Zoals wel op het forum te lezen is - was, heb ik recent een missed abortion gehad, en afgelopen maandag de miskraam zelf ervan. Uiteindelijk 3 weken "zwanger"geweest van een dood kindje en het heeft er aardig in gehakt. Ik weet dat er heel wat dames zijn die dit ook hebben mee gemaakt, zelf meerdere keren en ik ben dan ook op zoek naar tips want fysiek gaat het nu best OK.. nog steeds bloedingen maar dat zal ( hopelijk na een week nu) wel af gaan nemen. maar mentaal gaat het helemaal niet ok. Wellicht is het mijn leeftijd , ik ben niet meer de jongste, de schok ( was zo onwerkelijk gezien 6,7,en 8 weken een hartje te zien was) en het dus totaal niet verwacht was dat het fout zou gaan ( ok kans is er altijd maar toch).. Ik heb best veel om handen. 2 parttime banen, mijn dieren die de nodige aandacht vragen en een verbouwing. Ik zit dus zeker niet stil in een hoekje hier, maar ik zit totaal niet meer goed in mijn vel. Ben enorm down, variërend van verdrietig, tot "stil"en leeg, tot chagrijnig maar overall gewoon NERGENS meer zin in. Wie heeft tips. De relatie met mijn vriend verloopt ook met flinke downs en wat ups dus zeer wisselend, overall geen rustige periode. Ik wil weer graag wat lol en plezier maar voel me leeg en energieloos.
Ik vond veel steun in muziek . Kaarsjes branden . Goed huilen je moet het zelf een plekje zien te geven Op YouTube het nummer van Paul de leeuw.. jij hoort er ook gewoon bij .. Marco borsato met mooi en zo waren er nog meer Heel veel sterkte dikke knuffel
Dank je wel. Zie bij jou 3x waarvan 2 zelfs na elkaar. Heftig. Hoe heb je het vertrouwen kunnen houden het weer te proberen
Wat erg en verdrietig voor je. Misschien helpt het om je gedachten op papier te zetten, van je af te schrijven. Muziek luisteren inderdaad een goede tip. Eventueel professionele hulp zoeken (soms kun je het makkelijker kwijt bij een "vreemde") of met een goede vriendin of familielid of je vriend praten. En gun jezelf ook de tijd om dit een plekje te geven. Niet niks wat jou is overkomen. Je hoeft toch niet van jezelf te verwachten dat je als een superwoman alle balletjes in de lucht blijft houden. Soms heb je gewoon wat tijd nodig om weer tot jezelf te komen. Je mag best verdriet hebben en leeg, depressief, verdrietig en chagrijnig zijn! Heel veel sterkte...
Wat mijn geholpen heeft is de gedachte dat dat meestal gebeurd als er iets flink mis is. En dat als er het geluk was geweest dat de zwangerschap uitgedragen zou worden het kindje verre van gezond zou zijn. Vrij snel erna weer zwanger. En nu komt er ook de gedachte bij dan als dat kindje er geweest was ik niet mijn geweldige zoon zou hebben gehad.
Blijft moeilijk maar hou vertrouwen en geef je sterretje een plekje door middel van een knuffel of engeltje kaarsjes . Iedereen gaat er anders mee om . En er veel over praten . Je mag altijd een pb sturen Xxx
dank jullie wel voor de lieve woorden! Een kaarsje brand elke dag. Er zal inderdaad iets niet goed geweest zijn.. maar wat twijfel ik ook aan mezelf en waardoor het komt. in combinatie met een schuldgevoel. En verstandelijk.. weet ik dat dat onzin is.. maar ja... die gedachten
op 13-8 heb ik ook een M.A. gehad na 9 weken zwangerschap. Ik heb tabletten gehad om de miskraam op te wekken. Dit voelde erg zwaar. Ondanks dat je weet dat het niet goed is voelt het gewoon k.. Ik herken je gevoel wat betreft je leeftijd. Ik ben ook niet de jongste meer en heb/had ook het gevoel dat het hierdoor kon komen. En ik weet ook niet of ik nog een keer zwanger mag worden. Je gevoel van verdrietig zijn, depri en falen herken ik erg goed. Ik heb het nu nog. Zoals vanavond. Het komt en gaat. Maar het is altijd aanwezig. Eindelijk heb ik mijn menstruatie gehad na mij miskraam. Dit voelde voor mij "goed" en voelde ook als een soort afsluiting. Al zal ik ik het nooit vergeten en heb ik nog steeds verdriet. Ik heb nu wel meer het gevoel dat ik meer mag beginnen om weer zwanger te worden. Wees niet te streng voor jezelf. Gun jezelf de ruimte om verdriet te hebben. En uit dit ook gewoon. Soms kunnen mensen heel lullig reageren maar soms krijg je hele lieve reacties van mensen waar je het niet van verwacht. Dit gaf mij troost. Ik wens je heel veel sterkte. En een dikke knuffel voor jou!
dank je wel. wat zou het fijn zijn om gewoon van mn vriend ook die steun te ervaren.. maar hij is met heel andere dingen bezig.. hij vraagt zich meer af hoe lang ik me zo ga voelen en hoe depri ik er van wordt ipv dat ik er steun aan heb.
Hey meisie hoe gaat ie nu ? Steun van mijn vriend kreeg ik ook niet. Hij wist er niet mee om tegaan . Probeer er met andere mensen over te praten hoe jij je voelt
Erg wisselend. Laatste controle fysiek was goed. Mentaal zo zo. Relatie in zwaar weer dus het is dubbelop momenteel. Dank je wel voor je berichtje.
Hier 4 x meegemaakt.. Uiteindelijk op de poppoli beland en dat heeft me er mede doorheen gesleept. Nu bijna 20 weken zwanger maar genieten blijft moeilijk.. De angst overheerst.. Wij zijn nu samen sterker en stabieler dan ooit. Ook wij hebben momenten gehad dat t niet zo lekker ging maar elkaar sltijd teruggevonden.
sja er speelt dan ook wel meer dan alleen de miskraam. een samengesteld gezin is helaas niet zo eenvoudig