Tja soms heb je het niet voor het kiezen...... Bijvoorbeeld als zwanger worden niet lukt of als je je partner laat tegen komt etc. etc. Ik denk dat de grens wel ergen ligt tussen de 42 en 45 voor de vrouw
Tamale, ik ben net 26 en mijn vader bijna 80 en heb het idd als moeilijk ervaren. Hij takelt nu heel snel af omdat hij heel erg ziek is. Vanaf mijn 9de (hij was toen 63) was hij al een beetje klaar met bijv reizen naar het buitenland, parken bezoeken etc. Kon ook geen vriendinnen mee naar huis nemen of dingen thuis organiseren.
ja en nee, bij mn 1ste, toen 34 bij de test had ik een kans van 1:34 downsyndroom .... bij mn 2de, 38 bij de test had ik een kans van 1 op ruim 1600. In mijn geval zag het er bij hogere leeftijd stukken beter uit dan bij jongere leeftijd.
Ik denk dat tussen 'wens' en 'werkelijkheid' nogal wat verschil zit. Als je graag jong(er) moeder wilt worden en dat lukt, dan heb je puur geluk. Het ligt ook aan de omstandigheden, wanneer heb je een stabiele relatie, heb je een goede basis om een kind te krijgen, lukt het allemaal in één keer etc. Zelf had ik ook graag rond 27 jaar moeder willen worden, maar in die tijd had ik helemaal geen relatie waarin ik dat wilde. De liefde van mijn leven kwam ik pas tegen op mijn 30ste. Wij wilden heel graag snel kinderen, maar door vruchtbaarheidsproblemen is het pas op mijn 35ste gelukt. Dus tja, iets 'willen' en het ook 'krijgen' is een groot verschil. Je hebt het gewoon niet voor het zeggen, simpel. Vrouwen die zeggen dat ze 27 of 30 de grens vinden hebben in de meeste gevallen al 1 of meerdere kinderen en dan is het makkelijk roepen. Dat wijzigt pas als je tegen problemen aanloopt mbt de kinderwens. Dus de grens wordt volledig bepaald door je eigen situatie. Er is voor mij geen jong of oud, hoewel over de 60 voor mij toch een 'no go' is hoor .
Ja in jouw geval, maar over het algemeen gezien is het toch wel een feit dat oudere vrouwen een grotere kans hebben op gezondheidsproblemen.
Ik vind het trouwens niet helemaal ok om de oudere mama's onder ons (ik weet even niet of ik daar ook bij hoor met mijn 34, voel me wel vaak een oud wijf maar da's een ander verhaal ) oma-moeders te noemen. Vind ik niet zo respectvol, net zo min als het respectvol is om jongere moeders kinder-moeders ofzo te noemen. We zijn allemaal gewoon moeders toch?
Hier iemand die ook "door met mn ogen te knipperen" zwanger is geworden...om het maar zo te zeggen. Maar ik begrijp de mensen waarbij het niet lukt echt wel hoor, mij zul je niet horen zeggen dat bijv. 35 de max leeftijd is, in alle gevallen. Ik zie het vaak genoeg om mij heen. Ik denk niet dat er een vaste uiterste leeftijd is. Ik wilde ze altijd voor mijn 30e, dat is gelukt. Stel dat ik in de MMM terecht was gekomen was ik doorgegaan tot mijn 40e denk ik. Mijn schoonvader is opnieuw getrouwd en heeft op zijn 60e nog een kindje gekregen, mijn schoonzusje van nu 2,5. De vrouw was op dat moment 41. Haar kinderwens was enorm groot en eerder is het niet gelukt. Ik gun het haar van harte en ze is heel actief met het meisje. Ik vind het alleen wel een triest idee dat er een zeer reële kans is dat haar papa (mijn schoonvader) haar puberteit niet overleeft. Maar goed, het blijft ieders eigen keuze.
Dat is afhankelijk van de persoon, de geschiedenis, en de lichamelijke gesteldheid. In mijn ogen is een wens een wens, en mag je niemand daarop veroordelen. Maar als je met je 35 ste extra op controle moet komen bij de gyn, dan kan je zelf wel bedenken dan 45 dan nog veel risicovoller is. Maar ik zeg niet dat t dan niet meer kan, want die keuze is niet aan mij. En die afweging kunnen ze zelf wel maken lijkt me. Je doet t toch nooit goed. Mijn vriendin van 20 was "te jong, en had geen levenservaring om een kind op te voeden" voor sommige. Ik ben te ongeduldig omdat ik "NU AL" aan IVF begin. ( :x ) En een ander van 36 kunnen ze ook niet begrijpen, want tjsa "nu zal er ook geen tweede meer komen bij hun, want ze is al zo oud"
Gevoelsmatig ligt voor mij de grens op maximaal 45 jaar. Voor de man misschien iets hoger, maar niet veel hoger. Ik zou het zelf echt niet willen, zo laat. Maar ik kan me voorstellen dat het soms allemaal gewoon anders loopt. Ik vind het wel bizar om te horen dat iemand in de begin 40 een kind krijgt. Dan denk ik iedere keer dat ik op mijn 40e twee kinderen van 18 en 16 jaar zal hebben.
ik vind zelf 40 toch wel een leeftijd waarbij de risicos te groot worden voor moeder en kind en zou om deze reden dan ook zeggen dat dit toch wel de grens is. ook als je moet nadenken over de toekomst van de kinderen, de kansen dat ze jong hun ouders verliezen en de ouders op den duur meer hulp van hun kind nodig hebben dan andersom wordt ook groter. vaders eigenlijk net zo maar omdat hun dan niet het kind hoeven te dragen zou ik uit gezondheidsredenen hun max 5 jaar meer geven en laat zeggen 45 jaar de grens moeder van mijn nichtjes kreeg na 3 volwassen kids op haar 43 nog een baby. (tja ongelukje) dit gaat prima maar wel raar want haar eigen dochters hebben kinderen even oud als haar dochter en ze is dus echt een oma moeder van nu 50. mijn moeder zie ik nu ook echt geen kinderen meer krijgen op der 45. ze is al 4x oma
ik vind dat iedereen die een kinderwens heeft een kind mag krijgen! ongeacht leeftijd, als je te ''oud'' bent , gaat dat volgens mij toch niet lukken!
Nee ik zal je niet slaan Maar ik vraag me wel af waarom je dat jammer vindt? Het zal mij persoonlijk worst weten of een vrouw op dr 20, 30e of 40e een kind krijgt, wat heb ik daar nou mee te maken? Ik kan alleen een mening over mezelf vormen, wat voor mezelf acceptabel vind. Dus waarom vind jij t jammer dat anderen op latere leeftijd kinderen krijgen?
wat kunnen mensen toch eikelig lullen zeg.... Wat een waanzinnige onzing. Leeftijd zegt helemaal niets over hoe goed je het doet als moeder! De mijne was 41 toen ze me kreeg, had er zelfs al een heel rij gehad, maar heeft er bij mij wel een potje van gemaakt. En zo ken ik er heel wat meer. Volgens mij zijn dat gewoon hele jaloerse mensen, zijn ze zelf te oud mama geworden en balen ze ervan dat ze hun model minder makkelijk terug krijgen en er langer over doen om te ontzwageren en zien ze nu perongeluk gewoon in dat een jonge vlotte mama heel leuk is. *volgens mij moet ik ongesteld worden ofzo*
Je hoeft het ook niet te begrijpen... Het is jouw mening, maar ik vind dat je jouw verhaal niet kan vergelijken met andere verhalen. Ik en mijn vriend hebben ook veel leeftijdsverschil.. en nu is hij met bijna 40 ook een relatief oude vader.. want ik ben nog maar 20. Maar geloof me.. 90% die zijn leeftijd niet weten zullen hem die leeftijd niet geven. Ik denk dan ook niet dat een kind daar last van kan ondervinden in de toekomst. Ookal is de vader wat ouder.. Want ten eerste weet het kind zelf niet beter.. En ten tweede zegt leeftijd niks over wanneer je dood gaat.. Misschien word ik maar 30 en mijn vriend wel 100..
Even verduidelijken, met oma moeders bedoel ik moeders die door vreemden als "oma van dat kindje" genoemd kunnen worden als ze samen wandelen bijvoorbeeld. Dat is dus niet als een moeder van 36 een baby heeft, maar wel als een moeder van 50 bij de basisschool staat te wachten. Deze moeders zijn vast heel lief, daar twijfel ik niet aan, maar ik geloof zelf dat het voor een kind idealer zou zijn als de moeder jonger zou zijn.
nee wij niet. Niet zozeer voor mezelf, maar op een gegeven bereiktte ik een punt dat we alles uit de kan konden gaan halen, maar dat we beter het optimale uit ons gezin konden gaan halen. Door de hormoontroep wordt je een erg gezellig huismonster wat niet bevordelijk is voor je gezin. Dit staat dus los van mn leeftijd. Ik heb geen idee tot welke leeftijd ik door was gegaan als makkelijk kinderen had gekregen, kan er ook niet over oordelen omdat ik niet in die luxe positie heb gezeten. Voor ons houd het kinderen krijgen nu wel op, khad graag 3-4 kinderen gehad, maar wij houden het bij onze 2 meiden. Qua leeftijd zal ik nog best een zwangerschap aankunnen, maar moet er niet meer aan denken om aan de hormonen te beginnen, dus voor ons is het klaar.
Dan heb ik een heel stomme vraag eigenlijk, maar ik lees hier ook reacties van 'voor de gezondheid van je kind' Maar dit telt toch eigenlijk alleen bij de leeftijd van de moeder? Of zeg ik nu iets heel doms?
Volgens mij geeft het lichaam het zelf prima aan. Voor de overgang kan je kindjes krijgen en erna niet meer. Dat heeft de natuur zo gemaakt. Hoeven we zelf dus niks meer te vinden, want iedereen vind toch wat anders.