ik zie dat er een topic is geopend over pethadine, maar zelf vraag ik me af hoe jullie de ruggenprik hebben ervaren. doordat ik last heb van verlammingsverschijnselen en een enorme pijn in mijn been ben ik eraan het denken om hier ook om te vragen. voel je na een ruggenprik gewoon niks meer in je benen? en van het persen? wat merk je van zo'n prik, wat merk je nog van de bevalling en na hoeveel tijd is het 'uitgewerkt'?
Ik voelde idd helemaal niks meer. De persweeen kwamen erdoorheen, sterk genoeg dus de prik bleef aanstaan. In principe zetten ze hem hier pas uit na het hechten, al was dat hier niet nodig dus gelijk na de geboorte van mijn zoon is ie uitgegaan. Het duurde even voor mijn gevoel weer terugkwam, maar niet superlang geloof ik. Ik vond hem ideaal en baal ervan dat ik m bij een volgende bevalling niet meer kan krijgen omdat het te snel zal gaan.
Pethidine vond ik zelf heel naar. Ik voelde me heel dronken, maar de pijn was het zelfde. Na 2 uur was het alweer uitgewerkt en je mocht pas na 4 of 6 uur weer een nieuwe prik. Dus niet zo nuttig. Ruggenprik vond ik veel beter. Ik had nog wel gevoel in mijn benen, alleen niet zo heel stevig. Ik kon nog wel uit bed, maar met een beetje hulp. Mijn prik zat niet helemaal lekker, dus na 1,5 uur voelde ik 1 kant weer helemaal en toen kreeg ik ook persweeën. Tijdens het persen absoluut geen last gehad van dat ik het niet goed genoeg voelde ofzo. Als ze de prik uitzetten heb je ook vrij snel weer gewoon gevoel geloof ik, na de bevalling (20 min persen) ook geen last meer van gehad dat ik geen gevoel had ofzo. Dus, ik zou eerder voor een ruggenprik gaan, dan heb je iig écht verlichting van de pijn!
Ik heb bij de eerste bevalling een ruggeprik gehad. Heerlijk, geen weeen meer, tot de persweeen er dwars door heen kwamen... niet fijn! Bijde jongste kreeg ik op eigen verzoek een pethidineprik. Super!!!!! Ik weet van de weeen niets meer, en ook niet alles van de bevalling zelf, maar dat was me goe uitgelegd, en ik zou het zo weer doen.
Ruggenprik, JA. Het was zon verlossing na 24 uur hel. Ik voelde NIKS meer. Heb tussendoor geslapen, heerlijk. Alleen voelde ik geen persweeen dus op eigen kracht moeten persen. Pethidine nooit meer van mij hele leven dat ik dat wil. Ik voelde me er vreselijk door en het hielp niks..
Pethedine noooit meer! Dat heb ik zelfs vast laten leggen bij de gyn. Het is een middel dat je moet doen vergeten dat je pijn hebt, terwijl je het dus wel hebt. Ik ging me er onwijs stoned door voelen, en aangezien ik hele slecht ervaring (onvrijwillig) heb met drugs... Geen goed plan dus!
oke, dat is duidelijk voor me, ik ga ook laten vaststellen dat ze me niet gaan 'volspuiten' met die rotzooi. verhalen van de ruggenprik zijn alleen heel verschillend, de een voelde wel nog persweeen en de ander nog maar licht, en weer een ander voelde ze heftig. neem dus aan dat dit verschilt per persoon? of per hoeveelheid?? o ja, nog een vraag over de ruggenprik. zorgt deze ervoor dat de weeen storm ook niet aanwezig is??
En ik ben juist vóór de pethidine. 2x een verschillende reactie gehad erop, 1x was het vooral pijnstillend, de 2e keer was het héérlijk ontspannend. Ruggenprik is sterker, maar ik had dus ook geen persweeen meer, dus moest op eigen kracht persen. En toen ik bij de 2e wél persweeen had, besefte ik eigenlijk pas wat ik bij de 1e gemist had. Wat een bijzondere oerkracht is dat. De oudste had wat opstart problemen (door het wat lange persen waarschijnlijk, 5 kwartier) ze huilde niet en werd wat blauwig, ze moest dus echt op gang geholpen worden. De vreselijkste minuten uit m'n leven, wachtend op haar huiltje. En bij de 2e was dat niet. Ik weet niet of het toeval is, maar bij een 3e kies ik dus gewoon weer éérst voor pethidine en pas als dat niet mocht helpen, voor een ruggenprik.
Hoi hoi, volgende week wordt ik waarschijnlijk ingeleidt en deze vragen spoken me de afgelopen dagen dan ook regelmatig door het hoofd. Bij de bevalling van onze dochter heb ik een pethdine spuit gehad met dormicum omdat ik in paniek raarkte door de weeenstorm. Bevalling van drie uurtjes. Pethidine was toen de juiste oplossing. Ben zelf in de storm van weeen in slaap gevallen. Helaas was ik daardoor erg beduuds en mis ik vlagen van bevalling en kort daarna. In eerste instantie heb ik het daar na die tijd erg moeilijk mee gehad en wilde ik dat nooit meer. Maar nu er weer een bevalling voor de deur staat denk ik daar toch weer anders over. Het was wel heerlijk ontspannend en voelde geen pijn doordat ik in slaap viel en de angst was ook weg doordat ik nogal stoned was. Van de ruggenprik hoor ik dus verschillende dingen. Dat je meer kans hebt om te eindigen met een kunstverlossing e.d. Ik denkd dat ik nu toch weer voor de pethidine ga.
Athina: zo heb ik het ook ervaren. Het gevoel dat ik moest persen gaf mij energie. En ik was blij dat mijn lijf het zo goed kon aangeven. (ook al zie je op foto's van vlak na de bevalling dat ik wel een beetje stoned was haha)
Hoi, ik ben vanochtend ingeleid en lig nu te bevallen op het ziekenhuisbed. Ik kreeg pethidine voor de nacht. Wat een verschrikkelijk middel!! Ik werd er duf en draaierig van maar de weeen kwamen er keihard doorheen. Inmiddels lig ik al uren met een ruggenprik, heerlijk. Ik voel bijna niets meer en wat ik wel voel is niet pijnlijk. Voor mij nu echt de uitvinding van de eeuw!
Ik kon m'n benen nog wel bewegen maar ze voelden zwaar aan zeg maar. Ook kon ik de weeen nog voelen, maar ze deden geen pijn meer. Althans de eerste 3 uren... Op een gegeven moment kwamen de heftige weeen er weer dwars doorheen. Ik heb toen nog een paar uren net zulke heftige weeen gehad als voor de ruggenprik. Ze hebben de dosis toen nog wat verhoogd omdat de pijn vreselijk was, maar het leek wel alsof de ruggenprik niet meer werkte want het stilde echt geen pijn meer. Geen idee of dit wel normaal is hoor want ik weet niet beter dan dat je geen pijn meer zou hebben. Ik heb geen persweeen gehad maar weet niet of dit door de ruggenprik kwam aangezien ik wel heftige ontsluitingsweeen had door de prik heen. Desondanks heb ik maar 20 minuten hoeven persen voor ons meisje er was. Ik was wel erg blij met mijn 3 uurtjes 'pauze'!
Ik wilde pijnstilling en er werd besloten tot een ruggenprik. Helaas mislukte die na drie keer proberen dus kreeg ik een pethidine infuus. Ik kon dan zelf op een knopje drukken en zo zelf regelen wanneer ik weer een shot kreeg. Ik werd er loom van en heel erg ontspannen. Ik had geen dronken of stoned gevoel, meer alsof ik heel moe was. De pijn was er nog steeds maar de scherpste kantjes waren er wel vanaf. Ik vond het best prettig maar hoop een volgende keer toch op een ruggenprik.
Ik heb twee nachten voor mijn bevalling een prik in mijn been gehad om te kunnen slapen (had veel last van harde buiken), werd daar helemaal suf en een beetje stoned van. Ik merkte dat ik wegzakte, een voor mij heel angstige beleving omdat ik mezelf moest blijven herinneren dat ik ook nog adem moest halen. Ik wilde tijdens de bevalling dan ook geen pijnstilling hebben waar ik suf en stoned van zou worden aangezien ik op die prik al zo heftig reageerde (ze hadden me zelfs maar een halve dosis gegeven). Tijdens de (ingeleide) bevalling reageerde mijn lichaam ook meteen heel heftig op de weeopwekkers. De weeën kwamen na het breken van de vliezen niet vanzelf op gang, dus werden de weeopwekkers aangezet. Al heel snel kwamen de weeën op gang (en hoe), maar volgens de verpleegkundige kon dat nog helemaal niet. Na vier uur helse weeën die maar achter elkaar doorgingen (zat meestal nog geen minuut tussen) had ik geen controle meer over mijn lijf en begon ik tijdens een wee helemaal te shaken, met name mijn benen. Toen ook nog eens bleek dat ik er geen ontsluiting bij had heb ik om een ruggeprik gevraagd. Wat een verademing was dat zeg. Gelukkig had ik een hele goede anesthesist die hem heel snel op de juiste plek zette (en even stopte toen ik weer een wee kreeg). Al heel snel voelde ik geen pijn meer, maar ik was nog wel helemaal helder. Uiteindelijk heeft het daarna nog 9 uur geduurd totdat ik volledige ontsluiting had, maar helaas kreeg ik niet tot nauwelijks persweeen en heb ik het persen echt op eigen kracht moeten doen (op het laatst geholpen met een flinke knip). Over een paar maandjes mag ik weer, maar ik hoop zo dat het niet weer een ingeleide bevalling wordt, maar dat de natuur gewoon zijn gang kan gaan en ik (hopelijk) weeën krijg die ik op kan vangen en dus geen ruggenprik nodig zal hebben. Mocht pijnstilling toch nodig zijn dan zou ik weer voor een ruggeprik kiezen, ik wil de bevalling echt bewust meemaken.