och, ik maak me daar niet eens meer druk om ... ik denk altijd maar zo, die mensen bedoelen het goed, het komt alleen wat rot uit hun strot Als vakantie het antwoord was, zou dat wel vergoed worden uit de ziektekostenverzekering zeg maar ...
haha ja dat is stuk goedkoper dan IVF inderdaad..een weekje weg...Ik vind wel dat ze na 1.5 jaar ook als je jong bent meteen onderzoekstraject moeten starten, want onder de 30 zijn de meeste vrouwen binnen een jaar zwanger, tenzij er iets is. Wat overigens niet alleen maar ligt aan lichaam van de vrouw, maar dat zei jij net ook volgens mij. Je man kan wel onvruchtbaar zijn en dan ben je dus voor niks 3 jaar aan t wachten.
tot op zekere hoogte ja....ik snap wel dat je als je tot 24 studeert je niet meteen zwanger wilt worden, maar wachten tot 36 is dan weer wat anders...bij mij was het in elk geval niet bewuste keuze om tot 38 te wachten met MMM
Helaas schermt de NVOG met de leeftijd van 45 jaar maar er is NL maar 1 ziekenhuis wat deze leeftijd hanteert. De meeste ziekenhuizen hanteren 42 jaar. In Belgie is bijv. bij wet geregeld dat je voor je 45e verjaardag de punctie gehad moet hebben. Terugplaatsingen van embryo's mogen daar tot 48 jaar. Dit is dus wettelijk niet aan de willekeur van ziekenhuizen ed. Ja wat is willens en wetens. Ik zoek zeker geen excuses om ons traject te vergoeilijken maar als je de man van je dromen die je graag als papa van je kind ziet pas laat tegen komt dan is het niet anders. Laten we voorop stellen dat ik misschien heel naief niet verwacht had dat het zo moelijk zou zijn om zwanger te worden. En dat ik de mmm in zou gaan had ik ook niet verwacht. Altijd gezegd aan mijn lichaam geen polonaise maar als de wens inmiddels zo groot is en het lukt niet tussen de lakens dan ga je steeds een stapje verder. Dat is nu juist ook het verschil denk ik met de meiden die nu allerlei leeftijdsgrenzen aan een zwangerschap hangen. De meeste meiden hebben al een kindje en kunnen zich (gelukkig) niet of moeilijk verplaatsen in de situatie waarin wij zitten. Dit is geen kritiek maar gewoon zoals het in mijn ogen is. Als het niet lukt doe je er alles voor en aan om het toch te laten lukken. Als iemand morgen zou zeggen dat ik moet gaan bungeejumpen om zwanger te worden dan doe ik het (terwijl ik giga hoogtevrees heb) Je gaat dus ook die leeftijdsgrens steeds verder oprekken. In mijn geval is het ook nog eens zo dat mijn biologische (eicel) leeftijd gemeten is en die ligt rond de begin 30 jaar (mijn moeder kwam pas na de 50 in de overgang) dus volgens alle theorieen moet ik gewoon zwanger kunnen worden. Maar dat zijn theorieen en helaas werkt dat in het echt leven gewoon niet zo. Wat ik wel jammer vind is dat er discussies ontstaan over "de natuur z'n gang" laten gaan en evt. kosten voor de gezondheidszorg voor extra vruchtbaarheidsbehandelingen. Ik betaal ook voor de mensen die door roken in het ziekenhuis terecht komen of die na de wintersport met een gebroken been thuis komen of door voetbal een kruisband scheuren. Kortom, ook risico's die mensen willens en wetens nemen. Dat is voor mij helaas pindakaas. Gelukkig sluiten we (nog) niemand uit en het is echt enorm jammer dat dit straks wel gaat gebeuren als er nog maar 1 IVF/ICSI behandeling vergoed wordt. Dan is zwanger worden wel heel exclusief geworden. Plus dat de vergrijzing dan nog meer toe gaat nemen.
Voor mij is 35 de leeftijd dat ik niet meer zwanger zou willen zijn ben nu 33 en 21 weken zwanger. Je kunt zo veel over leeftijd zeggen maar is dat het belangerijkste ik vindt van niet. Kun je er voor zorgen en er zijn genoeg vrouwen die heel graag willen en kunnen zorgen voor hun kind maar dat het niet van zelf gaat makkelijk iets zeggen maar niet alles begrijpen. Hierbij wil ik niemand aanvallen of over iemand oordelen.
Ladouce, ik vind dat je het heel mooi onder woorden hebt gebracht...En wat betreft verhoging zorgpremie of meebetalen aan andermans behandelingen, ben ik helemaal met je eens..iedereen betaalt mee aan zorg voor andere en de een gebruikt weinig zorg en de ander heel veel, We willen toch niet naar een situatie zoals in USA waar je alleen maar goede zorg of behandeling krijgt als je veel geld hebt of anders naar Canada moet uitwijken. We hebben het hier namelijk niet over een cosmetische ingreep maar puur het vervullen van een wens. Wat niet wegneemt ,wat ik al eerder zei, dat ik ook vind dat er een bijdrage moet zijn aan adoptie, want ook dat is nu alleen weggelegd als je voldoende geld meebrengt.
Om hier even op door te gaan; ik vind dat ze sowieso zwanger worden en kinderen krijgen aantrekkelijker moeten maken. Of je nou in de mmm zit of niet. Het is vooral voor vrouwen alleen maar nadelig als je een kindje krijgt. Ik snap daarom ook wel,vooral qua werk/school dat veel vrouwen er voor kiezen om pas ná hun studie of als ze een goede baan hebben, aan kinderen beginnen. Om weer aan een baan te komen als je eenmaal kinderen hebt is erg moeilijk (dus bijv als je na je school zwanger raakt en dus nog geen baan hebt in hetgeen je voor gestudeerd hebt). Om nog maar niet te spreken van kinderopvang e.d Zo sorry maar dit kwam even in mij op.
Buffy, ben ik ook helemaal met je eens...in Scandinavie bijvoorbeeld krijg je een jaar zwangerschapsverlof...zonder je baan kwijt te raken. Het is nu gewoon niet aantrekkelijk vaak om te blijven werken en kinderen te krijgen, je werkt dan bijna alleen voor de kinderopvang. Daarbij, door de vergrijzing is het enerzijds noodzaak dat er weer kinderen geboren worden en anderzijds ook noodzaak dat vrouwen blijven werken of zelfs meer gaan werken.
Hier ben ik het volledig mee eens, waarom niet een deel vergoeden? Als je als koppel zijnde adopteert vind ik dat je dan ook wens laat ingaan. Voor zowel de ouders als ook het kind. Waarom moet dit dan nu weer zo "exclusief"? Ik vind het geweldig dat er de mogelijkheid bestaat voor vrouwen om toch zwanger te raken via mmm als het niet natuurlijk lukt, maar om dan adoptie weer niet te vergoeden? Men zegt aan de ene kant dat er veel kinderen in de pleegzorg zitten en wees zijn en een liefdevol gezin (ow nu klinkt het als een reclame voor een asielhond *sorry* ) zoeken maar aan de andere kant komen ze dan weinig tegemoet, terwijl die kans om in een liefdevol gezin op te groeien er voor die kinderen is als men het allemaal iets makkelijker maakt voor de koppels om te kunnen adopteren. En dan de plannen om maar 1 keer IVF te vergoeden slaat helemaal nergens op, dan is het dus echt hopen op de eerste keer raak, lekkere kansberekening zo, ik betaal gerust wat meer aan de ziektekostenpremie als dat betekent dat de mmm meiden meer kansen hebben. Anderen betalen toch ook deels voor mij omdat ik een chronisch probleem heb? Kan ik ook wat meer betalen voor een ander vind ik (zolang het wel financieël haalbaar is natuurlijk, anders schiet niemand wat op).
Precies elders is het niet vaak beter, dat bedoelde ik er ook niet mee. Maar wel dat het hier allemaal én,én,én moet zijn van de regering maar ze wel overal op bezuinigen. Daar kan ik met mijn pet gewoon niet bij...
Hier in Nederland ligt het aan het ziekenhuis of je behandeld word als je boven de 40-42 bent.De meeste ziekenhuizen hanteren wel 42 maar als je FSH laag is en je genoeg antrale follikels hebt en alle andere onderzoeken zijn oke dan verleggen ze de grens wel naar de 44. Het AMC en het VU hanteert 44 en voor IUI zelfs 46 als de verdere onderzoeken maar wel goed zijn. Over de vergoedingen etc.Bij mij zijn de laatste IVF en 2 cryo pogingen niet vergoed.Die hebben we zelf betaald overigens in het buitenland. Herhaalde miskraam onderzoek heb ik in Nederland en in het buitenland gedaan.Mijn medicatie heb ik ook zelf betaald in het buitenland. Maar goed....ben nu 34 weken en superblij dat het nu wel gelukt is.
Nessy, wat fijn dat je uiteindelijk toch zwanger bent!!! Maar je eerste 3 IVF zijn gewoon betaald toch? Gaat hier erover dat ze het willen terugbrengen naar 1 IVF poging...dan wordt de kans wel heel klein en heel veel mensen kunnen het niet zelf betalen...en dat vind ik erg, dat een kinderwens vervullen dan zo exclusief wordt. En ik bedoel dit niet naar jou toe hoor!!
Salcia...ben het helemaal met je eens hoor. Onze behandelingen waren niet erg duur maar we hebben er wel voor moeten sparen.Als ze het terug willen brengen naar 1 keer vind ik het echt schandalig want de kans om zwanger te worden na 1 poging is maar 20-30%.
Helaas heb ik andere ervaringen terwijl zowel mijn FSH (wat niet veel zegt) maar zeker ook mijn AMH erg goed is en toch moest ik naar Belgie. Heb er geen spijt van want ik heb niet echt een hoge pet meer op van de NL'se fertiliteitscentra. Daarnaast zijn de verzekeraars niet bereidwillig om op voorhand te zeggen of ze behandeling vergoeden als je boven de 42 bent. Je moet eerst een verklaring krijgen van het ziekenhuis dat de behandeling een kans van slagen heeft. Maar criteria geven ze niet van te voren. Dan heb je het nog niet over de vergoeding in Belgie of Duitsland want dan wordt het Nederlandse tarief vergoed = rond de Euro 1.600 terwijl een behandeling in het UZ Gent Euro 3.600 kost. Dan is het ook niet gek dat ze in Nederland niet dol zijn op cryo's want elke cryo terugplaatsing moet voor die 1.600 euro gedaan worden en een IVF met 1 terugplaatsing kan al niet voor dat geld. Laat staan als je 10 cryo's hebt, dan moet er echt geld bij. Maar goed, dit is behoorlijk offtopic en niet relevant tot het onderwerp.