Klopt! Volgens mij was jij toen aan het wachten op je menstruatie om met ivf te beginnen en toen was je gelukkig blijvend zwanger. Dankjewel voor je lieve bericht. Ik zit nu net op 3 weken na m’n operatie dus dat gaat nog wel even duren, ik heb een hersteloperatie van mijn niche gehad. Ik snap heel goed dat je het eerst zelf wil proberen, het is zo anders om telkens naar het ziekenhuis te moeten gaan, zeker als het wat langer duurt dan 1 of een paar terugplaatsingen. Hebben ze jouw eileiders nooit nagekeken of ze doorgankelijk waren? En de nasleep van de miskramen is ook niet mis. Ik hoop voor je dat de weg naar een tweede makkelijker zal gaan!
Ook ik zeg, geef je lichaam de kans om te herstellen en in optima forma te zijn het maakt voor de vruchtbaarheid niet zoveel uit 3 maand wachten, maar kan voor je lijf wel uitmaken.
Poeh, dochter liet 3.5 jaar op zich wachten. Geen mk oid gehad, gewoon niet zwanger worden ookal lag de pil er al heeeeeeel ruim uit (was ik 3-4 jaar ervoor al mee gestopt). Na haar waren we wel even genezen van t hele zwanger zijn en vooral t bevallen, dus t klooster leek nog niet eens zo heel lastig meer. Maar t raak schieten ging wel AANZIENLIJK vlotter zelfs met die minimale ongemikte opties, maar ook wanneer raak was t niet altijd even succesvol. M* was dikke pech, nog 2x mis er achteraan, totdat uiteindelijk compleet onverwacht R zich nog lastminute aandiende. Je bent nu 34, ik snap dat je wekker doortikt (na 36 is t hier zo goed als over, dus R is heel bijzonder ik was nog nét 36 ). Sterk je lijf aan, zorg dat je mineralen/vitamine voorraad weer bijgewerkt is (let op D die schijnt behoorlijk waardeloos te zijn bij velen en superlaag trek je niet ff snel bij met een beetje zonnetje dralen), geniet ff van het nu en de zomer en als je 9 maanden af voorbij zijn en jij weer fit en op level zit overweeg je t nog een keer. Je lijf gaat een stuk beter meewerken als je jezelf de tijd geeft om biologisch gezien ideale omstandigheden te creeëren. Dat werkt mentaal ook door want dan heb je de rust dat DAT in elk geval in orde is. Dat is de énige invloed die jij kan hebben in t hele circus, voor de rest ben je maar "toeschouwer" en wordt t duimen draaien.
Dit hield mij ook bezig, doordat het drie jaar duurde voor ik zwanger was van m’n oudste wilde ik na 6 maanden beginnen voor een tweede. Man wilde een jaar, de compromis werd 9 maanden. Maar….ik gaf nog bv en toen was ik nog niet ongesteld. Uiteindelijk was m’n oudste 13 maanden toen ik zwanger werd van de tweede en dat ging gelukkig in 1x keer goed. Er zit 22 maanden tussen, pittig maar ook heel erg leuk!