Persoonlijk zou ik de grens bij 40 leggen ongeveer. Was 32 toen mn dochter geboren werd, ik zou graag nog een 2e kindje willen, maar ben intussen alleenstaand dus toch wat lastiger En nu 35.
Maar dat is toch gewoon zo. Toen ik 20 was leek 36 jaar zo oud en nu ben ik het zelf en denk ik voel me nog 20 maar dat zijn we dus niet meer.
Vind ik ook altijd van die idiote opmerkingen? Of je bent te jong of je bent te oud?? Het is dus nooit goed Ik vind gewoon dat de wereld niet voor andere kunnen bepalen (en nogmaals extreme uitzonderingen daargelaten) wat nog wel maatschappelijk verantwoord is of niet. Ik word als alles mee zit op mijn 40e moeder, wie zegt dat ik op mijn 50e een als een oud wief mijn kind naar school breng. Ik zie ook zat 30-jarigen waarvan ik denk "nou, pff, als je zegt 40 jaar geloof ik het ook).
Ach weetje, in zoveel gevallen is leeftijd maar een nummer. Er is niet altijd een leeftijd op te plakken omdat je het gewoon per situatie moet bekijken.
ik heb zelf altijd gezegd na me 30ste geen kinderen meer. En dat is niet omdat ik vind dat je dan al oud bent maar ik heb al jong (18e) kinderen gekregen. Had er op me 23ste 3. Voor me 30ste mag er van mij nog wel eentje bij als het ons gegevens is natuurlijk en me man mee instemt maar daarna nee. Tenzij wij bv uitelkaar zouden gaan en ik een man zou treffen die geen kinderen heeft en toch graag een van ons samen wil dan zou ik er misschien nog voor gaan. Maar als ik bij dezelfde man blijf dan is het na me 30ste wel genoeg! Ik weet niet wat de beste leeftjd is, aan de ene kant zeg ik ook tot je 35ste, maar goed het lukt niet iedereen om voor die tijd al een wondertje te mogen krijgen. Vind het een beetje moeilijk. Laatst was er een van 45 die nog een kindje had gekregen ja dat is ieder zijn eigen keus maar persoonlijk zou het niet mijn keuze zijn geweest! (niet aanvallend bedoeld voor vrouwen boven de 40 hoor, ik zeg alleen dat het persoonlijk niet mijn keuze is)
Precies en dan zeggen dat het tot die leeftijd geoorloofd is om zwanger te raken.. Had graag met ze willen ruilen..
dat zou wel kunnen, maar ook al ben je jong (of oud) dan kun je je toch nog wel inleven in een ander? Ik ben 26 en heb een dochter van 2 1/2, voor ons waren de omstandigheden zo, maar ik kan ook best snappen dat iemand van 35 of 40 een kindje wil en ik vind dat nog geen gekke leeftijd. Het is niet boven mijn grens hoor. Er zit natuurlijk wel een verschil in tussen wat je voor jezelf zou willen of wat je algemeen acceptabel vindt. Ik ben blij dat ik zelf een jonge moeder ben, maar ik vind een moeder van 35/40 niet zielig voor een kind ofzo hoor. Er zijn wel leeftijden waarbij ik het zielig vind. Maar dat is ook persoonlijk.
Ik ben 27, en ik wil na mijn 30e geen kinderen meer. Ik hoop dus ook dat deze zwangerschap goed gaat. Mijn man is 6 jaar ouder dan ik. Wat andere mensen doen moeten ze zelf weten, ik ken een hele leuke moeder die 47 is en nog een kind heeft gekregen. En mijn buuf is 42 en heeft wel een 2e leg, en is een hele leuke moeder. Ik heb voor mijzelf de grens gelegd bij 30, omdat ik de rest van mijn leven ook een beetje ingepland heb.
Even dit ga heel hard voor jou duimen meis!!! En hoop met alles wat me lief is dat het nu echt gaat gebeuren en dat je een mooie tijd te gemoet gaat zien en als alles goed gaat heel erg gaan genieten. Een dikke knuffel dat je het al zo lang probeert.
Voor een man vind ik 35 max voor het laatste kindje En voor een vrouw 32. Maar er zijn ook stellen waarbij het zwanger worden niet lukt en dan is het ook wel logisch dat je die leeftijd passeert.
Ik vind 40 echt de grens. maargoed dat moet een ieder zelf weten. ik Zelf zou ik 33/35 mijn max vinden. Ik vind dat je dan ook moet gaan nadenken over de toekomst van je kindje en de risico's die er voor jou aan zitten. Ik vind het wel anders als je al jaren bezig bent en je geen kinderen hebt. maar je ook op een gegeven moment moet zeggen tot hier en niet verder maar vind dat zo lastig te beoordelen....ik begrijp dat als een kinderwens zo sterk is je heel ver kunt gaan.
ik denk dat je het niet zo beledigend op moet vatten. Jij had er misschien ook wel anders overgedacht als je niet in de mmm had gezeten, dat moet je wel begrijpen.
het leven ingepland hebt. Zal gek klinken maar wat ik ingepland heb in me leven is nog nooit uit gekomen die droom heb ik al een paar jaar geleden laten varen. Altijd kwam er wel wat anders om de hoek kijken nee het leven is niet te bepalen. Mijn bescheide mening.
idd, ik heb volgens hen mn hele jeugd vergooid en kan nooit verantwoordelijk zijn op die leeftijd. Ik heb maar niet gezegd dat als het aan mij had gelegen, ik 23 was geweest toen ik voor het eerst moeder werd.
Ik vind het erg afhangen van de situatie. Ik weet hoe het is om een kinderwens te hebben en als vrouw zijnde weet ik ook erg goed hoe het voelt als die wens maar niet vervuld wil/kan worden terwijl je het zooooo ontzettend graag wilt. Zelf heb ik altijd gezegd voor mijn 30ste kinderen te willen mits het natuurlijk zou lukken. Ik kan me voorstellen dat als je lang bezig bent de wens niet wilt opgeven en door wilt gaan, ook al ben je inmiddels 40. Ik denk wel dat naarmate je ouder wordt (en je partner ook) dat je moet kijken naar de risico's etc. Maar het is makkelijk gezegd natuurlijk dat je na je 35ste niet meer aan kinderen moet beginnen omdat je dan te oud bent ...dat kun je niet voor een ander bepalen.
ik kan alleen spreken over wat ik vind voor mezelf. ik kan niet zeggen wat voor een ander de grens is. kinderen krijgen gaat helaas niet bij iedereen even makkelijk, en natuurlijk is ook niet iedereen op dezelfde leeftijd toe aan kinderen. ook kan het zijn dat je pas op latere leeftijd je partner leert kennen waarmee je kinderen wil. in mijn geval gaat zwanger worden niet zo moeilijk alleen blijven ze minder goed 'plakken'. maar ondanks 2 miskramen ben ik binnen het jaar zwanger geworden en heb ik nu een prachtige dochter. mijn vriend en ik hebben wel een grens en dat is 40 jaar. aangezien ik 10 jaar jonger ben is voor mij de grens dan automatisch 30. ik vind het geweldig om jong moeder te zijn en in mijn geval is dit ook het beste, aangezien het met mijn handicap niet zeker is dat mijn lichaam over een paar jaar nog een zwangerschap aan kan.
Geloof me, de MMM kan bijzonder grensverleggend werken hoor Ik dacht vroeger ook "nou, als ik op mijn 35e geen kind heb, dan hoeft het niet"... En toen werd ik 31 en kwam ik mijn man tegen. En er gebeurde niets, en werd ik 35, en nog niets. Dus stiekem ga je je grens verleggen. Ik heb ook vroeger gezegd. Als het natuurlijk komt, dan hoeft het ook niet ... nu 4 jaar MMM verder kan ik je verzekeren dat die stelling volledig in gruzelementen is geslagen ... Tot hoever je gaat bepaal je op het moment dat je die keuze moet maken, niet jaaaaaren van te voren @ pnirmal: dank je wel, wat lief van je. morgen wordt een heeeele spannende dag, hopelijk de eerste van velen die mogen volgen
Er werd hier door iemand geschreven dat de meiden van 21-22 als antwoord 30 jaar gaven... Omdat dat voor hun oud is. Nu ben ik zelf net 23, ik wist op mijn 16e al dat ik niet zomaar zwanger kon worden, dus voor mij was de keuze dan ook al snel gemaakt ; zodra wij het hier op orde hadden, dus goede baan en huis etc, dan zouden we de mmm in gaan voor een kindje. Met als resultaat dat ik op mijn 22e bevallen ben van mijn tweeling. Maar stel je voor iemand begint pas om zijn 33e aan zijn/haar kinderwens, en het lukt niet, wie zijn wij dan om te zeggen dat er een max. leeftijd is? Ik vind ; Zolang de kinderwens er is bij iemand, is er geen leeftijdsgrens! Of je nu in de mmm zit, of niet, of je nu eerst carriere hebt gemaakt, of aan een 2e leg begint, er is geen max. leeftijd als de wens er nog is. Er is enkel een max. leeftijd op medisch gebied, en zelfs dat is tegenwoordig te omzijlen. Dit soort topic zijn natuurlijk prima om elkaars mening te delen, of te horen, maar helaas zal dit topic ook kwetsend zijn voor de vrouwen op leeftijd die al enige tijd in de mmm zitten of nog een kinderwens hebben..... blijft lastig al die verschillende meningen!