Hi Meiden, Tot nog toe besef ik ineens hoeveel geluk ik heb gehad. De eerste kee rdat ik zwnager werd was het meteen de eerste ronde raak. Zwangerschap goed doorlopen, bevalling redelijk en tja Tycho had een duimpje meer maar dat mocht de pret niet drukken evanals de bekkenintabiliteit erna. Vervolgens 1 jaar later weer in de eerste ronde zwanger. O wat was ik gelukkig. Ook nu direct bekkeninstabiliteit en ziek thuis. Helaas bleek bij de eerste echo dat het kindje dood was. Na een currette zijn we het nu opnieuw aan het proberen (tweede ronde). en nu merk is pas hoe moeilijk het is. Ik ben doorlopend bezig met zou ik zwanger zijn?!. Volgende week vrijdag is de ronde weer voorbij en dan weet ik dus zeker of het raak is of niet! En ik denk nu soms al dat ik zwanger ben (door mijn bekken) maar heb echt respect voor een ieder die deze stress zo lang moet volhouden. Alles wat ik aan bevallingsverhalen/ operaties met Tycho heb meegemaakt is niks vergeleken het zwanger worden. dat blijkt voor sommige het grootste drama! I heb echt HEEL VEEL RESPECT voor allen die dit gevoel maanden/ jaren moet doormaken en hoop diep van binnen dat ik niet tot deze mensen ga behoren. Ik wene\s ieder heel veel succes maar ook veel oefen plezier Veel liefs Jooze
Wat lief dat je daarvoor een topic opent idd ik wens ook iedereen veel succes. En hoop dat je niet langer hoeft te wachten meid knuf gewijzigd: en idd bedankt ik voel me ook zeer zeker aangesproken zijn nu in ronde 17
Dank je! Ik voel me maar aangesproken, want al ruim 1 1/2 jaar bezig en 3 miskramen verder! Ik wens jou heel veel sterkte en ik hoop dat je snel zwanger mag zijn! (En dat het nu wel goed blijft gaan!)
ook ik weet het maar al te goed wij hebben 2 jaar mogen wachten ! maar zie mijn banner ! dus voor alle meiden hou hoop en blijf idd oefenen
hey wat lief van je zo'n topic! ik zelf ben ruim een jaar bezig geweest vreselijk iedere maand weer helemaal gespannen of je ongesteld wordt of niet. ook namens mij meiden succes ermee!
tja hier 6 jaar bezig geweest, 3 miskramen en de hoop verschillende keren opgegeven.... Ben altijd blij als iemand bij wie het wat makkelijk gaat, begrijpen kan hoe het voor mensen is waarbij het allemaal niet zo vanzelfsprekend gaat. Heb helaas zelf regelmatig ondervonden dat er te weinig begrip is voor mensen als wij.
Ik besef heel goed dat ik niet mag klagen, maar sommige geven mij wel een goede reden om te klagen (2 miskamen, na 3 jaar eindelijk een super meid gekregen, bleek VSD (klein tot middelgroot met de symtomen van een grote dus wel zorgelijk) te hebben maar dat is allemaal goed gekomen. Toen zij één was besloten we voor een tweede te gaan met ronde 5 was het dan zover! Een gezonde jongen, zonder hartkwaaltjes!). Ik heb ook bijzonder veel respect voor allen die maar blijven doorgaan! Meiden: jullie zijn bijzonder!
Hierbij wil ik dan ook iedereen die "pech" hebben met zwanger raken een hart onder de riem steken(of was t n riem onder t hart?)! Voor sommigen is het idd niet vanzelfsprekend om zomaar zwanger te raken en ik denk ook dat heel veel mensen niet begrijpen hoe moeilijk dit kan zijn. Ikzelf ben een gelukkige moeder van een vrolijke baby en dit wens ik iedereen hier ook toe, dus bij deze: Veel sterkte, succes en geluk!
Lief om een topic te openen. Wij zijn 8 jaar bezig geweest en na 6 miskramen en 1 bbz en verschillende pauzes en uiteindelijk bijna gestopt mag ik me toch zwanger noemen. Oké niet zwanger zoals ik had gewild maar als alles goed gaat hebben we in 2008 in ieder geval een gezond ventje. Ik vind het prettig als mensen beseffen dat niet iedereen zomaar zwanger kan worden en dat de weg er naartoe erg zwaar is. Inderdaad, voor de partners ook petje af. Zij moeten meestal klaarstaan om te troosten, ondanks hun eigen verdriet. Zij moeten omgaan met de humeurtjes van de vrouw door alle hormonen.
Helemaal mee eens, en het is erg triest van mezelf, maar door het programma babyboom heb ik me pas echt beseft hoe vreselijk het is voor de mensen waarbij het niet zo makkelijk gaat (is toch triest dat ik er een tv-programma voor nodig heb om het goed te beseffen? ). Ik vond het altijd al erg voor degene die niet makkelijk zwanger konden worden, maar sinds dat programma... pfffff, elke week jankend voor de tv.. bij ons was het namelijk in 1 keer raak, en ik voel me er zelfs schuldig over dat het zo makkelijk is gegaan (niet schuldig dat ik zwanger was in 1 keer, maar dat ik er niet zozeer bij stil heb gestaan hoe moeilijk het kan zijn) en bij sommige mensen zo'n drama is. Inderdaad: Respect Het lijkt mij verschrikkelijk moeilijk om iedere keer weer in spanning te zitten van .. zou het??? En dan die teleurstelling als het niet zo is... Echt heel erg...
wat lief Jooze,ik voel me ook wel aangesproken,ik zit in ronde 13. en jij ook veel succes jooze!dat je weer snel zwanger mag worden
Ik heb ook erg veel respect voor diegene waarbij het zwangerraken niet vanzelf gaat. Ik voelde me daarom ook steeds schuldig .. ben beide keren de 1ste ronde zwanger geraakt en vond dat niet eerlijk tegenover andere mensen die al veeeeeeel langer bezig waren en nog steeds hoop hadden.