Niet echt een onderzoek maar wel behoorlijk genant. Toen ik nog niet zo lang bij mijn man was, ben ik ooit een keertje in zijn armen flauwgevallen. Ik voelde het aankomen dus hij kon me nog vastgrijpen. Achteraf hoor ik dat de plas zo van mijn benen liep, ik was echt zo ver weg dat ik alles liet lopen. Heeeeeeel genant als je net iemand leert kennen!! Gelukkig nadien nooit meer gebeurd.
Mss wel herkenbaar voor sommige dames. Last van een verzakking. Om te kijken hoe ernstig het probleem was, moest ik eens op men hand blazen en druk naar onder zetten Wss door op de tafel te gaan zitten wat lucht getrokken in mijn flavie want tijdens het blazen kwam de lucht er kletterend terug uit. Knal rode kop en een oepsie. Meer kon ik niet zeggen
Voor een inwendige echo naar de gynaecoloog gaan in het ziekenhuis waar je zelf werkt, met je personeelspas nog zichtbaar dragend in gesprek met de gynaecoloog, vragen over je seksleven beantwoorden, vervolgens met de benen wijd in de gynaecologische stoel en terwijl je zo ligt de vraag krijgen: dus wij zijn collega's? Hij is wekelijks bij ons op de afdeling en elke keer als ik hem begroet, moet ik eraan denken. Ik denk dat ik voor hem gewoon één van de vele patiënten ben, maar toch...
Ik weet dat poepen tijdens de bevalling heel normaal is, maar ik moest bijna een uur lang pers weeën inhouden omdat er nog “een randje stond”, dus nog geen volledige ontsluiting en dus niet mee mogen persen. En bij bijna elke wee voelde ik dat er iets van ontlasting mee kwam. En elke keer weer moest die arts in opleiding (een hele jonge knappe vent) dat wegvegen en ik lag ook nog eens op m’n zij met m’n kont richting m’n man. En ja, er lag wel een lakentje over. Maar echt, het inhouden van die weeën, voelen dat er ontlasting mee komt en afhankelijk zijn van een ander die dat afveegt vond ik echt verschrikkelijk.
Tijden de weeen zat mijn ruggenprik niet goed Dus terwijl die man heb bijstelt krijg ik zoveeel druk dat ik constant hele harde winden liet Oepsie Opdat moment kwam de baby al
Heb ooit een dag nadat ik een verstandskies had laten trekken popcorn gegeten. Zo'n onontplofte maaiskorrel kwam in het gaatje, dat kennelijk niet helemaal dicht gehecht was en ik kreeg het er niet meer uit. Heb dagen lang van alles geprobeerd, van hoge druk spuit tot rommelen met van alles en nog wat in mn mond, maar hij zat rots vast. Het was vlak voor kerst en besloot om kerst nog even aan te kijken en daarna terug naar de tandarts te gaan. Echter, op eerste kerstdag begon het zo te ontsteken dat ik op de EHBO belandde. Artsen hadden niets te doen en kwamen met z'n allen lachen om mijn domme probleem. Duurde nog half uur voor het kreng eruit was ook!
Mijne is achteraf meer beschamend dan genant... Ik werd ingeleid wegens naderen van 42wk. Begon za-middag en ik vond het allemaal maar langzaam gaan. Had ik maar nooit aangedrongen om dat infuus hoger te zetten. Zondagavond om 20.30 kreeg ik een weeenstorm. Ik zou een ruggeprik krijgen maar ivm opiaatallergie moest er iets anders gemaakt worden dan de normale. Plus er waren heftige spoedgevallen op de ok: fluxus, spoedkeizersnede, etc etc. Het werd 22u en ik lag te loeien op 120 decibel en te eisen om per direct geholpen te worden. Ik heb het halve zhs doorgeschreeuwd en we kwamen bij de ok. Ik, kerngezonde zwangere met blije baby die het prima deed maar niet geboren wilde worden, en daar lagen echt heel zieke vrouwen. Uiteindelijk werd de verpleegkundige die mee ging best boos om mijn kabaal en ze zei letterlijk (terecht!) "en NU hou jij je mond want hier liggen HELE zieke mensen op de verkoever!" Niet lang daarna zat de ruggeprik erin en kon ik wel onder de grond kruipen van schaamte. Man man dat werkt dan zelf bij een huisarts wat heb ik een herrie lopen schoppen, sloeg echt nergens op. Die vrouwen die daar op dat moment lagen hadden waarschijnlijk heel veel over gehad om met mij te ruilen dat moment
Tijdens de terugplaatsing vraagt de arts ondertussen dat hij daar down under bezig is... of de verpleegkundige even een nieuwe katheter kon pakken. Een nieuwe? Vroeg zij verbaasd. Ja.. vervolgens wil ze deze geven. Zegt de arts; nee, leg maar op het bureau. Ik bedacht me daarnet dat ik thuis nog wat sloten moet smeren en dit is wel handig om er olie in te spuiten. Anders krijg je zo’n geknoei jullie kunnen je wel bedenken dat ik dubbel lag van het lachen.. net als de verpleegkundige. Was door mijn lachen de echo niet goed meer te beoordelen. Gelukkig zat mijn blasto al in de baarmoeder. Dat maakt zo’n gênante situatie met 3 mensen kijkend naar jouw doos een beetje minder spannend.
Vind ik echt onzin. Een weeënstorm kan verschrikkelijk zijn. Je kan je zomaar net zo beroerd hebben gevoeld als de zieke mensen die daar lagen. Op dat moment hield jij het niet uit kennelijk, anders had jij je echt wel in kunnen houden. Dat zij eerst de mensen hielpen waarbij medisch gezien de nood het hoogst was staat daar los van.
Ja precies wat ik dacht! Bij mijn bevalling waren er vast liever mensen in mijn plaats omdat zij op sterven lagen of iets anders heel ergs. Maar ik zat midden in een weeënstorm en ik kon gewoon niet anders dan schreeuwen. Dat lukte gewoon niet. Het was ook onmenselijk.
Vaginale echo tijdens mijn menstruatie vond ik echt gênant. Aambei door de huisarts laten checken ook. Wat bij mij ook echt een gênant moment was, was dat ik een niersteen had tijdens mijn zwangerschap en hierdoor koliekpijn kreeg. Ze maakten voor de zekerheid een echo van mijn baby, dat was het plan althans, maar toen kwam er dus weer een koliek opzetten en bij een koliek MOET je bewegen, dus ik sprong zo in m'n blote reet uit de beugels en ging door de kamer heen en weer. Echt vreselijk stom maar ok kon echt niet anders, stil blijven zitten/liggen met een (nier)koliek is niet te doen.
Er een dag na de bevalling, dus toen de enorme buik weg was, er achter komen dat je niet zo goed je schaamhaar hebt geschoren tijdens je bevalling en dat je een soort van T vorm schaamhaarkapsel een groot gedeelte van de zwangerschap hebt gehad. Ongemakkelijke ontdekking nadat het halve ziekenhuis kijkdoos heeft gespeeld met mijn vagina. Ver voor die tijd ooit: opdracht gekregen om de avond ervoor om 22.30 uur mijn man in mij te laten klaarkomen en dan de ochtend erna met de benen in de beugels ff de gyn laten roeren en prut laten opvangen om te kijken of ‘het nog leeft’. Vaginale echo’s tijdens mijn menstruaties zijn niet meer ongemakkelijk. Heb die zo vaaaaaaaaaaaaaaak gehad!! Been there done that dus daar draai ik mijn hand niet meer voor om
Ik mag volgende week Het klinkt wel als 100 jaar geleden zoals het bij jou gedaan werd. Tegenwoordig gaat het iets netter als ik de arts mag geloven...ik krijg netjes een broek met een gat en mag gewoon op mijn zij liggen ipv in de beugels. Dat laxeren is helaas nog wel hetzelfde en daar zie ik meer tegenop dan het onderzoek zelf
Dat de dokter mijn aambei probeerde terug te duwen in mijn kont. Hielp natuurlijk niet. Pijnlijk en erg genant.
Colonscopie... Vreselijk dat er iemand een voor je gevoel tuinslang in je bips steekt en je verteld dat je diep moet zuchten Was nog een hottie ook die dokter En het deed pijn.... God wat deed dat pijn.