Hoi meiden, Al een geruime tijd is ons zoontje van 2,5 erg moeilijk. Hij kan van het allerkleinste dingetje een ENORM drama maken en is dan echt onhandelbaar. In de hoek zetten? Dan kan ik een uur aan een stuk zelf in de hoek blijven zitten om hem maar ín die hoek te houden. Op zijn kamer zetten? Dan schopt en slaat hij heel hard tegen de kasten en de deur. In de gang zetten? Dan loopt hij naar boven of blijft heel hard op de deur slaan. En alles gaat gepaard met gigantische schreeuwpartijen. Hij schreeuwt alsof hij levend gevild wordt en is dan ook niet te 'bereiken'. Of ik nu boos wordt, hem negeer, hem stevig aanpak of zelfs lief tegen hem doe... niks helpt. Vaak gaat hij zo te keer dat het lijkt alsof hij in een soort roes zit en als hij zich dan pijn doet, is het net alsof hij bij zinnen komt. Ik heb hem ook wel eens onder de koude kraan gehouden (op aanraden van cb) maar zelfs dat helpt niet meer. Ondertussen begin ik radeloos te worden. Als hij na zo'n driftbui weer enigszins bij zinnen is gekomen (altijd helemaal nat van het zweten) dan weet hij goed dat hij niet lief is geweest. Hij kan dan ook nog precies vertellen waar het oorspronkelijk over ging. Op het cb heb ik wel eens aangegeven dat hij heel moeilijk kan zijn, maar het lijkt wel steeds erger te worden. Hij is echt continu de grenzen aan het opzoeken en daarnaast begint hij behoorlijk dominant en brutaal te worden. Het is een heel intelligent mannetje, hij spreekt heel goed voor zijn leeftijd en begrijpt echt veel. Hij herhaalt alles wat hij hoort en legt ook al verbanden tussen dingen. Uiteraard kan hij ook heel lief zijn en voor zijn broertje is hij zelfs heel zorgzaam en lief. Volgens het cb is hij zijn leeftijd ver vooruit en misschien zit daar wel het probleem? Ik weet dat het gedrag ook voortkomt uit frustratie; hij wilt iets wat niet mag of moet iets wat hij niet wilt. Op zo'n moment geven wij niet toe, wat dus voor dergelijke escalaties zorgt. En nu hoop ik dat er mensen zijn die goede tips en adviezen voor me hebben; om te leren hier beter mee om te gaan en om hem te helpen om zo'n buien te voorkomen. Help.. Roosje
Zou het misschien een idee zijn om een beloningsposter te gebruiken? Geen ervaring mee (behalve met zindelijk worden dan) maar zie het wel eens op tv bij die nanny programma's. Waneer hij dan iets doet wat goed is mag hij een sticker plakken en wanneer hij dan een boze bui heeft gehad mag hij dat niet. En dan moet je hem dat ook uitleggen zodat hij in gaat zien dat zijn goede gedrag beloond wordt en zijn negatieve gedrag niet. En zelf zou ik sowieso zijn goede gedrag belonen, dus is hij heel gezellig aan het spelen bv zeg dit ook tussendoor. Wat betreft het straffen zou ik toch proberen dat je een vaste plek hebt waar je dit doet zodat hij dat ook weet. Bv op de gang op een stoeltje. Hij hoeft hier dan niet lang op te zitten maar zorg wel dat hij erop blijft door desnoods hem iedere keer terug te zetten zonder iets te zeggen. Daarna ga je naar hem toe en vraagt of hij weet waarom hij op het stoeltje moest zitten en daarna laat je hem sorry zeggen. Ik weet alleen niet of hij voor dit laatste niet te jong is.
pppfffff heeeeel herkenbaar velen dingen!!! Onz zoontje is ruim 2jr een begrijpt ook veel en kan zichzelf goed verwoorden. Maar die buien !!! Gillen idd alsof we hem iets aandoen, alles wat niet mag juist doen en als we hem tegenhouden gilt ie t uit en slaan schoppen, in de hoek zetten duurt amper 1 min, op de gang slaat ie hele tijd tegen de deur etc... Hij gaat helemaal over zijn toeren en niet te stoppen soms. Ik heb ook lief prate, negeren, straffen, belonen geprobeerd maar soms werkt t gwn niet, maar vaak gelukkig wel en hangt die van ons er nie zo erg in als jij beshrijft of ons echt slaan en schoppen en met dingen smijten etc...een fase? ik weet t niet... ons zoontje is wel erg energiek en beweeglijk dus maybe ekrijgt je zoontje niet genoeg beweging, energieuiting? ik noem maar wat hoor en soms ook radeloos. Vandaag naar CB voor broertje en ja hoor hij heeft de show gestolen omdat we constant op m moeste lette... ik lees wel ff mee, wie weet idd goede tips er tussen, Hier helpt t idd elke dag naar buiten of een activiteit waar die echt op ingaat om moe te worden en dan gaat t goed. Onze zoont heeft t gwn echt nodig zijn energie kwijt te raken.. succes!
Zou ook goed kunnen doordat er een 2e kindje is gekomen of had hij het ervoor ook al? Ik zou dan ook proberen iedere dag iets een op een met hem te doen maar misschien doet je dat allang
Op aanraden van het cb onder het koude water gezet???? Vond het cb al raar met sommige opvattingen, maar dit slaat alles! Wat een belachelijk advies omtrent opvoeding! Ik zou zeggen koop het boek "how 2 talk 2 kids", negeer het gedrag, praat met je kind, en wacht tot er overgaat.. Hier ook peuterpuber gedrag, maar realiseer je eens dat dit gevoel misschien voor je kind nog wel eens erger kan zijn dan voor jou. Hij/zij wordt een persoontje met alle ontwikkelingen van dien. De reden van het geschreeuw en geruzie is omdat het kind niet het gevoel heeft dat er naar hem geluisterd wordt, en de frustratie van de ouder komt omdat die het gevoel heeft dat er ook niet naar hem geluisterd wordt. Dus allebei even afkoelen en vraag war er met hem aan de hand is, waarom hij boos is en of je hem mag troosten. Lekker laten uitsnikken en wat leuks gaan doen! Succes!
Nog een heel slim advies van een vriendin "Pick your battles" Is het op dat moment een strijd waard? Iets waar jullie allebei niet blij van worden.
dit dus. en pick yout battles. en doe eens iets positiefs met zijn tweetjes zonder anderen erbij. lekker ergens heen ofzo. en alsjeblieft GEEN KOUDE KRANEN MEER!
Afleiden? Als mijn dochter zo'n bui heeft (en ik herken het niet zo extreem hoor), dan ga ik soms heel hard klappen en een liedje zingen Ze houdt van zingen. En dan samen iets anders doen. Verder eens met bovenstaande.
Snelle ontwikkeling, grote intelligentie hoeft er niets mee te maken te hebben. Mijn zoontje is ook erg slim en voor maar heeft nooit driftbuien gehad. Hij kan wel dwars zijn maar drift nee. Die koude douche vind ik niet zo'n vreemd advies. Een echte driftbui waar een kind in kan blijven 'hangen' is potentieel gevaarlijk en uitputtend. Door koud water te gebruiken lukt het vaak om een kind uit de drift te krijgen. Hierdoor kalmeert het sneller, is minder uitgeput en er is minder risico gelopen. Het kan dus best in zeer extreme gevallen een goeie manier zijn. Pick your battles is inderdaad wel een goeie. Ga niet overl op in en probeert de drift vroegtijdig te herkennen zodat je 'm voor kunt zijn. Leidt af en biedt voldoende uitdaging. En hou jezelf voor: het is een fase, het gaat over! Richt je energie op de momenten dat het heel goed gaat. Dat hij lief aan het spelen is, dat hij rustig etc. Prijs hem en geef dan veel aandacht. Veel sterkte!
niet helemaal van deze leeftijd, maar ik ben wel bekend met extreme driftbuien vanwege ASS. wat je dan dus bij zulke mensen niet moet doen is blijven zeuren en pushen en vooral niet aanraken. laat ze uitrazen op hun kamer of buiten (een plek die zelf uitkiezen).hou in de gaten dat ze zich niet ernstig kunnen bezeren maar doe verder niks) blijf niet zeuren aan hun kop en ga niet opvoedkundig zitten bla bla en en vooral geef ze ruimte dus geen fisiek contakt.. anders wordt het erger en erger en heb je inderdaad kans dat ze erin blijven hangen zoals cygnet al zei. ik ben het niet eens met het feit dat je ze dan maar onder een koud douche moet zetten. dat heb ik in al die 15 jaar ook nog geeneen hulpverlener horen adviseren of zien doen.het lijkt me ook erg slecht voor je hart op dat moment eerlijk gezegd. na de bui is het tijd voor praten, een knuffel en de emoties benoemen.eventueel slapen een driftbui kan enorm uitputtend zijn. en dan op een positieve manier verder. ga samen iets leuks doen of even een blokje om een frisse neus halen, even buiten spelen als je dreigt in die sfeer te blijven hangen. verder kun je ook eens kijken naar de inname van suikers en kleurstoffen. sommige kinderen reageren daar erg ( negatief ) op.
Het verhaal van TS zou ons verhaal kunnen zijn. Als ik zou doen wat hier staat dan is dat juist een trigger voor dochter om nog een extra tandje bij te zetten. Het is bij ons nu (met 2 jaar, 9 maanden) iets minder geworden maar ik lees ook nog even mee.
Tja, zoals ik al zei, ik herken het absoluut niet zo extreem. Maar ze gaat ook wel eens inde supermarkt heel hard op de grond liggen gillen. Dan pak ik dr op en neem dr mee, evt ga ik een beetje plagerig mee zitten jammeren. Dan wordt ze boos, maar toch doorbreekt het t dan wel. Maar goed, zij blijft er nooit echt lang in (maar kan wel lang door blijven jammeren). Boos worden, straf geven oid werkt bij mijn dochter overigens totaal niet. Kan me voorstellen dat afleiden vóór het te laat is, kan voorkomen dat er een driftbui komt. Welke afleiding werkt, zal voor ieder kind anders zijn. Maar ik begrijp dat dat natuurlijk wel makkelijk gezegd is. Ik kan er meestal nog wel om lachen als ze zich zo aanstelt.
Hoi, Bedankt voor jullie reacties! 'Pick your battle' is een van de adviezen die we al geprobeerd hebben en vaak nog toepassen. Ik merk inderdaad dat hij na een driftbui veel behoefte heeft aan knuffels en daar neem ik dan ook de tijd voor. Ik zeg heel kort even dat het niet lief was en daar laat ik het dan bij. Vaak zit hij dan een kwartiertje bij me op schoot, een beetje knuffelen, wiegen en zachtjes zingen. Ik realiseer me goed dat het voor hem ook niet leuk is. Een koude kraan is inderdaad niet leuk, maar net zoals iemand zei; hij blijft dan in zijn woede hangen en dit haalde hem er dan uit. En het is geen koude douche; eventjes laten schrikken met koud water in zijn gezicht (hij gaat niet compleet onder de douche). Maar enfin, dat doen we dus al niet meer. Sinds zijn broertje geboren is (3 mnd geleden) houden we bewust rekening met 1 op 1 tijd met de oudste. We doen dingetjes samen, hij helpt met pampers halen en in badje doen, maar we doen ook veel dingen nog apart met hem. Hij doet ook heel veel leuke dingen, is vaak ook lief en helpt graag. Natuurlijk wordt dat ook gezegd en wordt hij vaak even geknuffeld. Energie heeft hij idd genoeg. We hebben gelukkig een ruime tuin en hij speelt graag buiten, dus daar kan hij veel energie kwijt. Het idee van een beloningsposter vind ik goed, dat ga ik eens proberen! Bedankt voor jullie hulp en voor het luisterend oor.. Roosje
wauw wat een advies van het cb! onder een koude kraan zetten gaat echt te ver. ik snap dat je het uit "wanhoop" heb opgevolgd maar ik snap niet dat het cb zo een advies geeft. ik schrik er wel van zeg. even voor de duidelijkheid: het hoort echt niet en zo een advies mogen ze niet geven. 2 jaar is een lastige leeftijd en de ene peuter is wat makkelijker als de ander. de driftbuien komen meestal voort uit frustraties....ze willen mama iets vertellen, vragen of duidelijk maken maar ze kennen de woorden nog niet. mama begrijpt ze niet dus raakt het kind gefrustreerd en dat is begrijpelijk. tuurlijk is dit niet altijd het geval want soms kunnen ze ook zomaar uit hun stek gaan. ga er niet op in, niet schreeuwen, niet lief doen helemaal niks. laat hem lekker boos zijn en het uitschreeuwen. je zult zien dat hij er gauw mee stopt en vervolgens lijkt het alsof er niks is gebeurd, dan is hij weer poeslief. het vraagt/eist wel erg veel geduld hoor want het hoeft niet lang te duren of de volgende driftbui staat weer voor de deur. probeer zoveel mogelijk wanneer hij gekalmeerd is zijn emoties te benoemen want dat helpt enorm. is hij verdrietig, dan vraag je achteraf...was......verdrietig? waarom? was... boos? waarom kinderen kennen die emoties nog niet zo goed en als je ze benoemt leren ze ermee om te gaan. als hij aan het schreeuwen is of weer aan het huilen is ofzo kap hem dan ook niet gelijk met OPHOUDEN NU ofzo want dan leer je hem aan zijn emoties te onderdrukken en daar zal hij later alleen maar last van ondervinden.
Is hij weleens getest op een gedragsstoornis? Ik las net iets over ASS en misschien heeft hij dit wel. Mijn dochter heeft weleens een driftbui en dan leg ik haar op haar bed of op de bank en laat ik haar gewoon gaan. als het dan over is geef ik haar een knuffel en is het klaar. Maar als je zoontje zichzelf gaat bezeren gaat dat niet natuurlijk. Ik begrijp het advies van het cb wel maar vind het wel raar dat ze je niet doorverwijzen naar bijvoorbeeld een kinderpsycholoog. En zoveel is er niet mis met koud water,vroeger kreeg je gewoon een klap voor je kop als je je zo gedroeg.
Jammer dat zwangerschapspagina 9 jaar geleden nog niet bestond want ik werd knettergek van mijn peuterpubertijd zoontje. Hij praten nog niet goed en werd me dan een partij kwaad. Heb echt wel eens met me handen in het haar gezeten van wat een monster ben jij op dit moment echt pfffffff. Als hij een bepaalde dingen in zijn koppie had gehaald kon ik me bergen. Bijvoorbeeld je had groene bussen en gele en wilden speciaal in de gele bussen. Als er dan een groene bus kwam dan zetten hij zich schrap bij de bus met de buggy ( zetten zijn voeten er tussen ) en kwam ik haast de bus niet in. Pffffffffff. Soms lied ik de bus maar voor bij gaan Of een keer vergeet het nooit meer hij was net drie. In de bus verkeerde bus dus hij heeft van af het station tot de halte gebrult. En dan nog iemand in de bus zeggen kan dat kind zijn kop niet houden. Ik kwam:x zo die bus uit en uit frustratie heb ik hem een pets op zijn luier gegeven want ik was ondertussen ook behoorlijk :x Maar heb ik die tijd wel goed geleerd verder tot 10000 te tellen. En op een gegeven moment had ik zo iets van jij luister gewoon en ik ben je mama en als iets moet dan moet het ook gewoon. En warempel na dat ik uitstraalde dat ik de baas was werden die driftbuien minder. Kortom ik werd consequenter en lied niet meer alles bepalen door een boze peuter puber. Had die geen zin prima ik loop gewoon door. Niet de juiste bus pech gehad we gaan er gewoon in. Niet de juiste kleur bestek jammer dan je krijgt niks anders. Kortom ik werd duidelijker in mijn grenzen naar mijn kind toe. En lied hem soms gewoon in zijn sop gaar koken. Heb wel altijd na drift buien met hem gepraat en vooral getroost en geknuffelt het is voor bijde niet leuk. p.s mijn dochter van 20 maanden begint nu ook al af en toe van die buien te krijgen en nu heb ik zo iets van prima meisje jij je zin. Ik geef er niks meer om heb het al eens mee gemaakt en er is maar een baas in huis als het echt nodig is en dat ben ik. Kortom ik stap er over heen en ga verder met wat ik aan het doen ben of van plan ben. Kortom verder zie ik wel hoe het schipstrand hahal
Misschien is het eens verstandig iemand met verstand van zaken mee te laten kijken. Ik ken iemand waarvan het kindje ook flinke buien had (soms duurde dat wel een uur en het kindje bezeerde zich ook erg). Die persoon heeft toen een aantal tips en handvaten gegeven en het gaat nu stukken beter. Soms doe je dingen die je niet merkt. Die persoon die ik ken waarschuwde bijv veel te vaak en was te geduldig. En ook nog eens tè close met het kind. Ze had er zelf geen idee van en vond het fijn dat iemand met een frisse blik advies kon geven zonder dat er meteen een stempel op haar kind gedrukt werd.
Ik heb ook een erg pittige peuter Het enige advies wat ik kan geven is: kies een strategie en hou je daaraan. Ga niet van alles proberen en switchen naar een andere aanpak als het niet direct werkt. Ik geloof eigenlijk dat alles wel werkt, als je het maar consequent doet. Ik ben redelijk strikt met mijn dochtertje, ze weet exact wat ze wel en niet mag, en ik doe idd 'pick your battles' anders ben je de hele dag politie agent. Soms moet je ook gewoon iets niet willen zien Maar als ik het gezien heb, en er iets van heb gezegd, dan weet ze ook dat ik niet bluf. Het maakt me niet uit waar we zijn (thuis, familie, supermarkt, ziekenhuis, restaurant) maar dan wordt er ook geluisterd. En als ze helemaal over haar toeren gaat zet ik haar gewoon in de keuken, soms duurt dat een half uur maar dan is de woede er echt wel af hoor, gewoon nog een beetje gejammer maar dan is ze wel weer aanspreekbaar.
oh de bekende peuter puberteit! mijn oudste is erdoorheen en nu begint mijn jongste te puberen heb dus al wel wat ervaring maar deze meid is toch echt wel pittiger! maare koude kraan? jee dat moet je nooit meer doen hoor!!! ik word er soms ook helemaal gek van als ze weer eens boos is en sparteld en krijst omdat iets niet mag of lukt... maare ik laat haar uitrazen of ze gaat even in de kinderstoel apart zitten zonder prikkels te krijgen van andere dingen of mensen.... ze heeft het nu ook weleens in de winkels... dan wil ze iets bv uit de wagen of een broodje en dat kan dan niet meteen en gebeurd zowiezo niet als ze erom dramt en dan gooit mevrouw haar hoofd in de wind en gaat gillen... tja... eerder werd ik er wel anders van omdat er ook mensen zitten te kijken enzo... maar tegenwoordig ga ik er luchtig mee om en als ze dan op de grond wil liggen mag ze dat doen... dan zeg ik dat ook en zeg dat ik vast verder loop en haar zo wel weer zie.... dan is ze meteen stil en weet niet hoe snel ze achter me aan moet komen dat is dan een bevestiging dat het gewoon drama gedrag is het is moeilijk maar je moet proberen in zo'n situatie emotieloos te reageren... en het gedrag negeren en als je het benoemd niet persoonlijk op je kind benoemen maar het gedrag van je kind benoemen dat je niet leuk of lief vind....