ik ben benieuwd of jullie je moeder bij de bevalling willen of hebben gehad? ik ga in het ziekenhuis bevallen en ik heb er zelf voor gekozen om dat alleen met mijn man te doen.
Ja, mijn moeder was bij de bevalling. Hadden met haar afgesproken dat zij stand-by moest staan voor het geval dat. Hoe dichterbij de bevalling hoe meer je haar hoorde dat ze er echt wel bij wilde zijn. Toen het eindelijk zo ver was heeft mijn vriend haar vroeg tijdig ingeschakeld, omdat ie niet met mij mocht praten en van de zenuwen niet meer wist wat ie moest doen... hahahaha! Helemaal super! Had die paar handen echt nodig. Volgende keer moet ze er zeker weer bij zijn!
nee ik had mijn moeder er niet bij. We weten dat als de kleine dan eenmaal geboren zou zijn dat ze gelijk overal haantje de voorste bij zou willen zijn en zo mijn man wegdrukken ( denk aan baby vasthouden dat zij dan eerder zou zijn dan mijn man en dat soort dingen ) Moet wel eerlijk bekennen dat toen ik aan de weeopwekkers lag en ik een giga weeen storm had en me zo vreselijk voelde dat ik mijn moeder wel heel erg miste en ik bijna heb gezegd : ik wil mijn mammie!
Nee hoor. Echt een moment van mij en mn vriend. Na de bevalling, douchen en even rust is het vroeg genoeg.
Bij mij is het voorlopig nog niet zover, maar mijn moeder en schoonmoder willen er graag bij zijn,maar heb ze al vast duidelijk gemaakt dat ik alleen mijn vriend erbij wil hebben
Mijn moeder was erbij. Ik wist tot op het moment dat ik ging bevallen nog niet of ik het wilde maar het is zo gelopen. Mijn moeder was bij ons toen ik weeen kreeg. Ze ging nog wat voor me opruimen en toen de weeen erger werden mocht ze niet meer weg van mij Ik heb echt heel veel steun aan mijn moeder en man gehad. Samen konden ze mij heel goed helpen en heb er geen minuut spijt van dat mijn moeder erbij was. Bij de volgende is ze er zeker weer bij!
Ik heb mijn moeder er wel bij gehad omdat ik alleenstaand ben... Mijn vader heeft praktisch de hele dag op de gang doorgebracht...
nee want ik zie mijn moeder al 5 jaar niet meer. Maar ik zou het sowieso liever gewoon alleen met mijn man doen
Mijn schoonmoeder was er iig bij, ze is kraamverzorgster. Mijn moeder mocht er ook bij zijn, maar n dag ofzo voor de bevalling vroeg of eigenlijk smeekte ze me om niet 1 dezer dagen te bevallen omdat zij met buikgriep liep.. en dan mag ze er niet bij zijn.. En jawel de volgende nacht begonnen de weeën. S morgens rond 9en gebeld, maar ze was nog té ziek.. Toen heb ik mn zusje gebeld of zij er bij wilde zijn. Heel graag zelfs en hier ben ik ook gruwelijk blij mee, mede doordat zij zich goed op de achtergrond hield en alles heel subtiel heeft gefilmd!
Ik wilde heel graag mijn moeder erbij hebben. Op het einde bleek de kleine in stuit te liggen en mijn moeder heeft zelf een traumatische stuitbevalling gehad. Ik heb haar toen gezegd dat ik alleen wilde dat ze er bij was, als ze daar zelf echt voor 1000% achter kon staan, want wat zij heeft mee gemaakt is echt heftig, en zo'n situatie rakelt natuurlijk allerlei herinneringen op. Ze heeft er een poos over nagedacht, maar uiteindelijk braken mijn vliezen waar zij bij was, en tot onze dochter 3,5 uur later op mijn buik lag, is ze geen moment van mijn zijde geweken. Het was voor haar heel erg fijn om te zien dat het ook gewoon goed kan gaan, zo'n stuit bevalling. Ik heb het ook als heel erg fijn ervaren dat ze erbij was.
Uh..ik wil mijn moeder er wel bij hebben..maar of ze dat zelf ook wil... ...dat moeten we nog even overleggen..
Nee... alsjeblieft niet! Mijn moeder is heel lief, maar op zo'n moment zou ik helemaal gek worden van haar en mijn man ook... Ze heeft nu de kraamverzorgster al "lastig gevallen" met verhalen over hoe het ging toen zij bevallen was en hoe ze meteen stond te stofzuigen enzo... Ik vind bevallen iets van ons tweetjes, uitgezonderd de kz en vk, en het is mij prima bevallen zo..
ik wilde mijn moeder er graag bijhebben, maar ja... het werd een spoed keizersnede en dat werd om 10 over half 11 ('s avonds) besloten en moest bijna meteen naar de OK. Dus... mama er niet bij.
Nee bedankt. Ze zal vast en zeker een goede steun zijn tijdens de bevalling, maar ze bemoeit zich nu al zoveel met me.. Wil het m'n vriend ook niet aandoen, die ziet dat helemaal niet zitten!
Ik ben een enorm "mama's kindje", maar toch wil ik mn moeder niet bij de bevalling, dat is iets van m'n man en mij. Maar ik wil haar wel snel ná de bevalling erbij hoor en ik denk dat ik tijdens de bevalling dr ook wel zal missen hahaha. Als ik me zielig voel wil ik altijd mn mammie in de buurt hihi. Gelukkig komt ze momenteel lekker vaak, dus dat scheelt. Erg he, volwassen meid en toch zo'n mama's kindje
Mijn voornemen is om samen met mijn partner te bevallen. Maar je zal zien dat ik zo'n "moederskindje" ben die bij de eerste wee al aan de telefoon hangt om te smeken of ze komt hihi
leuk al die reacties ik moet ook wel lachen om al die bemoeizuchtige moeders haha mijn moeder is ook erg begaan en zal vast een steun zijn maar mamzie ook een beetje zegt, ik denk dat mijn man dan meer naar de achtergrond verdwijnt en dat vind ik niks. ik zie het al voor me, dan is de baby er en staat mijn moeder er als eerste bij ipv mijn man hahaha ik wordt ook ingeleid dus dat is ook weer anders. mijn man en ik ga gewoon smorgens naar het ziekenhuis en dan gaan we samen het proces in van weeenopwekkers etc. we bellen moeders wel dat ze mag komen als ik gedoucht heb. als ik thuis had kunnen bevallen had ze wel in de huiskamer kunnen zitten maar nu ben ik liever alleen met manlief.
Mij moeder vond het natuurlijk ook vanzelf sprekend dat mijn vriend de 1e was die de kleine vast zou houden. En toen de vk en kz naar beneden gingen voor de overdracht is mijn moeder hem ook weer even gesmeerd. (om verse broodjes rosbief te halen ) Dus hadden wij ook zeker een momentje voor ons zelf hoor! Mijn vriend heeft net zoveel steun gehad aan mijn moeder als ik. Vooral in het begin was hij blijer met haar dan ik!
ik zou het niet zonder mijn moeder kunnen hoor! mijn moeder begrijpt heus wel dat mijn vriend de 1e is die zijn kleine kereltje vasthoud!