...herkennen jullie je in mijn verhaal? Ik heb 2 jongens van 0 en 4 jaar. Zelf kom ik uit een echt "meisjes - nest" en ik zit dan ook af en toe met mijn handen in het haar want ik kan me zo moeilijk verplaatsen in die jochies. Ze zijn beide erg druk en o zo beweeglijk. Kunnen niet goed stilzitten en zijn behoorlijk wild, zelfs de kleine van 8 maanden al... Nu heb ik af en toe meisjes op visite en die zitten dan rustig een tijd aan tafel te kleuren, knutselen ofzo. Een verademing moet ik zeggen. De jongens racen dan rond te tafel en produceren een hoop kabaal. Ik ben hartstikke gek op mijn mannen hoor daar niet van, maar soms...Hoe gaan jullie om met het feit dat je de enige vrouw in het gezin bent? Alvast dank voor de reactie! Juliette
Hier een gezin met 2 jongens, 1 van 5 jaar en 1 van bijna 7 maanden. En ondanks dat je jongste nog maar 7 maanden is en dat het leeftijdverschil zo groot is, merk ik een hoop drukte. Hihi! En het is zeker anders dan als je een meiden gezin hebt. (op het woonerfje woont een gezin van 3 meiden en is een stuk rustiger) Maar ach, ik moet zeggen dat een beetje leven in de brouwerij altijd wel gezellig is!
Ik heb een zoontje nu ruim 8maanden, die is ook zo bewegelijk en druk. Kan geen minuut stilzitten, wil alles zien en sinds hij kan kruipen (nu 3weken geleden) is niks meer veilig. Hij heeft nu het staan ontdekt en hij is al zo vaak omgevallen tegen de boxspijlen. Ook heb ik hem al een paar keer moeten opvangen toen hij buiten de box op de vloer speelde. Maar als ik dus op zn billen zet, ziet hij al weer andere dingen voordat hij goed en wel zit en hupsakee weg is meneer ! Pff ik bereid me echt voor op de tijd dat hij gaat lopen, ik vind het nu al best druk en dan heb ik er nog maar 1 hahahah xxx
Goh, ik vind meisjes juist altijd veel drukker... Mijn zoontje kan heerlijk rustig spelen terwijl de meisjes in mijn omgeving ontzettende druktemakers zijn. Weet dus eigenlijk niet echt of het wel zo typisch jongens is. Zal meer karakter zijn denk ik. Maar verder kan je niet zoveel met deze opmerking
Julian is ook ontzettend beweeglijk... Maar ik hoorde van mijn moeder dat ik dat als kind ook was, dus het is geen garantie!
Die van mij zijn dan pas 3 dagen en bijna 2 jaar.. maar als ik naar mijn broer kijk met 2 meiden van 3+4 jaar... nou mijn zoontje is soms druk, maar die meiden zijn echt 10x drukker hoor Jayro kan juist heel lang rustig spelen of tekenen of torens bouwen... Dus of het echt geslachts-gebonden is...??
ik ken ook erg drukke meiden by the way haha! maar hier ook (nog) maar een jongetje en dat is ook een druk kereltje nu met 7 maanden. maar ik hou wel van pit! haha! kan me voorstellen dat 2 wel druk is ja...heb ik ook wel eens aan gedacht mochten we voor nog eentje gaan, en het lukt, dan kan het zomaar weer een ventje zijn dat lekker veel leven in zich heeft! maar ja, is ook wel leuk...toen ik hoorde dat we een jongetje zouden krijgen dacht ik meteen: wat moet ik ermee? ik weet niets van jongens! maar ik vond het ook meteen heel stoer en leuk natuurlijk nu wil ik niets liever meer maar je hebt je handen vol (al aan eentje dus hihi)
Haha zal ik je eens laten schrikken.. Het word nog veel erger!!!. Ik heb hier twee stiefkinders van bijna 9 en bijna 11... En het is een drama.. Ze zijn wild. Houden geen twee seconden hun mond, spelen doen ze niet maar zitten altijd aan elkaar... Ze zijn geweldig.. Je word er gek van omdat ze je huis afbreken en maar blijven vechten. Maar als ze naast je komen zitten en een spelletje willen doen zijn ze geweldig... En dan zijn het niet eens mijn eigen kinderen. Dus laat staan dat je je stukje moederliefde er nog eens bij hebt.. Dan smelt je toch wel van ze.. Hoe druk of gek ze ook zijn!!. Succes!!
Hier ook 2 jongens en het is een gezellige drukte, maar ik kan niet zeggen dat ik meiden minder druk vind. Mijn oudste vindt het bijvoorbeeld ook heerlijk om lekker te kleuren en te knutselen. Mijn jongste is wel regelmatig een druktemaker, brult nu al als een leeuw en maakt allerlei gromgeluiden als hij lacht... haha. Ik ben niet anders gewend en zou niet anders willen, ik vind jongens zo leuk, veel leuker dan die ingewikkelde meiden.
Geen ervaring met een "kleine-mannen huishouden" Maar wel met een "Grote-mannen huishouden" Oftewel... die van mijn vriend. Hij heeft 2 jongere broers en als iedereen thuis is is het er zoooo luidruchtig! Ze kunnen met z'n allen af en toe zooooo kinderachtig doen (allen boven de uhmmm 23 jaar ) En dan dat stoeien! Ik zit daar soms met mijn ogen en oren dicht haha! Heb er eens letterlijk met de vingers in mn oren gezeten tijdens een avondje pokeren OMG! Moeders (mijn schoonmoeder dus) kan ook best luidruchtig zijn... maarja... zoiets sluipt er natuurlijk in met een mannen gezin Anders word er natuurlijk nooit naar moeders geluisterd.
Ik heb nu ook twee mannetjes en ik kan nog niet echt zeggen hoe de jongste wordt met zijn 3 maanden nu..maar de oudste is een echte wildebras. Maar hij kan zoooo lief zijn en jongens zijn meestal "moederskindjes" ... Het kan zo druk zijn, maar ik vind het geweldig!!!! En als ik dan van die meisjes hoor gillen omdat ze iets niet krijgen wat ze willen...nou, dat is ook wat hoor. hahaha, ik vind het zelf wel heel erg leuk met 2 jongens en ben ook heel benieuwd hoe het straks gaat als de jongste ook wat van zichzelf kan laten horen!!! Ik ga eens googlen voor die boekentip!!!
Mijn oudste is ook heel beweeglijk, maar kan ook prima een hele tijd alleen aan zijn tafel zitten spelen (met duplo, z'n auto's e.d.). Hij is ook echt een knuffel, heerlijk! Van mijn jongste kan ik het nog niet zeggen, maar ik vind het in ieder geval geen enkel probleem om de enige vrouw in mijn mooie mannengezin te zijn. De omgeving daarentegen... Krijgen jullie ook zo vaak opmerkingen in de trant van: "Volgende keer een meisje?", "Vind je het niet jammer dat je geen dochter hebt?", "Dat wordt vast druk, ben blij dat ik twee meisjes heb." Daar word ik soms zo verdrietig van, wat is er mis met mijn jongens?!
@ Emme, ik herken dat wel een beetje. Ik krijg soms het gevoel dat ik me moet verantwoorden aan de buitenwereld dat ik toch echt wel blij ben met mijn jongens. Ik denk dat dit meer tussen mijn oren zit trouwens, voor de buitenwereld is het natuurlijk al gauw een chliché opmerking om nog iets over een dochter te zeggen. Ik denk niet dat er iets achter zit als mensen dit zeggen.