de eerste 3 maanden had ik ook weinig zin, nu juist weer heel veel! dus wie weet komt het wel weer terug.
mijn libido is enorm gestegen sinds ik zwanger ben. ik ben alleen heel bang dat er iets mis gaat. verstandelijk weer ik dat dat niet zo werkt, maar mijn gevoel vind dat niet. hier staat alles dus even op een zacht pitje. ik denk dat een eerste echo of hartje luisteren ons beiden wat meer zekerheid geeft omtrent de zwangerschap, dus dat het er dan wel wat meer van zal komen, want 9 maanden zonder... pfff.... dat kunnen we allebei niet
omdat ik steeds dat bruinverlies heb durf ik pas als ik het hartje heb gezien morgen op de echo. wij hebben dus ook al een aantal weken geen sex gehad
ik had ook geen zin hoor de 14 tot 16 weken maar nu sexen we er rustig op los als je maar wat verzichtiger doet want mijn vk zegt dat de baby het een lekker gevoel vind als je als vrouw zijnde klaarkomt want dan trekt de baarmoeder samen groetjes jessica
van de meiden die de medische molen doorlopen hebben, die al een iskraam hebben gehad etc etc.. begrip ik het heel goed. Dan gaat gevoel toch even boven verstand en met een reële achtergrond. ik vind dat je toch zin moet maken. Zoals Zwangie ook zei : je bent partners en dat wil je blijven. Ik hoor van mijn vriend wel eens hoe er geklaagd wordt op het vaderforum en dat ze dan ook begrijpen dat die mannen vreemdgaan. 9 maanden geen sex is een aanslag op je relatie. Een relatie bestaat uit veel meer dan alleen vriendschap, en op zeldzame gevallen na is sex belangrijk voor veel aspecten van de relatie. Soms kost het wat extra moeite, maar dat is het wel waard.
Helemaal niet zou ik niet kunnen. Het is wel minder dan voor de zwangerschap. Maar 9 maanden niet, nee dat gaat manlief niet leuk vinden en ik zelf ook niet.
Ben ik toch niet helemaal met je eens. Ik heb zelf dan nog wel sex, maar ik vind dat als vrouwen geen zin hebben of er last van hebben, dat daar ook begrip voor moet zijn van je eigen man/vriend. Je kan het ook erg leuk hebben met elkaar zonder. Waarom moet altijd de vrouw zich maar aanpassen. Britt
Heb ook niet altijd zin hoor, ben veel te moe. Maar hubbie heeft wel zin dus dan denk ik kom maar...... en zijn we eenmaal bezig krijg ik ook wel zin dus jessica
Britt, Maar dat vind ik niet hoor, dat vrouwen zich aan moeten passen. dat bedoel ik zeker niet te zeggen (ik als ft werknde moeder en net gestopte sportcarriere kan neit echt zeggen dat ik me aanpas... ) ik bedoel meer dat het zo belangrijk is voor je relatie, en er verandert al zoveel waar je je allebei aan aan moet passen ,dat het iets is wat je erg moet koesteren. Mijn vriend moet zich al heel veel aanpassen op dit moment. Laten we dan ons best doen om dat stuk spanning/ontspanning in de relatie te houden.
Vind alleen dat dat ook op andere manieren kan. Als ik geen zin heb, voel ik me niet lekker op mijn gemak tijdens de sex. Dan vind ik persoonlijk dat hij daar begrip voor moet hebben... Mijn vriend hoeft zich helemaal niet aan te passen. Waar moet je vriend dan nu rekening mee houden? Bedoel hier niets aanvallends mee hoor, ben alleen van mening dat je samen voor een kindje kiest en als daardoor de een geen zin heeft of zich er niet prettig bij voelt dat je daar samen mee om moet kunnen gaan. Britt
De eerste weken vonden manlief en ik het even wel eng, we moesten ook weer even wennen dat er een kindje bij kwam en waren beiden moe. Maar nu heb ik inderdaad wel weer gewoon zin of soms manlief en dan maak ik zin (natuurlijk niet altijd als ik me echt niet lekker voel of iets niet..) maar dat betekend dus soms dat de kleine man lustig aan het trappen is en de andere kleine man op zijn kamertje ligt te kuchelen en ik even een knop in mijn hoofd om moet zetten van leuk dat jullie er zijn, maar nu is papa even aan de beurt.. En tja hoezo vrouwen alleen maar aanpassen, ik vind dat de mannen toch ook genoeg te verduren hebben en zich daaraan aanpassen dus wat dat betreft denk ik dat dat toch echt in een relatie hoort, het is nu eenmaal geven en nemen.. Als je al eens een miskraam of bloedingen of iets dergelijks hebt gehad is het natuurlijk een ander verhaal want dan is er vast een extra angst, maar die hebben de vaders dan net zo goed dunkt mij.. Gelukkig kan ik daarvan niet uit ervaring spreken..
Heb je helemaal nooit last van je hormonen waardoor hij het eens net wat te erg te verduren krijgt? Of geen last van lichamelijke klachten waardoor hij een aantal huishoudelijke taken van je overneemt? Of eventueel een keuze van een wandelwagen of meubels waar jullie het misschien niet 100% met elkaar eens zijn en hij jou je zin geeft (dus aanpast) En bovendien 9 maanden lang de daad niet mogen verrichten is voor je vriend toch ook een hele aanpassing? Bedoel het niet negatief naar jou, maar ik merk dat veel vrouwen niet beseffen dat mannen net zo goed heel wat veranderingen moeten verwerken en zich ook voor veel moeten aanpassen. Goed wij dragen lichamelijk, maar geestelijk dragen mannen net zoveel hoor
Precies Mist, heb ook vaak geen zin maar maak dan zin! Je man heeft ook zijn behoefte (en hij moet ieds kwijt haha) jessica
Als je er maar samen over kunt praten en niet alleen maar zin maakt om er dan maar vanaf te zijn. Het is idd geven en nemen, van beide kanten. Zolang je hier samen goed mee omgaat is er niets aan de hand. Ik heb echt een model zwangerschap tot nu toe. Mijn vriend zij juist laatst dat hij me zo gezellig vond en dat ik minder buien heb als ervoor. Dus is het misschien moeilijk voor mij om me in te leven in een andere situatie. Het enige wat ik hoop is dat er niet meiden zijn die zich onzeker voelen en/of pijn hebben, maar dit niet durven te uiten omdat ze anders bang zijn dat manlief niet aan zijn behoefte komt. Britt
'k heb al 2 miskramen achter de rug waarbij ik van eentje bloedverlies kreeg net nadat we sex hadden. In eerste instantie dacht ik aan contactbloeding maar het bleef duren en dus heb ik 'n echo laten doen. Daarop zagen we 'n kloppend hartje en ik kreeg de raad het rustig aan te doen. Waarschijnlijk was de placenta wat losgekomen. Het bloeden zou stoppen na enkele dagen maar na enkele dagen stopte het bloeden niét en had ik een miskraam. Waarschijnlijk was het allemaal toeval en moest het zo zijn maar ik kan je verzekeren dat de schrik er toen écht wel inzat. We hebben ons toen voorgenomen om, vanaf het moment dat we wisten dat ik zwanger was, effe op onze lip te bijten en gedurende de ganse zwangerschap geen sex te hebben. Toen ik opnieuw zwanger bleek, hebben we meteen de daad bij het woord gevoegd - of beter gezegd net de daad niét bij het woord gevoegd De gynaecologe zei ons bij ons eerste bezoek (op 6 weken zwangerschap) dat er geen reden was opdat we geen sex zouden mogen hebben maar we voelden ons er allebei niet goed bij om wél sex te hebben. Ik was zeker dat geen van beiden zou kunnen genieten en constant aan de vorige miskraam zou denken - en als het dan niet fun is, dan hoeft het niet voor ons. Later bleek dat ik een laagliggende placenta had - en op ongeveer 5 maanden verloor ik ook nog ineens bloed. Ik kreeg meteen rust voorgeschreven van de gynaecologe en we kregen de raad géén sex meer te hebben. Ik kan je verzekeren dat wij toen wel héél blij waren dat we geen sex hadden - misschien was het wel terug verkeerd gelopen. Pas op, ik beweer niet dat het ene met het andere te maken heeft maar de gynaecologe heeft ons toch niet zomaar gevraagd geen sex meer te hebben dus ik geloof graag dat we er goed aan gedaan hebben om het niet meer te doen. Ik moet wél zeggen dat ik blij zal zijn als we terug wél sex kunnen hebben maar goed, er zijn nog alternatieven en het is ergens wel leuk om die spanning op te bouwen, je hunkert naar elkaar en dat komt ons zeker niet ten slechte
Wij zijn vanaf het begin gewoon door gegaan met sexen. We doen het als we beide zin hebben. Ik heb er geen problemen mee en mijn partner ook niet.
Sorry maar ik vind het echt onzin dat als je echt geen zin hebt je maar zin moet maken! Je moet nooit iets tegen je zin doen, zeker niet als je zwanger bent. Je hebt er samen voor gekozen. Mijn man is gek op sex en het liefst zo veel mogelijk maar hij heeft er nu echt alle begrip voor dat ik geen zin heb. Het doel is veel belangrijker dan sex (voorlopig) en dat is een gezonde baby. dat mannen dan maar vreemd mogen gaan, walgelijk. Als je man dat niet voor je op kan brengen zit je relatie al niet goed voordat je zwanger was. Je kunt je man/ vriend op op andere manieren bevredigen...\ Ben in ieder geval blij dat mijn man er begrip voor heeft en ontzettend lief voor me is!
Nou ik had vannacht opeens heel erg zin. Maar mijn vriend was moe, die sukkel, hij had me beter niet kunnen afwijzen want nu duurt het weer 3 weken voordat hij aan zijn trekken kom eigen schuld! Maar waar ik nu wel last van heb is spierpijn in mijn bil door de spanning alsof ik steeds mijn bilspieren heb aangespant. Mijn vagina voelt heel erg opgezwollen vooral als ik plast en mijn buik voelt raar. Hoe voelt een harde buik nou precies? XXX
wij hebben wel sex maar geen geslachtsgemeenschap zo kan het ook! ik heb veel last van mijn onderbuik en laatst na de sex heel veel last gehad, dus dat was niet erg prettig... waren waarschijnlijk de banden ofzo, maar hij mag er pas weer in als ik denk dat ik er geen last meer van krijg! hopenlijk is dat snel, want de zin is er wel hoor! alleen die pijn....