ik ben vandaag bij het echocentrum geweest voor mn eerste echo (11wkn en 3dgn) helaas was t vruchtje niet verder gaan groeien na 6weken en geen hartje te zien. nu kan ik dus wachten tot de natuur zn werk doet of curretage wie heeft hier ervaring mee????? ik wacht liever af tot de natuur zn werk doet maar zijn hier grote nadelen aan verbonden ???? of curretage wie kan me helpen
Heb zelf geen ervaring in, maar als je in menu onder het kopje zoeken het woord curatage intikt dan heb je kans dat daar een antwoord voor je bijzit. Sterkte meid, ik hoop voor je dat het via de natuurlijke weg kan! gr. Patricia
Hoi ik heb dat ook gehad.. ik het de natuur haar werk laten doen, na 2 weken dat ik het wist begon het los te komen en het deed even pijn lichamelijk en geestelijk, maar ben echt trots op me zelf fdat ik het zo het gedaan, want als het gecurreteerd word ofzo dan kan je er minder goed afscheid van nemen.. ik heb me babytje begraven en ja voelde goed voor mij.. maar dat is bij iedereen anders.. sterkte!
Ik weet het ook niet maar ik wil wel heel veel sterkte wensen en neem je tijd hiervoor liefs caroline
Ik heb dit ook meegemaakt, met 11 weken. (ook eerste echo) Toen heeft mijn verloskundige een afspraak voor me gemaakt in het ziekenhuis. Daar kreeg ik dus eerst even een gesprek, en heb ik besloten om een week later een curettage te ondergaan. De arts vertelde me namelijk dat het nog weken zou kunnen duren voordat het vruchtje loskomt. (maar het kan natuurlijk ook gebeuren op het moment dat je daar weg loopt, dat weet je niet.) En omdat ik het zo snel mogelijk wilde afronden (ik wil gewoon verder, opnieuw zwanger worden) heb ik voor die curettage gekozen. Een dag ervoor is het toch spontaan op gang gekomen, alleen dat ging mis, het vruchtje liet niet los, ik bloedde half leeg Dus meteen naar het ziekenhuis gegaan en even later werd ik al geholpen. Alles liep perfect, geen enkele pijn achteraf gehad, en het bloeden was ook al heel snel over. Voelde me snel weer goed. Op slappigheid en duizeligheid na. Maar dat had bij mij ook te maken met het bloedverlies vooraf. Ze waren allemaal ontzettend lief voor me, ik heb er een goed gevoel aan over gehouden. Je kan natuurlijk ook gewoon wachten tot het vanzelf komt, ik had flinke krampen (maar niet ondraaglijk hoor) dat zijn natuurlijk gewoon weeën maar dan in lichte vorm. Mijn verhaal hier vertellen, lucht wel op hoor! Het is fijn om er mee bezig te zijn. (de goeie èn de slechte dingen) Liefs Anabella
Wat ik nog even wilde zeggen; een curettage duurt maar een minuut of 15, 20. Je bent dus maar heel kort onder narcose. (of ruggenprik, ik mocht kiezen, en had het liefst narcose) Toen ik wakker werd gemaakt, was er maar iets van 3 kwartier voorbij. Erg weinig dus.
Ook ik heb vorige week een curettage gehad. Bij mij is ook tijdens de termijnecho ontdekt dat het vruchtje niet was doorgegroeid na 8/9 weken. Ik was toen 10 weken. Voor mijn gevoel had ik vrij weinig zin om het af te wachten. Het kon nog lang duren voordat het vanzelf los kwam, dus heb ik ook een afspraak gemaakt om een week later gecuretteerd te worden. Ik vond dit absoluut geen vervelende ingreep. Het meeste last heb ik van het inspuiten van de narcose gehad. Achteraf in eerste instantie geen bloedverlies. Toch is het niet helemaal goed gegaan bij mij. Een halve week later verloor ik weefsel, wat placenta bleek te zijn. Ik ben hiervoor nog in het ziekenhuis geweest en er is een echo gemaakt. Hieruit bleek dat er nog veel bloed in mijn baarmoeder zat, maar net niet voldoende om nogmaals te curetteren. Gistermorgen zijn er weer 2 stukken weefsel losgelaten. Opnieuw ben ik naar het ziekenhuis gegaan omdat het bloedverlies weer toenam. Toen is er besloten om toch direct te curetteren. Ook dit heb ik weer niet ervaren als een vervelende ingreep. Zelfs met de narcose ging het een stuk beter. Op het moment is het bloedverlies vrijwel nihil. Omdat ik de eerste keer curetteren veel bloed ben verloren (600 ml) was ik wel erg slap. En dat, samen met de narcose, heeft me erg vermoeid gemaakt. Verder ben ik heel blij dat ik het via een gemaakte afspraak heb kunnen laten doen. Voor mij was het makkelijker om me naar een datum te richten dan maar gewoon af te wachten wanneer het begint. Juist omdat het zo lang duurt, kun je het gewoon niet afsluiten. Als je je kindje graag wil begraven, dan is dat bij een curettage ook mogelijk. Je kunt vragen of je het na de ingreep mee naar huis mag nemen. Hou er wel rekening mee dat het er niet meer uit kan zien als een mensje. Niet alleen door de curettage, maar ook omdat het al een tijdje daarvoor is overleden. Het gaat krimpen en vervormd helemaal. Heel veel sterkte bij je verlies en geef jezelf de ruimte en de tijd om het te verwerken.
hoi, als ik het goed begrijp heb je dus al ruim 5 weken met een dood vruchtje gelopen.... je lijf heeft tijd genoeg gehad om het af te drijven is mijn mening.w8 niet langer maar laat je helpen.hoe langer je met deze vrucht loopt hoe moeilijker het is.je was immers al 11 weken in de veronderstelling zwanger te zijn...klinkt heel hard maar het is wel zo.ik heb 24 mrt een curretage gehad nadat ik op ruim 8 weken hoorde dat de vrucht niet verder gekomen was dan 6,5 a 7 weken....ik heb het 2 dagen erna meteen weg laten halen.mijn lijf gaf het niet af helaas dan moet er een beetje geholpen worden.ik ben daar blij om geweest.mijn rouwperiode kon toen echt beginnen. het kan nog wel weken duren en als je graag weer opnieuw zwanger wilt raken dan zul je toch een keuze moeten maken. ik zou niet wachten.......... succes met je beslissing.......
Hoi meis, wat akelig voor je ... Ik weet precies waar je doorheen gaat, want ik heb hetzelfde meegemaakt. En ik heb de 'luxe' gehad om alledrie de mogelijkheden uit te proberen: - eerst twee weken afwachten - toen tabletjes om te proberen de boel los te trekken - en uiteindelijk curettage. Hier vind je de links naar de onderwerpen die ik daarover heb geschreven, hopelijk heb je er wat aan: http://www.zwangerschapspagina.nl/viewtopic.php?t=1832 http://www.zwangerschapspagina.nl/viewtopic.php?t=1848 Heel veel sterkte!! Liefs, Wendy
Hoi Makey, Wat een verdrietig nieuws, dus allereerst heel veel sterkte toegewenst! Helaas kan ik me precies voorstellen hoe je je nu voelt, want ik heb hetzelfde meegemaakt een maandje geleden. Ik heb ervoor gekozen om een week te wachten en daarna te curreteren. Uiteindelijk heb ik die curretage gehad en dat is me erg meegevallen. (lichamelijk gezien dan..) Je merkt er echt niks van en de pijn valt ook erg mee. Ik was erg opgelucht dat alles achter de rug was, ik had het gevoel dat de wereld stil stond en na de curretage kon ik voor mijn gevoel weer verder met mijn leven. Dus ik zou je aanraden om niet al te lang te blijven rondlopen, de spanning en de stress lijken me niet mis! Heel veel sterkte en succes met je beslissing, en je moet natuurlijk precies doen wat JIJ denkt dat goed is! Groetjes, Anakin.
bedankt voor julie berichtjes. Ik denk dat ik vandaag nog even afwacht, er zal wel niks komen want ik heb geen kramjes of iets wat er lijkt. En dan ga ik morgen bellen dat ik een afsraak wil in t ziekenhuis. het doet me toch meer dan ik gedacht had ik ben erg hard voor mijzelf en wil er niet nog weken mee rondlopen en alles weer op een rijtje zetten.