Maar ja, als ze het daar niet mee eens zijn en zij hebben het laatste woord, heb je hard gezegd pech. Ik snap dat "handje ophouden bij man/vriend" ook niet zo eigenlijk, als je een uitkering hebt dan houd je ook je handje op, maar dan bij de overheid. Mijn man is ook lang degene geweest die voor het inkomsten zorgde maar als ik nieuwe kleding nodig had zag ik dat niet als "handje ophouden" oid. Geld is gewoon van ons samen, als echtpaar en later als gezin.