Delier???

Dat komt vaker voor na een operatie dat mensen in een derlirium gaan helaas.
Heb zelf op chirurgie gewerkt als verpleegkundige dus ben er wel bekend mee ja.

Een delirium is zeker niet alleen verwardheid, mensen kunnen erg achterdochtig en agressief worden, ze worden gewoon een heel ander mens en soms moet er echt een psychiater aan te pas komen om kalmeringsmedicatie voor te schrijven, dit kan over zijn binnen een paar dagen maar kan helaas ook langer aanhouden, dat is nooit van tevoren te zeggen.

Hou zelf goed in de gaten hoe ermee omgegaan wordt want je moeder kan zichzelf ook dingen gaan aandoen als ze in een flink delirium zit, dit kan echt gevaarlijke situaties teweeg brengen maar goede verpleegkundigen weten precies wat ze ermee kunnen en moeten.

Sterkte!!!

 

Bij een delier ben je echt niet alleen maar in de war, ja dat kan wel, maar je kunt idd hallucineren/agressief zijn/achterdochtig.

 

Klinkt wel als een delier (maar kan natuurlijk ook wat anders zijn), ze heeft ook allerlei factoren die de kans op een delier vergroten, onder andere dat ze is geopereerd en ze is in een vreemde omgeving. De psychiatrisch verpleegundige/consulent kan dit vaststellen en in principe zouden ze die dus moeten inschakelen bij deze klachten.

Heel veel sterkte met je moeder.
Mocht het trouwens een delier zijn helpt het wel om dingen in haar kamer te zetten die ze herkent zoals foto's van dierbaren of iets persoonlijks.

 

Mijn opa heeft een delier gehad.. althans.. dat zeiden ze toen. Hij was erg in de war, super vergeetachtig, hij was bijvoorbeeld vergeten dat hij geopereerd was, en niet mocht lopen (hij was dus 6 uur na de operatie ook gewoon opgestaan en weggelopen hij dacht, dat hij naar huis moest.. ) en ook heel boos op het ziekenhuis. Ik weet niet zeker of hij ook waanideeën had, maar mijn opa is met verpleging naar huis gebracht, omdat een vertrouwde omgeving rust en verbetering kon brengen. Dat was ook zo, de eerste week was het heel erg, en daarna steeds minder, en na een week of 5/6 was het echt weg.

 

Mijn vader heeft het gehad. Hij kreeg het na een operatie aan zijn aorta.
Het was doodeng. Hij lag dus op de IC maar als hij wakker werd trok hij alle kabels eruit, probeerde hij met zijn doorgezaagde ribbenkast uit bed te klimmen, is zo dus ook een keer gevallen.
En het ergste was eigenlijk dat de verpleegster toen het net was begonnen beweerde dat hij gewoon lastig was en dat ik maar met hem moest praten.
Gelukkig is de psychiater gekomen, heeft hij andere medicijnen gekregen en hebben ze hem weer een tijdje langer laten slapen. Pas na een week ofzo is het beter gegaan. Maar hij kreeg wel de weken erna steeds weer dips...
Hij was dus ook extreem agressief en anders dan anders. En ik vond het doodeng...

 

Vertrouwde dingen om haar heen kan helpen.
Tegen haar ingaan heeft geen zin, voor haar is dit werkelijkheid.

 

Ik vind het ook als een delier klinken. (Maar het kan bijvoorbeeld ook door bepaalde pijnmedicatie komen.)

Probeer wat spulletjes van thuis en foto's van familie bij haar te zetten, dingen die ze herkent.
Wat ook kan helpen is een A4-tje voor haar ophangen met de dag van de week en de datum er op.
En praat over fijne momenten van vroeger.

Ze heeft bij een volgende opname wel een verhoogde kans op een nieuw delier.

 

Ja hoor, heldere momenten kan zeker.
Het kan zijn dat ze achteraf goed zijn dat ze helemaal niet meer weet wat ze nu doet/zegt en daardoor verdrietig zijn als ze het hoort.

 

Mijn vader heeft een delirium gehad, en is ook lange tijd erin gebleven,dit was heel heftig, en heel eng om te zien. Ik wil er hier liever niet verder over uitweiden, je mag me altijd pb'en! Heel veel sterkte, het is heel heftig om een ouder zo te zien...

 

Mijn vader heeft onlangs een delier gehad, mogelijk door morfine, maar dat is niet helemaal zeker.

Tussendoor had hij wel heldere momenten, wist ook wel wie wie was. Maar tijdens het delier zag hij allerlei dingen die er niet waren, ging graven in de nacht in de tuin en ineens 's nachts de straat op etc.

En nadat hij weer uit het delier kwam (hij heeft bijna 2 weken op een gesloten afdeling gelegen) had hij dus herrinneringen aan dingen die dus nooit geweest zijn/niet bestaan. Heel raar en hij vind het nu (2 mnd later) ook best moeilijk omdat hij van sommige dingen nu niet weet of het nu echt of niet was.

 

juist die heldere momenten zijn typisch delier, lijkt op tijdelijke dementie.. ja ze voelt op dat moment de woede echt alles is echt maar als ze eruit komt zal ze zich daar niets meer van herinneren..

maar ook de hersentumoren kunnen op plekken in het hoofd drukken die de verwardheid doet toenemen (tenzij ze alles hebben weggehaald)

wat een moeilijke en heftige situatie zitten jij maar vooral je moeder..

veel sterkte

 

Er is een speciale score lijst ontwikkeld waaraan de artsen kunnen zien welke kant het op gaat en of er sprake is van een delier. Dit is een veel gebruikt hulpmiddel. Ik hoop dat ze ook zo'n score bijhouden.
De DOS-schaal (Delirium Observatie Screening) en de Delier-O-meter.

 

Wat een nare tijd voor jullie Sabrina

Mijn vader heeft ook een delier gehad
Hij zag van alles wat wij niet zagen
In het begin was dat nog wel eens grappig maar snel daarna werd hij ook achterdochtig en zelfs agressief.
Hij heeft echt gekke dingen gedaan
Zo stond hij met infuus en al op de brandtrap van het ziekenhuis (buiten dus) met een verhaal dat hij op een boot zat dat verging, de afdeling moest dicht omdat hij wegliep, en dacht dat hij een special agent was die de wereld moest redden.
Ik kende mijn eigen vader niet meer, ik werd er erg verdrietig van.
Later bleek dat hij uitzaaiingen had in zijn hoofd, deze zaten bij zijn hypofyse/hypothalamus.
Ik weet niet meer precies hoe het werkt maar in zijn bloed of urine konden ze zien dat er te veel of te weinig aan kalium en/natrium was (volgens mij) en als dat werd aangevuld via infuus dan was hij een stuk minder verward.

Ik wil jullie veel sterkte wensen