Ik begrijp echt wel dat een gevoelig gesprek opvangen heel onprettig kan zijn, dus ik zou zeker aangeven dat dat is gebeurd zodat ze er rekening mee kunnen houden. Maar dit valt niet onder schending van medisch beroepsgeheim. Als er meer speelt bij deze instelling, zou ik al je punten opschrijven en doorgeven; wie weet kunnen ze er wat mee. Dat zou mijn insteek zijn, niet ‘die tent moet sluiten, hoe krijg ik dat voor elkaar?’.
Als je in ziekenhuis ligt met meerdere mensen op een kamer vang je ook genoeg op. Zelfs als je op SEH ligt. Ik vind het nogal bijzonder dat je niet compleet het verhaal wil doen. Waar bevond dit gesprek zich? In de wachtkamer, spreekkamer? Ik hoef echt niet te weten wat er besproken is en hoe diegene heette. Mijn man is huisarts, en hij vind het enorm jammer dat men niet rechtstreeks iets bij hem meld maar direct een klacht in dient. Het word tegenwoordig te snel gedaan. Hoe dan ook kom je uiteindelijk met de arts in gesprek dus waarom niet direct rechtstreeks erop afstappen?