Ik heb alleen je OP gelezen. Je hebt als patient recht op inzake van je eigen dossier. Op de website van het desbetreffende ziekenhuis staat vaak hoe je dit kunt aanvragen. De een werkt met een brief, de ander met een digitaal formulier. Het is belangrijk dat je je kan legitimeren en dat er een handtekening nodig is. Ik werk zelf in de zorg en op oude statussen (10 jaar geleden) van onze patienten stond vaak dat ze zelfs 115 jaar bewaard werden.
Hoi Ysabella, dinsdag ga ik naar de huisarts, dan ga ik het bespreken en mijn bloeddruk laten opmeten. Vandaag mijn werk ingelicht. Normaal ben ik met afspraken zo dat ik deze maak buiten mijn werkdagen om, maar ik heb aan gegeven dat als ik op een werkdag een afspraak krijg of heb, dat ik dit dan gewoon laat doorgaan. Dit begrepen ze en daar krijg ik ook alle ruimte voor. Ik heb nog wat meer uit mijn moeder geprobeerd te halen, maar nu blijkt dus dat zij toen, jaren geleden dus, helemaal niet bij de uitslag was. Mijn vader was toen mee en hij weet het niet meer. Ik weet, het is lief bedoeld, maar mijn moeder heeft een balletje opgegooid waar ik (nog) niets mee kan en wat gewoon teveel onrust geeft. Ik weet het zelf amper, maar word meteen aan alle kanten 'bemoederd' en iedereen weet het wel beter...
Waarvoor ga je precies naar de huisarts? Als het gaat om gegevens van het verleden uit je dossier te krijgen kun je daarvoor beter bij de assistente zijn. De arts gaat dit wrs zelf niet zoeken.
Hey! Wat goed dat je je bloeddruk even laat checken. Ik ga voor je duimen dat die gewoon goed is. Als je bloeddruk bij de eerste keer meten te hoog is vraag dan of de huisarts het nog een keer wilt meten, vaak is de bloeddruk de eerste keer hoger door de spanning. Wat pak je alles goed aan zeg, en wat top dat je werk je alle ruimte voor alles geeft het is nogal wat. Vaders vergeten altijd veel sneller dat soort dingen. Dat is man eigen denk ik. Het is vooral frustrerend dat er iets heel belangrijks is gezegd, maar je kan er op dit moment niets mee omdat je niet de goede medische info hebt. Ik vind het stiekem wel een beetje raar dat allebei je ouders je er eigenlijk helemaal niks over kunnen vertellen. Dat maakt alles zoveel moeilijker qua gevoel maar ook in praktische zin. Ik denk dat het bemoederen “mens eigen” is. Ze willen het beste voor je, maar jij kan er nu even helemaal niks mee je weet zelf nog niet eens wat het beste voor je is, laat staan dat je omgeving dat dan kan weten. Dat lijkt mij inderdaad heel frustrerend.
Ja, vind het zelf ook vervelend dat mijn ouders mij niet de juiste informatie kunnen verstrekken. Dan denk ik echt, als je geen relevante informatie hebt, laat het dan achterwege. Het geeft anders teveel onrust. Tijdens de belafspraak zal ik de neuroloog informeren over wat mijn moeder heeft gezegd en dan hoor ik wel of dit relevant is of niet. Als hij het belangrijk vindt, zal hij dit wel oppakken denk ik. Nu weekend! Morgen uit eten met een vriendin, even lekker zinnen verzetten! Afgelopen drie weken hebben er behoorlijk ingehakt met drie x een mri en de uitslag, dus ik ga heerlijk uitgebreid eten
Bloeddruk opmeten en even sparren. Ik heb twee huisartsen, waarvan deze de fijnste is, zij wil graag op de hoogte blijven als er iets is. Brieven van het ziekenhuis laten meestal lang op zich wachten.
Ik had het ook niet goed gelezen, sorry daarvoor. Fijn dat je zo'n band hebt met je huisarts. Een gesprek met iemand weet waar hij het over heeft kan heel fijn zijn. Hoe was je bloeddruk?
Geeft niks hoor. Ik heb dinsdag de afspraak staan. Even op alle gemak als dochter op school zit. Ik merk dat als ik het er over heb, dat het dan is alsof het over een ander gaat. Denk dat het nog niet echt is door gedrongen. Waarschijnlijk ook omdat ik nog niet zo veel meer weet dan dat ze dit hebben gezien op de mri en nog niet weet welk traject we gaan volgen.
Hi! Ik ben vanmorgen langs de huisarts geweest. De brief van de neuroloog had zij al ontvangen en heeft zij uit zichzelf geprint en aan mij gegeven, zodat ik deze ook in mijn bezit heb. In deze brief staat dat het vervolgtraject waarschijnlijk het volgen van het aneurysma middels MRA zal zijn. De info die mijn moeder heeft gegeven vind zij ook dusdanig relevante informatie, dat zij ook heeft geadviseerd toch te kijken of er ergens nog wat te achterhalen is en dit met de neuroloog te bespreken. Mijn bloeddruk was 145/84 (144/84 en 146/84) en ik ga nu een week thuis mijn bloeddruk meten, en moet dan weer even terug komen om te kijken of verder onderzoek nodig is. Kortom, voorlopig ben ik nog even zoet met ziekenhuis en huisarts, het eigen risico zal er inmiddels wel doorheen zijn denk ik ....