Oproepje: wie herkent dit en vooral wat is de oplossing? Sinds ruim 2,5 jaar probeer ik zwanger te worden van een tweede. Nummer 1 was zo gepiept (1 maand), zorgeloze zwangerschap ook. Ook nummer 2 leek snel gepiept (2 maanden), maar ging helaas met 6 weken mis. Sinds die tijd lukt het niet meer om zwanger te worden, ja afgelopen april (dus 2 jaar later!) heel kort, maar ook dat ging mis met 6 weken. Sinds de eerste miskraam kreeg ik last van spotting na mijn eisprong, beetje bloed en bruinverlies. Nu twee jaar later is dat alleen maar erger geworden en was het afgelopen maand zelfs zoveel bloedverlies dat als ik niet beter wist- ik zou denken al ongesteld te zijn. Voor mijn gevoel hebben het bloedverlies en het feit dat ik maar niet zwanger wordt met elkaar te maken. Immers vanaf de eisprong (en deze maand zelfs al vanaf voor de eisprong, vanaf dag 10) verlies ik al bloed. Dat kan nooit goed gaan toch? Ik voel me hier niet serieus in genomen, krijg geen antwoord van de gyn. Ik ga nu opnieuw een gesprek aanvragen bij een ander ziekenhuis. Afgelopen cyclus had ik er zelfs een foto van willen maken, om echt eens te kunnen laten zien hoeveel bloed het is. Het is niet een streepje op een papiertje na het afvegen, maar dikke druppels helder bloed in de pot. Het is bijna alleen na een grote boodschap (ja sorry ) Maar het lijkt geen adertje of zoiets stoms, want ik kan er qua cyclusdagen de klok op gelijk zetten wanneer het begint en vanaf dat moment is het zo goed als constant. Na mijn daadwerkelijke menstruatie (die ook echt wel anders is en voelt) is het een dag of 5 tot een week weg en dan begint het weer Ik heb een paar maanden utrogestan (progesteronbolletjes) gebruikt en daarmee was het bloedverlies wel weg, maar het middel is bijna erger dan de kwaal. Bovendien, het is geen oplossing want het is niet verholpen. Bovendien is er ook geen diagnose of verklaring. Lichamelijke onderzoeken heb ik al gehad: een hsg en een hysteroscopie. Van binnen was alles prachtig roze en gezond, geen afwijkingen. Ook is mijn baarmoederslijmvlies opgemeten en allemaal perfect binnen de normen. Bij een laatste bezoek is er een uitstrijkje gedaan en die was ook prima, dus het is ook niet zoiets engs als kanker ofzo (ja je haalt je van alles in je hoofd inmiddels...) Wat kan ik nog doen? Ik word hier knettergek van. Nu kan ik starten met IUI maar het voelt zo zinloos als dit niet opgelost wordt Heeft iemand hier ervaring mee??
Ik weet niet of het helemaal hetzelfde is, maar ik heb gedurende enkele maanden last gehad van tussentijdse bloedingen, sommige inderdaad bijna het volume van een menstruatie. Verschillende gyns bezocht want niemand kon een duidelijk antwoord geven waarom dit ineens voorviel. Mijn HA had me aangeraden mijn temperatuur op te meten om te zien of ik wel een eisprong had (geen eisprong hebben kan namelijk bloedingen tot gevolg hebben). Had ik dus wel want de maand dat ik met temperaturen begon ben ik zwanger geraakt. Ik weet nog steeds niet wat het dus veroorzaakte, maar elke gyn zei dat het geen kwaad kon en alhoewel dat moeilijk te geloven was, denk ik nu wel dat ze gelijk hebben. Vooral als ze alle nodige onderzoeken zoals in jou geval hebben gedaan. Maar hebben ze al onderzoek gedaan naar je miskramen?
Ik heb wel een bloedonderzoek gehad, maar weet niet of ze de schildklier gecontroleerd hebben. Ik veronderstel van wel. Maar ze zeiden me dat alles prima leek. Alleen mijn progesteronwaarde wat laag maar omdat dat een momentopname was konden ze daar niet veel over zeggen.
Heel erg bedankt dat jullie reageren. Door mijn eigen zoektocht naar wat het zou kunnen zijn kwam ik ook een keer iets tegen over schildklier. Via de huisarts heb ik toen een bloedonderzoek aangevraagd. Ook van dit onderzoek was de uitslag prima, keurig binnen de marges en geen reden om daar iets van te denken. Daar zit ook mijn grote frustratie: echt alle uitslagen zijn bij on helemaal prima, en toch word ik niet zwanger... En toen het eindelijk lukte mocht het niet zou zijn... Op zich ga ik redelijk relaxed mee om, kan het best loslaten. Maar zodra dat bloed weer komt ben je er gewoon dagelijks mee bezig. Ik kan me niet voorstellen dat het een niets met het ander te maken heeft. Hadden jullie dan ook echt elke maand behoorlijk bloedverlies en dan blijkbaar toch ook wel zwanger geworden? Dat geeft dan wel hoop. Maar vooral mijn man wil graag een antwoord, een oorzaak. Want voor hem voelt IUI nu als ontzettend zinloos...
Ik had ook keurige schildklierwaarden, alles binnen de marges, maar wel klachten en die hebben hier een grote rol gespeeld bij onze tweede miskraam, denk ik. Ten tijde van de miskramen was mijn tsh namelijk steeds tussen 2,0 en 2,8, maar toen ik weer opknapte en mijn klachten wegtrokken, was ie ineens weer op 1,2. Visoliecapsules met omega 3,6,9 en EPD en DHA helpen om je schildklier te reguleren, dus misschien dat je daar iets mee kunt?