We hebben de cursus afgerond en krijgen nu binnen 2 weken de medische keuring. Als die goed is komt de kinderbescherming ons weer keuren en als we goedgekeurd worden kunnen we beginnen. En dan kan het nog 2a3 jaar duren. Dus we moeten nog even wachten maar we wachten nu al 8 jaar komt op die paar jaar ook niet meer aan. Oud zijn we toch al
@draga ik vind jouw nog redelijk jong hoor met adoptie Wel knap dat je nu daarvoor kiest want een biologisch kindje is toch anders. Mag ik vragen welk land jullie een adoptie kindje van willen? (mijn ouders waren rond de 40 toen ze gingen adopteren) @ladyxochi maar wat kan je niet met je moeder doen vanwege haar leeftijd dan? Mijn mama wordt over een week 65 en ik geniet zo van haar! (ben zelf 25) Ben zo blij dat ze nog fit is en dat ik zoveel van haar wijsheid leer. Een jonge moeder had ik ook wel leuk gevonden, maar mijn ouders hebben nooit dingen niet kunnen doen vanwege hun leeftijd. Mijn vader fietst gerust de elfsteden tocht (ja fietsen) of loopt de 4daagse van apeldoorn (ofzo?) dus het kan wel hoor fit zijn op latere leeftijd Het enige was het generatie verschil, dus toen mijn zus en ik gingen puberen was het wel wat moeilijker. Ik merk dat bij de vrouw van mijn schoonvader, haar zoon zit nu in de pubertijd en zij in de overgang (net als ik had met mijn moeder) en dan botst dat wel dubbel...
Weet je wat ik overigens echt belachelijk vind, dat je wel IVF 3x vergoed krijgt maar als je bijvoorbeeld echt onvruchtbaar bent dus IVF niet kan je niets vergoed krijgt van adoptie, terwijl IVF ook 12000 euro kost voor 3 pogingen
Buffy, mijn vader gaat de vierdaagse van nijmegen lopen inderdaad nu. En ben jij zelf geadopteerd dan?
Als ik het hier zo af en toe lees, zijn er "jongeren" onder ons die vinden dat we als "ouderen" daar allang aan toe zijn, aan die bejaardenboot...
We hebben ons 2 jaar geleden ingeschreven voor de viacursus. Toen hebben we die nog 1 jaar uitgesteld i.v.m. een ivf behandeling. Maar nu gaat het nog wel snel we hebben de cursus in April afgerond en zijn in Juli al aan de buurt bij de raad van kinderbescherming
Na 4 keer zelf betaald te hebben zonder succes. ( 1 miskraam) Hebben we besloten om het geld te gebruiken voor een kindje van ver. Zo kunnen we een kind een toekomst geven en ons gezin compleet maken. We willen graag een kindje uit Servie omdat ,mijn man half serv is. Als dat niet mogelijk is dan graag Polen. WE zijn zo blij dat we hier aan begonnen zijn. IK ben al zwanger in mijn hart. Wij gaan voor Servie zodat het kindje zich misschien meer thuis voelt en zijn eigen taal en waarden en normen kan behouden. Dat als ze wilen zoeken naar de bio ouders ze meteen kunnen praten en geen cutuur verschil ervaren.
Wie weet is het nog wel hartstikke gezellig ook Ga ik wel mee als hoogebejaarde (denk dat ik nl het oudste ben van jullie en het kan me lekker niet schelen ook ) Ga ik nu een dutje doen voor ik weer achter de geraniums verdwijn....
Buffy, waar kom je oorspronkelijk vandaan? Draga, wij staan nog op wachtlijst voor cursus..maar geeft niet als we nu al verder waren wat het stopgezet ivm zwangerschap.
Daar zou ik idd ook wel voor zijn, heb dat al wel vaker geroepen her en daar dat ik dat een vreemd verschil vind....
Ik snap het was gewoon nieuwsgierig vind je niet erg toch? Ook goed dat jullie kijken naar hoe het voor het kind is qua cultuur enzo. Ik zelf heb er nooit problemen mee gehad, maar wilde ook alleen op zoek in mn pubertijd. Nu niet meer vind het wel best zo. Maar goed daar gaat dit topic niet over
Overigens heeft alles zooooo ontzettend veel te maken met hoe je in het leven staat. Ik vergelijk mijn ouders met mijn schoonouders. OK, mijn ouders zijn ietsje jonger maar ze zijn vooral VEUL jonger van geest, staan middenin het leven, werken beiden nog, ondernemen ontzettend veel, mijn vader zwemt iedere week 100 baantjes, hij gaat weer en wind op de motor naar zijn werk (al zo lang ik me kan herinneren), ze wandelen heel veel, staan open voor andere mensen, andere culturen, enz. Dan zie ik mijn schoonouders, die durven niks, hebben geen inleveingsvermogen, maken zich ALTIJD OVERAL zorgen over en gedragen zich gewoon als bejaarden maar dat doen ze eigenlijk hun hele leven al. Die zijn dus gewoon echt oud. En dat zie ik ook om me heen, ik zie ontzettend truttige en ouderwetse twintigers, ik zie ook hele truttige en ouderwetse dertigers of veertigers. Maar ik zie ook genoeg leuke, jonge, ondernemende twintigers, dertigers en veertigers en trouwens ook van hogere leeftijd. Dan heb ik het echt niet alleen over je hip kleden ofzo, maar over hoe je in het leven staat, hoe je open kan staan voor anderen. DAT is belangrijk in het leven en bij het opvoeden van kinderen wat mij betreft, niet alleen het getalletje. O, en nog een laatste ding wat iemand ook al eerder zei: dertig is het nieuwe veertig. We worden allemaal gezonder ouder en als dertiger begint je leven vaak nog terwijl dat vroeger echt anders was. Dus eigenlijk is denken dat je oud bent als dertiger (of veertiger) waanzinnig ouderwets en niet van deze tijd...
Nee hoor Ik kijk nu anders tegen adoptie aan dus vind ik het ook wel leuk om te horen hoe adoptiekinderen het ervaren. Achter in je hoofd ben je altijd bezig met de vraag of het wel goed is om een kind naar een ander land te laten komen om je kinderwens te vervullen. Onze wens word vervuld maar zijn de kinderen daar blij mee? Heb jij je adoptie als goed ervaren als ik vragen mag. Is wel off-topic maar we zijn nu al bezig.
ik denk dat de natuur de grens zelf bepaald heeft.. zal tussen de 40 en 46 liggen ongeveer?.. dat vind ik ook wel zo'n beetje de grens.. wat belangrijker is, en dan maakt het niet uit hoe jong of oud je bent.. is dat je je kindje maar een goed en gelukkig leven kan geven