Ik praat Papiaments (ik kom uit Aruba) tegen Sem en zijn vader en de rest van de familie praat Nederlands tegen hem.
Denk jij dat hij al door heeft dat je een andere taal spreekt? Marc is nu 9 maanden en een maandje geleden heb ik 2 dagen Nederlands tegen hem gepraat omdat we logees hadden. Ik had toch duidelijk de indruk dat hij dat helemaal niet leuk vond. Ik geloof dat hij niet altijd begreep wat ik bedoelde! Arme ziel!
Ik denk dat Sem het wel doorheeft dat er in een andere taal tegen hem wordt gesproken. Hij kijkt me heel verbaasd aan dan. Maar hij vindt het ook wel interessant. Het is natuurlijk héél anders qua uitspraak en intonatie.
Bastian moet vaak erg lachen als ik aan de telefoon ineens op Frans overga. Misschien heeft ie dan door dat papa aan de telefoon is?
Bij ons thuis is het Engels/Nederlands. Ik ben toch zo benieuwd in welke taal hij begint te spreken! Hoe gaat dat nou? Leert het kind meteen allebei de namen voor een voorwerp of gaat dat in het begin een beetje door elkaar? Ik kan me er eigenlijk geen voorstelling van maken.
In het begin gaat het nog wel eens doorelkaar, maar zo rond de 4e verjaardag gaan ze een haarscherpe schijding maken tussen de 2 (3) talen. Groet van kiki
Hoi, lees nu pas dit topic, wij gaan proberen haar FR NL op te voeden...Maar ze is nu pas drie weken dus kan je nog niet zeggen of het werkt
Hallo, Ik ben zelf turkse en mijn man is nederland, we hebben een zoontje van bijna vier en hij praat nauwelijks turks. Ook al ik hij de eerste twee jaar 32 uur in de week bij mijn vader geweest, ivm werk van mij. Hij pikt het zelf gewoon niet op. Hij praat wel wat woordjes en verstaat ook wel turks maar hij praat meer nederlands. ook omdat ik nederlands praat tegen mijn man. Verder wil ik graag zeggen dat ik nooit nederlands heb geleerd van mijn ouders. ook ben ik nooit naar de peuterspeelzaal geweest. Ik heb het nederlands pas geleerd op de basisschool in de kleuterklas. Ik praat accentloos nederlands en heb de MBO directiesecretaresse opleiding af. Had altijd negens en achten voor nederlands. Het hoeft dus niet zo te zijn dat als je kind geen nederlands kan als hij of zij naar de basisschool gaat dat het dan meteen een taalachterstand heeft. Dit las ik namelijk op pagina twee, geschreven door een juffrouw. Iedereen moet zelf weten in welke taal ze hun kinderen opvoeden. Vaak komt het gewoon goed en een taalachterstand is geen reden om een kind naar het speciaal onderwijs te sturen. Wat een gemakzucht zeg, steek es wat energie in die kinderen, en niet alleen voor de makkelijke nederlandse kinderen kiezen. kan me daar zo boos om maken.
Ben het met Krokus eens.. Ook hier dus 3 talige opvoeding (zoals eerder te lezen was) maar je kind krijgt de moedertaal van het land waarin ze opgroeien! Ik ken een familie die is hier met 5 kinderen gekomen naar Nderland.. De oudste was al een jaar of 9.. Thuis wordt altijd in hun eigen taal gesproken, maar die kinderen praten Nederlands terug.. Ik hoop dat Eliza de taal van mijn man leert begrijpen en misschien ook praten.. maar ben bang dat het na verloop van tijd af zal nemen.. en dat het puur nederlands wordt.
ook hier twee talig! ik praat bijna aleen maar nederlands met keira, maar als we met mensen zijn in het spaans. En bij mijn familie natuurlijk in het nederlands. Mijn man praat Spaans met haar, en samen praten we spaans en engels. Ik merk toch dat ze het nederlands meer op pikt, maar dat zal wel veranderen waneer ze weer naar de creche gaat. Maar ze luistert beter als het in het nederlands word gezegd. Zo duidelijk dat mijn man het zelfs in het nederlands af en toe zegt! Ik hoop dat ze vloeiend in beide talen word, mijn man en ik hebben allebei beetje talen knobbel(ik 4 talen hij 6)dus wie weet!
Ik ben het met Krokus eens; ook ik ben in Nederland geboren en heb pas op de kleuterschool Nederlands geleerd. Maar nu praat ik accentloos Nederlands en heb op school altijd minstens 8en gehad voor de Nederlandse taal. Maar ik wil wel dat Elena beide talen meekrijgt en zij niet pas op de kleuterschool Nederlands zal leren. Overigens KAN dat bij ons ook niet, want ik en mijn man en ik en mijn zussen praten heel veel Nederlands onderling, dus Elena wordt sowieso vanaf het begin tweetalig opgevoed. Wat ik mij wel afvraag is hie je die discipline erin houdt om het "elke ouder een taal" principe in stand te houden. Ik vind het heel erg moeilijk, lukt ook gewoon niet? Aangezien mijn Turks beter is dan dat van mijn man, leek het ons handiger als ik de "Turkse" ouder zou worden, maar zonder dat ik het door heb zit ik alweer Nederlands tegen haar te lullen en mijn man juist weer Turks.. Het lukt ons niet om aan een taal vast te houden. Maar dat komt dus ook door de manier waarop wij onderling communiceren; we switchen voortdurend van taal, zelfs in een zin, wat zeg ik, zelfs in 1 woord! Voorbeeld: Boormakina.. een boormachine dus, hihihihhi.. Hoe doen jullie dit nou?
Volgens mij kunnen jullie beter afspreken dat je de taal spreekt waar je je op dat moment het lekkerste bij voelt. Dus de ene keer Turks, de andere keer Nederlands. Je kind moet toch allebei leren? Talen mixen is wel leuk, maar kijk wel uit, want straks gaat je kind echt denken dat het een boormakina is. En vooral doorgaan hoor, als kind heb je de rest van je leven voordeel als je meertalig opgroeit!
Ik lees nu pas mee. Ik heb van mijn ouders niet bewust turks/nederlands meegekregen. Ik ben de derde kindje in huis en mijn broer en zus konden dus al nederlands toen ik ging praten. Ik ben een persoon die graag praat. Dus op mijn 4'de kon ik heel erg goed nederlands (turks veel minder). Op mijn 9'de tot aan 12 jaar ben ik in Turkije geweest. Dit betekende dat mijn Turks sterk verbeterde en mijn Nederlands sterk achteruit ging (ik was het totaal verleerd). Toen ik terug in Nederland was heb ik wel het Nederlands snel weer opgepakt. Ik moet wel zeggen dat ik heel zwak ben met talen. Ik was totaal geen ster in Frans/Duits of Engels (eigenlijk ook niet met Turks of Nederlands). Op een gegeven moment had ik niet echt veel turkse vrienden meer en mijn turks ging steeds meer achteruit. In mijn mans familie wordt er veel meer turks gebruikt en is mijn turks ook weer sterk verbeterd. Nu we een kind hebben moesten we toch over nadenken hoe we het gingen doen. Want inderdaad werd er veel turks en nederlands in een zin gebruikt. Nu mijn zoon bijna 3 is en hij 3 dagen in de week naar de creche gaat wordt dat toch steeds meer alleen nederlands. Dit omdat mijn zoon een beetje laat praat en we toch een taal willen hebben om met hem te communiceren. Bedoeling is om hem toch 2talig op te voeden, maar we moeten eerst ervoor zorgen dat we elkaar begrijpen. Sommige dingen kent hij in 3 talen. Tellen tot 10/15 in nederlands / turks en engels (van Dora). Ik ben van mening dat wanneer je kind het aankan dat je je kind in twee talen moet opvoeden, maar voor mij is Nederlands belangrijker omdat hij dit ook op de creche krijgt. Ik vind het niet correct dat een kind pas met 4 jaar met Nederlands in aanraking komt. Vooral als een kind moeite heeft met een taal te leren. Maar zoals ik het ergens ook had gelezen. Die taal achterstand komt meestal ook door de aandacht dat een ouder geeft wanneer zoon/dochter op de basisschool zit. Als je genoeg aandacht geeft voor zijn/haar Nederlands in groep 1 / 2. Dan kan hij/zij dat goed bijbenen waarschijnlijk. Maar meestal is het zo dat de kinderen die tot 4 jaar geen Nederlands hebben geleerd ouders hebben die helemaal geen aandacht besteden aan het schoolaspect (is mijn mening)
Mijn dochter is pas toen ze bijna 4 was echt actief geconfronteerd met Engels, maar ze spreekt het nu, anderhalf jaar later, al heel goed. Op zich is er niets op tegen om pas wat ouder met een andere taal geconfronteerd te worden, bijvoorbeeld op de psz of school, maar het is wel veel gemakkelijker als je het vanaf je geboorte allemaal in 2 of 3 talen hoort.
Ik kan me dat problemen van switchen helemaal voorstellen. Zo praten mijn vriend en ik nu ook met elkaar. We zeggen nu al weleens dat we er echt op moeten gaan letten als er straks een kleintje is....ben benieuwd...
Maar meestal is het zo dat de kinderen die tot 4 jaar geen Nederlands hebben geleerd ouders hebben die helemaal geen aandacht besteden aan het schoolaspect (is mijn mening) hier ben ik het absoluut niet mee eens. ik heb ook tot mijn vierde geen nederlands geleerd, maar mijn ouders hadden zeker wel aandacht besteed aan school, alleen niet in het nederlands. Ik vind jou mening, iedereen over een kam scheren. Vind ik niet correct, je kunt niet weten hoe andere ouders met hun kinderen omgaan. Ik heb absoluut nooit een taalachterstand gehad en ook geen leerachterstand. Waar ligt het laat praten van jou kind dan aan? Aan de (weinige) aandacht die jij je kind geeft misschien. Natuurlijk ook onzin, maar denk na voordat je iets zegt.
Ik zeg ook de MEESTE en bewust niet alle. Dus ik doe niet iedereen over een kam scheren. Mijn nicht heeft ook tot de 4'de geen Nederlands geleerd (behalve psz) en zij heeft het Nederlands ook heel goed opgepikt en mijn zus is ook niet iemand die geen aandacht aan haar dochters taal besteedt. Misschien is het zo inderdaad zo dat ik niet de juiste aandacht geef aan mijn zoon. Maar als ik hem vergelijk met mijn nicht die op haar 2'de al gewoon als een volwassene kon praten (dus zinnen met meer dan 5 woorden) en hem dan naar hem kijk, zie ik dat hij lichamelijk dingen kan doen die zij nu met 6,5 jaar net onder de knie krijgt (hij is bijna 3). Dus dat hij nu moeilijk praat vind ik niet raar. Maar ik geef dus duidelijk aan dat ik het Nederlands op dit moment belangrijker vind omdat hij zich op de creche in ieder geval duidelijk moet kunnen maken. En mijn mening komt niet uit de lucht vallen, maar is uit ervaring wat ik om me heen zie. Maar zoals ik zei dit vind ik bij de meeste, maar mijn zus is dus ook mijn voorbeeld dat dit niet zo is bij alle kinderen (die dus na 4 jaar pas met nederlands echt in aanraking komen). Even iets anders. Ik denk eigenlijk bij tweetalig opvoeden aan een kennis van ons in Berlijn. De kinderen mochten thuis geen een woord Duits praten en buitenshuis mocht hij Turks spreken. Dat vond ik leuk.