Hallo dames, Een tijdje niet op het forum geweest. Het gaat niet echt van een leien dakje zeg maar. Onze zoon is in de 2e week van een heel tevreden ventje veranderd in een onrustige baby die veel huilt en pijn lijkt te hebben. Na deze week wat gedokter en gegoogle (weet ik, moet je niet teveel doen maar ja), zijn we erachter dat hij echt last heeft van maagzuur. Zonder het spugen. Vooral tijdens en na de avondvoedingen is het paniek. Heel onrustig drinken en uren en uren zit ik of mijn man met hem te troosten. 's Avonds rond 19 of 20 begint het en rond 00:00 is het voorbij. 's Nachts slaapt hij als een roos, drinkt tijdens de nachtvoedingen heel rustig en slaapt ook direct weer in. De afgelopen dagen merkten we dat hij ook 's ochtends en soms 's middags hele periodes van onrust heeft. Tijd om het anders aan te gaan pakken. Uiteindelijk hebben we vandaag de conclusie getrokken dat het een combi is van reflux en gebrek aan rust, regelmaat. Hij slaapt door dit alles zo weinig dat hij overprikkelt raakt. Het is lastig te bepalen wat goed voor hem is. Elk kind is weer anders he. Maar ik heb wat vragen over hoe jullie de dagelijkse zorg van een jonge baby (3/4 weken) aanpakken of hebben aangepakt. Komt ie: - Als de kleine wakker wordt heeft hij meteen honger. Het beste is om dan meteen aan die behoefte te voldoen vind ik. Dat doe ik dan ook, maar wat als hij in bad moet? We hebben al meegemaakt dat hij compleet over de zeik is als we hem dan eerst nog in bad gaan doen. (en dan heel onrustig drinkt en niet in bed te krijgen is na de voeding). Nu denk ik eraan om hem eerst aan de borst te doen, dan in bad en misschien daarna nog een toetje van de andere borst. Onverstandig met reflux? - Hoe vaak is jullie kindje beneden, in de box, wipper of wandelwagen? - Laten jullie je kindje wel eens even huilen in bed? Ons knoopje is nu 3 weken. Erg jong. We moeten nog veel leren. Maar misschien dat jullie me kunnen laten weten hoe jullie het aanpak(t)(k)en. Alvast bedankt..
-bad: probeer het eens uit, als het werkt om hem aan te leggen, rechtop te houden, dan te badderen en daarna nog een toetje, prima. Zo krijgt hij ook niet teveel ineens binnen. -wisselend, wanneer het kon, vaak was het voeden, rechtop houden, naar bed en soms was er een momentje wakker tussen en dan was hij beneden bij me, maar verder gewoon weer in bed, omdat het rechtop houden hier al een half uurtje in beslag nam. -laten huilen heb ik, helemaal met Tim die erg last had van de verborgen reflux was en wekenlang urenlang huilde, niet gedaan wanneer ik het kon vermijden. Hij huilde echt heel veel van de pijn, dus dan nam ik hem sowieso bij me, maar ook toen dat over was heb ik hem niet laten huilen, hij had mijn nabijheid nodig, hij voelde zich al zo rot met het terugkomen van de melk. En het is nu een grote jongen van 1 jaar die heerlijk, zonder te mopperen in zijn eigen bedje slaapt.
Toen ik nog borstvoeding gaf, zei de kraamzorg dat je best borst - bad - borst kunt doen. Geen probleem dus! Gewoon uitproberen of hij er rustiger van wordt
Ha dames, bedankt! Soms is een bevestiging wel fijn. Je krijgt zo veel verschillende meningen en tips. Dit weekend waren we toch even bij de spoedpost geweest. Meneertje huilde al bijna de hele dag. Wij ten einde raad. Toch maar gebeld. En.. natuurlijk.. viel hij vlak voordat we er naartoe moesten in een hele diepe ontspannen slaap. Zat ie daar de knorren bij de arts. Maar goed, ze had nog wel wat goede tips. Maar ze zei dus ook dat het niet erg was om je kindje te laten huilen. Omdat ze een beetje wegwuivend deed over het reflux-verhaal, vond ik dat een beetje vreemd. Een baby met pijn laat je toch niet huilen inderdaad! Als het huiltje enigszins 'ik lig in bed, maar ik wil nog niet slapen' - is dan is het wat anders. Ik merk als ik dan even 5 minuten wacht, hij zelf wel in slaap valt. De kraamverzorgster zei het omgekeerde. Een baby die huilt heeft meestal wel iets en alleen laten is dan juist niet goed. Dat artsen niet gauw reflux diagnostiseren was ik op voorbereid. Gelukkig dacht onze eigen huisarts daar anders over. Borst-bad-borst houden we erin! Kan hij daarna nog even rechtop bij me zitten en dan lekker slapen. Dat werkte gisteren prima!
Bad: hier wachtte ik minimaal een half uur voordat de kleine in bad ging. Hier bleek ze gelukkig geen echte reflux te hebben. Ik zou wel eerst voeden als de kleine honger heeft. box enz: hier ging de kleine na de voeding een kwartiertje rechtop tegen ons aan, lekker knuffelen. Daarna nog even een kwartiertje in de wipper.... maar toen ze nog niet kon draaien op een groot kussen zodat ze iets schuin lag (in de box). Kon haar eten goed zakken. Evn als ze in de wandelwagen ging ook iets kleins onder het matrasje zodat ze iets schuin lag. Huilen: op die leeftijd nooit. Vanaf 10 maanden ging ik er niet meer onderuit komen, maar dan blijft het bij kort huilen. Je leert de verschillende huiltjes van 'er is iets aan de hand' en 'ik wil niet' vanzelf kennen. Bij mopperen vond ik het prima, bij huilen ging ik er naar toe. Gebruik je een draagdoek? Dat is voor kindjes erg fijn.
Hier een kindje dat de eerste tijd echt enorm veel spuugde, maar na verloop van tijd werd het minder. Hier gingen ze al niet veel in bad (max 2x per week) en dit deden we alleen als ze niet te hongerig was. Met het aan en uitkleden, wat schommelen in bad etc merkten we dat het voor haar echt funest was dit te doen tussen de voeding door of na. Het werd bij ons dus badderen, aankleden en daarna de borst. Maar probeer wat voor jullie lekker werkt. Hier was het op alle andere manieren spugen, spugen, spugen danwel in bad, danwel bij het weer aankleden. Kindjes waren hier vrij veel beneden en sliepen dan ook makkelijk. Na een maand of twee meer begonnen met in ieder geval een ochtend en middagslaapje boven in bed en dat ging eigenlijk ook prima. Ook hier kijk wat fijn is. Sommige kindjes hebben echt de rust nodig van een kamertje zonder 'herrie', andere kindjes slapen ook prima in een kamer waar wat rumoer is. Hier sliep ze overigens ook veelvuldig op mijn borst of in de draagdoek. Zo rechtop bij mama was toch wel het allerfijnste met het spugen, hikken etc.
Ik denk dat ik moet loslaten dat ik het meteen allemaal helemaal goed wil doen En onze eigen weg gaan bewandelen. Ik word werkelijk gek van al die verschillende meningen. Visite dat elkaar aankijkt als ik naar mijn net huilende baby ga kijken (zo van, daar gaat ze weer, omdat ze vonden dat een baby soms gewoon moet huilen. Het voelt gewoon niet goed. Soms is een handje op zn borst al genoeg en soms pak ik hem gewoon op. Hij huilt en moet getroost worden denk ik dan. En ieder kindje is weer anders inderdaad. Ik merk dat hij overdag wat onrustiger is, en dan als een roosje slaapt op mijn borst of in de draagzak. Tsja, misschien moet ik dat dan gewoon prima vinden, toch? Nu ligt hij trouwens al bijna aan een stuk 3 uur te tukken. Wel ga ik de pacco inbakerdoek bestellen. Dat gehannes met een katoenen luier pfff.