Ik heb al een heleboel jaar elk jaar weer last van een winterdip/winterdepressie. Maar dit jaar is het wel heel erg. Wellicht door de combinatie met een wat stressvoller leven nu ik moeder ben en minder slaap 's nachts door baby die nog lang niet doorslaapt. De meeste dagen wil ik gewoon niets anders dan schelden, huilen en vreten. En dan vooral zoete dingen en vlees. Mijn katten zijn regelmatig de sjaak omdat ik een heel kort lontje heb en als ze maar 1 keer ergens tegenaan stoten ik meteen tegen ze sta te schreeuwen. Maar tot mijn grote spijt en verdriet schreeuw ik ook wel eens tegen mijn zoontje... En dat vind ik zo vreselijk. Dat wil ik niet doen maar mijn lontje is zo kort en mijn humeur zo slecht dat ik het doe voor ik er erg in heb. Daarna maak ik het natuurlijk meteen goed met een hoop knuffels maar het kwaad is dan al geschied... Sinds drie weken slik ik St. Janskruidcapsules, samen met de vitamine D die ik al sinds het begin van de winter neem. Omdat ook dat niet voldoende hielp heb ik vorige week een daglichtlamp gekocht. Nu merk ik enige verbetering... Behalve nadat ik gisteren geen tijd had voor de lamp en dus vanmorgen weer huilend en vloekend op de grond zat enkel omdat mijn zoontje niet wilde slapen . Nu dus weer braaf met mijn lampje aan de tafel en hopen dat ik me dan weer beter voel. Wat ik helaas merk is dat een winterdepressie weinig begrepen wordt. Het komt er vaak op neer dat ik me volgens anderen maar gewoon niet moet aanstellen. Alsof ik me voor mijn lol zo voel... Of het enige advies is dat ik meer moet slapen. Ja, leuk, vertel dat even aan mijn baby? Kortom: ik zoek lotgenoten. Even de ellende hier uiten ipv tegen mijn katten of kind of tegen een willekeurige voorbijganger in de supermarkt. En wie weet hebben we ook nog wat aan elkaars tips...
Ik geloof (helaas) dat ik je de hand kan schudden. Weet alleen niet voor de 100% zeker of het aan de winter ligt. Heb dat namelijk nog niet eerder gehad. Stuur maar een pb als je er nog behoefte aan hebt om te kletsen 😊
Ik heb er ook last van hoor, mijn humeur wordt enorm beïnvloed door het weer! Het begint al in oktober, dan zie ik al op tegen de tijd die gaat komen, de dagen die korter en donkerder worden, slechter weer, die dagen dat je amper naar buiten kunt omdat het de hele dag staat te regenen, bleh! Ook link ik de winter met griepjes en virussen waar ik ook helemaal niet mee om kan gaan! Vorige week hebben we 2 mooie zonnige voorjaarsdagen gehad, nou je wil niet weten hoe erg ik daarvan opknap, dan voel ik me een totaal anders mens! Eindelijk is het leven dan weer mooi, we kunnen naar buiten het zonnetje in!! Bizar dat dat zoveel invloed heeft! Ik begin me nu ook echt weer op te trekken aan het feit dat we weer de goede kant op gaan van het jaar, dat er steeds meer voorjaarsdagen zullen komen, ik kijk ook enorm uit naar eind maart, dat de klok weer verzet word, en naar de vakanties die we gepland hebben in de zomer. Ik gebruik dit jaar voor het eerst ook vitamine D maar ik merk eerlijk gezegd geen enkel verschil. Ook heb ik zo'n lamp overwogen maar nog niet de stap gezet om hem aan te schaffen. Als ik zou weten dat het echt zou helpen zou ik hem direct aanschaffen! Ik weet wel dat ik heel blij zou zijn als ik ook zou kunnen genieten van de wintertijd, nu heb ik het gevoel dat ik maar een half jaar op een jaar echt 'leef', het andere half jaar overleef ik en zit ik uit. Heel veel herkenning dus!
Heb je je vitamine d laten prikken? Mijn vitamine d was extreem laag en heb nu een extra hoge kuur gekregen om het op te hogen. Ik ben altijd al gevoelig voor depressies maar in de winter is het bij mij extra erg, mijn dip begint bijna elk jaar in november en in maart gaat het weer beter. Misschien dus wel door altijd tekort aan vitamine d? Lig de moeite waard om te checken denk ik!