Ik heb even gezocht op het forum maar kon er niet echt veel over vinden dus vandaar dat ik een nieuw onderwerp aanmaak. Waarschijnlijk gaan wij in juni stoppen met de pil. Een half jaar geleden ging het bij mij heel erg kriebelen maar hij was er nog niet aan toe. Nu is het allemaal totaal anders want hij zegt nu dat hij er dus na zijn studie voor wil gaan. We hebben het vaak samen erover maar het blijft nog een beetje onwerkelijk omdat het nu allemaal best snel gaat terwijl ik me er op ingesteld had dat het nog wel eens jaren kon duren . Maar goed...In mijn omgeving zijn er twee 'verre' vriendinnen die al een kindje hebben maar verder is iedereen nog hartstikke single en denken eeeeecht nog niet aan kinderen ofzo. Nu heb ik 1 vriend verteld dat ik wel voor m'n 25e moeder zou willen worden en m'n beste vriendin dat we ws. na zijn studie ervoor willen gaan. Maar het voelt zo vreemd en ik ga er bijna aan twijfelen of ik dat wel moet vertellen. Zij kunnen zich niet voorstellen hoe belangrijk dat voor mij is en reageren een beetje gelaten. Voor mij is het heel bijzonder en ik zou het wel van de daken willen schreeuwen maar ik wil ook niet dat iedereen nu elke keer gaat vragen of ik al zwanger ben want dat lijkt me echt verschrikkelijk. :x Aan de andere kant wil ik het er graag met iemand over hebben omdat ik er hartstikke blij mee ben en het me dag en nacht bezig houdt! Herkenbaar?? En o ja, hebben jullie nog tips over hoe je lastige mensen afscheept die opmerkingen maken in de trant van; nou, zit er al wat in jouw buikje?? (heel cliche maar bijv. mijn schoonmoeder!)