Misschien hebben sommigen mijn andere topic gelezen, maar nog even beknopt: Zes dagen geleden een enorme plas waterig bloed verloren. De dag erna op de echo niets bijzonders te zien, alles was goed. Echo gemaakt door verloskundige, die alleen 12 wk echo doen, dus beperkt opgeleid. Waarschijnlijk een bloeding van de placenta die laag ligt. Vandaag nekplooimeting gehad in daarvoor gespecialiseerd centrum. Er werd een groot hematoom gezien tussen de baarmoederwand en het vruchtvlies, zo groot als de baby zelf, 7 bij 3,5 cm. Er werd mij gezegd dat het geen kwaad kan, maar ik twijfel hier nog over. Iemand ervaringen met eenzelfde hematoom? Wat kreeg je voor voorlichting en adviezen en hoe verliep het verder? Extra controles?
Lieve maanvrouwtje! Ik heb ook een subchorionaal hematoom gehad bij mijn zwangerschap 3jr geleden. Ook ik liep tegen een heleboel onkunde op van verloskundigen. Volgens het verloskundig indicatie lijst(VIL) kan je gewoon door een vk door behandled worden, maar dat betekend niet dat ze er verstand van hebben. Ik heb uiteindelijk bijna 2 maanden bedrust gehad, totdat ik stopte met bloeden. Tijdens de eerste bloeding had ik ook groot stolselverlies, de hematoom was dus oorspronkelijk nog veeel groter. Door gyn en echscopist werd bij mij hematoom 8x3cm met 12 weken 50% kans op miskraam gegeven. Overal in het buitenland is het beleid bedrust, vaak progersteon injecties omdat het bloede de baarmoeder en baarmoeder hals verzwakt. vooral in de vroege zwangerschap wanneer de hematoom groter is dan de baby of voor de bmm opening ligt. Grote kans dat die eruit komt en de baby meeneemt. Ik heb op dit forum veel van die verhalen gelezen helaas. Het minste wat je kan doen is rustig aan doen, niets zwaars tillen en geen dingen van de bovenste keukenkasten pakken, geen bad, geen sex. Het liefst even niet werken. Bij mij is het rond 22wk opgenemen, maar ik heb nog tot 20wk bruinverlies gehad en een verkorte bmh daardoor. Elke week of 2 weken echo's sowieso. Volgens je intuïtie, je twijfelt aan het advies...daar heb je het eerste signaal dat het niet klopt. Ik heb er echt voor moeten vechten en nu is min zoontje bijna 3 en kerngezond. Ik heb veel aan deze support groep gehad, wel in het Engels maar veel mooie inspirerende verhalen. je ziet daar ook hoe de behandelingen verschillen. Ik wens hele mooie zwangerschap toe en ook veel sterkte! Subchorionic Hemorrhage Support Group - BabyCenter
Ik heb volgens mij al eerder gereageerd. Ik heb zelf een groot hematoom gehad. Met 6 weken 2 flinke bloedingen gehad en met 8 weken was er een groot stolsel zichtbaar boven de vruchtzak. Het was ongeveer even groot als de vruchtzak. Op advies van de vk gestopt met werken en rustig aan gedaan, zo min mogelijk tillen en niet te lang staan en lopen. Het is niet wetenschappelijk bewezen dat dit werkt, maar de vk en ik voelden ons er goed bij. Als het dan mis gaat dan weet je in ieder geval dat je er alles aan gedaan hebt om het te voorkomen. Met 10 en 11 weken extra echo's gehad en toen was het gelukkig al flink geslonken. Met 16 weken zat er nog wat. Met 20 weken was alles weg. Ik hoefde niet over naar de gyn, heb ook het volste vertrouwen in mijn vk. Inmiddels ben ik wel bij de gyn geweest ivm mijn eerdere keizersnee. Dus die weten er wel van, maar zeiden niet dat zij het over hadden moeten nemen ofzo. Ben inmiddels 25 weken. Ik moet mijzelf de hele zwangerschap wel in acht nemen zegt de vk, want er bestaat een kans dat mijn vliezen prematuur breken. Er heeft tenslotte zo lang bloed op gelegen, dus dat maakt het vlies zwakker. Met 13 weken mocht ik weer gaan werken. In eerste instantie 100%, maar al heel snel 50%, heb namelijk een actief beroep waarbij ik veel loop en til. Zowel de bedrijfsarts, mijn Teamleider en het UWV zijn gelukkig zeer begripvol. Ik kreeg ook erg snel last van mijn banden en bekken, dus op advies van de vk met 15 weken alweer geminderd met werken. En daar voelde ik mij ook een stuk prettiger bij. Het was voor de vk en mij ook een teken dat mijn lichaam aan de bek trok. Het zal bij mij een geluk bij een ongeluk zijn dat het bovenin zat en dus niet de baarmoedermond heeft geprikkeld. Succes verder!
Uiltje, klinkt iig als een goede vk. Het is trouwens wel wetenschappelijk bewezen. Ik heb meerdere medische publicaties waarin aanzienelijk minder miskramen voorkwamen in bedrust groepen. Een ervaren vk heeft ook waarschijnlijk meerdere dergelijke gevallen gezien en heeft ervaring met behandeling. Of nemen in ieder geval het gevoel van de moeder serieus, inderdaad alles er aan doen om het kindje in de buik te houden. De meesten houden met advies geen rekening met de locatie of grootte, maar houden gewoon een standaard protocol aan. Ik heb ook het grootste deel van mijn zwangerschap bij meerdere vk's gelopen(klinisch, dus in het zkh) maar de meesten hadden nooit iemand met een hematoom gehad.. De echoscopiste in het UMC had 3-4 vrouwen per jaar met zo'n grote. Er Is nog veel over onbekend, ook oorzaak en dus hoe het behandelt wordt verschilt per land, per gyn, per vk. Ik vind het deze zwangerschap ook spannend want ik heb veel verhalen van herhaling bij volgende zwangerschappen gelezen. Jullie weten hoe eng dat gevoel is als het bloed langs je benen loopt, die schrik vergeet je echt nooit meer.
Dank voor je verhaal! Bij jou was het nog heftiger als ik het goed lees, ik heb " maar " 1 dag bloed verlies gehad. Ik ga eens een kijkje nemen op de website, ziet er interessant uit! Ennuh... Ik heb de afgelopen week juist veel gewerkt, ook veel gesjouwd. Sex hebben we maar even aan de kant geschoven, dat durfden we allebei niet aan.... Mmmmmh. Morgen toch maar even vlos bellen, die weet nog niets af van mijn hematoom.
Wat een fijne vlos heb jij inderdaad. Zou het ook wel fijn vinden nog een keer voor 20 wk echo een extra echo te hebben om te kijken of het hematoom inderdaad slinkt. Maak je je nog veel zorgen om je zwangerschap en het hematoom, of kun je het wel goed los laten?
Hier ook gehad, wekenlang gebloed. Van het ziekenhuis bedrust gekregen, maar dat ging moeilijk met een dochtertje van toen 13 maanden..... Uiteindelijk zoveel mogelijk zitten,liggen en benen omhoog. Na ruim 3,5 week hele gebloed te hebben , stopte de bloeding "even afkloppen". Sterkte meis.
Het zal idd zeker wel schelen dat er meerdere vk's op mijn praktijk 25 jaar ervaring hebben! Daarbij namen ze het idd heel serieus. Bij een broekie had ik misschien een heel ander gevoel gehad. Het scheelt ook dat ik van mijn eerste zwangerschap weet dat mijn gyn veel vertrouwen heeft in deze vk-praktijk. Over de vk die ook echoscopist is heeft ze toen zelfs nog gezegd dat hij dingen met een echo-apparaat kon die zij niet kon.
Dan is die van mij dus ook best groot... Ja, ik dacht eerst heel nuchter, oh ik heb gewoon in m'n broek geplast. Had ik bij eerdere zwangerschap ook wel eens gehad en na de bevalling, maar alleen wat druppels, geen hele plas. Tot ik een droge spijkerbroek aan wilde doen en zag dat het bloed was en langs m'n benen m'n sokken in liep.
Ik heb het in de zwangerschap van onze jongste zoon gehad. We waren op vakantie in Italië toen ik opeens een flinke scheut voelde, gauw naar het toilet en daar ook nog een scheut vocht en bloedverlies. Ik was 11 weken zwanger. Ik kan je meteen het verschil tussen Italië en Nederland vertellen wat betreft beleid..... In Italië werd ik opgenomen in het ziekenhuis, moest verplichte bedrust houden. Ik kreeg drie maal daags progesteron vaginale tabletten en tabletten tegen krampen .... Vanuit Nederland hadden we ook contact met de artsen daar. Die zeiden dat we wel naar huis konden rijden, het zag er niet goed uit ( hadden overleg met de Italiaanse gyn gehad) volgens hen...ze zeiden dat Nederland de natuur meer zijn werk laat doen en in Italië ze kostte wat kost leven wilde behouden.. Door taalbarriere was het lastig communiceren. Toen we dus besloten om terug te gaan naar Nederland waren de Italiaanse gyn en het afdelingshoofd daar not amused.. Ik moest een speciaal formulier ondertekenen dat ik hen niet aansprakelijk zou stellen als het mis zou gaan. Ik was toen nog zo naïef en dacht dat de Nederlandse artsen beter waren dan de Italiaanse..... Dus wij naar huis, heel veel stress natuurlijk onderweg... Eenmaal in Nederland weer een echo gehad, het verhaal werd ons nu duidelijk. Er zat een heel groot hematoom tussen de baarmoederwand en de placenta. Het kon goed gaan maar had ook kans op miskraam. Ik heb er voor gekozen om te stoppen met werken en heel veel rust te houden, niet tillen enz... Met 20 weken leek het gevaar te zijn geweken en is onze gezonde zoon met 39 weken geboren. Ik ben de Italianen nog dankbaar en begrijp nu waarom ze zo ontzet waren dat wij vertrokken. Ik zou dus heel rustig aan doen !
Deze zwangerschap ook een hematoom gehad van 10x8x10 met 18+3 weken geconstateerd ivm bloedverlies. VK kwam meteen thuis kijken en heeft me naar het zkh verwezen. Na 3 dagen opname een MRI gehad om de oorzaak te achterhalen. Ik blijk een extra lobje aan de placenta te hebben wat heeft gebloed. Hematoom zat bij de bmm en placenta ligt achter. Ons kindje ertussen. Ben ook voor consult in het AZM geweest en zij gaven ons 50% kans op een extreem vroeggeboorte. Inderdaad vanaf de zkh opname niet meer gewerkt, veel ger6st en veel hulp gehad met het huishouden en onze dochter. Heb ongeveer 8 wkn gebloed en het hematoom is sinds de 30 weken zo goed als weg. Ik ben om de 2 weken op controle bij de gyn ivm echo's ed. Ik moet ook in het zkh bevallen. Dat mag nu gelukkig wel op de natuurlijke wijze. Ik ben wel enorm uitgeput en heb niet of nauwelijks echt genoten van deze zwangerschap. Continu in angst gezeten om vroegtijdig te bevallen. Enorm blij dat we nu al zover gekomen zijn.
Ik maak mij niet zoveel zorgen meer als in het begin, maar nog steeds wel veel. Toen ik leven ging voelen en na de goede 20-weken echo is het wel iets beter geworden. Ik kan nu ook genieten van de bewegingen in mijn buik en na 20 weken durfden we ook spullen te kopen voor de baby. Maar ik ben het vertrouwen in mijn lichaam wel behoorlijk kwijt, bij elk pijntje maak ik me meteen zorgen. Ik ben wel blij dat het kindje inmiddels levensvatbaar is, ook al wil ik dat het nog veeeeel langer blijft zitten! Totaal anders dan mijn eerste zwangerschap, toen was ik mij er natuurlijk ook van bewust dat een zwangerschap mis kan gaan, maar het is toch anders.
Het is zeker niet zonder gevaren. De baarmoeder kan contracties ontwikkelen om het hematoom op te willen ruimen en dan kun je weeen krijgen. Ik heb enorm veel harde buiken gehad. Verder beïnvloed het oplosproces van je hematoom inderdaad de kwaliteit van de vliezen. Laat je verwijzen naar de gyn in het zkh zou ik zeggen.....
Tnx, ik ga morgen in elk geval even bellen met de vlos. Ik lees op een forum wat me getipt werd, dat veel vrouwen voorheen een spiraaltje hadden, herkenbaar? Bedacht me later dat m'n spiraaltje bij mij helemaal vast gekoekt zat, ha moest hard trekken en kwam er krom uit, met wat weefsel er aan.
Ik heb nooit een spiraaltje gehad. Wel een cyste bij 1 van mn eierstokken 10 jaar geleden. Verder een probleemloze 1e zwangerschap.
Hier ook nooit spiraaltje gehad, zelfs nooit hormonale anti conceptie omdat ik slecht tegen hormonen kan.
Even een update... Ik heb de verloskundige gebeld en het verhaal uitgelegd. Ze gaf eerlijk toe dat ze geen flauw idee had over het hoe en wat van zo'n hematoom (deze eerlijkheid waardeer ik enorm). Ze ging overleg plegen met de gynaecoloog. Net toen ze wilde bellen, werd ze gebeld over mijn combinatietest. Er kwam uit dat ik een verhoogd risico op het syndroom van Down heb, 1:110. Fijn, dat kan er ook nog wel bij! In elk geval moet ik over een week op controle komen bij de gynaecoloog, die wil graag vervolgen of het kleiner word. Verder raadde ze tegelijkertijd een vruchtwaterpunctie af vanwege het hematoom. En moet ik rustig aan doen. Wat erg lastig word, zelfs mijn zoontje van 18 kg moet ik vaak dragen (heeft autisme). Ook niet vrijen. Had sowieso al besloten dat ik voor de NIPT zou gaan mocht er een verhoogd risico uit komen. Ik heb een keer meegemaakt in m'n werk dat een vrouw een miskraam kreeg van een gezond kind als gevolg van de vruchtwaterpunctie. Natuurlijk zeldzaam, maar dat heeft wel diepe indruk gemaakt.
Goed dat je hebt gebeld. En fijn dat je snel door een gyn wordt gezien. Pfff....en dan die combinatietest ook nog. Fijn dat je nu de NIPT test kunt doen ipv de vruchtwaterpunctie. En hou inderdaad zoveel mogelijk rust....ik weet hoe moeilijk dat kan zijn. Sterkte!!
Rustig aan doen is idd heel lastig als er al een kleintje rondloopt. Hier een net peutertje van 14 kg, niet tillen is gewoon niet haalbaar... Al probeer ik het zoveel mogelijk te beperken. Maar het huishouden laat ik echt voor wat het is, en ik ga veel met mijn dochter naar Opa en Oma toe. De indoor speeltuin of een dagje dierentuin zit er ook ff niet in. Komt straks wel weer!