Hey meiden, Zoals sommigen van jullie wel weten lopen we al een poosje met onze zoon te kwakkelen. Hij heeft in dec in het ziekenhuis gelegen voor zijn ontlasting 2x. Hij is uit het ziekenhuis gekomen en sindsdien hoest meneer en is steeds verkouden. 2 weken geleden begon het hoesten heel erg te worden. Ik ben toen bij de ha geweest en die zei steeds dat er niks aan de hand was zijn longen waren schoon en zijn oren ook. Een week geleden begon ons ventje er ook nog bij te overgeven en had diarree. Ik ben toen samen met mijn man naar de ha geweest er was toen een vervanger en die heeft hem goed na gekeken en die zei wel degelijk dat hij oor en keelontsteking had en bronchitis. Hij heeft een kuur gekregen en die moest hij een week lang hebben. Ons ventje dronk het drankje niet op in het begin nog wel maar later dus niet meer. Ik heb woensdag de ha weer gebeld dit omdat hij steeds meer achteruit ging. Hij dronk zijn flessen niet meer leeg en had nog steeds diarree. Hij had op een dag 10 dunne luiers gehad en die dag erop ook nog 6. De ha was bang dat hij ging uitdrogen en heeft ons dus door gestuurd naar het ziekenhuis. Daar bleek dat hij in het begin stadium was van het uitdrogen en we moesten maar ors proberen maar dit dronk ons ventje ook niet op dus maar extra drinken tussen door. Ik heb donderdag het ziekenhuis nog weer gebeld want hij dronk zijn drankje dus helemaal niet meer en ik kon weer langs komen en we hebben een ander drankje gekregen. Dit ging er gelukkig wel in. Hij knapte gelukkig weer wat op en zaterdag en zondag leek het hoesten ook zo goed als over. Hij hoeste nog wel eens maar niet heel erg meer. Maandag nacht heb ik de hele nacht met hem opgezeten omdat meneer weer heel erg aan het hoesten was tot overgevens toe weer. Ik heb de ha weer gebeld en kon langs komen. Bij de ha aan gekomen zat ik er even helemaal door dus ik begon daar te huilen. De ha zei dat IK HULP moest gaan zoeken omdat het heel normaal was dat hij aan het hoesten was. Ze had het al over of ik tthuishulp nodig had nouja zeg. Ikmoest ook maar met een psychiater praten want ik kon niet genieten van mijn ventje. Ik was een over bezorgde moeder. Ik heb er op gestaan dat onze zoon maar eens goed onderzocht moest worden dat ik het niet normaal vind dat hij helemaal niet van zijn verkoudheid afkomt. Ook omdat hij zijn kuurtje op had endan moest het over zijn. Ze heeft uiteindelijk het ziekenhuis gebeld en gezegd dat onze zoon maar even opgenomen moest worden omdat ik er helemaal door heen zat. Ik stemde daar mee in ook omdat ze hem dan eens goed gingen onderzoeken. Ik samen met mijn moeder naar het ziekenhuis toe. Daar aangekomen is meneer goed onderzocht en zei de kinderarts dat hij toch niet opgenomen werd want hij was niet ziek genoeg. Hij is ook niet ziek verder. Mijn moeder heeft haar zegje nog even gedaan dat hij al vanaf dec constant aan het hoesten is en dat het nog niet over is geweest. Nu moet ik maandag weer komen en als hij dan nog hoest wordt hij opgenomen en dan gaan ze onderzoeken bij hem doen misschien heeft hij wel iets chronisch. Hij had ondertussen al weer een nieuwe virus opgelopen want zijn keel was rood. Ik ben benieuwd wat ze maandag gaan zeggen. Ik ben er klaar mee weet me soms geen raad meer. Maar ben ik nu echt de OVERBEZORGDE MOEDER?
Ik denk van niet hoor! Je ventje is gewoon ziek, en het is niet voor niets dat het ZH zegt dat ze hem anders op gaan nemen! Je HA is wel erg gemakkelijk in z'n oordeel...
Helemaal niet raar hoor! Je bent verandert in een tijger en je vecht voor je kindje door steeds maar terug te gaan naar de huisarts! Wel blijven doen hoor, beter een keer teveel dan teweinig! Logisch dat je er zelf doorheen zit, het breekt je op maar om dan direct met een psych op de proppen te komen is ook weer teveel van het goede!
Gelukkig gaat het nu wel een stukje beter met mijn kleine mannetje. Hij hoest nog wel en roggelt ook nog wel dus het is even afwachten wat de kinderarts maandag gaat zeggen. Ze zei ook nog van of wil je thuiszorg nou sorry hoor ik ben niet gek of labiel.