eerste keer borstvoeding in z-huis

Met een keizersnede weet ik niet hoe dat gaat maar weet wel dat je het duidelijk aan moet geven bij iedereen! dan houden ze er echt wel rekening mee dat het voor je borstvoeding het beste is als het snel op gang komt en je de kleine snel aanlegt..

Omdat ik natuurlijk bevallen ben kon ik de kleine man meteen aanleggen en kreeg de eerste keer hulp van de verpleegster die bij mn bevalling was, de kleine pakte meteen perfect en had dus eigenlijk geen hulp nodig..

Ik weet wel dat de ochtend erna er een lactatiekundige aan mn bed stond om mij en degene tegenover mij even te helpen en vragen te beantwoorden, ook kon ik altijd even op t belletje drukken (kon t ventje niet zelf uit bed krijgen in t begin) zodat ze me zouden helpen met aanleggen..

Ik ben dus Top geholpen en denk dat je je daar niet zon zorgen om hoeft te maken, als je maar durft te vragen wanneer je t even niet weet

 

Ik ben ook natuurlijk bevallen en Eline werd aangelegd door een verpleegkundige, die daarna weg liep. Eline liet weer los en ik wist niet wat ik moest doen. Lang verhaal, maar de borstvoeding is niet gelukt, en ik denk dat het ondermeer daardoor komt. Ik heb nu tegen mijn vriend gezegd, desnoods ga je voor de deur staan maar de verpleegkundige gaat niet bij mij weg voordat ik zeker weet dat onze nieuwe spruit goed drinkt!

Ik denk inderdaad dat een kwestie is van goed aangeven wat je wil, in die zin denk ik dat het niet anders is als het om een keizersnee gaat, al zal je kindje waarschijnlijk wat later aan de borst komen.

 

ik zou even uitzoeken wat het bv beleid is bij jullie in het ziekenhuis.

hier hebben we een gecertificeerd ziekenhuis dat alles volgends who richtlijnen doet. die helpen je overal bij ook na een keizersnee kun je vragen om het kindje direct aan te laten leggen terwijl ze nog met je bezig zijn of dat je op de uitslaap kamer ligd

 

Bij Fenna ben ik met een keizersnee bevallen.

Toen ik weer terug was op afdeling, werd ik eerst nog verhuisd naar een andere kamer.

Ik weet niet precies die ertussen heeft gezeten. Maar mijn gevoel zegt toch wel 1.5 tot 2 uur zeker.

Daarna werd ik door de verpleegkundigen geholpen met het aanleggen.
Ik heb vlakke tepels en het 'gewoon' voeden lukte niet. Een verpleegkundige kwam toen met een tepelhoedje aanzetten. Dat was de oplossing en ik heb toen 5.5 maand bv kunnen geven.

Ze namen er bij mij de tijd voor.

 

Hier minder goed verhaal van bv na een ks. Ik heb om twaalf uur 's nachts een spoedks gehad. Toen ik na hechten enzo van de uitslaapkamer gehaald werd mocht ik mijn zoontje even zien. Hij lag op de neo (met 40w5d geboren), omdat ik koorts had gekregen tijdens de bevalling. Ik mocht even naar hem kijken in zijn plastic bakje. Per gratie (omdat ik hard begon te huilen) mocht hij een paar minuten bij me liggen, maar ik mocht niet aanleggen, want hij had al een flesje !!!!! gehad. Pas de volgende ochtend werd ik rond 8 uur naar hem toe gebracht waar ik hem voor het eerst mocht aanleggen. Dat lukte voor geen meter, want hij hapte helemaal niet. Ook de keren erop lukte het niet. Ik werd in het kraambed ernstig ziek, waardoor ik geen bv meer mocht geven. Pas na een week mocht ik hem voor het eerst weer aanleggen. Toen ging het gelukkig wel goed, en kwam mijn productie nog volledig op gang. Ik heb echter wel ervaren dat er geen eenduidig beleid was wat betreft hulp bij de bv. Iedereen had weer andere tips en ideeen... Een lactatiekundige had het zkh niet helaas.
Uiteindelijk is het bij mij wel helemaal goed gekomen, en heb ik 20 maanden bv kunnen geven. Maar deze start wens ik echt niet nog een keer mee te maken. Ik werd gek van de onzekerheid.

Als ik lees van een zkh waarbij je je kindje zelfs bij een ks meteen mag aanleggen ben ik gewoon jaloers, haha. Ik wil dat ook! Heb nu ook weer kans op een ks, en ben bang dat het dan weer hetzelfde verhaal wordt..

 

Wel beetje afhankelijk van hoe druk het op een afdeling is hoeveel tijd ze ervoor nemen (is tenminste mijn ervaring). Maar als je zelf graag wilt zijn ze wel bereidwillend je te helpen. Mijn ervaring is wel dat iedere verpleegkundige het soms net iets anders kan uitleggen en dat het toch een kwestie is van zelf volhouden mocht het niet meteen helemaal naar wens gaan. Maar bij mij waren hebben ze direct goed geholpen en was het geen enkel probleem als ik ze even om hulp vroeg, ook niet in de nacht.

 

Ik heb een keizersnede gehad en toen ik eenmaal terug op mijn kamer was werd er meteen geholpen. Ik had een prematuur, dus dan wordt het sowieso kolven, maar ik denk dat dat in de meeste ziekenhuizen geen probleem is. Grote kans dat ze je beebje zo snel mogelijk (helpen) aanleggen. Misschien even naar de kraamafdeling bellen? Dan weet je wat je kan verwachten

 

@Sparkie: ik denk dat dat ook wel kwam omdat het een spoedKS was? erg naar dat ze al een flesje gegeven hadden en geen rekening hielden met je BV. misschien had je wel kunnen kolven anders..

Hopelijk gaat het deze keer anders!

 

hier 2 x een positief verhaal over bv na ks.

Ten eerste raad ik je aan toch nog van te voren je in te lezen!!!
Ook al is het kort dag. Kijk bijv eens op het borstvoedingsforum. Kun je veel info vinden.

Ik heb een aantal avonden van de LLL bijgewoond en daar ben ik heel blij mee geweest. Je staat gewoon wat steviger in je schoenen en kun je niet van alles wijs laten maken door jan en alleman.

Terug naar de ks.
Bij Emma was het een ongeplande ks. Zodra ik op de ic lag ( verkoever was dicht) kreeg ik haar bij me. Toen nog aangekleed en ben niet uitgebreid begeleid maar ze hapte goed en ik wist al een beetje hoe het zou moeten.
Ze lag bijna een uur aan de borst ( arme tepels) je kunt dus beter wat vaker korter voeden. (deed ik dus bij de tweede wel en haast geen tepelellende)
Op dag 4 was ze iets te veel afgevallen maar ik voelde behoorlijke stuwing ( was de eerste dagen echt zo ziek) en de wat oudere ervaren zuster dacht dat ik het zelf het beste aanvoelde en vond het ok om nog even te wachten met bijvoeden. Na een voeding werd er gewogen en Emma werd de hele afdeling overgedragen met zie je wel moeders had gelijk !!!

Bij Fleur ging het al wat anders. Zij werd ook weer binnen het uur bij me gelegd maar nu allleen met een luiertje aan. Was verder nog niet aangekleed zodat ik haar lekker bloot tegen me aan kreeg.
Fleur hapte al toe voordat de vpk iets kon doen en liet niet meer los. Ze was erg onrustig de eerste 24 uur. ( was met een geplande ks ook wel erg abrupt op de wereld gezet)
Heb haar vooral bij me in bed gehouden en bij elk piepje lekker aangelegd. ( hoefde zo ook niet te bellen of de zuster haar uit haar wieg wilde vissen)
Fleur blij en moeders ook blij.
Vanwege een vermoeden longembolie moest ik door de scan met contrast en mocht 24 uur niet voeden. Dus kolven en de inhoud door de gootsteen . Dat vonden de vpk en ikzelf heel erg. Ik koflde op dag 2 echt al heel veel. Fleur de fles , gevraagd om hypoallergene voeding.
Een dag later pakte ze gelukkig meteen de borst weer en ik weer helemaal happy ( had trouwens ook geen longembolie)

Fleur heeft ruim 13 maanden bv gehad.

 

Hier ook bv gegeven na een geplande keizersnee. Ik moet zeggen dat mijn ziekenhuis ook erg pro-borstvoeding was, dus ze waren erg behulpzaam om me daarbij te helpen. Soms zat ik zelf even doorheen, en bleven ze maar aanleggen en helpen. Ook mijn zoontje werd tussndoor gewogen en ik heb ook een lactatie-dame aan mijn bed gehad, om me te helpen omdat mijn zoontje niet goed hapte. Bij mij viel de hoeveelheid melk ook tegen. Of dat door de ks kwam, weet ik niet. Dus naast alle voedingen (die natuurlijk ook al erg lang duurden) ook nog eens moeten kolven na afloop. Kortom, een tijdrovende bezigheid de eerste weken. Maar ik heb volgehouden. Wel heb ik in overleg met het cb gewoon ook flesvoeding ernaast gegeven als ik van mezelf niet voldoende melk had. Dit omdat het voor mij veel stress opleverde omdat ik bang was dat ik niet genoeg voeding had (wat de productie ook niet bevorderde natuurlijk). Achteraf heb ik ruim 8 maanden bv gegeven. Ben blij dat ik na de moeilijke start in het ziekenhuis met bv toch doorgezet heb.

 

Hier een spoedks gehad bij de oudste. Waar ik erg blij mee was, was dat hij eigenlijk direct in de ok bij mij werd gelegd en ik hem de hele tijd bij me mocht houden. (Hoor ook wel eens anders.)
Ongeveer een uurtje na de geboorte werd ik er zelf door de vpk op gewezen dat ik maar moest proberen te voeden. Ze hebben me ook wel een beetje geholpen, maar ik had wel de mazzel dat hij eigenlijk direct goed hapte.

Eenmaal op de afdeling vond ik ze niet altijd zo behulpzaam. Het grote nadeel van een ks is dat je je kind niet zelf kan pakken. Dus ik moest het de hele tijd vragen. En er waren dan ook verpleegkundigen die mij ervan gingen overtuigen (met mijn kind in hun armen, grr....) dat ze hem beter wat bijvoeding konden geven. Dat vond ik heel erg vervelend.
Uiteindelijk is de bv wel goed op gang gekomen, dat dan wel. Misschien hadden ze dus achteraf wel gelijk dat hij gewoon wat bijvoeding nodig had.

Bij ons in het ziekenhuis hadden ze trouwens ook een pro-bv-beleid.

 

ook ik ben bevallen met spoedks. was niet een leuke ervaring en mijn verhaal is niet zo representatief omdat ik in Griekenland bevallen ben waar de dingen er toch wat 'medischer' aantoe gingen. toch kan ik je zeggen dat ik van tevoren met mijn (proBV) arts erover gesproken heb en mijn verloskundige die ook heel proBV is! zij heeft ervoor gezorgd dat het allemaal goedkwam. mijn kindje werd meteen schoongemaakt en onderzocht omdat hij een maand te vroeg kwam. uiteindelijk is hij ook in de couveuse terechtgekomen. maar de volgende dag stond m'n verloskundige vroeg in de kamer met een mega kolfapparaat hahaha! ik heb dus 10 dagen gekolfd tot de kleine uit de couveuse kwam en naar huis mocht. hij had tot dan toe mijn melk uit n flesje en aanvullend flesjes kv gedronken, maar toen hij thuiskwam meteen aan de borst en nooit meer anders!

ik ben geholpen door de VK en t z'huis met kolven, mijn VK heeft me goed uitgelegd hoe ik de kleine moet aanleggen en ze heeft me vertrouwen gegeven, maar ik had van tev oren veel gelezen over BV dus dat scheelde enorm! verder ben ik een keer naar een lactatiedeskundige gegaan. ze vertellen je van alles maar veel ervan is niet waar...dus een lactatiedeskundige is echt aan te raden om je BV tot succes te maken. ik heb spruw gehad (kleine ook natuurlijk) tot twee keer toe maar met de juiste behandeling meteen over. dus lees je nog ff goed in en blijf je informeren ook hier op t forum kan je veel tips gebruiken!!spreek met het z'huis goed door als het kan en met je arts zo mogelijk. dan weet je waar je aantoe bent...succes en geniet van de BV!!

 

o ja, en over te weinig voedinge: de magische tip is: constant aanleggen en laten zuigen, dan krijgen je hersenen een prikkel om informatie door te sturen dat er melk aangemaakt moet worden en dan komt het prima opgang!niet bang zijn dat je kindje niet genoeg aankomt want het komt goed als je maar blijft geloven in BV en doorzet...

 

Hier ook 2 keer een ks. De eerste was 6 weken te vroeg, waardoor ik moest kolven, ze kon niet drinken aan de borst.Uiteindelijk wel een beetje. Ik kreeg haar ook niet gelijk na de ks op de borst. Op de couveuse-afdeling heeft ze wel regelmatig bloot bij me gelegen, heerlijk. Ze heeft 10 weken bv gehad, maar doordat ze niet hadden gezegd dat ik om de 3 uur moest kolven ipv 3 per dag, was het ineens op.
Bij de tweede kreeg ik uiteindelijk ook een ks. Wederom kreeg ik hem niet gelijk bij me. Pas na 1,5/2 uur. Ze vonden dat ik beter kon gaan slapen, aangezien het een lange dag was geweest voor mij én Pim. De eerste keer stond me nog goed bij, dus toch gevraagd of ze Pim wilden geven. De vpk heeft me vriendelijk geholpen. Hij hapte gelijk toe!! Na een poosje heeft ze hem weer terug gelegd en bij elke kik heb ik hem aan laten geven. Al belde ik regelmatig of ze wilden komen, ze bleven vriendelijk en bereid om te helpen. Op een gegeven moment heb ik om een klein beetje kv gevraagd want ik had het idee dat het niet op gang kwam. Ze hebben dat met een cupje gegeven waar ik bij was. Ik werd zo sip van het idee dat het niet zou lukken dat ik om een kolf heb gevraagd. Na twee keer kolven, kwamen er hele kleine beetjes melk en daarna heb ik hem steeds aangelegd. Nu vier maanden later geef ik nog bv! Maak je niet druk als ze je lastig vinden als je steeds belt om je kind aan te geven. Het gaat om jouw kind en jouw bv. Als ik wilde kon ik volgens mij ook een lactatiekundige spreken. Bij mijn dochter was er twee keer per week iemand op die afdeling.

 

Het is nu wat laat voor zo'n bv-cursus, maar dan zou ik er toch een goed boek ofzo over gaan lezen.
Bij de eerste had ik zo'n cursusje bij de VBN gedaan, blij toe, want aan het 'borstvoedingsgecertificeerde' ziekenhuispersoneel had je helemaal niets, geen tijd, geen zin en geen goede kennis. Denk dat als ik het op hun hulp en aanwijzingen had moeten doen, er helemaal niets van terecht was gekomen.
Gelukkig had ik thuis (heb 2 nachten in het ziekenhuis gelegen) een goede kraamhulp, dat scheelde ook en ik heb zeker wat aan de informatie van die VBN-cursus gehad.
Het is dan wel zo 'natuurlijk', maar het is in het begin echt even wennen. Bij de tweede wist ik precies wat en hoe en ging het zo makkelijk, maar ja, bij een eerste weet je niet hoe het moet voelen, hoe je ze aanlegt of ze goed happen etc.

 

Geen cursus, geen boek, wel de volle overuiging dat ik borstvoeding ging geven.

Helaas een spoedks en op dag 5 pas colostrum/stuwing.

Mijn zoontje heeft een uur na de bevalling wel zelf de tepel gepakt en gedronken, dat was super! Maar hij was zwak en ik had dus nog geen melk.

Dus werd het kolven en fingerfeeden tot die tijd.

Hij moest helaas wel bijgevoed worden omdat hij teveel afviel.
Er waren zusters die hem zo een flesje wilden geven. Na een ks kan je niet zoveel, maar je hebt altijd nog je stem, letterlijk en figuurlijk!

Op dag 7 had ik mijn zoontje aan de borst en zie banner.

Als jij melk hebt en je zoontje kan drinken dan heb je 98% slagingskans!

 

kijk ook even op internet naar www.borstvoeding.com staat erg goede info op

 

Ik ben ook in het ziekenhuis bevallen (op natuurlijke wijze), maar ik moest na een paar uur al naar huis. Na de geboorte kreeg ik mijn dochter met een mutsje op bloot op mijn borst, terwijl ik gehecht werd. Na een half uur was het hechten klaar, ik had haar nog op mijn borst liggen. Het hechten had mega-pijn gedaan. De verpleegkundige vroeg of ik haar meteen aan wilde leggen. Ik was kapot en wilde dit nog niet meteen. Ik vroeg of het een half uurtje kon wachten. Ik wilde er zo graag even van genieten dat ze bij me lag, maar dat ik nog niets hoefde. Dat kon. Als ze zoekbewegingen had gemaakt, had ik haar wel aangelegd, hoor. Ik had een BVcursus gevolgd, maar we waren allebei nog erg aan het bijkomen van de bevalling. Uiteindelijk heeft ze zo'n anderhalf uur bloot op mijn borst gelegen. Toen de verpleegkundige eindelijk terug kwam (andere bevallingen), heeft ze kort een uitlegje gegeven (dat wist ik al van de cursus) en de baby zo gelegd dat ze kon aanhappen. Dat wilde mijn dochter wel. De verpleegkundige ging direct weg!!! Dus kon ik het zelf uitzoeken. Het aanhappen deed pijn, dus koppelde ik af, zoals ik op de cursus geleerd had. Het schoot vervolgens niet zo op. Ik vond het moeilijk. De verpleegkundige zou na een half uur terugkomen, wat niet gebeurde (druk, druk natuurlijk). Toen ze uiteindelijk terugkwam heeft ze geloof ik nog even aan de ander borst gelegen. Ik weet het niet meer precies. Maar daarna heb ik gedouched en zijn we naar huis gegaan. In het ziekenhuis heeft ze dus hooguit een paar slokjes gehad, misschien wel helemaal niets. Zodra ik thuis in bed lag, heeft mijn man me de baby weer aangegeven. Ik probeerde haar weer aan te leggen. Toen ging de bel en daar stond de kraamverzorgster voor de deur, veel vroeger dan wij hadden verwacht! Ze kwam binnen, stelde zich voor, zag dat ik probeerde te voeden en begon me meteen te helpen! Kijk, dat was nou fijn. Iemand die erbij bleef om te helpen en te kijken of het goed ging. Uiteindelijk geef ik nu heel goed BV met dank aan mijn geweldige kraamhulpen. Dus sta erop dat een verpleegkundige erbij blijft om de baby aan te leggen! Ook daarna nog. Straks laat je baby net los en dan is zij weg. Je kunt dan wel weer bellen, maar mijn ervaring daarmee is, dat ze echt niet gelijk komen. Ze moeten maar even wat tijd investeren in jou en je baby.