Hi meiden, Ik ben heel benieuwd hoe snel jullie zijn gaan samenwonen met jullie partner..? Oftewel , ik probeer er achter te komen of ik niet volslagen idioot ben geworden Ik heb iemand ontmoet en we zijn dol op elkaar -wat natuurlijk fantastisch is- maar ik ben nog wel zo nuchter dat verliefd zijn 9/10 keer leuk is. We kennen elkaar vanaf 28 december met een kleine maand chat contact vooraf. Ik woon op mijzelf en hij heeft een vrijstaand koophuis. Ik weet dat ik er over (nu nog) drie maanden uit mijn huisje moet. Dus we hebben nog even. We zien elkaar elk weekend en als mijn oppas een gulle bui heeft ook wel doordeweeks. We beeldbellen elke avond en 1,5 praten is er niks bij! Het zit gewoon heel erg goed tussen ons. We missen elkaar dan ook echt als we elkaar een paar dagen niet zien.. Nou kletsen wij ook volop over de toekomst. Mijn dochtertje en hij gaan ook heel goed samen dus ook dat zie ik niet als een "probleem". Nou hebben we het serieus over samenwonen. Omdat we graag samen willen zijn en de toekomst samen zien. En ja, eerlijk is eerlijk.. Ik zie 't niet zitten om nog 2x te verhuizen. Van nu dit huis naar straks een ander huis om vervolgens uiteindelijk alsnog samen te gaan wonen. We zijn allebei bijna 30 en willen dit beiden heel graag; huisje boompje beestje. Gek genoeg voel ik geen enkele twijfel.. Zelfs mijn ouders zijn enthousiast! Wat is te snel hé? Dus nogmaals; ik ben benieuwd naar jullie ervaringen?!
Als het goed voelt en jullie kunnen goed opschieten dan zou ik het gewoon doen. T kan nooit te snel zijn. En je leert elkaar immers kennen onder 1 dak. Beter dat je gelijk alle kanten van elkaar leert kennen. Jullie zijn bijna 30 ook een leeftijd om serieus aan de slag te gaan. Ik zelf ben pas na 4 jaar gaan samen wonen. Dacht mijn man supergoed te kennen maar pas onder 1 dak leerde ik hem echt kennen. De niet leuke kanten. Zoals slordig etc. Jullie hebben serieuze plannen. Huisje boompje beestje. Ik zou die gok nemen en ervoor gaan.
Wij zijn na 5 jaar gaan samenwonen, maar dat was een hele andere situatie (relatie vanaf mijn 17e) Rond je 30e zou ik zeker bepaalde stappen wat sneller maken. Maar lees ik het goed dat jullie elkaar nu 1 maand kennen? Dat vind ik wel erg aan de vroege kant, zeker met een 3 jarige erbij. Ga eerst eens lekker een paar weken met vakantie en kijk met een (half) jaartje verder. Ik snap dat dat onhandig is met 2 keer verhuizen, maar mocht het niet goed gaan lijkt me dat voor je dochter veel heftiger.
Hier ben ik het mee eens. Logisch dat dingen sneller gaan nu dan toen je 23 was wellicht maar persoonlijk zou ik even wachten omdat ik nu een kindje heb.. Het verhuizen zou ik even voor lief nemen.
Ik vind sowieso dat je in prille relaties nog geen kinderen betrekt, laat staan gaan samenwonen! Veel te snel allemaal of je nu 20, 30 of 60 bent.
Oeh een maand is echt wel heel snel. Ik zou het gewoon eerst lekker rustig aan doen, samenwonen kan altijd nog... je kent hem immers nog niet echt. Ik zou in ieder geval een jaar wachten, totdat de roze bril iets verkleurd is 😉
Ze wil dan in totaal na 4 maanden gaan samenwonen.. Tsjaa ik vind het ook snel... maar wie ben ik... Wij zijn ook na 3/4 maanden gaan samenwonen omdat het zo liep... Nu bijna 4 jaar verder waarvan 1,5 getrouwd
Ik woonde binnen een week samen, maar hield nog 4 maanden mijn huur aan.. En gelukkig geen spijt van. Met een kleine zou ik deze keus niet maken, sowieso is het na 1 maand nog veel te vroeg om haar kennis te laten maken aan je nieuwe partner. Jullie hebben elkaar net 4x een weekend gezien. Ik zou wachten en een 2e verhuizing op de koop toenemen.
Wij zijn eigenlijk zonder het echt te overleggen gaan samenwonen. Ik bleef steeds vaker en langer bij hem slapen. Het liep gewoon zo. Ik denk dat ik na een maand of 4 niet meer ben weggegaan haha. We wonen nu bijna 5 jaar samen en hebben inmiddels samen een zoontje. Het kan dus goed gaan Ik zou het dus gewoon doen. Het kan altijd nog verkeerd gaan maar moet je daarvan uitgaan? Bij mij is hij het beste wat me ooit is overkomen😍
Wij hadden beide destijds geen kinderen en zijn na een halfjaar samen gaan wonen. Dit kwam.omdat ik al op mezelf woonde en hij daardoor altijd al hier was. Anders had dat zeker wel langer geduurd. Ik vind drie weken relatie al erg kort om je kind voor te atellen laat staan samen wonen. Maargoed, je moet doen waar jij je goed bij voelt.
Na 2 maanden,maar wij hadden geen kinderen. (!!) In jouw geval zou ik echt wachten, lijkt me heel moeilijk voor je dochter!
Als ik alleen zou zijn, zou ik die 'risico' wel nemen denk ik. Maar als ik net als jou een kindje van 3 zou hebben, zou ik wachten en het twee keer verhuizen voor lief nemen. De impact voor je dochter zal groter zijn als jullie gaan samen wonen en het blijkt toch niet te werken. Ze is toch al op een leeftijd dat ze veel snapt. Wat hierboven al gezegd werd: ga met zijn drietjes lekker een paar weken op vakantie en leer elkaar beter kennen! Wel heel fijn voor je dat het al zo goed voelt. Komt vast en zeker helemaal goed
Ik denk dat het lastig is om te oordelen, omdat ieders situatie anders is.. Ts, ik ken je natuurlijk persoonlijk. Ik ken je verleden, weet hoe je bent. Heb het je net ook al verteld, maar als jullie ervoor willen gaan dan zal ik je 100% steunen en 200% opvangen wanneer je toch valt! ♡
Wij gingen ook heel snel. Maar we kenden elkaar al een paar jaar als vrienden. Toen we een relatie kregen kenden we elkaar 3 jaar waarvan er een jaar geen contact was door omstandigheden. Nadat we verliefd werden hadden onze kinderen vakantie waardoor we elkaar 1,5 week niet konden zien. In die dagen belden we elke dag 4 uur. Na 1,5e week kwam hij een week bij me logeren, en is nooit meer weg gegaan. Als in: hij logeerde bij me, na een week kwamen de kinderen ook logeren. Wat noodzakelijk was omdat hij eigenlijk na zijn scheiding bij zijn ouders inwoonde, en zijn vader werd geopereerd, en de kinderen niet aankon zo vlak na de operatie. Onze kinderen kenden elkaar al omdat we voorheen al bevriend waren, dus we wisten dat dat wel goed zou komen. Dat scheelde ook veel. Vanuit het logeren bij mij heeft hij in mijn omgeving een huis gekocht toen de scheiding eenmaal rond was. En logeerde ik ineens bij hem totdat ik mijn huurcontract kon opzeggen. Toen konden we ook officieel samenwonen. Dat was exact een maand voordat we trouwden Tussen het voor het eerst bij mij logeren en onze trouwdag zit bijna een jaar Maar nogmaals, wij hadden hele andere omstandigheden bij de start van onze relatie. In jouw situatie zou ik absoluut wachten. Na zo'n korte tijd ken je elkaar nog helemaal niet, hoe verliefd je ook bent.
Ik denk binnen een maand samenwonen en na 5 mnd op zoek naar een koophuis samen. Ik weet dat je een dochtertje hebt, maar ik zou na 4mnd wel kunnen samenwonen dan denk ik. Ik zou wel als test eerst met hem op vakantie gaan
Ik leerde mijn man kennen op het werk een half jaar om elkaar heen gedraaid toen een keertje uit kregen wat met elkaar, ik woonde nog thuis en hij ook maar mijn moeder moest verhuizen en kon enkel een huis krijgen met maar 2 slaapkamers dus eigenlijk geen plek voor mij. Ik ben een week later bij mijn man en zijn ouders in getrokken na 2 weken samen hebben we een vakantie geboekt na een half jaar vroeg hij mij ten huwelijk en na 7 maanden hadden we ons eerste huisje. na ruim 1,5 jaar getrouwd en inmiddels ook zwanger van de eerste Nu zijn we alweer 9 jaar samen waarvan ruim 7 jaar getrouwd. Nooit spijt van gehad, de grap is nu dat mijn broertje min of meer hetzelfde doet nu.
Zonder je dochter had ik t wel aangedurfd mits jd komende maanden veeel tijd samen doorbrengt. Maar voor je dochter is dit veel te snel.
Wij woonden na 6md samen. Maar er waren nog geen kinderen. Dat zou voor mij en reden zijn om voorzichtig te zijn en niet te hard van stapel te lopen. Fijn dat het zo goed gaat tussen jullie geniet ervan.