Hoi meiden, Graag zou ik weten of er meiden zijn die in het verleden 1 of meer keren zijn geopereerd in het bekkenbodemgebied en toch op de "normale" manier zwanger zijn geraakt. Dit kunnen verschillende soorten operaties zijn. Zelf heb ik in het verleden 4 zware operaties gehad in dit gebied. De laatste is 7 maanden geleden geweest. Volgens de chirurg is er een grote kans dat er verklevingen in de eileiders zitten, waardoor ik wellicht niet "normaal" zwanger zou kunnen raken. Helaas moeten we het eerst een jaar geprobeerd hebben, voordat hier onderzoek naar wordt gedaan. Inmiddels ben ik 32 en begint (voor mij) de tijd ook wel wat te dringen. We zitten op dit moment in de 4e ronde. Mijn menstruatie cyclus is regelmatig. Als het nu na een jaar "klussen" nog niet is gelukt, kunnen we kijken of er verklevingen zijn en misschien moeten we dan kiezen voor IVF. Maar goed, dat is voor later. Ik hoop dat het gewoon zo zal lukken. Wellicht zijn er meer onder ons en kunnen jullie me een beetje moed geven. Ik weet dat elk lichaam anders in elkaar zit en dat je er niets van kunt zeggen, maar ik ben toch wel nieuwsgierig. x M
ik kan je helaas geen antwoord geven op de operaties maar als de chirurg al aangeeft dat de kans op verklevingen groot is en je daardoor waarscheinlijk niet normaal zwanger kan raken dan heb je toch al een medische indicatie op dat gebied en kan je gewoon een verwijsbrief krijgen naar een fertiliteit poli zeker omdat je ook al 32 bent , want dan klooi je een jaar aan ben je 33, dan ga je het onderzoeks proces met ivf en dan moet je maar hopen dat het meteen goed gaat heb zat meiden gehoord die er jaren mee bezig zijn geweest niet dat het dan het wachten niet waard is geweest natuurlijk maar vind dat je voet op stuk moet houden hoor bij de HA poeieren ze je al zo snel af ik heb zelf al mijn hele leven last gehad met onregelmatige cyclussen en heel veel bloed verlies ik kende mijn lichaam gewoon heel goed en wist dat dit me nooit alleen ging lukken toen patrick en ik voor kinderen wilde gaan heb ik dit aangegeven aan mijn HA in eerste instantie wilde hij me ook eerst laten proberen maar toen ik in 4 maanden tijd 6 a7 cyclussen had gehad met veel bloed verlies ben ik weer naar hem toe gegaan en een verwijzing GEEIST! ik kon niet meer, het kon me niet schelen wie gyn of fertiliteit als iemand er maar eens serieus naar ging kijken. ben blij dat ik toen ben geweest want had het nooit alleen gered met proberen heb daarvoor medicatie gehad en ze zijn er achter gekomen dat ondanks het bloeden ik helemaal nog niet klaar was met de cyclus maar ergens midden in ging bloeden om een of andere misterieuse rede daardoor is mijn cyclus in kaart gekomen en toen pas is het goed gegaan en met succes groetjes renate
Hoi Renate, Allereerst van harte gefeliciteerd met je zwangerschap. Hopelijk geniet je er van! En dat alles makkelijk zal verlopen. Misschien toch wel bemoedigende woorden, ook wel iets waar ik zelf al aan had gedacht. Fijn te lezen dat het niet zo gek is zo te denken: al 32 (over 3 mnd 33), een jaar aanklooien en dan pas het proces voor IVF! Toen we besproken hadden, dat we ervoor wilden gaan, dacht ik dat het wel verstandig zou zijn dit ook met de HA te bespreken. Gezien mijn medisch verleden. Hij reageerde wel positief, maar toen ik vroeg of het niet nodig was om onderzoek te doen, wimpelde hij dit af. "Niet nodig, eerst maar eens proberen en over een jaar zien we wel weer." Toen was ik snel uitgepraat. Aangezien ik een normale cyclus heb, dacht ik ook van: "OK, eerst maar eens proberen." We zitten pas in ronde 4, maar toch wil ik eigenlijk wel weten of het nut heeft. Of we IVF willen, is nog maar de vraag. Al die polonaise weer aan mijn lijf, ik weet het niet. Maar dat kan ook zomaar ineens veranderen. Ik merk nu al dat ik er veel meer mee bezig ben, dat IVF misschien toch een optie zou zijn, als ik maar weet of het wel of niet via de normale weg gaat lukken. Want nu denk ik ook: "ons kindje komt er wel." In elk geval; we wachten deze ronde dus nog even af. Wellicht heeft het klussen toch nog iets teweeg gebracht, want van de badkamer is nog niets terecht gekomen (haha...)... Bedankt voor je verhaal, ik denk dat ik er inderdaad meer werk van moet maken als het nu niet gelukt is. x M
Hoi, Ik ben op mijn 26e aan een groot abces in mijn Douglasholte geopereerd en ben daarna nog een maand gedrained. De chirug was na de operatie idd bang voor verklevingen rond de eileiders en dergelijke en heeft mij daarom ter controle naar een gynaecoloog gestuurd. Die heeft toendertijd een en ander gecontroleerd maar bleef erg vaag en onduidelijk en het krijgen van kinderen boeide mij toen ook totaal niet dus ik ben niet meer teruggegaan. Toen ik tien jaar later op mijn 36e eindelijk wel kinderen wilde krijgen was ik dus best wel bezorgd gezien mijn verleden. Maar ik ben toen in de eerste ronde zwanger geraakt. De bevalling was minder, is in een keizersnede geëindigd, dus ik heb nu twee prachtige *ahem* littekens vlak boven elkaar. Ik wens je veel succes!
o gelukkig toch wat moed ja de huisartsen die laten je zo met je mond vol tanden de deur uit gaan, dat is het hele eiere eten helaas voor mijn huisarts ben ik nog al een dominant persoon .. een echte ram he hihihihi
MenM ik ben meerdere keren (11 keer) in de buik geopereerd. Waarvan er meerdere rond en aan de anus. Ze hebben mijn anus verwijderd en de kans dat ik verklevingen zou hebben rond de eierstokken en baarmoeder waren heel groot. Ik ben in 2005 bevallen van mijn zoon, via een geplande keizersnede omdat er te veel littekens waren. Ik was toen gelijk de eerste ronde zwanger en heb een vlekkeloze zwangerschap gehad. 5 Weken geleden ben ik geopereerd omdat ik een bbz had, dit kwam hoogstwaarschijnlijk door de verklevingen (4 mei moet ik op controle dan horen we of het daar door kwam) ze hebben mijn linkereierstok verwijderd en mijn rechter was verkleeft maar die hebben ze los gemaakt omdat mijn buik toch open was. De verklevingen zouden volgens mijn gyneacoloog geen probleem zijn om zwanger te worden alleen moeten ze het goed in de gaten houden ivm een bbz. Ik wil je heel veel succes wensen met het zwanger worden, knuffel conny
Dank jullie voor je reacties. Ik ben erg blij te horen dat het, ondanks de operaties en het feit dat ik de 30 al ben gepasseerd, best mogelijk is "normaal" zwanger te worden. Ik ben erg benieuwd hoe het ons gaat verlopen. Als het deze ronde nog niet is gelukt, dan ga ik de volgende ronde nog de ovulatie testen proberen. Al kan ik het me niet voorstellen dat we mijn ei missen... En dan zien we wel weer verder. Misschien toch maar het 1e jaar afwachten. Ik zat ook nog te bedenken, dat de huisarts ook een beetje aan mijn liefie zat te denken. Voor de laatste operatie was vrijen bij ons niet mogelijk (we hebben het over een jaar of 7 en dat zat niet tussen mijn oren) en nu is er geen probleem meer. Dus wellicht had de HA zoiets van: "Eerst maar even genieten, want als er een kind komt, dan duurt het ook weer even..." Haha Dikke knuffels M