Heb je ook mijn eerdere reactie gelezen dan? En heb je ook gelezen waarom ik deze opmerking plaatste? En het hahaha erachter en mijn opmerking over mn studie die toch enigzins wat zelfspot bevatte, waren om de boel iets luchtiger te maken, niet om te kwetsen. Zie trouwens ook de reactie van mroos, mijn leuke jonge mama forumvriendinnetje.
dat vind ik op zich dan wel ballen hebben als je de consequenties werkelijk had aanvaard dat is tenminste consequent vind ik dan. Maar dat is natuurlijk niet het enige risico wat je loopt ; het niet zwanger worden, je kinderen lopen veel meer gezondheidsrisico's en jezelf tijdens een zwangerschap ook als je 36+ bent dus dan heb je niet alleen jezelf ermee maar breng je ook je kinderen in risico doordat je zolang hebt gewacht, hoe had je daar dan mee omgegaan, dat is bv iets waar ik zelf heel erg mee zou zitten als ik door te lang wachten (en dus in een gevarenzone zit qua leeftijd) en mijn kinderen zouden niet gezond zijn, natuurlijk kan dit ook als je jong bent maar als je ouder bent heb je natuurlijk veel meer kans hierop en zou dit mezelf dan kwalijk nemen (niet geheel terecht want zoals ik al zei het kan ook als je jong bent maar waarom onnodig al dat extra risico lopen? Dat zou hetzelfde zijn als ik zwanger probeer te worden zonder mijn vitamines in orde te hebben (en dus ook extra risico loop) als mijn kindje dan iets zou overkomen zou ik mezelf niet in de ogen kunnen aankijken...
@ Puppy 78, ik wil even reageren op je vraag; of het kindje ook welkom is na mijn 30... Ik zal heel eerlijk zeggen, ik heb altijd gezegd dat als het mij gegunt is ik maar maximaal 2 kindjes zou willen, als ik dus ooit voor mijn 30 nog een 2e kindje heb mogen krijgen, laat ik mij daarna stereliseren omdat ik van mijzelf weet dat als het zou gebeuren ik het kindje natuurlijk zou houden. Maar ik ben nu 20 en zwanger van ons eerste kindje en ik zou 10 jaar leeftijdsverschil ertussen voor mijzelf te veel vinden. En omdat ik weet dat ik zelf nooit een 3e kindje zou willen, zou ik mezelf laten stereliseren. Maar nogmaals, ik heb het over dat 30 jaar de max is voor mijzelf. Andere vrouwen moeten doen wat hun hart ingeeft vooral als je al heel lang bezig bent voor een wondertje, kan mij voorstellen dat als je in de mmm zit steeds je grenzen doet verleggen betreft de leeftijd en dat is ook hun goed recht, je leeft maar 1 keer dus als je een sterke kinderwens hebt moet je er zeker voor gaan ongeacht de leeftijd.
Wat een topic! Dit is toch zeer persoonlijk. Voor veel meiden hier ben ik al veel te oud begonnen (na de 30) maar ja, ik leerde mijn man kennen toen ik 30 was........ Voor mij persoonlijk heb ik altijd gezegd dat ik uiterlijk 35 jaar wilde zijn bij mijn 'laatste poging' maar sinds ik lid ben van zsp weet ik dat je dat van tevoren nooit kunt zeggen. Ik heb 2x geluk gehad dat ik snel zwanger mocht zijn, maar als ik nu nog geen kids had gehad, was ik denk ik nog niet gestopt hoor (ik word in juli 35) Dus, wat kun je hier nu helemaal voor zinnigs over zeggen. Medisch gezien, wegens risico's (van verschillende aard) denk ik wel dat de artsen een grens moeten stellen. Al is het ook maar dat je dan zelf ook weet dat het daarna helaas echt ophoudt. Maar dan is het wel prettig als die grens in de hele EU gelijk was. Dat vind ik overigens ook voor 'vechten voor het leven van een prematuurtje'. Ach, dit ligt allemaal heel gevoelig. En gelukkig heeft iedereen recht op een mening, maar die mening is soms hard voor een ander...
Thanks, ben er zelf ook súperblij om! Ik ben ook wel een heel rationeel mens, dat maakt ook dat zo'n benadering bij mij past. Misschien heb ik makkelijk praten, omdat mijn kinderwens nooit zo gigantisch overheersend is geweest. Ik kan me niet voorstellen hoe het zou zijn geweest als ik wél liever dan wat dan ook moeder had willen worden en het zou mij niet gegeven zijn geweest. (ik ken de situatie wel hoor, van heel lieve vriendinnen, die jammer genoeg nooit moeder zullen worden. ook zij hebben gelukkig een andere invulling van hun leven gevonden, al zal het verdriet altijd blijven. maar ik denk dat het uiteindelijk wel belangrijk is om ergens een punt te zetten, om met je rouwverwerking aan de slag te kunnen.) Nu zou ik mijn kinderen voor geen goud meer willen missen! En ben enorm blij en dankbaar dat ik ze op de wereld heb mogen zetten.
Nou, ik denk dat dat vooral gerelateerd is aan inkomen. Over het algemeen (dus niet allemaal) hebben vrouwen die op oudere leeftijd aan kinderen beginnen al een studie gedaan en een goedbetaalde baan, dan hebben ze ook een groter budget voor kleding, kapper, make up. Dat lijkt mij toch wel lastig te realiseren als jonge moeder, zeker als er moet worden rondgekomen van 1 inkomen.
Het is maar hoe je ernaar kijkt. De kinderen van oudere moeders zijn juist vaak gezonder, omdat die oudere moeders hoger opgeleid zijn en een hoger inkomen hebben. Is heel rot en oneerlijk, maar rijke mensen zijn gezonder dan armere mensen. Door eerst te zorgen voor een goede opleiding, een goede baan en een goed inkomen heb ik meer gezondheidswinst voor m'n kinderen behaald dan wanneer ik op m'n 20e zonder diploma aan een gezin was begonnen.
Van dit bericht gaat mijn hart echt sneller kloppen!!!!! Ik weet dat onderstaande niet de vraag is van TS en dat dit helemaal niet haar bedoeling is geweest, maar dan moet iemand ook niet zulke reacties hier neer zetten. Je zegt onderaan dat dit je bescheiden mening is en dat je niemand wilt kwetsen, maar dat doe je wel... je zegt in het roodgedrukte stukje dat je niet een grens kan bepalen voor iemand, maar daarboven geef je wel aan dat je vindt dat 'wij' maar door blijven gaan! Heb jij enig idee hoe je je voelt als je altijd al moeder hebt willen worden, daar je hele leven om begint te draaien, iedereen om je heen zwanger wordt en jij voor je gevoel de enige bent waarbij het niet lukt!?!?! Dan zijn er goede eitjes/goede zaadjes en een prachtige embryo, maar die wil na zoveel terugplaatsingen maar niet blijven zitten, terwijl er toch echt geen reden voor is waarom niet. Waarom moet iemand, die hulp nodig heeft bij het maken van een embryo, wel na 3x IVF stoppen??!??!?!(of iets vaker) Want als je maar 1 of 2 terugplaatsingen hebt per poging, dan ben je dus na 6 terugplaatsingen klaar... Maar het duurt dan langer omdat je ook nog tussen de pogingen een maand moet wachten, misschien je eitjes een keer niet goed groeien, er te weinig eitjes zijn, geen bevruchting enz enz... Dat is voor iemand die spontaan kans heeft, 6 maand! Ben jij dan al klaar?!?! Je zult het vast wel niet zo bedoeld hebben, maar dit schoot me echt in het verkeerde keelgat. Er is hier iemand op het forum waarbij de 8e ICSI-poging is mislukt, kan wel janken als ik dit nu type, hoe kun jij nou zeggen dat zij dan maar door doet...hoe kun jij begrijpen wat ze door moet maken en dat jij maar vindt dat ze nu toch echt wel een keer moet stoppen, omdat de natuur het niet wil... Ik ken haar persoonlijk en ik gun het haar zo dat zij een kindje van haarzelf en haar man krijgt...en als zij het lichamelijk en geestelijk nog aan kan, moet zij lekker zelf weten hoe lang ze doorgaat! En dan kan je moederhart wel bloeden....ppfff...mag het niet horen...je hebt echt geen idee! Sorry voor uitval...over max. leeftijd heb ik geen mening...dat moet iedereen voor zichzelf bepalen...
Oudere moeders die werken zullen vaker snelle happen op tafel zetten en zijn vaker van huis..... Wat een veralgemeniseringen hier....
Helemaal mee eens, het valt nu eenmaal niet in te plannen wanneer je een kind krijgt. Als je een kinderwens hebt zal die blijven bestaan totdat je alles geprobeerd hebt in jouw ogen, en dan geef je echt niet op als je 30 of 35 jaar bent.
Zou dit niet te maken hebben met je ouders? Als je welvarende ouders hebt die gestudeerd hebben, leer je waarschijnlijk die goede (eet)gewoonten al thuis. Met 20 jaar had je dan al geweten dat het belangrijk is om groente en fruit te eten, je met zonnebrand in te smeren enz. Dus zelfs als jij, als kind van welvarende ouders, op je 20ste een kind zou krijgen, heb je denk ik toch al die gezondheidswinst binnen vor je eigen gezin. Tenzij er geen geld is voor gezond eten natuurlijk.
Vaak is gezond eten goedkoper dan ongezond eten. Wij zijn veeel gezonder gaan eten toen we aan kinderen gingen denken, en hielden ineens veel meer over aan boodschappengeld
Wat heb je nu aan gezonde voeding als je een open ruggetje of iets hebt? dat punt zie ik even niet zo. Op zich heeft dat niet alleen met leeftijd te maken maar ook met opvoeding, misschien is 20 een ander uiterste maar een moeder van 25 bv is een prima optie dan toch ipv 36+ , het gaat niet om extremen hier maar omdat steeds meer vrouwen kiezen om pas moeder te worden met 36+. 20 zou mijn persoonlijk keuze ook niet wezen omdat ik toen zelf nog niet alles op orde had (en nee ik stel niet hele hoge eisen aan huis e.d.) maar wel een basis. Er zitten 11 hele jaren tussen 25 en 36+ die prima geschikt kunnen zijn voor het krijgen van kinderen zonder dat je meteen "white trash" bent die haar kinderen elke dag chips geeft snap je er is een middenweg natuurlijk..
@Tord: dat speelt wel mee, daar heb je gelijk in. Maar het zegt nog niet alles. Bovendien kom ik zelf helemaal niet uit zo'n enorm welvarend nest en mijn ouders hebben beide niet gestudeerd.