Vandaag de dag ben ik ruim 5 mnd zwanger. Met een kleine 7 weken kwam ik erachter dat ik in verwachting ben. Natuurlijk een blijde boodschap. Helaas was alleen net wel mijn relatie op de klippen gelopen. Ik heb het hem verteld en hij kwam direct. Hij vertelde mij dat hij een echte gentlemen was en dat hij zijn verantwoordelijkheden zou nemen. Helaas is minder waar, hij is die avond de deur uit gelopen en ik heb niks meer gehoord op een paar rare bedreigingen en uitspattingen na. Het is een eenzaam gevoel en soms kan ik het nog niet geloven dat mij dit is over komen. Natuurlijk ben ik erg blij met de baby op komst. Nu vraag ik me af heeft iemand een soort gelijke ervaring? En hoe heeft ze dat gedaan met alimentatie? Eigenlijk gaat het me niet om de alimentatie ik wil alleen dat mijn kleine jongen dalijk wel weet wij zijn pappie is. Hoop dat als ik hem via de rechter een vaderschapstest doe afdwingen dat hij uit eindelijk wel gevoel voor dit kleine manneke gaat krijgen. Mijn ex is een engelsman met een verblijfs vergunning voor tijdelijk voor 5 jaar. Hij verlengt die gewoon al steeds 20 jr. Hij is hierook getrouwd geweest en nederland waar hij ook een zoon uit dat huwelijk heeft. Daar betaald hij wel alimentatie voor Hij wil met dit kindje niks te maken hebben. Hij geloofde niet eens dat ik wel zwanger ben. Ik heb hem uit genodigd voor echo's etc. maar hij blijft koppig. Want wat moet ik tegen die kleine zeggen? Jouw vader wilde jou niet?
tsjee,moeilijke situatie. al hij zijn verantwoordelijkheid niet wil nemen,dan zou ik hem mooi laten. het heeft volgens mij weinig zin om hem te gaan dwingen tot dingen die hij niet wil gaan doen. en bezoekt hij zijn andere zoon ook,of betaald hij er alleen voor? En als je hem dwingt bestaat de kans ook dat hij over een bepaalde tijd alsnog nooit meer iets van hem laat horen,en dan is je zoontje verder van huis. want dan is ie al helemaal gehecht aan hem enzo. Ik zou lekker al je aandacht op je zwangerschap gaan richten en op je zoontje,hij is beter af met alleen jou als moeder, want aan zo'n vader heb je echt niks. en wat je later aan je zoontje moet vertellen,weet ik niet. ik denk dat het zichzelf wel wijst als het moment daar is. sterkte en succes!
allereerst gefeliciteerd met je zwangerschap! over je vraag: als hij wél betaalt voor dat andere kind, dan zou ik persoonlijk alles op alles zetten om te zorgen dat hij ook financieel zou bijdragen voor jouw kind. vraag bij de rechtswinkel eens advies daarover. op je vraag of je ex ook een echte rol in het leven van je kindje moet gaan spelen, vind ik het moeilijk antwoorden. zo te horen wil hij zelf absoluut niet, en een onwillige ezel is lastig tegen de berg op te duwen... weet ook niet of het voor je zoontje zo leuk is om geconfronteerd te worden met zo'n onwillige papa. misschien kun je het dan beter laten zo. beter 1 lieve en zorzame ouder, dan twee die het niet samen kunnen vinden, en waarvan er 1 ongeinteresseerd is. toch? sterkte hoor! je komt er vast wel uit met je kleine vent.
pfffffff dat je met zo'n gozer ooit een relatie heb gewild die zijn eigen kind niet wil... pfff dan had ik wel 10x na gedacht.... hebben jullie wel voorbehoedsmiddelen gebruikt? in dit geval denk ik dat het misschien hard is maar dat je kindje beter af is met 1 liefdevolle ouder dan met 2 ouders waarvan 1 kind niet een gewenst gevoel kan geven...
We hebben eigenlijk bewust geen vb gebruikt omdat een kindje welkom zou zijn. En tijdens de relatie hebben wij echt een goed contact gehad. Dus ik vind het erg hard om te zeggen "pfffffff dat je met zo'n gozer ooit een relatie heb gewild die zijn eigen kind niet wil... pfff dan had ik wel 10x na gedacht.... hebben jullie wel voorbehoedsmiddelen gebruikt?" ik ben weg gegaan omdat er dingen zijn voor gevallen die niet voor herhaling vatbaar zijn. Natuurlijk als ik alles van te voren had geweten had ikidd geen relatie met hem begonnen maar jah je kan niet alles weten van te voren he. Dat was wel makkelijk geweest Hij heeft een redelijk tot goed contact met zijn andere zoon, ik hoop gewoon dat mijn zoontje ook zal weten wie zijn vader is. Hij hoeft geen vader rol te spelen als hij dat niet wil,maar ik start weleen vaderschaps aktie. dat betekend voor onsm( mij en mijn kleine) wel alimentatie betalen maar geen rechten en plichten. Ik hoop dat er ooit een dag zal komen dat hij dit kindje ook als zijn kindje gaat zien. het gaat mij niet om het geld zelf. Ik hoop alleen dat hij op deze manier niet zal vergeten dat hij nog een kleine heeft
ik vind dit erg overdreven gereageerd! hoe kan zij van tevoren weten dat hij zo is? en dan nog wat voorbehoedsmiddelen werken ook niet altijd hoor! met je pffff
zoiets moet je nooit zeggen natuurlijk. Als het kindje er over vraagt, zal dat pas in de kleuterklas komen denk ik, omdat ze andere papas en mamas en gezinnen kunnen vergelijken... Je kan zoiets zeggen van 'Papa en mama werden verliefd op elkaar en kregen het mooiste kindje van de wereld. Toen jij geboren werd, was mama verliefd geworden op jou, maar dat papa en mama niet meer samen zijn heeft niks met jou te maken. We zijn niet meer verliefd op elkaar' zoiets...