Hey iedereen Mijn partner en ik weten het eventjes allemaal niet meer. We zijn reeds twee jaar aan het proberen voor ons eerste kindje. Ik ben vorig jaar in november gestart met clomid, nadien ook letrozole, ovitrelle en progesteron. In de zomer hebben we noodgedwongen een pauze moeten nemen omdat mijn partner voor zijn werk 4 maand naar het buitenland moest. We hebben toen de afspraak gemaakt alle twee aan onze gezondheid te werken en wanneer hij dan terug zou komen, we nog twee cyclussen zonder inseminatie zouden verder doen en dan in januari starten. In de hoop natuurlijk dat het niet meer nodig is. Tijdens het nemen van al die medicatie heb ik me super slecht gevoeld. Ik voel me nu eindelijk terug wat beter en nu komt mijn dilemma. Nu had ik vrijdag een HSG onderzoek en deze was maar gedeeltelijk goed. De ene kant is niet doorgankelijk en de andere kant wel. De dokter raadt nu aan om toch al te starten met iui. Dit wel echter zeggen dat de dag na mijn partner zijn thuiskomst, we direct naar het ziekenhuis moeten voor inseminatie. Ik weet echt niet goed wat te doen. Ik wil zo graag een kindje maar ik heb ook zo een bang om mij terug zo slecht te voelen onder alle medicatie. Wat is jullie advies? Mijn excuses voor het lange bericht
Moét het met medicatie? Heb je nu bvb een regelmatige cyclus, voel je je eisprong goed? Ik begrijp heel goed dat je er geen zin in hebt. Ik moest enkel Ovitrelle spuiten, om zeker te zijn van eisprong, en daar had ik al ontzettend veel psychische en fysieke klachten van.
Mag ik vragen waarom je al deze medicijnen al nam maar nog niet in een iui of ivf/icsi traject zit? Zelf ken ik het niet anders dan tijdens een traject. Wat vervelend om te horen dat je dit resultaat kreeg uit de hsg. Kan me heel goed voorstellen dat het een zware keuze is voor jullie. Het is ook iets eerlijk verdeeld dat wij als vrouwen soms maanden lang bezig zijn met veel medicatie en de bijkomende klachten daarbij. Het is uiteraard een keuze die jullie moeten maken voor jezelf. Ik vond zelf iui heel erg meevallen. Ik had dan ook alleen menopur voor de stimulatie. Helaas was dit bij ons niet de oplossing. Daarna ivf en icsi gestart en uiteindelijk in onze laatste ronde waarbij wij geen embryo's in de vriezer hadden is onze verse terugplaatsing gelukt! We hebben nu een lief knulletje van 1 jaar rond hobbelen. Wij hebben ondanks de lange weg van bijna 5 jaar proberen om onze zoon gekozen om weer icsi te starten voor een 2de kindje. We zijn ontzettend dankbaar voor onze zoon. Maar gunnen onszelf en hem een broertje of zusje. Ik wist dat het weer heel zwaar zou worden, vooral voor mij lichamelijk. Maar bereid om die kans te pakken. Het is een afweging die je moet maken voor jezelf. Denk dat menig vrouw hier het begrijp als je de keuze zou maken om het niet te doen of nog een volgende menstruatiecyclus af te wachten.
Ik heb pcos en een zeer onregelmatige cyclus. Ik hoopte dit op te lossen met gezonder te eten en te sporten. Heb nu al elke keer ongeveer mijn menstruatie gehad, dus ik hoop ook telkens een eisprong maar er zit geen regelmaat in.
Wat fijn om te horen dat het bij jullie gelukt is! Hopelijk snel weer succes en kunnen jullie jouw gezinnetje uitbreiden. Mijn eerste gynaecoloog heeft vanaf er sprake was van pcos, heel snel clomid voorgeschreven en verder geen opvolging gedaan. Die periode heb ik me echt het slechte gevoeld. Geen idee of het iets gedaan heeft. 2 cyclussen voor mijn partner zijn vertrek, zijn we veranderd. Nu we bij iemand anders gaan is er meer monitoring. Momenteel staat de iui nu gepland voor maandag. (Vanavond de ovitrelle plaatsen) heb ik toch bijna een week zonder hormonen mijn partner gezien. Mijn ei is heel slecht aan het groeien omdat ik niets van medicatie genomen heb. Wat mss wel goed was deze maand.