In mei 2013 zijn wij na 3 IUI pogingen zwanger geworden van onze inmiddels 2-jarige zoon. In juni hebben wij weer een afspraak in het ziekenhuis om te proberen weer zwanger te worden. Ik merk dat ik er veel minder luchtig in sta dan de eerste keer. De eerste keer was ik ervan overtuigd dat het ons zo zou lukken en nu ben ik er niet meer zo zeker van. Heeft er ook mee te maken dat ik toen 32 was en nu inmiddels 35. Ik ben ontzettend dankbaar voor onze zoon en ik begrijp dat onze situatie anders is dan wanneer je nog bezig bent voor je eerste kindje. Ik ben alleen benieuwd wie hier nog meer IUI gaat proberen voor de 2e keer en hoe je dat ervaart? Gr. Roos
Hoi Roos! Wij zijn nog niet begonnen, maar gaan begin mei de huisarts bellen voor een doorverwijzing voor een tweede. Van onze eerste was ik na de vijfde IUI zwanger. Met 1 miljoen zaadcellen, het minste aantal wat in al die pogingen ingebracht is. Maar dankzij het spuiten van hormonen sinds de vierde poging, lukte het toen wel! Had twee eitjes die vijfde poging. Hoop dat ik deze keer gelijk mag beginnen met hormonen spuiten. Ik vind het ook reuze spannend weer, want uiteraard gaan ze bekijken hoe het er nu voor staat. Bij mij waren destijds antistoffen tegen chlamydia gevonden (viel zowat van m'n stoel, nooit wat van gemerkt!) en mijn eileiders zaten dus dicht Qua cyclus was het verder dik in orde. Bij mijn man hebben ze ontdekt dat hij te weinig zaadcellen heeft, maar die wat hij heeft, waren destijds wel goed beweeglijk en goed van vorm. We hopen dat ons middels IUI weer gegund is. Ik moet zeggen dat ik juist iets relaxter er in sta nu, je weet een beetje wat je verwachten kunt qua werkwijze, mocht het weer IUI worden. Maar een garantie heb je natuurlijk nooit he, of het je wederom gegeven is. We willen daarom proberen zo ontspannen mogelijk het traject in te gaan en het op ons af laten komen. Maar ja, dat schrijf ik nu he, voor hetzelfde geld valt het veel zwaarder als toen we voor onze eerste bezig waren. Ik wil je in ieder geval alvast veel succes wensen en hopelijk hebben we snel een mooie test in handen als we weer begonnen zijn!
Hi, Dan gaan we bijna tegelijkertijd starten, spannend! Bij mij inderdaad ook antistoffen (schrok net zo hard), maar eileiders bleken wel toegankelijk na een kijkoperatie. Bij mijn man zijn het antistoffen die zich hechten aan het zaad waardoor het niet komt waar het zijn moet. Ik moest vanaf het begin hormonen spuiten. Begon met 50ml, maar daarmee had ik gelijk de 1e poging 3 rijpe eitjes, dus die poging moisten we voorbij laten gaan. Bij de volgende pogingen met 37,5ml inderdaad 2 eitjes. Zou je de tweede keer weer onderzoeken moeten ondergaan? Ik hoop eigenlijk dat ik direct weer kan starten met spuiten. Nou ja, ik merk het ook eigenlijk wel. x Roos
Spannend he! We starten inderdaad ongeveer tegelijk Ja, dat heb ik al nagevraagd, ze willen zaad van m'n man weer checken en ik zal een aantal echo's krijgen om te zien hoe de cyclus nu is. In principe kan daarna gewoon gestart worden. Welke hormonen kreeg jij? Ik kreeg Fostimon 75. Werkte dus prima, mits ik elke dag spoot. Om de dag spuiten resulteerde in één eicel, elke dag twee en dat is ook wat wij dit keer meteen het liefste willen.
Oh dat is fijn. Ik verwacht er ook nog wel een bloedonderzoek bij om ziektes uit te sluiten. Mijn cyclus was voor de geboorte 27 dagen en ligt nu rond 29/30. Ovulatie is nog wel steeds duidelijk merkbaar. Volgens mij puregon en pregynyl. Ik spoot vanaf het begin iedere dag, alleen is mijn dosis dus verlaagd omdat ik heel sterk op hormonen reageer. Dat was wel positief omdat het betekende dat ik goed vruchtbaar was. Vond ik dan wel weer moeilijk om thuis te vertellen. Mijn man vindt het al zo rot dat ik alles moet ondergaan. Zal bij jou niet anders zijn. Ik had ook iedere keer 2 rijpe eitjes. De kans op een meerling was 20% werd mij verteld. Toentertijd vond ik dat niet veel, maar als ik er nu aan denk vind ik het nog best een fors percentage .
Oh ja inderdaad, bloedonderzoek. We laten het maar gewoon op ons af komen, nietwaar? Hier ook een regelmatige cyclus van 26-27 dagen zowel voor de zwangerschap als erna. Ik merk ook heel goed wanneer ik ovuleer en die laatste groeispurt van de follikel voel ik héél goed. Pregnyl spoot ik inderdaad ook om de eisprong op te wekken. Fijn dat je lijf zo goed reageert op de hormonen! Is toch fijn om te horen dat je goed vruchtbaar bent. Was ik destijds ook blij mee om dat te horen. Hopelijk is dat nog steeds zo. Klopt, mijn man vond het destijds moeilijk om te horen dat de oorzaak bij hem ligt. Ik meende tot de uitslagen van de onderzoeken bekend waren dat het aan mij zou liggen. Hij vindt het zelf ook een opgaaf om op commando te moeten produceren, maar toen ik die kijkoperatie en HSG moest ondergaan, vond ie dat erg moeilijk. Meer dan ikzelf, ik had en heb het er voor over. Als ik naar ons wondertje kijk, dan vind ik het allemaal zo waard geweest. Vergeten doe je het niet, want zo'n traject is toch zwaar. Wij hebben in ieder geval besloten om het dit keer voor ons te houden. De vorige keer meenden vrienden zich ermee te moeten bemoeien als in die belachelijk pijnlijke opmerkingen als: "Je moet er niet zo mee bezig zijn", etc. Zelfs de opmerking dat wij misschien niet voorbestemd waren om ouders te worden, hebben wij moeten aanhoren. Dat willen wij niet meer. Men hoort het wel als het zo ver is. We hebben in ieder geval onze echte vrienden wel leren kennen in die periode. Toen wij wél zwanger waren, kon men niet blij voor ons zijn, degenen met hun opmerkingen heb ik het dan over. Dat zijn dus inmiddels ook geen vrienden meer en we missen ze als kiespijn.
Jeetje meis wat een rotopmerkingen! Wij zijn ook altijd heel open geweest en gelukkig met alleen maar positieve en ondersteunende reacties. Ik zit zelf in een vriendinnengroep waarin één van mijn beste vriendinnetjes al een tijdje voor ICSI behandelingen in Gent loopt. Zij proberen nog steeds zwanger te worden van een 1e kindje. Ik heb nu ook dus gewoon aangegeven dat we in juni weer willen beginnen. Op mijn werk ontkom ik er niet aan vanwege de ziekenhuisafspraken. Ik vind het ook wel prettig, want als ik even niet zo lekker in mijn vel zit (door het traject of de hormone), dan weet iedereen even waar het vandaan komt. Maar als je inderdaad van die nare reacties hebt gehad snap ik dat je het even voor je houdt. Ik denk dat inmiddels de stress toch een beetje toegeslagen heeft, want ik zit inmiddels op dag 30 en er gebeurt nog niets. Ik weet zeker dat ik niet zwanger ben. Ik vind het heel irritant als mijn lichaam gewoon niet even doet wat het moet doen pfff. Ik heb liever een regelmatige cyclus als we weer het traject in gaan.
Succes roos en leentje! Wij zijn net begonnen aan de eerste iui voor een tweede kindje. Moest inderdaad weer bijna allemaal dezelfde onderzoeken als de eerste keer behalve de hsg. Vond t toch wel weer een hele opgaaf om weer te gaan prikken (puregon & pregnyl) en na de eisprong ook nog utrogestan... Dus elke dag weer wat zeg maar... De eerste keer wist de omgeving er wel van, nu (nog) niet iig. Nig een weekje wachten om te mogen testen
Oh spannend Juud! Ik vraag me ook af hoe ik het prikken weer ga ervaren. Vooral omdat het waarschijnlijk echt weer in mijn systeem moet komen om iedere dag op hetzelfde tijdstip te spuiten.
Ik heb het op het werk ook moeten aangeven. Je moet onder andere toch regelmatig langs voor onder andere de groei van je ei laten checken. Ik kan me voorstellen dat je het liefst weer een regelmatige cyclus hebt! Stom gedoe ook he, hopelijk herstelt het zich op tijd.
Hee Juudje, welkom! Jij ook uiteraard veel succes! Je hebt er al een achter de rug lees ik, spannend hoor! Was het een mooie opbrengst? Aantal zaadcellen? Nog even afwachten dus, wanneer is je NOD precies? En jij inderdaad ook allemaal die onderzoekjes gehad. Ja, die HSG hoop ik niet nogmaals te hoeven ondergaan, ik kan best wat hebben, maar godsamme wat deed dat zeer zeg! Dat prikken moet er inderdaad weer even inkomen, bleh, ik ben niet bang voor naalden of zo, maar prettig vind ik het niet. Nou ja, we weten waar we het voor doen, he dames
Mijn man zei vanmorgen dat het wel toevallig is dat we nu net een maand zelf hebben geprobeerd zwanger te worden en mijn ongesteldheid uitblijft. Waarschijnlijk ontregel ik mijn lichaam zelf, maar ik zit inmiddels op dag 31 en er gebeurt nog steeds niets. Wel een paar dagen licht bloedverlies en hele volle borsten, maar geen menstruatie. Toch de huisarts maar een berichtje gestuurd. In andere gevallen had ik het misschien nog even afgewacht, maar met het traject in zicht wil ik het toch zeker weten. Al hoop ik natuurlijk dat ik gewoon snel ongesteld word.
Vanmorgen test gehaald die ik weliswaar niet met ochtendurine heb gedaan, maar dat zou volgens ClearBlue niet uit mogen maken. Was negatief, zoals verwacht. De eerste keer had ik met een dag overtijd een knalpositieve test. De huisarts belt me terug. Het is zo frusterend dit. Waarom uitgerekend nu?
Bah, dat is inderdaad frustrerend!! Wanneer krijg je bericht van de huisarts? Vandaag toch nog of...?
Ja hij heeft net gebeld. Omdat ik zo regelmatig ben is er nu niets om ongerust te worden. Omdat we deze maand toch wel heel bewust hebben gevreeën met mijn eisprong moet ik morgen en als de menstruatie uitblijft over een week weer testen. Hij gelooft er duidelijk meer in dan ik. En anders over een week weer terugbellen. Pffff......
Dank je wel! Leentje, we hebben nu zonder inseminatie, dus puregon pregnyl zelf gezellig maken en daarna utrogestan. (Was overigens 1 eitje... Nooit keer gehad dan 1, ook niet bij meer puregon maar 1 is genoeg) Jeetje roos, zal je idd net zien, hoop dat t snel komt of de ha je kan helpen! Hier hoef ik op werk gelukkig niets te melden, zolang je niet zwanger bent mag en kan alles voor half negen! (Ze beginnen hier om 7:15 dus dat is echt heel fijn!) zo kom je ook nooit zwangeren tegen... Nu zou ik dat op zich niet meer erg vinden maar dat had ik bij de eerste wel hoor... Pff zag je ze rokend achter een kinderwagen met zwangere buik of zo... Nou dan knapte ik hoor, helemaal na de mk😳 Mijn nod is btw dinsdag dus nog ff geduld...
@roos lees t nu pas goed... Over een week nog eens testen? Mocht je niet even bloedprikken? Hmm succes iig! En sterkte.. Een week kan dan ineens zó lang duren
Wij konden niet meer wachten tot mei, ondanks dat we dit eerst wel zeiden en hebben alles in gang gezet. We willen het graag, waarom dan nog wachten met bellen Huisarts heeft de verwijzing doorgestuurd en hebben zelfs al een eerste afspraak bij de fertiliteitsarts op staan! Spannend, ben erg benieuwd als het zo ver is