Tja, het is soms zo druk in mn hoofd dat ik bang ben gek te worden. Ik heb 2 hele leuke nog niet schoolgaande kinderen. Ze zijn allebei erg ondernemend en de oudste is een flinke peuterpuber. Als ik met ze thuis ben, 2 dagen in de week (ik werk 3 dagen) heb ik constant het gevoel tekort te schieten. Elk vertrek in huis is vaak een zooitje, als ik iets opruim is het een minuut later weer een bende, ik zie continu klusjes om me heen waar ik nooit aan toe kom. We hebben 1x in de 2 weken een schoonmaakster wat superfijn is maar een uur later is de troep weer terug. Mn werk is een uitvlucht maar wel enorm druk. Ik voel me dag en nacht opgejaagd en mn jongste van 1.5 slaapt nog steeds niet door. Ik wil gewoon genieten maar ben altijd gestresst en wil daar zo graag van af. Is er iemand die het herkend?
ja, daarom heten het de tropen jaren. Tip 1: Laat het perfecte plaatje van een schoon en opgeruimd huis los. Met 2 kinderen onder de 7/8 is het normaal om je om te keren nadat je iets gedaan hebt en dat er dan weer van alles ligt. Schoonmaken en opruimen als 2 verschillende dingen gaan zien, dat ergens een stapel, moet nog uitgezocht, komt wel als ik tijd hebt spullen liggen en speelgoed het huis overneemt is niet erg, als de oppervlaktes waar van gegeten word schoon zijn, de vloer en wc schoon zijn, de was zo dat jullie kleren aankunnen... dan ben je al een enorm eind. Heb je een vriend/man , schakel die in, ook zijn huis. Vraag je schoonmaakster of ze tijdelijk 1 x per week kan . vraag of de kids een paar uur bij opa en oma kunnen spelen en ga met je man door het huis en dan grondig opruimen. neem een dag vrij terwijl je kids op school zitten en ga LEUKE dingen voor jezelf doen terwijl de schoonmaakster je huis doet. Jij bent 1 persoon met 2 handen daarmee moet je het doen, echt als de kinderen ouder worden is het makkelijker. Accepteer dat het nu zo is en geef jezelf die rust.
Dankjewel voor je reactie famoffour, doet me goed. Het gaat heel erg met ups en downs. Ik vind de combinatie kinderen en werk echt erg zwaar. Ik heb morgen een sollicitatiegesprek en zie er als een berg tegenop. Ik ben moe en zit niet goed in mn vel. Mijn vriend doet heel veel thuis en helpt me waar hij kan. De schoonmaakster vaker laten komen is geen geld voor helaas en we hebben geen opa's en oma's die op kunnen passen. Ik probeer zoveel mogelijk leuke dingen met de kinderen te doen. Ik zie alleen vaak door de bomen het bos niet meer en barst best vaak in huilen uit
Heel herkenbaar. Hier was het een combi van 3 kleine kids en een postnatale depressie. Hier ook geen opvang van opa/oma's en een man die veel weg is door studie en werk. Inmiddels gaat het beter nu ze allemaal op school zitten én ik mij zelf weer wat beter voel. Doordat ik wat beter in mijn vel zit heb ik meer energie voor dingen. Maar nog loop ik achter de feiten aan hoor, er is gewoon niet genoeg tijd om het allemaal te doen, dat heb ik inmiddels wel wat meer kunnen accepteren.
Ook herkenbaar. Met 3 kinderen onder de 5 jaar was en is het hier ook regelmatig enorm druk. Tropenjaren inderdaad. En hier geldt ook, hoe cliche ook, loslaten. Het huis een zootje? Prima, dat is dan maar zo. Ik begrijp dat je er niet gelukkiger van wordt maar jezelf continu in de weg zitten door van alles van jezelf te eisen, dat gaat niet werken. Wat zijn de prioriteiten? De kinderen. Zijn ze lekker aan het spelen? Prima, neem dan een kopje koffie, krantje erbij, en ontspan even. Maken ze ruzie? Ik meng me er niet meer in, ze moeten leren het zelf op te lossen. Vaak bijt ik ook op mijn tong, maar als ik me er niet mee bemoei zijn ze na een paar minuten het beu en gaan ze of lief verder spelen, of even apart van elkaar. Zoek verder iets om te ontspannen. Als de kinderen op bed liggen kruip ik op de bank met een goede serie/film. Dat is echt mijn manier om te relaxen. Als je gelukkig wordt van sport, plan een sportavondje in. Qua doorslapen, kan je afwisselen met je partner? Dat hij de ene nacht eruit gaat, en jij de andere?
Idd.. je zult het moeten accepteren en dat is heel moeilijk, ik weet er alles van helaas... Ik heb weliswaar vandaag de kinderen eten gegeven,de oudste naar school gebracht, een was in de droger en de wasmachine gedaan... en dat is het... als de baby slaapt is de peuter wakker en andersom.. ik moet dus nog steeds naar de winkel... waarschijnlijk over 1,5 uur... dan weer een fles geven en om 16.00 het eten maken want ik ga om 17.00 naar Mn werk.. Als ik wegga dan zit de was uit de droger in een mand gemikt, die uit de wasmachine in de droger, het speelgoed ligt ng op de vloer, de keuken is nog rommelig van het gemaakte eten, ik heb boven nog een mand staan met troep van beneden, kleren e.d om op te ruimen... en deze dag is geen uitzondering Probeer gewoon elke dag 1 ding te doen die je gedaan wil hebben en als dat goed gaat kan je een beetje uitbreiden. En een routine voor jezelf, zodat je op bepaalde tijden tijd hebt om iets te doen Overigens is rommel niet hetzelfde als vies.. En ach hier ligt heus wel eens( oké meer dan eens)een laagje stof op de meubels of de wasbak in de badkamer.... het is niet anders
Heel erg bedankt voor jullie reacties. Ik ben dus niet gek het gaat nu wel weer goed. Ik ben zo perfectionistisch en dat is met kleine kinderen niet altijd handig. Ik vind het geweldig leuk met mn kinderen, wat ik lastig vind is al die klussen die ik van mezelf moet doen in mn hoofd loslaten. Bedankt voor jullie tips en verhalen, doet me goed
Dikke virtuele knuffel. Je bent niet alleen. Ik heb ook vaker staan janken omdat ik alleen maar rommel en werk om me heen zie dan ik zou willen. Buiten de tips die hier al staan. Probeer de "klussen" mbt je kinderen als ontspanning te zien. Bijv fles geven is ook een fijn knuffelmoment. En een spelletje met je peuter doen is ook veel leuker als je dat met je volle aandacht doet.
Dankjewel fietwordtmama, lief! Knuffel terug ja oh echt die rommel om me heen, struikelend over allerlei rotzooi me een weg naar de wc banen terwijl ik achtervolgd wordt door mn dreumes en peuter waarbij mn dochter op mn schoot wil klimmen terwijl ik op de wc zit en mn peuterjochie de hele wc rol afrolt.... Het is allemaal helemaal niet erg natuurlijk maar soms wil ik dan wel s gillen lahaaat me nou even met rust ! en ja, het helpt om de boel de boel te laten. Vanmiddag vol enthousiasme me samen met mn zoon op een Nijntje puzzel gestort. Was leuk
Ik ken het zeker hoor! Ik ben ook (te) perfectionistisch en wil het liefst alles geordend en glad. Gaat helaas niet met kleine kindjes! Nu de oudste naar school gaat, heb ik eindelijk het idee dat ik meer toekom aan het huishouden en de uitzoek-/orden-klusjes. Mijn jongste kan zich goed vermaken en als de oudste uit school komt, zijn ze blij elkaar te zien ipv de hele dag ruzie van eerst... Dus laat dat een lichtpuntje voor je zijn Verder indd acceptatie, lagere eisen aan jezelf stellen en genieten van de kleine geluksmomentjes!
Soms? Dan valt het nog wel mee met je en doe je het eigenlijk heel goed ik word er ook elke dag knettergestoord van mja hoort erbij. Voor mij dan. Op 1 of andere manier krijgt mijn man op zijn vrije dag wel altijd het huis helemaal netjes. Ik vraag hem niet naar zn geheim maar geniet gewoon van het opgeruimde en schone huis als ik savonds thuis kom van werk
Yep. Gillend gek. Met enige regelmaat. Het zijn echt tropenjaren. Ik sluit me aan bij tips die al gegeven zijn: - lat laag leggen, echt alleen hoogst noodzakelijke doen - meer hulp/oppas inschakelen - acceptatie, het is tijdelijk, het wordt over een aantal jaar echt wel beter Ik heb nu alle kinderen op school en dat maakt echt wel uit... Ook dat ze wat ouder zijn en relatief wat meer zelf kunnen en je niet constant ze in de gaten hoef te houden . Sterkte!
Ooh, helaas herkenbaar! Vooral in die leeftijd van je kinderen. Toen had ik hetzelfde. Nog steeds vliegt het me aan in volle weken, maar niet meer zoals toen. Weet je wat helpt: Zet rust voor jezelf op nummer 1. Zorg goed voor jezelf. Het klinkt zo cliché, alleen bedoel ik het niet zo. Het moment dat m'n hoofd omloopt is het signaal: Stop! Plof op de bank, thee en een tijdschrift. Ga een rondje fietsen met de kinderen. Pak een voorleesboek en ga lezen met de kinderen. Zij hebben 1000x meer aan een ontspannen moeder, dan wanneer je alle klusjes in je hoofd hebt en probeert op die manier controle te houden. Een lijstje maken helpt ook: Schrijf 3 - 5 dingen op die je iig wil doen. En streep ze af als ze klaar zijn. Verder: ga lekker sporten. Wandelen - hardlopen - dansen etc. Geen betweterige tips. Maar van een mama die zich ook zo heeft gevoeld en met vallen en (gelukkig kan dat altijd!) weer opstaan dit heeft geleerd. En zo af en toe heb ik ook weer zo'n dag. Maar ipv van maar doorgaan, doe ik dat dan lekker expres niet. En dat helpt!
Zó herkenbaar!! Ben blij dat je dit topic bent gestart..er staan goede tips tussen en "fijn" dat er herkenning is. Ik vind het soms ook best zwaar. (Zoons zijn 4 en 1,5) Succes met alle tips
Fijne reacties allemaal, bedankt! Er staan veel goede tips tussen en veel herkenning. Dat is ontzettend fijn om te lezen.
Oooh zo herkenbaar zeg!! Ben blij dat er meerdere moeders zijn die zich zo voelen. Ik ben te perfectionistisch. Wordt er gek van. Ik werk nog drie dagen en op de dinsdag en vrijdag alleen thuis met mijn puberende peuter die sindskort tussen de middag nog maar weinig slaapt. De wekker gaat om 6.00 uur en dan wordt mijn dochter meestal ook wakker. Vooral nu met dit koude en donkere weer duurt de ochtend enorm lang. Mijn man heeft dan meestal de auto mee naar het werk dus ben echt aan het huis gebonden. Heel vaak probeer ik dan liedjes te zingen, boekjes te lezen of verven maar na 5 minuten is dochter er weer klaar mee en ondertussen kijk ik om mee heen naar de troep en dan krijg ik het Spaansbenauwd. Ook hebben wij nog een golden retriever. Schat van een beest maar door zijn haaruitval zal ik elke dag moeten stofzuigen en dweilen en vooral met dit natte weer neemt ie me bladeren, modder en water mee naar binnen haha op het moment ook nog zwanger van de tweede en soms lig ik in de nacht wakker over hoe ik het dadelijk moet doen met een baby en peuter. Huishouden, werken en kinderen combineren is soms best zwaar en ingewikkeld maar het zijn tropenjaren en over een aantal jaar gaat alles beter. Daar hou ik me wel aan vast. Ik heb deze week met mijzelf afgesproken dat ik het huishouden echt moet los laten en beter iets kan doen als dochter in bed ligt en de hond terug is van zijn avondwandeling. Gewoon elke avond iets doen. Ben benieuwd of het gaat lukken om overdag alles te laten liggen. Behalve de was, koken en vaatwasser in en uitruimen.
Hier ook hoor en dat met maar 1 kind. Wel weer alleenstaand dan. Nogmaals wat de rest zegt; loslaten. Zolang je huis niet vies is (gezondheidsgevaar-vies, niet een pluisje-vies) dan komt het wel. Geniet vd tijd met je kids. Als de troep er toch elke dag ligt, dan ga je er echt niet dood aan om het een avondje niet op te ruimen. Hier ook via de harde weg moeten leren..