Meer kinderen hier gebaat bij het thuis onderwijs?

Ik weet niet, wat het verschil is met hoe hij op school leert (ik zou wel graag een keertje muisje zijn in de klas)... Ik weet alleen, hoe hij het thuis deed. En ik had wel de indruk dat het af en toe een toegevoegde waarde had dat ik hem kon begeleiden en ik heb inzicht gekregen, wat hij moeilijk vindt en waar hij makkelijk nog iets kan verbeteren, bijvoorbeeld om goed de opdracht te lezen en nog een keertje te controleren, wat hij heeft gedaan.

Ik zou graag willen weten, hoe ze nu ervoor staan. Ik had niet de indruk dat ze echt heel veel huiswerk hebben gehad. Zouden ze veel hebben gemist of valt dat nog mee?
Ik ben natuurlijk geen juf en bij sommige dingen vond ik het moeilijk om de juiste uitleg te geven, omdat ik het heel anders heb geleerd, dat kostte best wat tijd, verder vond ik het leuk om bij thuisonderwijs te helpen. Maar ik kan mij voorstellen dat in andere families met meer kinderen en andere werkzaamheden het best een uitdaging was, om iedereen aan het werk te houden.

 

Bij mijn oudste sloegen de stoppen vaak door toen hij nog volledig naar school ging (vaker wel dan niet). Sinds hij thuis is is dat niet meer gebeurd. Hij is ontzettend gegroeid in wat hij weet. Hij durft fouten te maken, dat durfde hij eerder helemaal niet. Maar er is een deel dat we hem thuis niet kunnen bieden: de sociale contacten en het vinden van zijn weg daarin. Het voelt heel dubbel. Voor mijn gevoel zijn volle dagen op school en thuis onderwijs beiden niet goed voor hem als het of het één of het ander is. Ik denk dat het beter voor hem is om altijd halve dagen te gaan draaien. Dat gaat er niet in zitten. Dus hoop ik maar dat dit een fase is waar hij uit gaat groeien.

Mijn middelste wil vooral groeien. Maar hij heeft nog niet de kans gehad om echt te starten. Thuis groei ik met hem mee. Ik kan mij best zorgen maken over hoe deze honger om te groeien zich gaat uiten op school. Hij wil leren, leren en leren. Dat is niet wat ze doen op de kleuterschool. Daar zal hij op dat vlak ook geen uitdaging vinden. De uitdaging voor hem zal er vooral in zitten om een sociaal contact aan te gaan. En om dingen te doen omdat het 'leuk' is. Iets waar hij op dit moment weinig behoefte aan lijkt te hebben. School is voor mijn gevoel daarin onmisbaar omdat ik hoop dat hij op die trein gaat stappen ipv altijd maar de bestuurder te willen zijn. Ook al hij moet delen met 2 anderen, is het belangrijk dat hij zich gaat zien als een deel van een groep. Dat hij gaat leren dat onderdeel zijn van/gelijk zijn gaat beschouwen als iets goeds. Hij moet niet altijd de beste willen zijn. Het is eenzaam aan de top. Ook voor hem vind ik het vooral belangrijk dat hij zich sociaal ontwikkeld.

 

Maar het één sluit de ander niet uit natuurlijk.

We kunnen uit deze periode ook best concluderen dat het Nederlandse systeem dat basisschoolkinderen vrijwel niks thuis hoeven te doen aan school, misschien niet perfect is.

In de meeste andere landen krijgen kinderen vanaf 7-8 jaar huiswerk, bestaand voornamelijk uit veel herhaling en oefenen. Waarin ze thuis met 1 op 1 aandacht kunnen werken.
(Ja, die ouders werken ook. Meestal fulltime).

Het is helemaal geen onmogelike opgave om bij kinderen bij wie dit goed werkt, ook te starten met structureel thuis oefenenen of afmaken van op school begonnen werk.
Dus en school voor nieuwe lesaanbod, uitleg juf en sociaal aspect. En thuis 1 op 1 begeleiding.

 

Bij ons op school waren ze altijd (waarschijnlijk onbewust) zeer terughoudend om inzicht te geven in hoe en wat de kinderen leren. De boeken en werkboeken blijven natuurlijk ook op school, als ouder kon je hooguit aan het begin van het schooljaar een blik in de boeken werpen tijdens de informatieavond of als er een keertje een werkboek mee naar huis ging wanneer het uit was.
Verder zijn ze overgeschakeld naar Portfolios zonder cijfers, maar dat betekent ook dat je als ouder tijdens het schooljaar niet weet waar je kind nu eigenlijk precies staat, wat hem makkelijk af gaat en wat moeilijker.
Ik heb nu veel meer inzicht gekregen in wat en hoe ze leren en dat het eigenlijk best goed gaat. Opdrachten die hem makkelijk afgingen heeft hij snel en zelfstandig gedaan en bij taalopdrachten en begrijpend lezen hebben wij vaak even samen gekeken, hoe hij het kon aanpakken. Ik denk wel dat hij hiervan iets heeft opgestoken, maar alleen maar thuisonderwijs zou ik niet willen.

 

Het had zijn voor en nadelen. Onze zoon is net 6 en zit in gr 3.

Zijn werk was snel af maar niet altijd zonder slag en stoot. Hij vond het zo saai! En niet geheel onbegrijpelijk. Hij keest m5/eind 5 en werkt nu in een zon boekje. Net als rekenen is hij verder en krijgt 3 sterren opdrachten maar dat gaat ook goed.

Hij wou voor de crisis niet meer naar school en nu je ziet hoe vlot hij is begrijpen we dat ook.

De uitdaging moesten we zelf geven en zijn we projecten gaan doen. Het kost allemaal heel veel energie en het sociale aspect kunnen wij hem onvoldoende bieden.

Hij heeft geen broertje of zusje om mee te spelen.
De frustratie loopt hier voornamelijk op omdat hij boos is op de wereld. Waarom gouden mensen zich niet aan de regels, waarom duurt het zo lang etc

Het half thuis werken en half naar school is in ieder geval drama. Hij wil duidelijkheid. We hebben niet snel een grijs gebied. Grijs gebied zijn de dingen waar je om heen kunt draaien tot het wit of zwartnis net hoe het hem uitkomt.

Onze haaibaai moet gewoon voltijd naar school of voltijd thuis maar dan wel begeleiding van de ib'er want dat hebben we gemist.

 

Voor mijn zoon is het heerlijk. Hij is heel ontspannen en de puberbuien zijn eigenlijk verdwenen. Hij plant zijn werk goed en maakt dat zonder mopperen. Ik heb met hem thuis echt niets te klagen. Hij mist zijn vrienden wel maar ziet er tegenop om weer naar school toe te gaan.

 

Dat er tegenop zien komt ook omdat ze zo lang thuis zitten. Mijn jongste zag er ook tegenop maar ook niet zo gek na bijna 8 weken thuis zitten maar toen ze de eerste dag was geweest was ze helemaal om.
Ik vergelijk het met een lange vakantie en je moet weer starten op je werk. Daar kan je dan ook zo tegenop zien maar als je er eenmaal weer bent dan is het ook gelijk weer goed.

 

Mijn kinderen vonden het vreselijk. Zelfs mijn oudste die jarenlang bijna elke ochtend aan tafel zat te mokken en soms zelfs huilen dat hij niet naar school wilde, is dolblij dat hij weer naar school kan. Thuis was het niveau namelijk nog meer gemiddeld dan op school waar hij extra werk kreeg. Daarnaast vraagt hij heel moeilijk om hulp en als hij dus iets niet snapte raakte hij erg boos, terwijl op school de juf of meester dan dichterbij is en daardoor de drempel voor hulp vragen veel lager is. Wat helemaal niet hielp is dat alle leuke dingen van groep 8 ook niet doorgingen, geen kamp, musical aangepast, nauwelijks samen oefenen, enz.

De middelste heeft veel last van rumoer in de klas,dus daar had ik nog wel hoop, maar een zusje van 3 die geluid maakt is nog storender dan een klasgenootje blijkbaar. Dus raakte hij juist vaker in paniek bij het rekenen dan op school. Op een gegeven moment heb ik zoveel mogelijk geholpen daarbij, dat ging beter dan met man, maar het bleef heel lastig. En hij verpieterde echt door het gebrek aan sociale interactie. Iets wat ik bij oudste zoon ook merkte.
Dus ik ben heel blij dat de scholen weer zijn begonnen, ondanks dat ik weet dat school ook niet ideaal is.

Als positieve, beide zoons zijn nog sneller gegaan wat betreft lezen. De oudste leest nu Engelse kinderboeken voor zijn leeftijd zo uit en de middelste kan nu ook gewoon alles lezen waar hij zin in heeft. Ik heb het gevoel dat dat makkelijker ging thuis dan op school omdat we thuis gewoon aanbieden wat ze leuk vinden los van het niveau van het boek en op school is de keuze in de klas vaak beperkter omdat het meer is afgestemd op het gemiddelde. Ik ben benieuwd of ze nog AVI toetsen dit jaar en waar de middelste dan officieel zit.

 

Zijn ze daar even lang op school als in Nl?

 

Ik vond het wel rust geven. Hoewel met name de jongste haar vriendinnen wel erg miste, ging het goed. Ze werkte ook een stuk sneller dan op school en ik had het idee dat ze ook minder aan zijzelf twijfelde, doordat we op dat soort signalen direct in konden springen. De oudste vond ik echt een stuk beter te doen toen ze thuis waren (altijd al zo geweest, in vakanties ed).

Ik zit echter echt niet te wachten op meer huiswerk na schooltijd. Na een schooldag zijn ze op. Als de schooldag een uur korter duurt, dan vind ik het prima, maar niet met de onderwijstijden die ze hadden.

 

In de meeste landen zitten kinderen langere dagen op school. Ik heb in Engeland gewoond als kind en zat van 8.30 tot 15.30 op school. Als ik muziekles of dansles had (dat kon op school), dan nog een uurtje langer. Middagpauze was op school.
Ik vind het Engelse systeem in zoverre geen voordeel omdat de verschillen tussen scholen wel heel groot zijn en geld een duidelijk betere scholing regelt, daar heb ik erg veel moeite mee, maar het Nederlandse idee dat school zo kort mogelijk moet duren en alle andere zaken door ouders buiten school om moet worden geregeld, vind ik ook allesbehalve ideaal. In heel veel landen wordt er langer lesgegeven, meer buitenschoolse activiteiten geregeld en vaak al op jongere leeftijd. En daar zitten ook veel voordelen aan.

 

Mijn kinderen vonden thuisonderwijs prima, maar zijn ook blij dat ze weer naar school mogen. Volgens mij zouden ze het zo half half ook wel prima vinden.

Ik denk wel dat ze thuis minder deden dan op school. Ze deden precies wat moest, maar op school zitten ze in de plusklas en krijgen ze extra werk. Dat extra werk hadden ze nu ook wel, maar ze vertikten het te doen omdat het niet op het rooster stond. En omdat ze liever buiten gingen spelen als ze klaar waren met het rooster.
Ik heb er geen strijd van gemaakt. Ze gaan er heus niet van achterlopen en buiten spelen is ook belangrijk.

Ik ben er wel achter dat onderwijzen niks voor mij is. Ik ben veel te ongeduldig. En dan heb ik nog kinderen die alles snel snappen en aardig zelfstandig kunnen werken. En ik had het ook te druk met mijn eigen werk, dat juist van maart tot juli de drukste periode is. Dat heeft wel voor wat frustratie over en weer gezorgd ook.

 

In Nederland heb je een hoop goede reguliere scholen. Maar als een betere school nodig blijkt omdat een kind niet goed vaart bij het normale systeem dan kunnen de kosten ook flink op gaan lopen.

Hebben de Engelse scholen meer ruimte voor activiteiten? Hier gebruiken ze normaal de gymzaal twee keer per week voor verdedigingssport. Dat is dan ook via de school te regelen.

 

Mijn jongste vind naar school gaan echt veel leuker. Ik krijg haar vaak moeilijk aan haar huiswerk thuis. Ze is ook heel blij dat ze binnenkort weer helemaal naar school mag.

de oudste is er beter onder thuis. Vind het ook wel leuk om naar school te gaan, maar niet dat het weer zo druk is zoals ze zelf zegt.

 

De meeste Engelse scholen zijn groter (tenminste in mijn tijd, ik verwacht niet dat het nu heel anders is) en daardoor ook meer mogelijkheden qua gebouw. Sowieso is een muziekleraar, een dansleraar, zwemles en op jonge leeftijd al natuurkunde/biologie veel normaler. Maar niet meteen hele lastige lessen, meer gewoon oriëntatie. Daardoor kun je meer doen op een dag, zonder meer in een bank te zitten.

Wat ik daarin wel interessant vind, is dat Nederland over het algemeen ook hecht aan kleinere scholen. Ik snap voor een deel de risico's wel van een grote school, maar er zitten ook veel voordelen aan waar voor mijn gevoel snel aan voorbij gegaan wordt. De school van de jongens is een grote school (600leerlingen) met gelukkig ook een groot gebouw (ooit bedoeld voor 2 scholen, maar de andere is een jaar of 6 geleden vertrokken). Daardoor is er een grote gymzaal (2 gymzalen in 1), 2 ib-ers bijna fulltime in dienst, meerdere gymleraren, een kindercoach bijna fulltime. Ook veel verlengde schooldag activiteiten omdat er makkelijk een groep is die groot genoeg is omdat je een grote vijver hebt aan leerlingen, dus sneller veel geïnteresseerden. Maar inmiddels gaan er dus nu weer kinderen naar een school buiten de eigen wijk, puur op basis van de grootte van de school. Dat zit heel diep in Nederland.

 

Onze oudste vond het in het begin heerlijk. Maar ja, alleen herhaling en weinig druk erachter. Na verloop van tijd ging hij z'n vrienden steeds meer missen. Dus hij is nu wel blij dat hij weer naar school kan.

Jongste maakt het niks uit. Dat is een blij ei, die kan overal aarden. Hij heeft wel voetbal en vriendjes gemist.

 

Ik maakte mijn huiswerk na schooltijd. Wat ik niet begreep deed ik 's avonds na het eten met mijn moeder. In te leveren opdrachten maakte ik in het weekend.

Eigenlijk gewoon zoals we het allemaal deden op de middelbare school. Alleen dan een paar jaar eerder mee starten.

 

Mijn kinderen vonden het thuisonderwijs an sich prima, maar ik had wel de indruk dat ze het thuis veel makkelijker hadden. Dus meer herhaling, weinig nieuwe stof, veel relaxter. Op het moment dat er een keer iets moeilijkers tussen zat, dan raakten ze direct gefrustreerd. En dan miste ik, en zij, dus wel de juf. Daarnaast misten ze echt hun vrienden onwijs, en zijn ze dus blij dat ze weer naar school mogen. En zelfs blij dat ze 8 juni weer volledig mogen. Ze speelden wel veel met hun vrienden overigens, maar op school met de hele klas is toch anders.

Ik kan me wel voorstellen dat sommige kinderen dusdanig veel stress ervaren op school, dat ze het thuis veel fijner hebben. Ik vraag me wel af of dit een representatieve periode is om dat te toetsen, omdat ik dus de indruk heb dat voor veel kinderen gold dat ze de afgelopen weken makkelijkere taken kregen dan normaal gesproken. Dat gaf mijn kinderen ook veel ontspanning.

 

Hier exact hetzelfde! Maar eerlijk is eerlijk, ook ík ben wel klaar met dan weer dit, dan weer, dat, dan toch weer ietsje anders dan dit of dat etc etc.