Hee MMMeiden, Ik heb een vraag die waarschijnlijk meer mensen bezig houdt. Er is al een topic over begrip voor meiden waarbij het lang duurt, maar wat kunnen WIJ doen om dat begrip te kweken. Ikzelf kamp met het volgende probleem. Er zijn een aantal vriendinnen die eigenlijk niet vragen naar hoe het met ons gaat. Helaas hebben zij wel een mening. Zij vinden bv. dat ik er te veel mee bezig ben en dat ik erin blijf hangen, thuis zit te kniezen. Nu vind ik dat ik er niet in blijf hangen. Uit voorzorg begin ik er al niet over, want dan krijg je de opmerking dat je er teveel mee bezig bent. Dus zeg ik alleen iets als ze ernaar vragen. Ik val dus niemand lastig, als ze dat niet willen. Als iemand geïnteresseerd is krijgen ze antwoord. Daarom vertel ik misschien wel zoveel op dit forum. Maar wat bedoelt ze nu precies? Ik snap het niet. Okee, ik snap het wel, want ze heeft met de persoon uit onderstaand voorbeeld gesproken. Ik vind niet dat ik thuis zit te kniezen. Ik ben in de tussentijd getrouwd, ben op huwelijksreis geweest, ga regelmatig naar de vriendenavondjes, ben regelmatig op verjaardag bij andere vrienden, ga lekker te sporten, ben op bruiloft bij collega geweest en weet ik veel waar ik nog meer ben geweest. Maar goed, ik zit te kniezen. Zij vindt van wel, maar waarop dat gebaseerd is? Ze heeft me dit heel duidelijk gemaakt in een mailtje en nu ik vriendin uit bovenstaande voorbeeld heb gesproken, wordt dit beeld alleen maar bevestigd. Ze bedoelt het waarschijnlijk wel goed, maar echt het komt zo beroerd over. Dit is een gedeelte uit het mailtje waar ik me (onder andere) zo druk om maakte: Sorry ik snap dit dus echt niet. Omdat ik niet naar een popfestival ging, terwijl ik de punctie 3 dagen ervoor had gehad en dus de terugplaatsing op die dag zou krijgen. Ik vind het festival ook niet leuk, en daarom was ik vorig jaar ook niet geweest. Daarnaast wil ik niet naar de kermis, omdat er alleen maar dronken mensen rondlopen die overal een mening over hebben. Ik dan ook wel eens wat meer drink, waardoor ik de zaken iets te serieus opneem. Ik geconfronteerd word dat er weer een jaar voorbij is en wij nog geen kindje hebben (rond deze tijd hebben wij besloten dat we de spiraal eruit zouden laten trekken en ervoor te gaan). Ik ga dus daarom niet naar de kermis. Want IK heb vervolgens een paar weken een enorme dip. Maar goed, mijn vraag is: Hoe stop je het geroddel en wat moet ik nu doen met dit soort opmerkingen waardoor ik hen laat nadenken. Ik kan wel zeggen dat het niet zo is, maar dat begrijpen ze niet. Dus met welke vragen kan ik ze laten inzien dat het niet zo is. Want zoals jullie ook weten: hoe harder je zegt dat het niet zo is, hoe meer mensen zeggen: zie je wel, je maakt je veel te druk. Dus hen laten nadenken, dat is de truc. Nu reageren er waarschijnlijk meiden die zeggen dat ik me niet druk moet maken. Dat is zo, maar helaas zo makkelijk kan ik er niet overheen stappen. Dus hoe heb jij het aangepakt? Of kamp je met gelijksoortige situaties? Misschien kunnen we elkaar helpen!
Ik denk dat je vriendin het goed bedoeld.. maar het ook niet helemaal snapt. Dat is vaak (niet altijd) ook juist het probleem..... ze snappen niet wat jij moet doormaken! Duh, tuurlijk ga je niet naar een festival als je die dag de terugplaatsing heb en 3 dagen daarvoor de punctie heb gehad, waarvan ik heb begrepen dat je daar ook best een paar dagen pijn van kan hebben. En ook ik snap dat je niet naar een kermis gaat, waar je toendertijd heb besloten dat jullie voor een kindje willen gaan! Ik vind dat je de juiste keuzes maakt, en ja soms ontwijk je dingen, maar dat is je eigen beschermen, juist om niet thuis te kniezen!! Wat je met zoiets moet doen? Tja dat weet ik niet.. ik vind dat je goede keuzes maakt en vind ook dat je vriendin niet echt het recht heeft om dat te betwijfelen, maar zoals ik al zei ze bedoeld het goed! Denk dat je je dat gewoon voor moet houden.. waarschijnlijk snappen ze het niet, maar ze bedoelen het goed. (weet het, het is lastig! Zo heb ik iemand die elke x vraagt als ik dr zie en al een kindje op komst?? Terwijl ze weet dat het bij ons niet vanzelf lukt zeg maar, dus steekt ook elke x wel, maarja ik denk dan maar ach ze toont interesse )
Bedankt voor je reactie. Ik weet ook wel dat ze het goed bedoelt, maar ze loopt de hele vriendenkring nu op te stoken dat ze vooral moeten zeggen dat ik me te veel laat meeslepen. En daar ben ik klaar mee. Ik heb geen zin om me elke keer, als ik vrienden zie, te moeten verdedigen. Hoe lang zijn jullie nu al aan het aanmodderen om een kindje te krijgen? Kus, Marjah
Dan zou ik als ik jouw was eens een x goed boos worden! Of je nou een kinderwens hebt of niet.. doei zij bepaald toch niet wat jullie wel of niet doen kom op zeg!!! En zoals ik begreep uit je eerste bericht, als jij dus geen zin heb om te gaan schuift zij het af op jullie kinderwens?? Ook zoiets vaags.. Dit is iets wat jullie met zn 2-en doen! niet met jullie vriendenkring! Wij zijn nu bijna 1,5 jaar bezig, maar bij ons is het een heel apart verhaal
Marjah, Kun je niet een keer met die vriendin gaan praten? Volgens mij heeft ze niet in de gaten wat er allemaal bij jullie aan de hand is als ik het zo lees. Een terugplaatsing heb je niet voor niks. Tegen ons werd er ook gezegd dat we er teveel mee bezig zouden zijn maar als je zoals in ons geval pcos hebt dan kun je er zoveel mee bezig zijn als je wilt maar dan is het een wonder als het lukt zonder hulp van medicijnen of andere stappen. Ook bij jullie gaat het niet op "de normale manier/natuurlijke manier" anders had je geen TP nodig. Mijn advies is dus om een keer een goed gesprek aan te gaan met haar en ook je frustratie over het opstoken van de vriendengroep kenbaar te maken want dat is nooit leuk. Succes ermee! Nicky
Je hebt gelijk... ik ben al eens boos geworden in een mailtje. Ik geloof wel dat dat induk maakte. Ze heeft iig een andere vriendin opdracht gegeven om eens naar onze situatie te vragen, haha de muts. Maar ik moet binnenkort wel eens de confrontatie aan gaan. Succes met jullie aparte verhaal . Ik hoop dat het snel lukt.
Hahaha oh dus ze laat nu een ander vissen Wat is de situatie van die vriendin dan?? Heeft ze een kindje etc?? Dank je Hoop dat het bij jullie ook snel lukt!! (Wij zijn aan het wachten tot we met PGD mogen beginnen, maar zijn zelf ook bezig in de hoop.. tja vind t altijd lastig om uit te leggen..en manlief heeft ook nog eens slecht zaad en ik PCO.. )
Uhm het valt mee.. PGD is altijd in combi met IVF of ICSI dus wij krijgen ICSI en daarna worden de embryos geselecteerd en dan teruggeplaatst. Jullie al 4 jaar bezig.. Pff heb al moeite met deze 1,5 jaar!! Ga zoooooo voor je duimen dat de volgende IVF gaat aanslaan!!
Marjah, ik wil niet negatief doen, maar helaas is de kans erg klein dat iemand die het nooit zelf mee heeft gemaakt jou snapt. Ik heb al zo veel domme opmerkingen naar mn hoofd geslingerd gekregen! Ook na mn miskraam. Van 'ach, volgende keer beter' tot 'ben blij, dat kindje was vast gehandicapt of zo'. Als ik een opmerkingen krijg over 'dat ik er niet zo veel mee bezig moet zijn' dan lach ik altijd hardop en afhankelijk van wie het is leg ik uit dat het in de MMM niet mogelijk is om er NIET mee bezig te zijn! Het op commando sexen (dat stadium inmiddels gepasseerd overigens), het elke dag hormonen spuiten op hetzelfde tijdstip en het geplan eromheen. De FM's die je dagen verstoren en in mijn geval de IUI (o jee, als ie maar niet in dat weekend valt dat we net naar die verjaardag wilden!) en voor jou dan de punctie en de terugplaatsing. Tel daarbij de druk dat je maar drie kansen vergoed krijgt in combi met de enorme kinderwens... Er niet mee bezig zijn kan niet. Vaak als ik het beeld zo schets zie ik mensen langzaam het licht zien. Soms ook niet en dan denk ik: laat dan maar! Sterkte met alle onbegrip voor jou!
He lieve Marjah, Wat ontzettend onaardig van die meid dat ze je vriendengroep nu wat aan het opstoken bent tegen jou. Ze snapt het duidelijk niet. Wat je er mee kunt doen is denk ik 3 dingen: - haar (uitspraken) negeren - haar de oorlog verklaren - haar het (nogmaals) gaan uitleggen. Je zou haar misschien eens de clip van het tears and hope project kunnen laten zien. Wie weet schiet dat een beetje op. Misschien kun je anders een goede vriendin uit jullie gezamelijke vriendenclub die het wel begrijpt eens kunnen vragen het aan die (((censuur))) uit te leggen??
Ik begrijp dat je vriendin het goed bedoeld maar ik heb er altijd een beetje moeite mee dat andere mensen gaan vertellen wat jij vooral wel en wat niet moet doen. Hoe weet zij nou dat jij hierin blijft hangen, alleen maar omdat je geen zin hebt om naar een festival of kermis te gaan . En dan nog, wat als jij er wel in blijft hangen, wie is zij om jou te vertellen wat je nu moet gaan doen. Ik denk echt dat dit komt omdat ze totaal geen idee hebben wat de mmm inhoud. Ik vraag mij ook wel af of die vriendinnen die vinden dat jij er in blijft hangen zelf al kinderen hebben . Ik ben het verder wel met Maartje eens voor wat betreft die 3 dingen die je nu kunt doen. Ik denk dat ik zou proberen eerst een gesprek met haar aan te gaan, levert dit niks op dan zou het voor mij klaar zijn.
Marjah, Ten eerste wat een ontzettend raar/naar mailtje vooral met al die vraagtekens erin. Dat reegt me ontzettend op als ik het lees. Ik denk inderdaad dat sommige mensen niet weten wat de impact van de MMM is! Daar kan ik me soms ook ontzettend kwaad om maken maar dan bedenk ik ook weer dat ze er eigenlijk niets aan kunnen doen. Ze weten immers niet hoe het is om dat mee te maken, maar ze kunnen zich er wel proberen in te verplaatsen. En begrip en respect uiten. Dan voel je je al een heeeel ander mens! Zelf merk ik ook dat ik meer afstand neem van dingen waar ik geen zin in heb en dat ik me ook terugtrek in mijn eigen omgeving. Jij moet doen waar jij je goed bij voelt en als dat in jouw geval is het niet gaan naar een popfestival terwijl je punctie en TP heb gehad. Dan is dat jouw goed recht!!!! Ook het niet gaan naar de kermis kan ik heel goed begrijpen dan wordt je weer zo geconfronteerd met de hele situatie. Ik kan je maar 1 goed advies geven en dat is dat je naar je zelf moet luisteren en alleen moet doen waar jij/jullie je goed bij voelen. Dat is echt het allerbelangrijkste! Dikke knuffffffffff
Ik heb topic verder niet echt gelezen. Maar zolang je het niet zelf meemaakt hebben mensen geen idee hoe het voelt. Heb ook ooit aan de andere kant gestaan dat iemand vertelde dat het niet lukte, steunde toen wel hoor. Maar nu ik zelf in de mmm zit voel je pas wat het met je doet allemaal. Een buitenstaander kan zich daar geen voorstelling van maken. Heb dat soort dingen in het begin ook vaak genoeg moeten horen. Tegenwoordig minder, want ik laat minder los over de mmm. Juist door de reacties die je krijgt. En mensen zien misschien na bijna 2 jaar wel in dat het niet allemaal zo makkelijk gaat.
ik ken dit helaas heel erg goed. Bij mij in de vrienden groep is iedereen zo zwanger de langste is 4 maanden. Bij ons wil het nog niet zo lukken en daar hebben mensen een mening over. Laatst was er iemand die mijn man wel even zou vertellen hoe hij mij moest bezwangeren zo moeilijk kan het toch niet zijn. Ik heb ook een vriendin die zegt dat ik meer leuke dingen moet doen. Ik doe meer als eens ervoor maar ik heb gewoon geen zin in dingen met kinderen zoals een kermis, dorpsfeest en baby kleding kopen met een zwangere vriendin. Dit doet zoveel pijn en het maakt het niet makkelijker. Wij zijn pas ruim een jaar bezig mei 2009 het spiraal eruit en aug 2009 helemaal begonnen en nu mijn eerste ronde aan de clomid waar ik mij helemaal niet lekker door voel. Ik mag dus helemaal niet klagen als ik zo naar jullie kijk .
Hallo meiden, Ik heb zelf 1 keer meegemaakt dat iemand zei dat wij door moesten leven (zijn net een 1 jaar bezig) ze zei: "als het niet lukt dan lukt het niet, ik zou zelf nooit de MMM ingaan" sinds we dat gehoord hebben vertellen we het tegen niemand meer. Maar dat is ook geen oplossing. Wel heb ik haar mijn boek gegeven "zwanger raak je niet vanzelf". Heeft trouwens wel geholpen, ze houd nu haar mond dicht! Nu zitten wij pas in een begin stadium maar ik begrijp heel goed hoe je je voel. Er zijn van die dagen dat je heel de wereld aan kan en er zijn van die dagen dat ik op bed zou blijven liggen. Wat misschien ook wel werkt is een dagboek bijhouden en dan kan ze die eens lezen. Dan weet ze hoe vaak je naar het ziekenhuis moet, hoeveel pijn het doet en wat je nog meer mee maakt. Maar ik denk wel dat het duidelijk is dat dat geen vriendin is van je. Lautjeb; jij mag ook klagen hoor. Het is super oneerlijk voor iedereen die in de MMM zit. Of je er nou een maand in zit of 4 jaar! Liefs Lynn
Lastig he meid, maar als ik zo'n mailtje zou krijgen, zou ik niet eens op reageren. Ze weten dat het moeilijk is voor jullie dan zouden er beter voor je kunnen zijn ipv zulke maisl te sturen. Oke, misschien bedoelen ze het goed maar het komt echt helemaal verkeerd over. Bij mij hangt het van mijn humeur af. De ene keer reageer ik er niet op en denk in mezelf "Ach die mensen weten niet beter." maar de andere keer (eigenlijk heel vaak) kan ik fel uit de hoek komen, zoals: "Gelukkig weet je niet hoe het voelt om zo lang te moeten wachten en er zoveel voor te doen.", "Ik blijf het niet uitleggen. Ik voel me rot en een hormoonbom.", "Kijk wat je in je buik/armen hebt, daar doe ik het allemaal voor." Maar ik moet eerlijk zeggen dat er ook heel veel in onze omgeving zijn die het niet begrijpen, nou ja....Eigenlijk niemand die het echt begrijpt. Ook ben ik sommige vrienschappen even gaan mijden, omdat die zo vaak verkeerde opmerkingen maakten en niet eens de moeite nemen om te luisteren ofzo. Gelukkig is mijn man dit ook in gaan zien nu. Nu we voor de IVF staan krijgen we opmerkingen van : "Joh wie weet ben je voor de IVF wel zwanger....Dat hoor je vaker" HALLOOOOOOOO ik ben in de overgang, beetje moeilijk zwanger raken dan he?? Die mensen die dat zeggen heb ik tegen verteld van de overgang enzo (toen hadden ze ineens de grootste interesse na de operatie) en nu ineens zijn ze het vergeten. Ik kan het ze eigenlijk niet kwalijk nemen hoor want ze weten niet beter, zijn of binnen een scheet zwanger of er nog niet mee bezig maar toch doet het pijn. Nu hebben mijn man en ik het er eigenlijk bijna met niemand meer over, als ze er niet naar vragen komen ze niks te weten. Als er iemand naar vraagt die er geen reet van snapt krijgen ze de grote lijnen en bijna niemand weet de datum van de start van de IVF. Oeps beetje lang....
Weet je meiden, eigenlijk weet niemand beter hoe het voor jou voelt dan jijzelf. Meiden die in de MMM zitten zullen het allemaal anders beleven. De een is ziek van verdriet, een ander strijdlustig, weer een ander zoekt de afleiding op en een vierde zal zich liever thuis ingraven met de gordijnen dicht. Zelfs hier op dit forum zullen we ons nooit helemaal in kunnen leven in een ander. Ieder verhaal is weer anders. Iedere behandeling is weer anders. Iedereen heeft een eigen MMM verleden en een andere kijk op de toekomst. En zelfs partners onderling die hetzelfde pad bewandelen ervaren het weer anders. Hoe moeilijk het ook is, soms wordt het leven & de MMM makkelijker door te accepteren dat het is zoals het is. En tuurlijk mag je af en toe iemand er op wijzen hoe jij bepaalde dingen beleefd, maar verwacht niet te veel van mensen. Dan zul je altijd bedrogen uitkomen.