Fijn dat alles goed was Liefzonnetje! Kan me voorstellen dat je even bent weggelopen toen hij doorgeknipt werd, had ik ook gedaan. @Assepoester ze heeft van 22.00 tot 4.30 geslapen en daarna tot 8.30 dus goed Net was ze even een uurtje aan het huilen en daarna doorgeslapen dus gaat goed! Lief dat je het vraagt! Verder zijn we volgens mij allemaal helemaal van slag over het nieuws van Benthe. En inderdaad het verhaal van zonnestraal grijpt me ook ontzettend aan. Kan me niet voorstellen Jasper of Lindsey te verliezen.
Inderdaad, je man of je kind verliezen is toch je grootste nachtmerrie. Ik zou niet weten waar ik het moest zoeken. Dat was ook wat ik het engste vond toen wij besloten om te proberen zwanger te worden, de angst om je kind te verliezen. Mijn moeder heeft nl haar eerste kindje na 3 dagen verloren en nu m'n zus met een hersentumor (we hoorden gisteren dat de tumor weer terug is). Zeker na m'n miskraam vorig jaar was ik vanaf de dag van de positieve test me er zo bewust van dat de bezorgdheid om je kind nooit meer weg gaat, die bestaat echt al vanaf het moment dat je de test doet. Helaas heb je geen garantie op een gezond en veilig leven voor je kind, we moeten dus maar echt van ieder moment met degenen van wie we houden volop genieten!
Net alles vele moeders met mij (en vaders), heb ik ook slecht kunnen slapen door dit vreselijke nieuws. Het blijft door je hoofd spoken, zo oneerlijk! ale: Eerst blijkt ze binnen 2 maand al weer zwanger en is Jason zo ziek, dan komt Benthe al en nu het beter leek te gaan is het ineens voorbij. Onvoorstelbaar, kan het nog niet plaatsen. Waarom is het op deze manier gegaan, wat leren we hier nou van? Allerlei emoties gaan tegelijk door je hoofd, maar toch allemaal gebaseerd op onbegrip. En dan dat verhaal van Zonnestraal erbij, nog zo iets wat je niet kan bevatten. Dit kan niemand begrijpen denk ik. Net samen een kindje en dan blijf je achter met je geluk. Met dit soort berichten moet je toch weer hard werken om je geloof vast te houden. WAAROM? Wat moeten we onze gezinnen koesteren. [-o< LZ; jij heel erg bedankt voor je pb-tje. We gaan toch kijken of iemand ons verder kan helpen, want ook hier is de ha afhoudend net als het cb. Zelf zie ik het ook liever nu nog gebeuren dan als hij straks 4 is en alles bewust meekrijgt. Thanx!
We zijn er allemaal stil van.... Maar toch even over korte tongriempjes. In het boek van Beatrijs Smulders over de kraamtijd staat dat je tongriempjes ook kunt klakken i.p.v. knippen. Je zou dat makkelijk zelf thuis kunnen doen (moet heel eerlijk zeggen klinkt mij niet zo "lekker" in de oren) maar mocht iemand er meer over willen weten dan zoek ik het even precies op.
Het klinkt me niet erg prettig in de oren Nemo, maar ben toch ook wel benieuwd wat het inhoud. Als je het niet vervelend vind om op te zoeken?
@liefzonnetje: dat verslikken zal ie vast wel vaker doen nu hij beter en meer kan drinken! Emma heeft dat bij mij ook heel vaak, met name bij die borst die altijd wat voller is en waar ook echt ferme stralen uitkomen. (erg leuk: je kind verslikt zich, rukt zich los van de borst, dan kloppen op haar rug en ondertussen wordt je hele omgeving ondergespoten met melk )
Bianca; graag gedaan hoor! mijn lief zegt net dat er op de borstvoedingspagina een lijst staat met artsen die het doen. Het was wel lastig te vinden zei hij, dus ik zal ff voor je zoeken.... Je hebt ook nog maar kort de tijd... 6 weken was de termijn die onze kinderarts aannam... dat wist de laktatiekundige mij te vertellen... ik zoek ff voor je en zodra ik het gevonden heb, post ik het ff oke? Ohja en zelf dat doen.... je weet toch niet precies wat je moet doen en dan moet ook zijn mondje nog goed open gehouden worden.... lijkt me geen goed plan... maar ben wel benieuwd wat het nou inhoud dat klakken...
Nee ga het ook echt niet zelf doen hoor! Ben alleen wel benieuwd wat het inhoud. Fijn dat je wil kijken wie ons zou kunnen helpen. Misschien kan ik het ook nog via een lactatiedeskundige doen, alleen is het wel vreemd dat ik nu ineens moeilijk zou gaan doen over het kolven. Op pagina 26 van Benthe* 's site staat een geweldig gedicht waar iedereen zich in kan vinden volgens mij. Wees wel voorbereid dat de tranen opnieuw over je wangen stromen!
Bianca, hierbij de link.... http://www.borstvoeding.com/zoekdeskund ... rland.html en nog wat info http://www.borstvoeding.com/kindjeaande ... empje.html Ik hoop dat bij jullie alles ook nog op tijd geregeld kan worden, scheelt wel waarschijnlijk veel rompslomp later! Gewoon zeggen dat je het nu gedaan wilt hebben als ze net als bij ons niet echt een advies geven. Succes en ben benieuwd of het lukt en jouw ervaring.
Je kunt toch ook gewoon zeggen dat je het liever nu doet omdat de ingreep nu veel minder impact (in alle opzichten, ingreep, opnieuw leren slikken, praten etc...) heeft dan als Elia straks 2 of 3 of nog ouder is?
Ja dit heb ik al aangegeven direct de eerste keer dat de arts het aangaf dat zijn tongriempje zo kort is. Maar zij vinden het nog geen noodzaak. Misschien krijgt hij wel nooit geen last en doen we het onnodig is het antwoord. Als het aan ons ligt, doen we het morgen, maar ja.....
Hallo meiden, Heb een rotavond en nacht gehad, mijn gedachte waren bij Annemarie, Jason en hun gezin. Heb veel moeten huilen. Zoals jullie al verwoorden je kunt je bijna niet voorstellen wat een verdriet het moet doen om je kleintje te verliezen. Silvie zei het al dan klagen wij over huilbuien van de kids, tja. Aan de andere kant moeten we dat natuurlijk gewoon blijven doen en gaat alles gewoon verder. Dat gaat het voor mij morgen ook weer maar vandaag moet het even zijn plekje vinden al die emoties. Groetjes
Ik zal even overtypen: Er zijn twee methodes om de tongriem te doorklieven: het inknippen en het "los klakken" van de tongriem met duim en wijsvinger. Het is een ingreep ven niets en hij duurt een halve minuut. Het veroorzaakt niet of nauwelijks bloedverlies (een paar druppels). De baby huilt meestal maar heel even en na de ingreep drinkt hij meteen goed aan de borst. ......... Het klakken kan thuis gebeuren door de verloskundige, lactatiekundige of zelfs door de vader. Met het los klakken van een te korte tongriem kun je nooit iets fout doen of beschadigen. Hoe gaat het ? Je neemt de tongriem tussen duim en wijsvinger stevig vast. Vervolgens trek je met een stevig rukje de tongriem naar buiten. Door de trekspanning die op dei manier ontstaat, scheurt de tongriem vanzelf een eindje los. Als het lukt dan hoor je de tongriem "los klakken". Leg daarna de baby meteen aan de borst. Uit: Veilig door de kraamtijd. Van: Beatrijs Smulders. Nou ja wat ik al zei lijkt mij niet zo "lekker" en ik zou het zelf ook niet durven hoor.
Op de site van annemarie heeft ze haar verhaal geschreven. Echt een verhaal om te huilen maar wel heel mooi verwoord. Ik kan er nog niet bij dat kleine Benthe nu een engeltje is. Na zo'n zware weg toch nog de strijd verloren. Hoop dat kleine Benthe nu haar rust heeft gevonden. Annemarie, Jason en kids. Nogmaals heel veel sterkte in deze hele moeilijke tijd. Groetjes Alida
@nemo: klinkt niet echt lekker dat klakken echt pijnlijk @alida: waar kan je de site vinden van Benthe? Ik weet niet wat er aan de hand is met mijn boobies maar Elenora heeft af en toe (niet bij elke voeding) dat ze continu loslaat, boos wordt of iig onrustig en dan gaat huilen Begrijp er niks van.
Bibiche: Bij de lounge staat een bericht over benthe en daarbij heeft annemarie ook wat geschreven en dan onder haar bericht staat haar site die even aanklikken en dan krijg je de site van hun. Ik heb dat ook wat je beschrijft over je boobies, lars heeft daar ook last van, en ik heb ook het idee dat lars dan ook minder goed drinkt. Jij ook? Groetjes Alida
Ja als ze onrustig is dan drinkt ze niet goed. Maar vanmiddag dronk ze weer mega goed en beide borsten, begrijp er niks van. Ik denk misschien krampen maar weet niet zeker, ze lijkt dan zo boos op mijn borsten zeg maar. Ik heb geen spruw want ik heb niks en zij ook niks. Het enige wat ik heb zijn blaasje op mijn tepelhof die doen zeer maar dat heb ik laten nakijken door ha.
Ik heb het alleen 's nachts omdat lars alleen 's nachts de borst krijgt, voor de rest krijgt hij de fles. Ik denk af en toe dat hij het moeilijk vind om de borst weer te pakken als hij overdag de borst heeft gehad. Groetjes Alida
...Ik las net het nieuws over Benthe... Het doet gewoon pijn, die tranen. Hier gaat het niet helemaal lekker, Josh blijft steeds om eten vragen (zit hij dan nooit vol?). En de paniekaanvallen hebben vandaag echt z'n tol geeist. Mijn arme kindje is helemaal kapot. Het was echt vreselijk, hij schreeuwde en gilde de longen uit z'n lijf, hij werd knalrood (echt eng rood, bloedrood), allemaal bloedvaatjes in z'n gezicht zijn gesprongen, z'n ogen rolden weg... En ik kon niks doen, ik kon hem echt niet bereiken, ik probeerde hem te troosten, maar hij merkte niet eens dat ik er was. Ik ben op een gegeven moment met een halfbloot kind (gebeurde tijdens het verschonen, ik kon hem niet meer aankleden, dan kon hij geen lucht meer halen als ik hem neerlegde)de trap af gerend naar mn moeder toe. Precies toen was Josh wat gekalmeerd en sliep weer verder (ademnahling helemaal verstoord, hij lag nog na te stuipen) en vervolgend begon het weer van voor af aan. . Elke keer zakte hij weer een beetje in slaap en raakte dan weer helemaal in paniek. Toen heeft mn moeder het overgenomen. Mn moeder denkt (ik nu trouwens ook) dat het halfslaap is (tussen slapen en wakker zijn in). Hij merkt ook nauwelijks dat wij er zijn. En het viel mijn moeder op dat hij zo ontzetten veel spanning in zn kaakjes heeft tijdens de paniek. Op een gegevnm moment gaf zelfs mn moeder het op. We kregen hem maar niet wakker, en ook niet in slaap. Ik ben nu kapot, mn moeder is kapot, en die kleine is kapot. Hij is dan nu eindelijk echt aan het slapen. Ik weet echt niet wat ik hiermee moet, het is zo ontzettend eng, alsof hij door de duivel bezeten is... Mijn ex is trouwens vandaag langsgekomen, en heeft dan eindelijk z'n "zoon" gezien (het was vrij duidelijk dat hij hem niet zag als zijn zoon). Op zich wel gezellig gehad, we deden erg normaal tegen elkaar, foto's genomen (die stuurt hij binnenkort nog op), wat gebabbeld etc. En hij heeft een hele grote knuffel voor Josh gekocht, dat vond ik wel lief. Dus, dat hebben we dan ook weer gehad.