Ik dat deel over functionele vragen stellen ook, maar snap ook dat daar lastig doorheen te prikken is voor een CB, gezien ze kinderen maar een heel kort moment per keer kunnen observeren. Zelfs voor mensen/ouders die hun kind iedere dag zien/meemaken, zullen veel kenmerken zoals o.a. deze in eerste instantie waarschijnlijk niet eens opvallen als in een mogelijk kenmerk van autisme.
Ik moet in november pas weer naar het CB. Als ik het niet vergeet zal ik eens navraag doen hoe het ervoor staat. Ben ook wel benieuwd of ze kindjes waarvan (één van) de ouder(s) ASS heeft, extra observeren tov. kindjes waarbij niet bekend is dat (één van) de ouder(s) dit heeft.
Weet ik idd ook niet. Maar het is ook maar net de vraag wat ouders vertellen. Als ouders het zelf niet willen erkennen of niet vertellen kom je al niet ver.
Zou het digitale dossier van je kind dan niet gelinkt worden aan je eigen dig. dossier en dat van je partner (of de verwekker indien anders dan je partner) vraag ik me nu af..? Zo niet, heb je idd. wel een punt.
Zo wat ben ik dan blij met ons cb! Geen gekke adviezen, sterker nog, geen adviezen. Denken ook mee. Vroegen ook of we het echt eens waren met vaccineren. Ook na vaccineren dat hij niet in zn puckababy mocht, maar dan slaapt hij dus echt niet. Dus daarover meegedacht en tot een goede oplossing gekomen. Alleen lang moeten wachten op de doorverwijzing naar de fysio. Doorverwijzing naar zkh was er dan weer de volgende dag.
Ze mogen er wat mij betreft op letten maar ik lig er in elk geval niet wakker als ZIJ denken dat dl autistisch is. Zolang ze maar geen trajecten gaan starten of medicatie proberen aan te smeren. Daar hebben we een huisarts of specialist voor. Die stoel is niet aan hun, alleen signaleren. Al betwijfel ik in hoeverre cb's in staat zijn om die conclusie te kunnen trekken aangezien ze de kindjes maar kort zien en autisme enorm breed is met mega veel variaties en overlappingen terwijl een normaal voedingsadvies (gezien de vele meldingen in dit topic) soms al teveel gevraagd is.
Onze jongste weigert een speen. De arts wilde dat we hem een speen aan zouden leren. Zal vast zijn zodat hij niet gaat duimen, maar dat doet hij ook niet.
De jongste heeft nooit een speen of duim gehad, gewoon niet de behoefte eraan. Zijn zuigbehoefte werd gewoon voldaan door drinken. Beter kan niet toch?
Volgens mij niet. Men mag niet zomaar je medisch dossier zien. Daarom werken ze volgens mij ook met die vragenlijsten
Hier ook beide jongens altijd een speen geweigerd. Oudste duimt niet maar bijt ongelooflijk op z`n nagels. Tot bloedens toe. Jongste is een heerlijk duimertje, zo makkelijk, die ben je tenminste nooit kwijt...
Vind ik ook! En je hoeft er in de nacht niet uit voor een speentje Zolang hij geen speen wil en het ook niet mist, waarom dan aanwennen?!
Pff, hebben jullie even? hier weten ze elke keer wel wat als ik daar kom. Begon bij de eerste afspraak met mijn zoontje hij was niet genoeg in lengte gegroeid en wel in gewicht, heb even gevraagd of ik dan maar aan zijn beentjes moet gaat trekken. Een paar afspraken later had hij een klein rood vlekje boven zijn oog, kreeg te horen dat dit een aardbeienvlek was en dat deze een groot deel van zijn gezicht in beslag kon gaan nemen, 3 dagen later was het vlekje weg, was waarschijnlijk gewoon een pukkeltje mijn zoontje zit met zowel gewicht als lengte op de +1 lijn en ze vonden dat hij maar op dieet moest (hij is een hele slechte eter, eet bijna niets op een dag) dus ik gaf aan dat zijn lengte ook op +1 zit dus dat het dan niet zo raar is dat zijn gewicht ook op +1 zit dat dat elkaar mooi opheft, maar zo werkte het niet, heb toen maar gelijk aangegeven dat elk kind zijn eigen lijntje volgt en er geen enkel kind uit een boekje komt, toen hield ze eindelijk haar mond. Nu moest ik laatst heen voor de ogen test en hij deed daar heel vervelend mee, zei helemaal zomaar wat en wilde uiteindelijk zelf de test nog eens herhalen en deed hem toen helemaal goed, ze vroeg verder wat hij zoal deed de hele dag dus ik gaf aan dat hij graag met de vuilnisbakken buiten speelt en dat dat best wel een soort van obsessie voor hem is, kreeg toen te horen dan heeft hij waarschijnlijk autisme want de ogentest was hij ook al een streber bij. Ik ging daar helemaal verdrietig weg en was heel erg geschrokken (was 37 weken zwanger). Een paar dagen later werd ik gebeld door de arts en die bood haar excuses aan want een verpleegkundige mag zulke dingen helemaal niet zeggen en al helemaal geen diagnose stellen, uiteindelijk moest ik bij haar op afspraak komen en zij zag niets afwijkends in zijn gedrag en vond alleen dat zijn spraak een beetje achterliep maar dat dat waarschijnlijk door zijn speen kwam, heb ik al die weken tot de afsrarak bij de arts voor niets me eigen heel erg druk gemaakt. Nu kwam vorige week de verpleegkundige hier thuis voor de eerste controle van mijn dochter en ze vond dat ze teveel aangekomen was in 1 week (300 gram) en dat ik veel te veel voeding gaf (op aanraden van kraamzorg moest ik 7 flessen van 100cc geven) en dat ik nu terug moest naar 6 flessen van 100cc. Mijn dochter nam daar geen genoegen mee en was de hele dag aan het huilen van de honger dus na 2 dagen heb ik het cb gebeld en kreeg toen te horen nou geef er dan maar weer 7 van 100cc, heb toen wel even gezegd of het dan nu in ene niet meer teveel is, dat ik ze zo niet echt meer serieus kan nemen, kreeg daar helemaal geen reactie op, praatte ze overheen. Moet nu over 2.5 week weer heen zal mij benieuwen wat er dan weer niet goed is..
Mijn jongste dochter schijnt volgens de vpk een darmziekte/aandoening/afwijking te hebben want ze kotm te weinig aan (net op of onder de -2, wisselt beetje). Kind is amper ziek, eet goed, speelt de hele dag, ontwikkelt goed.... èn ondergewicht zit aan beide kanten in de familie... Maar ik moet toch echt met haar naar een kinderarts En ik moest haar gewoon om 7u op bed leggen ipv 9/10u, dan moest ze maar even huilen maar dan leerde ze het wel om vroeg te gaan slapen, dan had ik ook nog avond over. Hm juist ja.... 1 krijst waardoor de andere 2 ook wakker blijven versus 2 slapen en 1 speelt wat langer lief in de kamer.... Ik koos de laatste, dan had ik het meeste rust Belde ze na 3 weken ook nog op of het al beter ging want ik had er problemen mee. Euh nee, JIJ had er een probleem mee dat er een kindje niet om 7u op bed lag, ik niet. Bij de jongste viel de voorkeurshouding wel mee want zijn hoofd was nog rond. Het spugen was normaal en hij MOEST op zn rug slapen. Bij de osteopaat bleek dat zijn schedeldelen niet goed zaten waardoor heel veel verkrampt was in zijn lijf, daardoor voorkeurshouding en veel spugen. Na 3 behandelingen had ik een heel ander ventje (die nog steeds op zn buik slaapt )
Cb hier let ook op bv autisme, maar dat houdt wel wat meer in dan tijdens een consultje zoiets 'zien' en meteen een stempel er op plakken hoor. Hier doen ze bv observaties op de psz, daar zit een spiegelruit waar dus een professional doorheen kan kijken zonder dat een kind hem/haar ziet. Dan wordt dus heel breed een kind geobserveerd - mijn dochter bv voor haar taal-/spraakontwikkeling waarbij ze ook gingen kijken hoe ze bv sociaal is, om te zien of haar taalontwikkelingsachterstand bv een psychologische achtergrond heeft. Dit werd overigens ook gedaan door niet-cb'ers, maar cb signaleert en verwijst dan bv door voor een 'molenonderzoek' (gehoortesten, logopedische onderzoeken, psychologische onderzoeken, spelobservatie etc). Bij mijn dochter is het puur gerelateerd aan haar gehoor (forse lijmoortjes), maar dat ze het goed bekijken en bv autisme in hun achterhoofd houden - naast andere mogelijke oorzaken - vind ik alleen maar goed.
Gister weer een leuke, werd door een logopedist gebeld dat me zoontje opgegeven is door het cb voor een consult, ik ben helemaal nergens over ingelicht, had met het cb afgesproken dat ik nog een keer op afspraak zou komen en dan zou ze kijken of zijn spraak vooruit gegaan was en dan zouden we misschien een logopedist inschakelen, alleen hebben ze zich daar weer niet aan gehouden.
Wat jij beschrijft is ook zoals het hoort. Een medewerker van het cb ziet iets en verwijst door naar de juiste persoon. In de praktijk gaat het alleen vaak anders. ASS is zo breed dat je ook niet zomaar kan zeggen dat een kindje, zeker op de leeftijd 0 tot 4 jaar, ass heeft. Een kindje die met 3 nauwelijks contact maakt is opvallend, maar het grootste gros geeft kleinere signalen. En dat is wat ik dus ook eerder aangaf, toen ze hoorden dat onze oudste ass heeft vroegen en keken ze alleen naar zijn spraakontwikkeling. En dat gevoel van beperkte kennis heb ik vaker. Een huilbaby moet maar meer voeding krijgen, want hij mankeert medisch niets. Een late loper moet naar de fysio, want hij is veel te stijf. Een kleine drinker moet gewoon grotere en minder flessen. Je moet met 4 maanden bijvoeden. Allemaal tunnelvisie.
Geen idee wat de foute adviezen zijn, maar ik hoor vooral tegenstrijdige adviezen van verschillende medewerkers van hetzelfde consultatiebureau: 1. Ene zegt over de groeidagen en borstvoeding: 'heel frustrerend, maar leg telkens aan als hij erom vraagt, ook al is dat elk uur. Op die manier wordt je productie gestimuleerd en na 1 à 2 dagen is het op peil van wat hij nodig heeft'. De andere: 'tja, zo'n groeidagen: drink wat, ga 3 uur in je bed liggen, zodat je weer goed wat melk hebt, en laat je man zich in tussentijd met de baby bezig houden' ??? (ik gok dat de eerste gelijk heeft?). 2. Ene zegt: 'soms lijkt het alsof je geen melk hebt, maar dat is niet zo, je hebt altijd melk, alleen zal je kind dan wat meer moeite moeten doen'. De andere zegt: 'laat zeker 3 uur ertussen, anders heb je geen melk, hé?' 3. Ivm voorkeurshouding: de ene zegt: ' is geen probleem, evt afplatting hoofd ook niet, dat gaat vanzelf snel weg'. Andere zegt: 'dringend iets aan doen aan die voorkeurshouding!'... Als ik hen dan confronteer met advies van collega, zeggen ze: 'tja, je moet je eigen weg hiering zoeken'... Grrrrrr