Mijn dochter van bijna 4 wilt niet eten! Boterham gaat nu wel goed gelukkig maar het warm eten:x groente lust ze niet, nou ja wilt ze niet. Als ze al merkt dat er stukjes ergens inzitten hoeft ze het niet Nu ben ik al van alles aan het proberen maar ze is een doorzetter! Gister moest ze van mij haar soep opeten ... vervolgens bijna 1 uur bezig geweest hiermee......niet normaal toch? Maar wat moet ik nu doen? Ik kan wel zeggen dat ze een half uur krijgt en als ze het niet op heeft, dan heeft ze maar pech...maar ze moet toch wat binnenkrijgen?! Het is gewoon een spelletje hoor want lekkere dingen gaan er zonder moeite in .... Wie heeft dit ook met haar kinderen (gehad) en misschien kun je me vertellen hoe jij met deze situatie omgaat? Ik weet het niet meer....... vanavond ga ik toch meer de "tactiek" toepassen dat als ze niet eet dat ze dan maar honger heeft en dus niks krijgt.
Heerlijk zeg dit, niet lullig bedoelt hoor, maar ook bij mij gebeurde dat regelmatig. En ik wou ook graag dat ze ging eten, daar ze niet 1 van de dikste is. En nu ben ik daar in omgeslagen, niet eten, dan niet, bord weg! Maar dan ook geen chips/koekje/snoepje..... Dat wordt al moelijker, want mama is streng Dan pakt papa onbewust een koekje, wil ze ook, heb je goed gegeten meis, vraag ik dan. Nee zegt ze dan, dus geen koekje... OF ze wil alsnog haar bordje leeg eten, of ze wil niks. Klaar, volgende dag eet ze wel weer. Geen strijd maken werkt het beste... ook al is het frustrerend omdat je graag wilt dat ze eten. Succes met je voornemen voor vanavond, komt goed. Gewoon een kwartier of zo geven, niet leeg, opruimen en niks lekkers!
Ervaring met een meisje dat weinig eet. Maar dat doet ze al vanaf haar geboorte. Ik let er niet op. Het enige wat zeker op moet is haar groente. Maar goed, ze eet verder wel fruit en 1 boterham op een dag. Dus daarmee krijgt ze voldoende vitaminen binnen. Blijft lastig want eten is wel belangrijk. Hier is ze ook wat aan de magere kant. Ze is ongeveer 1.08 a 1.10 en 16 kilo ( ze is al bijna 2 jaar 16 kilo) Ze groeit wel in de lengte. Ik zou trouwens geen tijd geven wanneer het op moet. Of tenminste niet 15 minuten maar. Ik vind sowieso dat iedereen de tijd moet nemen om te eten. Dus 30 a 45 minuten moet ze zeker wel krijgen om rustig te eten.
Ja hier is het dus ook een smalle......ik wil gewoon dat ze de vitamines binnenkrijgt snap je...Maar we gaan het vanavond maar zo doen idd want dit schiet niet op.....je raakt behoorlijk gefrustreert en ze eet dan toch niet...zo`n doorzettingsvermogen niet normaal! Ik ben dus ook vrij streng en ze krijgt dan al helemaal geen snoepjes id....
@Bosi nee ik ga ook niet zeggen, je hebt een kwartier, want dat snapt ze niet eens....maar ik bedoel dan gewoon dat ze een bepaalde tijd krijgt en dan is het over.... Het eten gaat altijd al langzaam en dat is dan maar zo is ook niet erg.... Boterham en fruit eet ze wel gelukkig.....
@bosi: mja hier zeggen wij op een gegeven moment wel "tja, als je niet meer wil eten dan gaan we afruimen." maar ik denk dat de mensen die een limiet stellen aan de tijd dat er gegeten mag worden.. dat dan ook niet op 10 minuten zetten meer als "ik wil geen 2 uur aan tafel zitten onder het mom van je eten MOET op".
Hier ook een miepmeisje met eten.. Ook al vanaf de geboorte. Ik wil het er ook wel inproppen, ze is al zo'n ukkepuk (weegt nog geen 14 kilo en ze is 4 jaar). Maar goed, het is niet anders. Waar ik mee gestopt ben is het geven van een tussendoortje na half vier. Dan heeft ze echt flink honger als we gaan eten en dan eet ze vaak toch wel iets. Waar ik eerst op tegen was maar wat we nu toch toegepast hebben is dat ze pas een toetje mag als ze wat gegeten heeft. Ze eet namelijk het liefst de hele dag door zoetigheid en toetjes en als het aan haar ligt dan laat ze het avondeten staan en eet ze alleen een toetje. Doen we dus niet meer. Ze moet bijvoorbeeld 5 happen nemen en dan mag ze een toetje. Zo krijgt ze toch wel enigzins een warme hap binnen. Moet zeggen dat ze weken een strijd kan maken en dan ineens een paar dagen achter elkaar haar bord leeg eet.. ('dat heb je heerlijk gemaakt mama!')
Hier dus ook zo gedaan Maja...geen tussendoortje meer s`middags.....opzich eet ze wel haar fruit enz.....maar ja dat middageten is ook belangrijk he.. Als we bv tagiatelli eten hoeft ze deze niet want ze ziet de parika enz...grrr..... gister de broccoli soep wilde ze niet want er zaten van die bolletjes in van de broccoli....aaaghhhh.. Borstvoeding ging juist altijd erg goed...! Maar toen ze 2 werd ofzo begon dit langzaam.....
Wij zijn ook aan het schipperen met avondeten bij de oudste. Macaroni en spaghetti wil ze alleen zonder saus, dan weer wel met geraspte kaas en komkommer, dus vooruit dan maar. We hebben beiden ook verschillende meningen over wel of niet eten, en verschillende mate van strengheid, wat voor onenigheid tussen ons als ouders zorgt. Mijn man is veel strenger dan ik, daarentegen kan ik weer beter tegen gedram en gezeur. We proberen het te doen zoals Mandysmamsie, maar het valt niet mee, want onze kleine dame is net zo koppig als haar ouders
haha precies ze is net zo koppig als haar moeder hier..... Ja ach geen strijd ervan maken is dan de beste oplossing denk ik he...
Sommige kinderen hebben moeite met eten, omdat ze niet begrijpen wat die stukjes zijn (ook al zeg je het). Misschien helpt het om haar een keer bij het koken te betrekken. Dat ze met een (bot) mesje wat groente mag hakken of zo en zelf in de pan gooien. Dan is het extra speciaal om het daarna samen op te eten.
Al geprobeerd maar helpt niet het is echt die structuur in de mond wat ze dan voelt wat ze niks vindt
mja niet iedereen is gek op "harde" stukjes.. maar ooit zal ze er toch aan moeten wennen... (scheelt het misschien als je haar portie groenten wat langer kookt?)
zo had ik er overigens zelf nog niet eens over nagedacht (maarja.. onze kleuter eet alles.. dat is weer een ander "probleem")
Vroeger at ze alles.....dus het is meer iets van een spelletje hoor... echt niet lusten is het dan niet lijkt mij?
Hier werkt dat inderdaad ook het beste, om er geen strijd van te maken. Ik heb echt wel alles geprobeerd kan ik wel zeggen. Het enige waar ik een 'strijd' van maak is dat ze van alles 1 hapje moet proeven. Dus bijv. 1 hapje aardappels, 1 hapje groente en 1 hapje vlees. Ze weet dit ook al, dus echt strijd is het niet meer. Vervolgens eet ze datgene van de maaltijd wat ze zelf wil. Ik weet dat het niet ideaal is maar met bijna 3 jaar en 10,7 kg wil ik toch graag dat ze iets eet en inmiddels zijn de maaltijden ook gewoon weer gezellig.