@Janineke, je eet idd te weinig, je lichaam staat ws op reserve -stand. Een paar extra boterhammen zou helpen om je stofwisseling weer op gang te brengen maar dat houdt je gevoel vast tegen. Ik wil iedereen veel sterkte toewensen met jullie eetstoornis. Ik heb tot kort ook veel strijd geleverd maar sinds een paar weken heb ik eindelijk de rust en het ritme gevonden om op gewicht te blijven (waar ik wil zijn). Het is een te lang verhaal om op te schrijven maar even in het kort: Rond 10 jaar ben ik gaan groeien in de lengte en de breedte en dat ging tot de 120 kg. Dat gewicht heb ik lang gehad. Welke strijd ik ook voerde, ik verloor elk gevecht. Psychisch leed ik er ontzettend onder, heel onzeker, liefst was ik binnenshuis. De psychiater zei dat ik een verstoorde relatie heb met eten maar geen stoornis, geen emotie-eter oid. Gelukkig maar., ik kon gewoon oneindig eten, ik zat nooit vol. Na lang nadenken heb ik toen besloten om een maagverkleining te doen, ik heb een jaar nodig gehad om dit traject te doorlopen. In november 2010 ben ik geopereerd. Nu, anderhalf jaar later ben ik erachter dat het echt een hulpmiddel is, ik moet blijven opletten en bewegen. Ik ben blij met de rust die ik nu gekregen heb, de strijd is er niet meer en ik zit goed in mijn vel. Weinig mensen beseffen wat het is om een eetprobleem te hebben. Succes en sterkte, jullie kunnen het!
Volgens mij is dat wel echt veel te weinig...ik ben bang voor je dat als je dan straks een keer iets meer eet, het meteen als reserve wordt opgeslagen, omdat je lichaam nu geen reserves krijgt. Een kindje van 4-8 jr heeft al 1000-1200 calorieen nodig per dag.... Misschien zou je kunnen proberen om ieder dag 1 boterham en 1 stuks fruit extra te gaan eten? En ontbijt je wel? Want dat activeert je stofwisseling!
Ik heb ook een eetprobleem. Na een buikgriep 2 jaar geleden heb ik enorm veel maag en darmklachten over gehouden. Dagelijks was ik misselijk en heel veel maagpijn. De HA en specialist waren al snel klaar (medicijnen er in en verder mee leren leven!), dus dan ga je naar het alternatieve circuit. Veel dieten geprobeerd, pillen en poeders. Het werkte niet of werd er alleen zieker van. Uiteindelijk een jaar geleden een zeer beperkt dieet kunnen samenstellen (met hulp van een Amerikaans forum) waardoor ik vrijwel klachtenvrij was (daarnaast ook medicatie). Toen kon ik nog net voldoende gevarieerd eten om genoeg voedingsstoffen binnen te krijgen. Ging een paar maanden goed. Een half jaar geleden werd het opeens weer erger en moest ik nog strenger gaan met het dieet om het 'leefbaar' te houden qua klachten. Langzaam wordt het steeds erger, ik eet nu nog maar ongeveer 6 ingredienten (waar ik zo creatief mogelijk mee probeer te zijn..) Gelukkig word ik nu wel serieuzer genomen door de internist, omdat ik nu tekorten opbouw natuurlijk. Heb weer een aantal onderzoeken achter de rug. Tot nu toe komt er niets uit, ook psychologisch niets wat het echt kan verklaren. Alleen dat het mogelijk erger wordt als je er depressief door wordt en teveel mee bezig bent (duhhhh ) Deze week nog het laatste(?) darmonderzoek gehad, maar verwacht daar ook niet veel van. Dan nu weer nieuwe medicatie uitproberen waarschijnlijk..
Mijn streven vandaag is 1000-1100 calorieen te eten, ontbijten doe ik wel elke dag, vindt het wel moeilijk om dat extra broodje te eten, maar heb het net toch gedaan, maar voel me er niet fijn bij