Puberteit

Ik was een muurbloempje, maar toen ik 16 werd en het stappen uitvond toen ben ik wel veranderd.

 

Als mijn oudste dochter ook maar een fractie wordt zoals ik toen was,hou ik mijn hart vast.

Ik had een moeilijke pubertijd,nu was het thuis ook niet leuk (erg strenge moeder) en ik voelde me erg onbegrepen ,eenzaam en niet geaccepteerd.
Ik zette me af compleet met weglopen van huis.sloot me op op mijn kamer en had foute vrienden.
Ik was dan ook al 17 toen ik op mijzelf ging wonen,mijn beide broers en zus waren ook al voor hun 17e het huis uit.

 

Ik was echt een RAMP. Ik mag hopen dat Damien nooit wordt zoals ik was, want ik weet niet of ik het zou trekken.. Mijn moeder is gelukkig de allerliefste moeder van de hele wereld, een ander had me misschien allang uit huis laten plaatsen destijds.. Ik voel me er echt nog steeds schuldig om, wat ik m'n moeder allemaal mee heb laten maken, en dat mn zusje en broertje door mij zoveel minder aandacht hebben gekregen. Ik heb het allemaal niet expres gedaan en heb nooit iemand willen kwetsen, maar spijt heb ik er zeker wel van!

 

ik was VERSCHRIKKELIJK... spijbelen, wiet roken, drinken op het skateveltje,sterke drank geen breezers.. (allemaal van 13 tot 16 jaar)... kleding aan waar ik me nu echt voor schaam !! (punker).. en alleen maar omdat mijn moeder altijd zei dat ze het verschrikkelijk vond die kleding. en als ik niet gauw iets anders aan deed dan .. (dreigement).. en ja hoor ik deed iets anders aan.. maar dan nog iets vele malen erger !!! haha
piercings en alles laten zetten zonder toestemming..

ruzie thuis, schelden, deuren gooien.. slaapkamer zwart verven.. heavy metal op (echt dat ze het 1 straat verder nog konden horen)...

hahaha.. ECHT WAAR ik hoop niet dat mijn dochter zo wordt later...

en idd, wat de persoon boven mij ook al zei... iedere andere moeder had mij allang uit huis geplaatst... ben ik blij dat mijn moeder altijd wel dacht.. 'och nog maar een paar jaar en dan is ze weer normaal' haha

.. nu ben ik trouwens echt heel rustig, saai, burgerlijk, miss etam kleding haha... dus echt het omgedraaide ! (wel nog steeds rock muziek.. maar meer the stones enzo)

 

Ik heb me behoorlijk afgezet tegen alles wat ook maar iets autoriteit uitstraalde.

Heb op de dag dat we bruiloft hadden van een oom en tante expres mijn haren blauw geverfd om de familie te stangen.

Had foute vriendjes, zat meer in de coffeeshop als op school, bleef s'nachts weg zonder dat mijn ouders wisten waar ik zat.

***

Natuurlijk heeft het ook met puberen te maken maar ik had wel heel sterk het gevoel dat er niet naar me geluisterd werd. In die periode zaten mijn ouders in een grote verbouwing, dus er was geen tijd en aandacht voor de kinderen & wat doe je dan? Juist, je afzetten.

Ik heb er overigens wel heel erg spijt van, ik heb mijn moeder tot wanhoop gedreven met mijn gedrag door niet te luisteren. Al ben ik verbaal wel altijd erg netjes gebleven. Ik heb ze nooit uitgescholden of kwetst met woorden. Ik ondermijnde hun gezag.

Als ik huisarrest had en op mijn kamer moest zitten dan klom ik gewoon uit het raam en via de schutting naar beneden.

Was een erg spannende tijd..

***

Ik weet wel dat ik het met Esmee heel anders zou doen. Bij ons thuis mocht heel veel en weinig grenzen, maar gingen we te ver dan kwamen er ineens wel grenzen, dus dan ga je nog verder om de grens op te zoeken.

Hier zijn regels in huis, daar houd ze zich aan. In overleg kan er heel veel. Bij ons thuis werd er niets overlegt. Pa en Ma bepaalden. Ik zal proberen om met Esmee in gesprek te blijven gaan zodat ik weet wat er allemaal speelt, als er problemen zijn dat ze dat mag bespreken.

 

hmm nooit thuis en een grote mond tegen mijn moeder......roken van alles uitproberen...een normale puber dus hahahaha

 

Oja.. Ben wel goed terecht gekomen hoor..

Netjes mijn Mavo met een mooi resultaat afgerond, daarna opleiding SPW 4 afgerond.

Ik ben mijn vriend tegen gekomen, samen een huis gekocht, beiden een goede vaste baan, 2 hondjes en een mooie dochter.

Al houd ik soms nog wel van Shockeren!

 

Ik heb het mijn ouders behoorlijk lastig gemaakt. Heb er ook ontzettend veel spijt van.

Deed eigenlijk alles wat niet mocht, wilde alles uitproberen. Jatte alles wat los en vast zat. Een wonder dat ik nooit gepakt ben geworden. Ook bij mij een wonder dat mijn ouders me de deur niet uit hebben gegooid.

 

Ik was echt een monster.. Respect voor mijn ouders die er zo goed mee om zijn gegaan!

Het ergste vind ik dat ik op VWO zat en na het eerste jaar zo weinig op school kwam en het zo verpest heb dat ik uiteindelijk na 5 jaar mijn VMBO diploma heb gehaald. Zo zonde!

 

Ik was de puber from hell! Ging op mijn 15e voor het eerst naar een houseparty, gebruikte drugs, foute vrienden, kwam nachten niet thuis, ben uit huis gezet door moeders en bij mijn vader gaan wonen (de arme man ), wilde niet naar school, spijbelde, deed dingen waar ik nu nog spijt van heb en ik was echt niet om te genieten met mijn grote bek. Gelukkig ben ik goed terecht gekomen en heeft mijn vader me op de één of andere wonderlijke manier toch zover gekregen dat ik mijn schooldiploma heb gehaald. Maar mén ik voel me nog rot als ik denk wat ik die arme mensen aan heb gedaan, brr. Gelukkig ben ik op mijn 18e het leger in gegaan en daar heb ik mijn portie discipline wel bijgebracht gekregen. Daar heb ik alsnog een hoop opleidingen gedaan en diploma's gehaald en ik ben tot op de dag van vandaag nog steeds blij dat ik ergens het licht heb gezien. Ik hoop dat mijn kinderen de genen van hun papa hebben op dat gebied dat was echt een goody 2 shoes. Hij deed aan topsport terwijl ik zwaar onder invloed stond te hakken op hellraiser pfffft.
En dan is er hier ook nog een dochter op komst *slik*

 

ik was heel braaf. Tot in eindexamenklas mavo was ik een muurbloempje, niet gepest ofzo, maar wel beetje het buitenbeentje. Daarna na de havo was ik het zat en wilde meedoen. Een nieuwe school/klas, nieuwe kansen dacht ik. Heb gedaan alsof ik hartstikke hip was, lukte me ook nog. Raakte bevriend met de popi-jopie meiden en dook op mn 16e het uitgaansleven in. Flink uitgeprobeerd met drinken en jongens, maar geen drugs enzo. En ben thuis altijd "normaal" gebleven, nooit brutaal. Heb 1x een grote mond tegen mn moeder opengetrokken omdat ik het toch wel wat suf vond dat ik nooit ruzie had thuis, en mijn vriendinnen allemaal wel. Kreeg natuurlijk meteen op mn donder, en heb het nooit meer gedaan.. haha.
Als ik later zo'n brave dochter zou krijgen als ik zelf was, doe ik het ervoor!

 

Ik denk dat als mijn ouders me niet zo vrij hadden gelaten, ik nog wel een tikkeltje erger was geweest.
Maar juist omdat ik wel heel veel mocht, was het helemaal niet zo interessant.

Ik mocht dus blowen. Niet dat ze er bij stonden te juichen, maar ze zeiden: dan liever thuis, dan zijn we erbij. Overigens was ik na 2 jointjes wel genezen.
Drinken net zo, mijn moeder heeft een rothekel aan drank, maar heeft het me nooit verboden. Ik denk dat als je iets niet mag het juist alleen maar interessanter wordt.
Spijbelen deed ik niet, ik mocht zo af en toe van m'n moeder thuis blijven. Das heel erg eigenlijk, maar juist omdat het af en toe mocht, had ik niet de behoefte om het nog meer te doen.
Kleren enzo, ik moest het allemaal zelf weten. Ik heb dan ook allerlei periodes gehad. Paarse broeken met enorme wijde pijpen of een trainingspak, poging tot kakker of gewoon 'gewoon'. Ze vonden het ook allemaal prima.
Bij ons was het altijd een soort van open huis. Iedereen was (en is) altijd welkom en bij ons mocht heel veel. Iedereen vond het ook altijd heel gezellig bij ons thuis en kwam er graag. Zaterdagavond voor het stappen kwamen ze bij ons indrinken. Ik weet niet wie er dan meer lol hadden, wij of m'n ouders
Das nu 10 jaar geleden en ik moet zeggen dat het nog steeds zo gaat. Mijn zusje heeft nu die leeftijd bereikt en mijn ouders genieten er nog net zo hard van.

Ik kon wel een enorme pain in the ass zijn hoor. Verbaal een stuk sterker dan m'n ouders en altijd tot het uiterste gaan, maar uiteindelijk had het veel erger kunnen zijn denk ik... Volgens mij viel ik uiteindelijk best nog wel mee

 

@Noonoo ga jij nu hetzelfde doen als je ouders vraag ik me af?
Zeker is het allemaal niet meer zo`n interessant als je alles mag van je ouders....maar het thuis roken van een joint gaat mij te ver. Dan is het weer tè geaccepteerd ofzo....
Misschien was een ander kind wel helemaal los gegaan en totaal de verkeerde kant opgegaan als je maar alles mag.
Maar goed dat gebeurt ook bij strengere ouders natuurlijk.

 

Nee, ik ga het niet het zelfde doen.
Wat je zegt, een ander kind was helemaal los gegaan. Mijn broertje en zusje hebben die vrijheid ook niet zo gekend. Er is ze nooit iets verboden, maar zij zijn heel anders dan ik. Ik denk dat als zij die vrijheid hadden gekregen, het wel een hele andere kant op had kunnen gaan. Mijn ouders hebben dat dus ook nooit tegen hun gezegd, dat ze dan thuis moesten proberen. Het was gewoon geen optie voor ze.
Het is ook niet zo dat m'n ouders zeiden: NooNoo, als je een joint wil, ga je gang meid, maar wel hier thuis.
Ze hebben me altijd gewezen op de gevaren en risico's, dat het rotzooi is en dat ik het asjeblieft niet moest doen. Maar als ik het dan perse toch wilde doen, dan ook graag thuis. Daar kan ik me dan nog wel steeds in vinden. Liever thuis een bad trip, dan ergens op straat.
Maar... uiteindelijk liever helemaal niet natuurlijk

Overigens heb ik zelf echt een hekel aan drugs nu en ik denk dat die ervaring die ik er mee heb gehad wel goed is geweest ergens.

 

Ik was een zelfstandige puber.
Mijn moeder is gescheiden van haar 2e man toen ik een jaar of 10 was en ze heeft daar heel veel moeite mee gehad.
Na 4 jaar kwam ze "los" en dronk ze ontzettend veel, en er kwamen ook veel mannen over de vloer.

In die periode is ze ook nooit echt een moeder geweest, maar meer een vriendin.
Ik kon staan en gaan waar ik wilde.

Dat heeft me toch wel zelfstandig gemaakt! Als er een dorps feest was, dan zat ik om 1 uur al te wachten bij de uitgang tot dat mn moeder kwam, omdat ik niet wilde dat ze dronken naar huis liep, of met vreemde mannen mee ging, of hun met haar.

Nadat mn beste maatje is overleden toen ik 16 was, heeft dat een enorme klap gehad bij me. Waardoor ik dus bij een maatschappelijk werker terrecht ben gekomen, daar kwamen ook gesprekken uit hoe de band tussen mn moeder en mij was.

Uiteindelijk bleek dat ik die moeder rol gewoon heel erg miste, maar op 16 jarige leeftijd kun je dat niet eens even veranderen. Ik zelf niet, maar het gedrag van mijn moeder ook niet.


Ik was ook niet het meisje dat spijbelde. Tuurlijk ging ik wel eens niet naar school of melde ik me wel eens ziek, maar ik was geen rampzalige puber.
Ik kon wel opstandig zijn, maar ik denk dat we dat allemaal wel zijn geweest.

Door dat ik de moeder liefde erg miste van mn moeder ben ik ook vrijwel direct gaan samen wonen met mn partner die ik ontmoete toen ik net 18 was.
Inmiddels zijn we weer 4 jaar verder, gelukkige getrouwd en nu een kindje onderweg.


De band tussen mij en mijn moeder is goed, maar meer ook niet.
Als ik ergens mee zit, dan bel/mail/sms ik altijd eerst mn stief moeder.
Ik heb een betere band met haar, dan met mn eigen moeder.

 

Ja ik begrijp je ouders heel erg goed...het is ook moeilijk waar is die grens he
Ik deed het toch al vondt mijn moeder het niet goed dus wat dat betreft maar mijn dochters ga ik ook de gevaren enz uitleggen ipv alleen maar met het wijzende vingertje op te voeden hoor

 

Jammer g86 dat het zo is gegaan meid.....maar je leert er wel van..bij je eigen kindje gebeurt je dit nooit!

 

Het is inderdaad moeilijk.
Zo stellig als ik in mijn post zei dat ik het niet zo ging doen, zo hoeft het ook niet te zijn natuurlijk. Het zal wel van het kind afhangen, dus wie weet zeg ik over een jaar of 15 ook wel dat ze het dan maar thuis moet doen en niet ergens in een steegje
Denk inderdaad dat het wijzen op de gevaren en risico's veel meer effect zal hebben dan alleen maar met de vinger wijzen en dingen verbieden. En dan nog heb je geen garanties, heb ik maar zo het idee

 

Ik was wel een echte puber, maar volgens mij ook weer niet verschrikkelijk.
Ik rookte stiekem, zoende met veel verschillende jongens omdat dit ontzettend stoer() was, had een grote mond tegen leraren omdat ik eigenlijk superonzeker was, etc..

Het enige echte erge wat ik tijdens mijn puberteit gedaan heb is stelen. Make-up en kleding. Uiteindelijk ben ik samen met mijn beste vriendin opgepakt voor het stelen van een string toen we 15 jaar waren. Nog erger was dat mijn vader als politie werkte op het bureau waar wij vastzaten. Daarna nooit meer gedaan overigens.

Ik zat als puber ook erg in de knoop met mijn eigen gevoel, was superonzeker, vond mezelf erg lelijk en stom, terwijl, als ik nu terug kijk denk ik, waarom heb ik het mezelf zo moeilijk gemaakt?