De maximum leeftijdsgrens om zwanger te worden is denk ik voor iedereen anders. Ik vind zelf het ideaalbeeld als je tussen ie 25e en 35e levensjaar je kinderwens(en) vervuld hebt, maar ik begrijp ook heel goed dat door allerlei omstandigheden dit in veel gevallen niet lukt! Persoonlijk vind ik dat je na je 45e echt moet stoppen. Dat vind ik echt te "oud" voor een zwangerschap en ook wel n beetje voor het kind, dan ben je bekant 50 als je kind naar de basisschool gaat.
Ja, dit merk ik ook. Ook kind van oudere ouders. Ben zelf 28 maar mijn ouders zijn over de 70 Lieve schatten zijn het, maar zelf wil ik echt graag jonge ouders zijn en ben ook blij dat ons dat tot nu toe gegund is. We hebben een wens voor 3 kindjes, maar ik wil erg graag op mijn 35e wel klaar zijn....
Wil toch even laten weten dat dit best pijnlijk is om te lezen. Ik denk echt dat de meeste vrouwen hier niet vrijwillig voor kiezen. Naast dat het nu door al mn miskramen (niet door leeftijd wrschlnk) nog eens 1,5 jaar langer duurt, heb ik me suf lopen daten met de ene na de andere "sukkel" voordat ik eindelijk mijn man tegenkwam met wie het gewoon goed zat/zit. Of vrouwen bij wie het gewoon jaren duurt eer ze zwanger raken. Tuurlijk zijn er ook vrouwen die bewust eerst voor een carrière gaan en dan pas eind 30 starten, dat is niet "verstandig" maar denk echt dat de meeste de nadelen wel kennen. Overigens zitten er ook voordelen aan ouder zijn, 10/15 jr geleden bijv was ik minder zelfverzekerd en had echt nog niet zo'n stabiel leven. Maar denk er vaak genoeg aan dat mn dochter ons misschien sneller zal verliezen of moeten verzorgen..vandaar ook nog extra drang voor die 2e. Maar goed het verhaal van TS is weer een heel ander verhaal (Alles nog goed met je, bijna 30w!)
Ja ik begrijp je heel goed. En mijn excuus als mijn bericht je gekwetst heeft, dat was niet mijn bedoeling... Het leven js natuurlijk helemaal niet zo maakbaar als het soms lijkt! Ja so far so good!! En met jou ook allebei een mooie baby over n poosje
No problem ik ontvolg dit topic denk ik maar beter, het raakt mij toch teveel. Yes, heb t idee dat ik al iets voel, dat geeft vertrouwen.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik vroeger hier ook te kort door de bocht over dacht. Vrouwen die al op leeftijd waren en toch nog een kind wilde en daar vanalles voor over hadden. Ik vond toen echt dat je richting de 40 niet meer aan kinderen (bewust) moest beginnen. Nu ben ik zelf nog jong en heb zelf helaas mogen ervaren dat je niet altijd voor het zeggen hebt wanneer je zwanger mag raken. Dat ik er nu heel anders tegenaan kijk als vroeger omdat ik weet hoe diep zo'n wens kan liggen en hoeveel je er voor over hebt om elke kans te benutten. Het is gewoon zo'n diep verlangen.. En als je pas rond eind 20 voor kinderen gaat en dan pas er achter komt dat je niet of moeilijk zwanger raakt op de natuurlijke manier dan ben je natuurlijk ook veel sneller bij die 40.. Dan wanneer het ontdekt word op je 22ste.
Ja snap ik hoor... Zeker na de periode die achter je ligt. Ohh wat super dat je al wat gefladder voelt!! Heerlijk!! Dat geeft vertrouwen.
Ik kijk ook niet meer zo merk ik in dit topic. Ik kreeg ook al te horen dat ik het teveel op mezelf betrok. Ja, dat is makkelijk zeggen natuurlijk door een ander, maar sommige dingen raken je gewoon en ik persoonlijk vind daar niets mis mee. Als iets je raakt, betrek je het al gauw op jezelf en hoef je niet zo’n opmerking te krijgen vind ik of ‘typisch’ genoemd te worden. Jij sterkte ook!
Puur voor mezelf zeg ik dat ik na mijn 35ste niet meer zou willen, 36 is echt het uiterste. Begrijp dat het voor iedereen anders is maar dit is hoe ik er voor mezelf tegen aan kijk.
Persoonlijk zou ik zeggen niet meer na mijn 40ste. Ben nu 27 en we willen sowieso nog een 2e en misschien wel een derde, maar als ik 38 ben en de derde of vierde er dan nog niet is maar we die toch graag willen dan is er niets wat ons tegen houdt. Soms loopt het leven zo dat je op ‘latere’ leeftijd nog een kind wilt, prima toch? Daarbij zijn er tegenwoordig zoveel mensen die zelfs na hun 40e nog kinderen krijgen!
Hier ook een oldie vorige week 44 geworden. Ik ben zo ontzettend dankbaar en gelukkig dat het ons nog gegund is. Ruim 3 jaar bezig geweest. En net toen we het hadden geaccepteerd dat we met z’n drietjes zouden blijven en afgelopen juni zijn getrouwd toch weer zwanger. Ben super trots en blij zwanger. Trek me niks aan wat andere vinden, moet zeggen dat ik nog geen vervelende opmerkingen heb gehad. Iedereen is net zo blij als wij.
Ik had als jong meisje altijd al de wens om jong moeder te worden van 3-4 kinderen. Mijn grens om moeder te worden lag bij 32-35 jaar. Maar helaas is me dat door de PCOS en de verminderde vruchtbaarheid die daarmee gepaard gaat niet gegund. Bij de eerste was ik 26 en ben ik na een relatief lang en zwaar traject (Althans zo ervoer ik het) bij de fertillity arts en middels hormonen slikken en spuiten eindelijk zwanger geraakt. Nu ben ik op mijn 39e geheel onverwachts zwanger geraakt van de tweede, en ik sluit niet uit dat ik voor een derde zal gaan. Al weet ik natuurlijk niet of dat zal lukken aangezien het 13 jaar heeft geduurd eer ik zwanger was. Zo niet, dan tel ik mijn zegeningen. Er zijn immers vrouwen die nooit zullen ervaren hoe het is om zelf een kind op de wereld te zetten. Wat dat betreft ben ik een gelukkig mens.
Ik ben bijna 38 en mijn man en ik hebben toch de knoop doorgehakt om voor een derde te proberen. Ik heb 2 prachtige wondertjes van kinderen die ondanks een extreem korte LF van tussen 6 en 8 dagen hun weg op de wereld gevonden hebben. Zij zijn nu 7 en 8 jaar oud. Een tijdje geleden heb ik mijn leefstijl omgegooid om af te vallen en mijn hormoonhuishouding weer goed te krijgen d.m.v. Ketogeen eten. Dit heeft voor mij goed gewerkt en ik voel me beter dan ooit. Wel heb ik nog een koperspiraal, maar die zal rond de zomer worden verwijderd en dan zien we of het ons gegeven is om een 3e wondertje te krijgen. Zelf heb ik wel een bovengrens van 40 of 41 jaar. Lukt het voordietijd niet, dan gaat er weer een nieuwe koperspiraal in. Ieder doet datgene dat voor henzelf goed voelt en dat is toch prima?
Ik denk dat het voor iedereen verschillend is. Er kunnen zoveel factoren zijn om wel of niet voor een kindje te gaan op die leeftijd. Het is hoe oud/jong jullie je zelf voelen. Er zijn zat mensen die op jullie leeftijd zich nog op en top fit vielen en hartstikke gezond zijn. Terwijl er mensen zijn die 5 jaar jonger zijn en zich al oud voelen en niet meer zo fit zijn. Ik zou zeggen, als jullie er 100% achter staan, dan ga ervoor! Voor mijzelf heb ik wel een max leeftijd van 36 jaar voor een eventuele 3 kindje in mijn hoofd. Maar dat is mijn gevoel en mening