wat mij ook opvalt is het vergeetachtige, ik vergeet vaak dingen, het is dan compleet weg! voor anderen is dat lastig,: "hoe kun je dat nou vergeten"! en ik wordt vaak beticht van slordigheid, en luiheid, terwijl ik juist een doorzetter ben, die doorgaat tot ze erbij neervalt!maar ja zeer ongestructureerd! Kan ik toch niets aan doen?
Ik kan ook echt van huis gaan en twee minuten later terug gaan omdat ik vergeten ben of ik de deur wel heb dichtgedaan... Koken kan ik wel, maar vind ik vreselijk! Juist omdat mijn keuken er dan uitziet als een slagveld en daar raak ik super geirriteerd van! Ik heb ook de pest aan moeilijke gerechten, want als alles tegelijk klaar is krijg ik stress omdat ik dan alles ineens moet afgieten enzo Ik kan ook helemaal in de stress schieten als ik bij de bus sta en het is er heel druk....dan ben ik bang dat er geen plekje meer is of dat ik wil gaan zitten en dat er dan iemand anders gauw gaat zitten. Net als bij een drukke parkeerplaats of in de zomer op het terras. Slaat natuurlijk helemaal nergens op, maar kan het echt niet helpen! Ik pik ook wel voordelen mee moet ik zeggen: ik heb een enorme dosis humor (mag je dat van jezelf zeggen? ) en ik lees gerust 5 boeken tegelijk en weet dan ook precies welk boek waar over gaat. Moeten dan wel boeiende boeken zijn, anders ben ik steeds weer afgeleid! Ik heb duizend hobby's gehad die me na een paar weken weer vervelen, maar daardoor heb ik wel van alles gedaan
@Luus: dan moet jij je afvragen of het belangrijk is om te weten of je het hebt. Als dat zo is, kun je je laten testen. Eventueel zou je na een diagnose medicatie kunnen gaan gebruiken als je er veel 'last' van hebt. Ik gebruik niks, en probeer (samen met mijn man) zelf voor structuur te zorgen zodat er goed mee te leven is. Lukt niet altijd, trouwens. En er zijn best momenten dat het me heerlijk lijkt een paar pilletjes te slikken en even rust te hebben in mijn hoofd! Maar meestal denk ik: dit ben ik. En eigenlijk vind ik mezelf wel leuk zo. als jij er ook zo over denkt, hoe je je echt niet te laten testen. Het is dan wel handig om voor jezelf eens te kijken hoe andere ADHD-ers hiermee omgaan en wat je daar zelf van kunt gebruiken.
Ik weet sinds een jaar of 9 dat ik ADHD heb, al vind ik ADD beter bij mij passen, vind mijzelf niet zo hyper. 2 van mijn jongens hebben een vorm van autisme en adhd (heeft veel overlappingen met adhd) naarmate hun ouder werden herkende ik mij in best veel dingen...goh zou ik t ook hebben? Geen autisme dus, maar er kwam wel adhd uit. Sommigen dingen die ik lees zijn heel herkenbaar. Koken is niet mijn hobby, maar mijn aanrecht ziet er super opgeruimd uit. Ik ruim tig x op tijdens t koken. Als mijn vriend kookt, die geen adhd heeft, dan is het een mega puinhoop, zelfs de tegeltjes zitten onder..:x Ik ben al jaren van de lijstjes, probleem is alleen dat ik teveel op n lijstje zet wat nooit haalbaar is, en ik zet er steeds nieuwe dingen bij, zo komt er nooit een eind aan. En lang leve de gsm met allerlei allarmpjes (end an nog dingen vergeten omdat ik t niet meteen doe) Zo MOET ik vandaag een bezwaarschrift posten, daar heb je 6 weken de tijd voor om in te sturen, gisteravond middernacht zat ik m te schrijven . Zo rijd ik ook weken rond met enveloppen in mn auto die ik moet posten (terwijl ik een paar x per week langs een brievenbus kom) Vroeger had ik een apart strijkkamertje...was ik aan t strijken, ging ff wat anders doen, om vervolgens dagen later erachter te komn dat ik aan t strijken was (gelukkig gaan die dingen vanzelf uit ) Buren hebben een sleutel, heb ze al regelmatig moeten bellen of ze even wilde kijken of ik het gasfornuis uitgedraaid had omdat ik aan t koken was.Vriendlief kan er na 14 jaar wel mee omgaan meestal, die maakt zich niet meer zo druk en noemt mij wel eens adhdertje als er weer eens iets mis gaat. Gek genoeg heb ik een mega goed geheugen betreft de dingen die mij verteld worden. Maar ik vergeet wel dat ik aan t strijken was Huishouden doen vind ik een drama, al neem ik t mij nog zo voor om te doen...heel vaak gebeurd het dan niet. Of ik sta om 23.00u mn badkamer te poetsen omdat ik dan opeens vind dat het moet. Ik kan ook lekker impulsief zijn en ben in voor de gekste dingen. t leven is met mij niet saai zeg ik dan maar egen mn vriend als die weer eens bedenkelijk kijkt. Ik ben een echte trillseeker. de achtbaan kan mij niet hard en hoog genoeg gaan. Die parachutesprong die ik gedaan heb was meesterlijk. Het lijkt mij kicken om in een formule 1 wagen te rijden of naast zo'n railyrijder. Medicijnen slik ik niet meer, merkte geen verschil dus dan hoef ik ze ook niet is mijn mening. Ikzelf heb niet zo heel veel last van mijn adhd, t zijn meer de mensen om mij heen. Ik reageer ook anders op medicijnen (en ook drugs wat ik in t verleden heb gedaan) Iemand staat op zn kop met 1 pilletje, ik nog niet met 5. Ik heb diazepam voormijn rug, 10mg.,d e pijn gat dan weg, verder merk ik weinig. Als mn vriend 2mg neemt staat ie op zn kop en valt in slaap.
Bij meisjes/vrouwen uit zich de hyperactiviteit vaak niet zo erg als bij mannen. Er wordt dan vaak gesproken van add (de h staat hyperactief). Tis wel echt heel fijn als je af en toe zoveel herkenning vind want soms denk ik echt wel eens dat ik gek wordt Vandaag zou mijn kleine naar opa en oma, dit gins op het laatste moment niet door. Nou dan ben ik er helemaal vanaf, mijn hele dag in de war... Plotseling moeten werken kan ik ook heel slecht tegen, die omschakelingen kan ik echt moeilijk verwerken.
Met plotselinge veranderingen heb ik ook moeite, maar niet als ze van mijzelf afkomen. Maarja, dan is t ook niet meer plotseling, dan speelt t zich al in mn hoofd af. Maar ik draai wel weer snel bij. Geef mij een kwartiertje, soms half uurtje en ik ben bijgedraaid.
@demi, hm zet me toch wel aan het denken dit, heeeeel herkenbaar! maar ja wat doe je eraan?? (offtopic je mag der ook altijd hier brengen he als opa en oma niet kunnen en je hebt het druk)
Hihi, wat Crisje zegt heb ik ook: schuif alles voor me uit! Kan dringend iets moeten versturen, maar dan moet er eerst een kopietje gemaakt worden en daar heb ik dan geen zin in of vergeet het, dus dan ligt het er maar te liggen. Ik heb dan zo'n bewondering voor mijn vriend, die meteen a la minute alles regelt en op orde heeft! Ik ben ook altijd vreselijk impulsief geweest, ook in mijn aankopen, waardoor ik uiteindelijk in financiële problemen ben geraakt. Needless to say dat Lief hier de financiën regelt En ook ik ben nergens zonder mijn telefoon, waar een hele goeie kalender met alarm op zit! Agenda's werken niet, want daar vergeet ik in te kijken...als ik al niet eerst vergeten ben erin te schrijven Dat hyperactieve komt bij vrouwen inderdaad minder voor, maar helaas hier een adhd'ertje die duidelijk wel de h verdient!
ik vind dit ook een leuk topic, zo herkenbaar!Mijn motto is ( helaas, "doe ik morgen wel" en het komt morgen ook niet, arme man van me, ook al ben je dat echt van plan!)
Wat een herkenbare verhalen. Mijn man heeft ADHD. Ik vond het vreselijk irritant dat hij bepaalde klusjes voor zich uitschoof of zomaar dingen vergat, maar door te lezen over ADHD kan ik veel meer begrip tonen. (eerder dacht ik wel eens dat hij het expres deed, bijvoorbeeld uit luiheid )Nu ben ik niet gelijk geïrriteerd als hij iets niet meteen doet, maar vraag ik het gewoon nog een keer lief. Al met al, ik leer er (als partner zijnde) steeds beter mee om te gaan.
Het lijkt me voor partners ook heel lastig hoor. Het is mij volstrekt onduidelijk hoe 'jullie' brein werkt. Ik bedoel: mijn man kan 's ochtends om 7 uur bedenken dat hij om 3 uur 's middags iemand moet bellen. Dat gaat hij de hele dag zijn werk doen, en om drie uur denkt hij vanzelf: Ik moet nu bellen. Dat schijnt normaal te zijn, maar ik heb dus geen idee hoe dat werkt. Ik ben om drie uur met hele andere dingen bezig. Als er niet iets begint te piepen of te rinkelen, zal ik dus niet gaan bellen. Sterker nog: als ik naar mijn werk moet, kom ik langs een brievenbus. Ik kan gerust met een brief IN MIJN HAND langs de brievenbus fietsen en alweer vergeten zijn, dat ik dus die brief moest posten. Pas als ik dan mijn fiets op slot ga zetten en een hand tekort kom... Zucht. Meestal geef ik hem dan maar aan de concierge. Hij rijdt namelijk elke dag met een stapel post van school langs de brievenbus ZONDER te vergeten ze te posten. Hij vindt het niet zo'n punt die van mij dan ook mee te nemen... Met een brede grijns natuurlijk!
Ja eigenlijk zou ik dat ook best wel eens willen mee maken. Voor een week of 2 of zo. Hoe zou het zijn zonder mijn adhd brein. Ach he, jullie snappen wel wat ik bedoel. Zonder briefjes of je hand vol te pennen toch nog je afspraak niet vergeten. Dat lijkt me best een bijzondere ervaring. Maar goed, geef de gemiddelde nederlander 2week ons brein en de wereld was vast een stuk minder saai. En een hele hoop wereld problemen waren binnen een week al opgelost durf ik te wedden Liefs Janna
Haha Tupp, precies hetzelfde doe ik ook. Had dit jaar de kerstkaarten een dag voor oud en nieuw pas de deur uit haha. Dit terwijl ik ze de dag na sinterklaas al had geschreven en in de de envelop had gedaan, zelfs de adressen zaten er al op. Maarja ik moest die verrekte postzegels nog halen en daarna op de envelop plakken en daarna ook op de bus doen... Dit heeft me dus een paar weken (!) gekost... Pfff maar goed ik was wel trots dat het uiteindelijk gelukt was haha
hahahaha typisch idd! ik heb een brief voor de belastingdienst 2 weken in mn luiertas gehad, vorige week is die uiteindelijk toch in de brievenbus beland
ik heb niks van boven genoemde add of adhd ik heb borderline.. het is zeker vaak erg zwaar voor onze mannen of voor andere soms ook wel maar ja komt ook wel goed...
Voor mij is het niet z+o moeilijk om de impulsiviteit tegen te houden, ik heb er namelijk ook een angst/paniek stoornis erbij. De dingen die ik wel doe uit impulsiviteit vallen daarom vaak erg mee. Ook het thrill-seeken wat veel adhd érs hebben heb ik niet nodig omdat boodschappen doen voor mij al genoeg spanning opleverd voor een week haha. Ach het is niet elke week zo erg hoor, het gaat met ups en downs. De angsten en paniekaanvallen komen ook voort uit het alsmaar nadenken over alles. Ik heb altijd alle scenario's in mijn hoofd al afgespeeld voor ik ergens aan begin.