Ik las net een ander topic en vroeg me naar aanleiding van dat topic af wat nou de gemiddelde leeftijd is dat peuters of kleuters bang gaan worden in het donker? Mijn dochter is nu 2,3 en er is nog geen spoor van angst te bekennen. Ze wil vaak zelf alle lichten uit hebben en vind het ook helemaal niet erg om alleen door het donker te lopen. Ik hoop natuurlijk dat dit zo blijft, maar ze is wel vrij angstig aangelegd, dus ik vermoed dat dit nog wel gaat veranderen in de toekomst.
Hier zegt ze wel eens: het is zo donker op mijn kamer als ik moet slapen. Maar na wat geruststellende woorden ('dan kun je goed slapen' of 'als je slaapt moet het donker zijn' oid) dan is het al goed... Dus echt angst kan ik nog niet van spreken! Weet ook niet of ieder kind daar 'standaard' last van krijgt...
Mijn oudste is bijna 4 en is nooit bang geweest in het donker (afkloppen). Misschien komt dat als ze meer sprookjes enzo gaat begrijpen met draken en weet ik wat. Hoop het niet, maar tot nu toe nooit ergens last van gehad. Ze heeft ook altijd in het (pikke)donker geslapen zonder nachtlampje of iets, misschien dat dat scheelt.
Ons zoontje van ruim 4,5 jaar heeft er nooit last van gehad tot ongeveer 2 maanden geleden. Als hij gaat slapen is het dimlicht aan. Als we naar bed gaan doen we hem uit en dat vindt hij ook prima.
Zoon is hier 5 en nooit last van gehad. Ik denk ook daarnet te maken heeft hoe je ze er zelf aan went? Hier is het altijd donker voor het slapen nooit een nachtlampje oid gehad.
Mijn zoontje heeft geen problemen met donker als hij gaat slapen, maar sinds een paar weken vindt hij het wel opeens 'eng' als er donker voorkomt in filmpjes als Nijntje of Kikker. Opeens kwam hij naar me toe rennen en aan mijn been geplakt staan als er zo'n filmpje op tv was en vraagt of ik een ander filmpje kan opzetten. Ik doe er maar heel luchtig over en zet gewoon zonder er veel woorden aan vuil te maken een ander filmpje op, maar ik vind het wel apart, dat hij daar eigenlijk zo vanuit het niets toch zelf mee bezig is. Hopelijk blijft het hierbij en verplaatst het zich niet naar zijn slaapkamertje. En zo ja, dan krijgt ie gewoon een nachtlampje, ook prima.
van dochter weet ik het niet meer, ze is altijd/nog steeds een moeilijke slaapster geweest. En of ze nu bang is voor donker of om alleen te zijn. We weten het niet. Broer (3jr4mnd) begon er pas mee dat hij niet in het donker naar boven wil, niet alleen naar de wc, etc. heeft hij nooit eerder gehad....
Hier slapen de kids vanaf baby af aan altijd in het donker en wij ook maar helaas heeft hij rond de 3 toch echt angsten gekregen. Hij wil het liefste alle lampen aan. Sinds 2 weken ziet ie zelfs monsters onder het bed met stekels enz. echt verschrikkelijk vind het zo zielig voor het ventje. Ik weet niet goed wat ik hiermee aan moet.
Bij ons rond 3 jaar denk ik. 'T begon met het horen van geluiden in huis en buiten.later werden het heksen en het donker.
Hier was het denk ik met een jaar of twee dat er ineens een lampje aan moest en ook de deur open. Zoon wil anders echt niet slapen. Geen idee waar het vandaan komt, het was er ineens. Ook hier heeft hij als baby gewoon in het donker geslapen.
Bij dochter 2,5 jaar en zoontje begint de laatste tijd een beetje angstig te worden (2 jr 8 mnd). Naar bed gaan lukt nog wel, maar hij wordt steeds 's nachts wakker en dan moet het licht aan....
Hmmm, het zou dus elk moment kunnen komen of gewoon niet... Wel positief om te lezen dat er ook 3 en 4+ ers zijn die überhaupt niet bang zijn in het donker. Ik ging er op de één of andere manier vanuit dat alle kindjes bang zijn in het donker, misschien omdat ik dat zelf ben . We doen er wel alles aan om dochter niet angstig te maken. Ik doe heel vaak met opzet nergens licht aan als ik haar naar bed breng en als we 's avonds thuiskomen en zij wil per sé eerst iets doen, wacht ik ook wel eens even met de lichten aan doen. Maar ja, mijn ouders deden dit ook en toch werd ik bang in het donker. Waarschijnlijk krijgen tv series en sprookjes en verhalen idd ook steeds meer invloed naarmate je ouder wordt.
Hier is het ik denk zo'n 2/3 maanden geleden begonnen. Licht op de overloop moet aan en zijn kamerdeur moet wagenwijd open, het liefst wil ie de lamp op zijn eigen kamer ook aan maar ik denk niet dat ie dan nog kan slapen Ook droomt hij de laatste tijd weleens eng. Hij droomde een tijd terug dat er een grote man in zijn kamer stond die hem wilde pakken, zo zielig vond ik dat!
Chloe word binnenkort 4 maar ze slaapt in het pikke donker en tot nu toe nog geen enkel teken van angst!
Ik ontdekte bij de jongste (2jr 2 mnd) dat ze het al eng vind als het buiten donker is. (Wellicht nasleep van oudjaarsavond) Binnen gaat vooralsnog wel goed.
Nu ongeveer een jaar. Inmiddels zodanig dat de lamp op de hal 's nachts niet uit mag. Als hij wakker wordt in het donker gaat hij huilen en roepen. Zodra lamp aangaat slaapt hij weer verder. Ik denk dat ik een lamp op zijn kamer wil aanschaffen. Ik vind zelf de hallamp erg veel licht.
Wij hebben voor de oudste een lampepeer met twee standen, een gewone lamp en een nachtlamp stand. (Merk uit de bekende lampjesstad) Werkt heel fijn. 1x schakelen is nacht stand, twee keer is gewone lamp. De nachtlampstand schijnt net wat meer dan een nachtlampje, hij moet alleen wel wat opwarmen voor hij op sterkte is.
Onze zoon zo rond zijn derde verjaardag ofzo. We laten nadat we hem naar bed hebben gebracht nog 10 minuutjes het licht op de overloop aan. Daarmee lukt het wel om te gaan slapen.