matcho mama...

Bij de eerste ziekenhuis ingeleid ivm hartafwijking van dochter. Begon om 23.00 met 2 cm rug been en buik weeën. Om 4 uur nog steeds 2 cm toen om ruggeprik gevraagd omdat ik verstijfde van de pijn en dus alles tegen hield . Een uur later zat ik op 10 cm. En is dochter met spoed met vacumpomp gehaald.

2e bevalling spontaan en zonder pijnstilling wel in ziekenhuis ivm mijn hartafwijking dus mag niet thuis. Weer rug en been weeën maar vond ze beter op te vangen. 2 minuten persen en daar was ze
3e ging precies zoals nr2 weer 2 minuten persen meneer had hand naast zijn hoofd en was een kilo zwaarder dan zijn zussen. Maar zowel 2e als 3e geen schade aan over gehouden.

Nu zwanger van de 4e en hoop dat het gaat als de vorige 2. Maar als ik de pijn niet trek vraag ik eerder om een ruggeprik.

 

Haha na twee keer hell van een bevalling, hoopte ik dat ik afgelopen januari wel pijnbestrijding kon krijgen, (ik ontsluit te snel waardoor er geen tijd is om pijnbestrijding te krijgen) helaas weer van vier naar volledige ontsluiting binnen een half uur en hoppaa weer flink uitgescheurd.
Maar had me dan echt niet minder stoer gevoeld, eerder damn.. Had ik maar pijnbestrijding kunnen krijgen dan had ik de geboorte van mijn dochters bewuster meegemaakt ipv helemaal van de wereld.

Ik begrijp het op eigen kracht willen doen enz maar ook met pijnbestrijding doe je het op eigen kracht en mag je trots op jezelf zijn dat je een inimini mensje op de wereld hebt gezet.

 

Ik smeekte om pijnstilling maar ik mocht het niet. Normaal kan ik heel wat hebben qua pijn maar hoop toch echt heel hard dat ik bij een volgende bevalling wel pijnstilling mag. Zonder weeën storm en uitscheuren is het misschien te doen maar anders...herinner me die pijn nog als de dag van gister

 

Herkenbaar hoor. Ik wilde graag thuis bevallen en wel zo natuurlijk mogelijk. De weeen zou ik wel even rustig opvangen. Pff wat had ik t allemaal onderschat zeg.. Mijn ontsluiting vorderde ook niet en ik had hele erge buik- en rugweeen. Ik heb t halve ziekenhuis bij mekaar geschreeuwd en gegild geloof ik..

Voor een ruggenprik was t al te laat dus kreeg ik morfine maar dit hielp totaal niet tegen de pijn. Maar ik schaam me niet hoor dat ik om pijnstilling heb gevraagd! Ik wist niet dat bevallen zo pijn deed. Het is niet laf om daarom te vragen en degene die dat wel beweren nodig ik graag uit in mijn schoenen te komen staan. Niet bij iedereen vallen de kinderen er pijnloos uit!

 

Bij mij geen twijfel: ik wil pijnbestrijding!!
Lage pijngrens, en waarom pijn hebben als er pijnbestrijding is?

 

Ik ben misschien wat overgevoelig op dit punt, maar ik vind de opmerking 'je hebt haar er zelf uitgekregen dus je bent een topper' oid best pijnlijk. Voor diegenen die hulp nodig hadden van tang of pomp of zelfs een keizersnede...

Ik heb dus al een poos het gevoel dat ik gefaald heb omdat ik mijn zoontje er niet zelf (op tijd) uit kreeg waardoor het een vacuumverlossing werd. Fijn dat het jullie wel is gelukt, maar ook dat maakt iemand niet stoerder of minder stoer dan een ander...

 

Hier die ervaring.
Eerste bevalling snel (4,5 uur), maar onwijs veel pijn gehad van de allereerste tot de allerlaatste wee. Ruggenprik gekregen maar niet heel veel aan gehad, voordat ze het pompje aan konden sluiten had ik al persweeen en mochten ze niks meer geven. Uiteindelijk dus alleen de prik zelf grhad met de 'basis'pijnstilling die dan gegeven wordt.
Tweede lekker thuis bevallen en niks aan pijnstilling (nodig) gehad.
Moet er wel bijzeggen dat het twee hele verschillende bevallingen waren, bij de eerste kwam de pijn meteen knoerhard binnen, was echt een hel, terwijl het bij de tweede veel beter vol te houden was. Het bouwde met een hoop lichte voorweeen op naar he 'echte werk' en was alweer klaar voor ik uberhaubt aan pijnstilling kon denken (1 uur en een kwartier)

Succes straks!!

 

Heb mijn eerste bevalling ook met een ruggenprik gedaan en tweede zonder. Tja, elke bevalling is anders, doe het liefst zonder!