Een vraag voor de dames die zwanger zijn van hun tweede kind (of derde,...) of die meerdere kinderen hebben. Hebben jullie bij de keuze voor een tweede (of 'extra') kind jullie afgevraagd of jullie de studies van jullie kinderen ook kunnen betalen? Hoe helpt de overheid bij het betalen van de studie? Sparen jullie nu zelf ook voor de studie van jullie kinderen? Hoeveel sparen jullie? Mijn vriend wil geen tweede kind, omdat hij vindt dat wij dit niet gaan kunnen betalen (de studies enz.). Hij werkt fulltime, ik parttime (28uur). Dit zit mij heel hoog en ik ben hier heel verdrietig om, vandaar mijn vraag. Alvast bedankt voor jullie reacties.
Nee dat heeft bij ons niet meegespeeld. Moet ook heel eerlijk zeggen dat wij ook geen spaarplan oid hebben voor onze oudste. Hier is vriendlief fulltime thuis (WAO) en ik werk 32 uur (wordt ook al gezien als FT tegenwoordig) en we hebben ook wel zoiets van "we zien wel".... je kunt niet alles vóór zijn, er verandert nog zoveel in de komende 18, 20 jaar. Ik moet heel eerlijk zeggen dat ik de reden van je vriend, niet echt een goeie vind..... Je kunt toch alvast gaan sparen wanneer je daar angst voor hebt?
Ik heb dan nog wel geen 2de kind maar wilde toch even reageren... Is er geen mogelijkheid om b.v per maand iets apart te zetten voor de toekomst ? En volgens mij (van wat ik van mijn ouders weet, wij waren met zijn 3en thuis mijn zus 24, ik 22 en mijn broertje 18 ) en die konden het boekengeld en studie geld altijd in termijnen betalen omdat zij het ook niet zo breed hadden! Dus volgens mij is dat ook nog een optie ? Wel vervelend zeg dat je vriend geen 2de wilt en jij wel
Wij hebben dat niet mee laten tellen. Ik wist dat ik heel graag 3 kids wilde en nu hebben we besloten om het bij 2 te laten, omdat zwanger zijn niks voor mij is. Maar wij proberen iedere maand een bedrag voor onze meisje aan de kant te zetten. Of we het gaan redden om een studie te bekostigen zullen we tegen die tijd wel zien. Mijn man werkt 38 uur en ik 10 tot 25 uur per week.
Wie zegt dat je 2 kindje (of je eerste) gaat studeren? Ik weet niet wat er gaat gebeuren over een jaar of 16. Misschien is het studeren dan wel alleen voor de 'rijken'. Mijn ouders hebben voor ons (we zijn met zn 3-en) nooit gespaard voor evt studie, omdat ze elke cent nodig hadden en zij hebben zelf niet gestudeerd, dus voor hen was het heel goed mogelijk dat wij dat ook niet gingen dien. Wij hebben dat uiteindelijk alledrie wel gedaan, maar toen verdiende mijn vader een behoorlijk stukkie meer, zodat zij het collegeld en de boeken voor ons konden betalen. Kleding/huur voor kamer ed. werkten wij gewoon voor. Wij zijn er dus niet slechter van geworden dat onze ouders niet voor ons gespaard hebben. Het zou voor mij/ons ook absoluut geen reden zijn niet aan nog een kindje te denken.
Wij hebben nog geen 2e en willen die voorlopig ook niet. Vanwege de financieen en niet voor als hijlater gaat studeren want dat is wel geregeld maar meer voor als hij straks naar de basis school gaat. Ik twijfelde best of ik wel een 2e wilde maar mijn man wilde graag een 2e kindje en ik ook maar... dus we gingen er wel voor totdat mijn stiefvader tegen mij zei dat we nu met zijn drieen een fijn leven hebben en gewoon op vakantie kunnen gaan etc en als Dilano straks naar de bs gaat dat hij ook gewoon mee op schoolreisje kan en met een 2e kindje wordt dat toch wat lastiger voor ons. Ik werk niet ben thuismama en deels wao en mijn werkt ft.
Oh ja, wij sparen nu dus ook niet speciaal voor de kinderen. We kunnen het geld nu gewoon goed gebruiken.
mmeke: het is denk ik niet alleen of ze gaan studeren of niet maar op de middelbare school moet je ook schoolgeld / boekengeld etc betalen en als ze later b.v naar een ROC willen dan betaal je daar ook toch nog een flink bedrag voor!
Wij hebben nog geen 2e en willen die voorlopig ook niet. Vanwege de financieen en niet voor als hijlater gaat studeren want dat is wel geregeld maar meer voor als hij straks naar de basis school gaat. Ik twijfelde best of ik wel een 2e wilde maar mijn man wilde graag een 2e kindje en ik ook maar... dus we gingen er wel voor totdat mijn stiefvader tegen mij zei dat we nu met zijn drieen een fijn leven hebben en gewoon op vakantie kunnen gaan etc en als Dilano straks naar de bs gaat dat hij ook gewoon mee op schoolreisje kan en met een 2e kindje wordt dat toch wat lastiger voor ons. Ik werk niet ben thuismama en deels wao en mijn werkt ft. Dus voorlopig wachten en dat kan een jaar duren maar ook 4 jaar en mss komt er wel geen 2e. Want het is natuurlijk niet alleen het financiele plaatje.
Dat heeft voor ons niet meegespeeld. Want: A: misschien gaan onze kids niet studeren? B: we willen ze wel stimuleren om zelf een bijbaantje te zoeken zodra ze daar oud genoeg zijn. Moest ik zelf ook, en ben er niet slechter van geworden. C. Over 18 jaar kan het onderwijsstelsel er wel heel anders uitzien en het kostenplaatje dus ook. D. Je eigen inkomsten kunnen in de loop der jaren ook nog veranderen, hoger worden. E. Je vaste lasten kunnen veranderd zijn, bv. een hypotheek die bijna afgelost is. F. De kans is weliswaar klein, maar wie weet win je de staatsloterij . We sparen nu overigens wel een bedrag per maand, geen wereldbedrag maar alle beetjes helpen. Kortom; ik vind het argument van je vriend nogal wankel .
Ja dat zijn zeker overwegingen hier. 2x vakantie, 2x feestdagen, 2x verjaardag, 2x kleding en schoenen en later ook 2x studie. We hebben voor onze dochter 2 spaarrekeningen, 1 di ewe haar later gewoon meewillen geven (eerste huisje ofzo) en 1 voor een eventuele studie. Zo willen we dat bij een 2e kindje ook gaan doen.
Hier zijn we bezig voor een 2e en geld heeft hierbij geen rol gespeeld om deze beslissing te maken.. Dat is nog zover weg wat betreft studie enzo. Ik ga 24 uur werken en manlief werkt fulltime. We sparen nu standaard iedere maand voor Jayden.
Misschien heb ik wel makkelijk praten, ik hoef niet rond te komen van een minimum. Ik kan bijv nog op vakantie, ik rijd een autootje, mijn vriend gaat naar de sportschool, we hebben geld voor hobbies etc. Daar kan allemaal op bespaard worden. Je moet alleen je uitgavenpatroon aanpassen. En misschien wil de vriend van ts dat wel niet (en dat is prima hoor). Want aan alles is wel een mouw te passen. Daarom zou het voor mij geen reden zijn om niet aan een volgend kindje te denken. ROC weet ik niet wat dat is, is dat een vervolgopleiding? Want ik ben dus ook van mening dat een kind dan ook best wel wat kan bijdragen, misschien niet in schoolgeld, maar in kleding/mobiele tefefoon bijv. Een bijbaantje kan prima als ze een jaar of 15/16 zijn.
Hier spelen de financiën zeker mee. We hebben het financieel erg goed en ik kan me persoonlijk eerlijk gezegd niet voorstellen dat mensen daar niet over nadenken en 'wel zien hoe het komt'. Dat zou ik zelf echt niet kunnen. Wil hiermee absoluut niemand voor het hoofd stoten, het is gewoon mijn mening. Wij denken daar dus wel aan en ik sluit me verder helemaal aan bij sidmick. Hier wordt ook sinds de geboorte al flink gespaard voor ons meisje en dat willen we voor een 2e ook. Maar daarbij willen we 2x per jaar op vakantie, een mooie auto rijden, blijven uitgaan, uiteten, mooie kleren kopen... en alles is nou eenmaal wel wat betaalbaarder met 1 kind dan met 2 (of 3 of 4 of 5).
Bedankt voor de reacties zover. een paar argumenten kan mijn vriend weerleggen. Ik neem die van puppy als voorbeeld. A: misschien gaan onze kids niet studeren? > misschien willen ze allebei wel studeren. C. Over 18 jaar kan het onderwijsstelsel er wel heel anders uitzien en het kostenplaatje dus ook. > precies, misschien wordt het allemaal nog duurder, en bijna niet meer te betalen, zelfs niet voor 1 kind D. Je eigen inkomsten kunnen in de loop der jaren ook nog veranderen, hoger worden. > of lager E. Je vaste lasten kunnen veranderd zijn, bv. een hypotheek die bijna afgelost is. > wij huren nu. wellicht gaan we in de toekomst kopen. Dus onze vaste lasten zullen dan wellicht hoger worden. Ik op dit gebied niet van het doemdenken, eerder 'we doen ons best, sparen erbij en hopen op het beste'. Ik heb hier antwoorden op gegeven die mijn vriend zou kunnen zeggen. Ik zal even googlen naar sites die uitleg geven over studiefinanciering, etc. En wat iemand hier zei, het gaat hier ook om de basisschool. Ik ga ervan uit dat er niet elke maand een uitje is? ik denk dat dit wel te compenseren is met de andere uitgaven die maand.
Wij sparen voor onze zoon een klein bedrag in de maand. Niet veel, maar over de jaren is dat toch een mooi bedrag om mee te geven. Voor de rest hebben wij niet gedacht aan wat er over 18 jaar aan studiekosten betaald moet worden. Dat zal zich, net als mijn ouders dat bij ons hebben gedaan, wel redden. Onze reden voor een tweede is dat ik mijn zoon niet alleen wil laten opgroeien. Hij zou dan alles alleen op moeten vangen, mocht er iets met ons gebeuren. Ook zou hij nooit zijn opvoeding met iemand kunnen delen. Wij zijn er dus wel voor gegaan. Ik ben nu 30 weken zwanger. Maar of er ooit een derde komt..
Het is niet dat we er niet over willen denken, het is meer dat je nooit alles van te voren kunt overzien, misschien had ik het even iets meer moeten nuanceren. Ook meer in het achterhoofd: gaan de kids wel studeren, is er dan nog Stufi of niet, hoe ziet ons inkomsten/uitgavenplaatje er dan uit etc.
Dat bedoel ik, dat kunnen wij bijv nu wel, misschien met een extra kindje niet meer, maar dat heb ik ervoor over. Dus ik heb er zeker wel over nagedacht, alleen ik denk er anders over
Ik vind zeker wel als je nu al niet rond kan komen, je er zeker goed over na moet denken/misschien moet wachten. Maar ik zou er eeuwig spijt van hebben als ik die wens heb/had en achteraf had het financieel makkelijk gekund, als dat de enige! reden zou zijn om het niet te doen.
Ik ben zwanger van nr 2 en sparen op dit moment gewoon op een eigen spaarrekeningn voor onszelf, wel een aparte van onze gewone spaarrekening. Hier kunnen we in nood gewoon geld afhalen (mijn leaseauto ging eruit, dus moesten een nieuwe kopen en kiezen er dan voor om iets van dat geld te gebruiken om een nieuwere grotere auto te kunnen kopen, of als 1 van ons werkeloos zou worden, voor overige kleinere uitgaven wasmachine e.d. hebben we andere spaarrekening) maar het is wel de bedoeling dat dat geld voor de kinderen wordt als ze gaan studeren, maar ook alleen daarvoor. Mijn studie is door mijn ouders betaald en daar ben ik ze nog steeds dankbaar voor. Maar ik verwacht over 15/16/17 jaar toch wel een aanzienlijk hoger salaris te hebben dan nu en mijn man ook, terwijl onze vaste lasten hetzelfde blijven (hebben mooi nieuw huis in erg leuke wijk en niet van plan om te verhuizen). En daarbij, tijdens mijn studie werkte heel veel van mijn studiegenoten voor hun studie/kamer oid. En denk niet dat je daar slechter van wordt. Dus om niet voor een 2e te gaan ivm eventuele studie later, vind ik persoonlijk niet echt een reden. Mocht er op dit moment echt niks meer vanaf kunnen, zoals vakantie en dat kan ook op een camping om de hoek, en een schoolreisje op de basisschool dan zou ik het een logischere reden vinden. Ik vind het heel goed dat je (of eigenlijk je vriend) over later nadenkt, maar niemand kan 15 jaar de toekomst inkijken. Misschien zijn jullie dan uit elkaar en allebei in de bijstand en kan ook de 1e niet studeren (noem maar ff een dwarsstraat hoor).