Ik hoop dat jullie hier ook ervaringen mee hebben, ik werd hier vorige week een beetje bang van... We waren vorige week op vakantie. 's avonds werd er ergens vuurwerk afgestoken, niks bijzonders, maar ze zei dat ze dat een beetje eng vond. Ze vroeg of dat vuurwerk in de hemel was. Ik leg haar daarna op bed, en ze begint over de hemel. Mama, ga ik ook naar de hemel? Ik zeg: Als jij later heeeeeeel erg oud bent, ga jij naar de hemel. Maar ik WIL niet naar de hemel, zegt ze en ze raakt helemaal overstuur..... Ze moest vreselijk huilen. Ik wil gewoon JONG blijven zegt ze. Ik moest er zelf ook helemaal van huilen, ik wist me geen raad. Ben zo een half uur met haar bezig geweest. Hoe komt zo'n kleine daar nu op? Mijn dochter is wel heel erg met mijn oma bezig, zij overleed vorig jaar op 87 jarige leeftijd. Ze heeft dit niet bewust meegemaakt, ze moest toen nog 2.5 jaar worden, maar ze heeft het vaak over haar. 2 weken geleden vertelde ze me dat ouwe oma (zo noemt ze haar) achter de deur op de overloop stond. Als ik haar ernaar vraag wil ze er niet zo veel over zeggen. Soms geloof ik dat ouwe oma haar wel 's een bezoekje brengt of ben ik dan te zweverig? Iemand ervaringen? Kari
geen ervaringen, maar ik geloof wel degelijk dat er "meer" is. En dat t heel goed mogelijk is dat je dochter haar ouwe oma heeft zien staan. Lijkt me moeilijk zeg, om zulke vragen te beantwoorden en idd hoe komt ze erop.. pittig, hopelijk gaat ze zich er niet te druk over maken.
Wel ervaring mee. Isabella zegt het heel vaak. Mijn vader is er niet meer en ik denk dat het bij haar daar vandaan komt. Opa zit op een wolkje et cetera Verder geloof ik niet zo in geesten die je komen opzoeken dus dat weet ik niet. Ik weet wel iemand waarmee je daarover misschien kunt spreken. Ze is medium en doet ook weleens gesprekken over de telefoon. Medium paranormaal helderziend paragnost spirituele lezingen - Paragnoste Anita van de Berg - Friesland - Nederland .NL Erg betrouwbaar ( ik ken haar persoonlijk, heb op haar kinderen gepast)
Mja ik hou ook niet zo van die zweverigheid.. maar hier zit opa regelmatig op de kast volgens mijn dochter. althans.. de kast is nu van haar kamer en ik hoor haar er niet meer over... maar vrij lang nadat hij was overleden heeft ze volgehouden dat hij savonds op de kast zat. op datzelfde moment moest nog wel het nachtlampje aan maar werd ze ook niet meer hardgillend wakker omdat het donker was. dus je weet het niet he... overigens hier enkel positieve associaties..
Ik geloof wel dat er "meer" is en zeker wel dat mensen en dus ook kinderen zijn die "mensen" kunnen zien die er niet meer zijn. Misschien verstandig om je dochter met een medium te laten praten die er verstand van heeft. Het kan jou en je dochter wat meer vertellen en duidelijk maken!
Ik geloof er eigenlijk niet zo in maar toch ook wel, dat kinderen meer kunnen zien dan wij. En wat betreft dingen herinneren, mijn eerst herinneringen zijn van toen ik 1,5 was en Eva had het laatst erover ' dat we hier toen bloemen gingen plukken' en dat was ruim een jaar geleden en toen was ze dus ook nog geen 2,5. En kinderen hebben soms wel vaker van zulke vreemde dingen, zo was Eva een paar maanden geleden ineens heel verdrietig. Ik vroeg haar dus waarom en toen zei ze: omdat mijn billen zo dik zijn! Dat was ook niet iets waarvan ik dacht dat ik daar nu al mee te maken zou krijgen.
Misschien is het ook wel de leeftijd dat ze zich zulke dingen gaan afvragen. Mijn dochter wilde laatst weten waar de mama van oma was. Ik uitgelegd dat ze een sterretje in de hemel was, ze wilde weten hoe dat kwam. Ik heb maar verteld dat ze heel oud was (was niet zo). Ze vraagt een paar dagen later wanneer ze naar school mag, ik zeg daar ben je nog niet oud genoeg voor. Toen begon ze ook ineens te huilen: maar ik wil nog niet dood. Ik wil niet oud worden. Er gaat een hoop in die koppies om hoor!
Ok! Ik dacht dat ze echt nog veel te jong was om dit soort dingen te zeggen. Vind het fijn te lezen dat het dus wel vaker gebeurt. Apart wat er dan al in die koppies om gaat.
@snoopy: zo zei Anne laatst: ik heb een dikke buik hè mama? Maar ook vol frustratie met een grote klap op dr boek: "wat ben ik dom!! Ik kan niet eens voorlezen!!" groot dik sprookjesboek dus vond ik wel vervelen trouwens want ze is aardig bijdehand volgens mij (en Ook kdv zegt dat ze aardig bij de pinken is..)
Mijn zoontje is bijna 4 jaar en is op dit moment ook erg bezig met doodgaan. Zo zegt hij soms vanuit het niks: "Er is iets ergs gebeurd.... er is iemand dood!" En dan begint hij over zijn opa (mijn vader) die 'verstorven' is, want hij was oud en ziek en nu is oma alleen en dat is heel zielig, etc. Ook tegen mijn moeder kan hij ook echt zulke dingen zeggen en gaat dan met haar kroelen, "want jij bent alleen oma". Ook probeert hij dingen uit. Dan zegt hij bijvoorbeeld: Ik ga Thijs (zijn broertje) doodslaan! En dan afwachten hoe wij daarop reageren. Zelf denk ik dat hij het begrip 'dood' voor zichzelf aan het duidelijk krijgen is, wat het precies inhoudt.
Ook mijn zoontje is de laatste tijd erg met dood zijn bezig. Mijn vader is overleden toen ik 30 weken zwanger van mijn zoontje was. Hij heeft hem dus nooit gekend maar weet precies wie opa Theo is. Hij praat over hem maar speelt ook vaak "dood". Dat vind ik zelf best lastig moet ik zeggen. Dan gaat zijn zusje in het poppenbedje liggen zeg maar en dan doet hij er een doek over en zegt dat ze dood is. Ik word daar een beetje verdrietig van als ie zo speelt maar ja het zal weer meer voorkomen als ik jullie zo hoor. Ik probeer wel altijd uit te leggen dat papa en mama heel verdrietig worden als hij of zijn zusje dood zouden zijn dus dat mama het niet leuk vindt als hij daarover speelt. Hmmmm hij lijkt t wel op te pikken maar ja soms ineens heeft ie het er weer over tijdens spelen. Maar wat ik dan ook niet snap....hoe weet ie in godsnaam dat als je dood bent dat je in een kist gaat?!?!? Ik heb m dat nooit verteld....
Nou dat heb ik dus ook! Hoe weten ze dat?????? Mijn oma heeft opgebaard gestaan in het kapelletje van het bejaardentehuis. Hier is zij nooit geweest en hier ook niet bijgeweest. Het kapelletje grenst aan het restaurant en van de buitenkant is het afgesloten met een dichte deur dus je kunt niet zien wat het is..... Waarom loopt mijn dochter dan iedere keer naar die deur en zegt dat ze dan even de "hemel" wil zien??? Soms...... ik begrijp dingen echt niet, en zeker niet hoe ik dan moet reageren.....
ik ben er van overtuigd dat er meer is.. Als wij in bed liggen en domi is wakker geworden schenken wij er vaak geen aandacht aan.. maar soms lijkt het alsof er iemand in der kamertje is.. dan is ze aan het brabbelen en lachen.. Ook keek ze vaak bij ons de overloop op en ging ze wijzen en keek in onze slaapkamer altijd naar 1 hoek. Wat ons ook wel eens opviel was dat ze bij ons langs keek.. Eerst vond ik het dood eng, maar heb me er bij neer gelegd. Een vriendin van ons is hier heel erg mee bezig, en heeft ons verteld, dat als een kindje aangeeft dat ie opa, oma of weet ik wie ziet, dat je dit niet als negatief mag neer zetten omdat ze bang kunnen worden. Kinderen zijn vanaf jongs af aan open minded.. en daarom zien zij dingen die wij niet zien.. op latere leeftijd verdwijnt dit, of blijven ze dit houden, vaak verdwijnt het. Als er mensen bij je kleine op bezoek komt,kan het zijn dat zij niet weten dat ze dood zijn, of ze moeten nog 1 dingetje doen. je kan hun denk ik alleen maar uitleggen wat de dood inhoudt en wanneer ze iemand zien.. dat het goed is, en dat ze hun beschermen als een engeltje..
Het roze is precies wat ons verteld is. In het kort hier mijn verhaal.Suus praat,knuffelt en speelt met opa Jan.Opa Jan is mijn vader die 4 weken na hun geboorte is overleden aan kanker.'s Nachts werd Suus vaak overstuur wakker en was dan gewoonweg niet te troosten.Dit tot grote frustratie van ons en Tessa.Het duurde vaak 6 uur voordat ze in slaap viel.Okk wist Suus dingen te vertellen die ze gewoon absoluut niet kan/kon weten.Zoalsdat mijn vader een spuitje heeft gekregen voordat hij overleed.We gingen naar mijn man zijn oma die in het ziekenhuis lag,zelfde ziekenhuis als waar mijn vader heeft gelegen.Bij de infobalie krijg ik te horen dat ze op de 8ste verdieping ligt.Suus wist te vertellen dat Opa Jan daar ook heeft gelegen,en even later wijst ze de juiste kamer aan.Ook weet ze te vertellen dat hij nu bij Arno is.Arno is mijn broertje die 30 jaar geleden is overleden aan kanker. Zo zijn er nog heel veel dingen.We hebben haar nooit verteld dat opa ziek was,omdat we dat niet nog niet kunnen uitleggen.Ik was in het begin echt sceptisch,maar daar ben ik wel van terug gekomen/ Maar via een collega ben ik in contact gekomen met iemand die werkt met bachbloesem.Het is een drankje van verschillende plantenextracten. Sindsdien heeft Suus geen slaaploze nachten meer. Ook praat ze steeds meer over wat ze meemaakt samen met opa.Soms zit ze in een hoekje en dan zegt ze dat ze even gaat knuffelen met opa.Heerlijk toch.... Maarja,ik weet dus niet hoe het kan,maar weet wel dat het heel speciaal is.
Nou bij het lezen van je stukje kreeg ik wel even kippevel.. ik blijf dat toch houden Ja soms snap ik het ook niet. Wij wonen in een redelijk oud huis (+/-1950) en wij hebben hier last van iets.. sommige delen wordt extreem koud, onze hond wordt ineens helemaal gek en begint te grommen.. ze heb ik al vanaf het begin dat wij hier wonen een hele rare gevoel als ik de overloop op kwam.. en gevoel dat iemand keek. Dominique was ook heel vaak wakker s'nachts begon dan te brabbelen en ook ik heb voor 1.5 jaar geleden wat gehoord bij mijn dochter in de slaapkamer waar bij mij de haren nog steeds recht op gaan staan. Zal even in het kort vertellen; De wekker stond op 3:33 en ik kon niet slapen, waarom? joost mag het weten.. en het was stil in huis en ik hoorde 2 kindertjes lachen.. ook heel even maar echt schaterlachen.. dominique kon dit niet zijn, die lache nog niet met geluid. Maar mijn oom is vorig jaar plots overleden aan een longbloeding. en heel vreemd, vanaf dat moment slaapt domi beter en voelt de sfeer op de boven verdieping ook veel beter. nu hoor ik haar soms nog even brabbelen.. maar anders en leuker.. alsof mijn oom nu op domi past.
hier zit oma in het trappengat als ik mijn dochter mag geloven ze heeft mijn moeder nooit gekend dus ik vroeg o is dat oma Joke???(vaders nieuwe vriendin) neeeeeeej Oma zegt ze dan en ze zwaait soms zegt ze Oma is weg en dan kijkt ze het trappengat in waar is ze nou vraagt ze dan tja raar maar waar
Veel kids zijn op een gegeven moment erg met de dood bezig,heeft mijn oudste ook gehad idd... Ik ben dagelijks bezig met kids en volwassenen die meer zien en voelen..lees ook foto's van slaapkamers etc om te kijken of er iemand aanwezig is. Ben zelf sinds kind erg gevoelig op dit gebied en mijn jongste ook. Mocht iemand hier vragen hebben dan mag je me best een berichtje sturen.
Kleine kinderen voelen en weten meer dan wij denken, daar ben ik zeker van! Mijn nichtje was vorige week een dag bij ons (ze is 25 en wees) Celyn is enorm dol op haar en andersom. Na het eten vroeg Celyn vanuit het niets aan mijn nichtje of ze haar papa en mama wel eens mist waarop ze zei dat ze dat natuurlijk wel eens deed. Vervolgens verbaasde Celyn ons enorm door te zeggen dat ze regelmatig even bij haar kwamen kijken samen met hun 2 bruine hondjes met witte vlekjes........Tja, haar ouders hadden inderdaad 2 bruine hondjes met witte vlekken maar dat kan Celyn onmogelijk weten, ze heeft die diertjes nog nooit gezien of er over gehoord. Onze hele familie staat erg open voor dat soort dingen maar dit verbaasde ons dus echt. In onze familie zijn best veel mensen al vroeg overleden en mijn vriend en ik zeggen dan dat ze sterretjes zijn geworden. Celyn heeft daar een hele andere mening over "nee hoor, sterretjes zijn in de lucht, *naam overleden persoon* is gewoon op aarde maar wel in een andere wereld"