ff snel een berichtje (ligt nog een afwas, was, strijk op me te wachten en de kleine slaapt nu lekker!): goeiemorgen! allen goed geslapen? hier was het weer een heerlijk nachtje, alleen was ik gister zelf niet zo fit...nu gelukkig weer beter kleine ligt lekker te tukken enne ik kwam ff kijken hoeveel gekwebbel ik op het forum had gemist...best veel dus als ik straks tijd heb kom ik ff bijlezen! mja...wat verder nog? wat een pokkeweer! sjow...hehe... tot later!
Ik met mijn vriend maar over één ding ruzie. En dat zijn de ouders van hem. Zijn ouders wonen een stukje hiervandaan. 35min rijden met de auto. Nu is het zo afgesproken dat wanneer ik ga werken op 1 september, de baby 3 dagen bij mijn moeder blijft, en 2 dagen bij zijn moeder. Mijn moeder woont hier vlakbij, dus dat is lekker gemakkelijk om hem te gaan halen. Zo heb ik hem 's avonds ook héél snel bij mij. - Ik wou dat Ian op woensdag en vrijdag naar zijn ouders zouden gaan. Mijn mannetje heeft vrijdag vroeger gedaan, dus zou de baby al thuis zijn voor ik thuis ben. Zo heb ik hem meteen bij mij. Nu zijn moeder werkt ook nog halftijds als huishoudhulp. En zij heeft enkel woensdag en donderdag vrij. Nu maak ik me de hele tijd druk, omdat ze waarschijnlijk 's avonds de tijd zo lang gaat rekken, om Kevin en Ian zo lang mogelijk daar wil houden. Daar sta ik dan met mijn avondeten om 18u15. Ik zie het zo voor mij! Ik krijg de baby enkel nog om zijn laatste fles te geven en hem dan in bed te stoppen. Wel dat is het laatste wat ik wil! - Ian heeft reflux en ligt al in een buggy. Wel zo eentje van bébé confort waarvan het voeten- en beengedeelte mee omhoog komt. Dus dat is perfect mogelijk voor zo'n kleine baby om hem daarin te leggen. Nu willen zij zo'n buggy van 49 kopen om OOK ermee rond te rijden in huis. Maar zo'n gewone buggy. Zo eentje waar peuters inzitten. VERGEET HET dat Ian in zo'n buggy gaat zitten. Godverdomme. - Ze zijn er steeds maar over bezig om hem mee te nemen voor een uitstap of volgend jaar mee op vakantie naar Tenerife. Er is geen haar op mijn hoofd dat daaraan denkt, om mijn kleine baby mee te geven met mijn schoonouders naar een ver, warm land. "Ja, maar daar slapen zoveel kindjes op een ligbed aan het zwembad" en "Maar die babyfoons van tegenwoordig reiken toch ver?" RIIIIGGGHHHT... Mijn maag draait er van om als ze zoiets nog maar zeggen. - Ook huilt Ian regelmatig als hij bij mij wil zijn. Als we dan ginder op bezoek zijn, en hij krijgt een huilbui, moeten ZIJ hem steevast kunnen oppakken en troosten. Iets wat totaal niet lukt. Dan ligt dat kind daar 20min hysterisch te krijsen "Maar zijn dooppeter en oma zullen het wel oplossen" Op zo'n moment heb ik de tranen in mijn ogen en wil ik mijn haren op mijn hoofd beginnen uittrekken. - Ze hadden de babyrelax van Kevin (mijn man) van de zolder gehaald. Mooi ding hoor, maar met zijn reflux kan Ian absoluut niet plat liggen. Zij vonden dat hij daar persé in moest liggen. "Ian moest dat maar leren" en "Alle kindjes huilen in het begin" Na 5min het gehuil aanhoord te hebben, heb ik hem er uit gehaald... - Ook vinden zij het maar onzin dat IK hem enkel kan troosten. Hun rol als oma en opa zijn zéker zo belangrijk als mijn rol als moeder. Dat is nu de grootste bullshit die ik ooit gehoord heb. Ook Ian heeft er geen oren naar. Als hij mama wil, dan wil hij mama. En dan maakt het niet uit of het oma, opa of de paus is die hem oppakt. Mama is mama en wel nu! En bij zo'n mensen moet ik mijn kind 2 dagen per week gaan achterlaten? Wel, ik ga binnen een maand met een gerust hart werken hoor... NOT...
Getver dat is geen prettig uitgangspunt, is er geen andere oplossing dan hem daar in de oppas doen of wellicht 2 dagen minder te gaan werken ofzo? Ik zou het persoonlijk ook niet zien zitten, ik vind een avond al lang...
Whishful: wat vervelend zeg! ik zou de kleine dan ook niet graag daar achterlaten op dagen dat ik zou moeten werken...succes met uitvogelen wat je het beste kan doen in deze situatie! ben zelf nog aan het afstuderen en maikel werkt fulltime (om de week ook op zaterdag en dan 1 dag door de weeks vrij) en zelf wil ik 2 of 3 dagen werken. maikel zijn ouders willen dan graag oppassen (bij hun andere kleinkind hebben ze daar nooit/weinig de kans toe gekregen) en ons enige struikelblok is roken...als ze dat maar gaat laten, anders haal ik de kleine er meteen weg! zelf roken wij niet binnen en ik ben al meer dan een jaar gestopt dus dat recht heb ik wel denk ik... en als de kleine groter wordt moeten we oma tegenhouden met snoep geven of ander eten geven aan de kleine, we zien het al bij het andere kleinkind...pff...ik denk dat wij een heleboel dingen moeten overleggen met oma (en opa) voordat ik mijn kleine meid daar hele dagen achterlaat....
ola! in het zonnige nederland! PFFFFFFFFFFFFFFFFFFFF zo ben er weer ff beau ligt in haar wiegje te slapen en ik kan hier bijlezen hopelijk is het niet teveel! xxx
Ik heb er ook net een naar boven gebracht, hopelijk blijft ze even liggen, want dan kan ik ff snel de hondjes uitlaten hier aan de overkant, want met dit weer kan ze beter thuisblijven...
Welke andere keuze heb ik? Mijn moeder wil er wel op passen, maar liefst niet 5/5 dagen... Ze had graag één dagje tussenuit gehad voor zichzelf, wat begrijpelijk is. En hoe ga je de kleine daar dan weghalen? Dat krijg ik bij mijn vriend nooit geflikt hoor. Het zijn en blijven zijn ouders. Nu, zijn ouders zien Ian ook heel graag hoor. Daar zal het zeker niet aan liggen... Het vertrouwen is er gewoon niet. Ik trek alles in twijfel. Bij mijn moeder durf ik gerust zeggen "zo, op die manier, en niet anders!" Bij mijn schoonouders heb ik het gevoel dat ze alles achter mijn rug gaan doen.
De mijne slaapt ook even. Heb hem na zijn voeding van 11u in de buggy gelegd. Zolang ik mijn been beweeg blijft hij slapen. Grappig hoor, want ik neem hem het hele huis door mee
pfff wishfull wat een verhaal, en ik snap je heel goed. hier een schoonmoeder die zich zelf ook heel belangrijk vind. Jammer voor haar dat ik er anders over denk. Wat vervelend dat je dan zoveel ruzie met je man hebt, maar als je alles uit legt begrijpt hij je dan? maar als mijn kind, huilt en hij huilt omdat hij bij mij wil zijn en zijn oma heeft hem vast dan is het helaas oma en hallo mama.. snap je ? en een oma en opa rol, is idd belangrijk maar niet zo belangrijk als mama en papa. maar wil/moet je 5 dagen in de week gaan werken? Wij brengen Bram naar een gastouder. die zijn heel flexibel. ik weet niet of er bij jullie in de buurt ook zoiets is? Over die buggy, kun je dat hun dan niet voorzichtig uitleggen, eventueel doormiddel van een floder over wat Ian heeft. en op vakantie gaan.. hallo het is jou.jullie kind. als jij dat toch niet wilt! hoe moeilijk het ook zal zijn, het beste is gewoon om ook met je schoonouders erover te praten. en ik weet hoe moeilijk dat dat is, ik heb dat ook lang niet gedaan en de stap om naar hun toe te gaan werd/word steeds groter. maar toen ik het op een gegeven moment zo moe was heb ik gewoon gezegd wat ik dacht. en dat doe ik nu nog. ook al stoot dat mijn schoonmoeder flink voor dr hoofd.
wishfull ik zou eerst eens met mijn man gaan zitten en praten over dit soort dingen. Probeer het er dan vooral duidelijk anar voren te laten komen dat het voor ian het beste is dat.. etc en niet dat JIJ moeite hebt met.. Het is voor hem makkelijker om er iets van te zeggen tegen zijn ouders als het in het belang is van zijn kind. En vervolgens misschien toch een dag minder gaan werken ( 5 dagen vind ik persoonlijk ook wel erg veel als ik eerlijk ben) En als je met je man op 1 lijn zit, dan eens met je schoonouders gaan praten en samen duidelijk jullie standpunt naar voren brengen, en toch echt zeggen wat je NIET wilt, en hoe je het WEL wilt. En als het allemaal echt een drama word, misschien toch een gastouder ofzo ? Succes hoor ik weet als geen ander hoe irritant schoonouders kunnen zijn..
pffffffff wishfull krijg gewoon een benauwd gevoel als ik je verhaal leest over je schoonouders hier me schoonouders 2 toppers als beau huilt bij opa heb ik haar binnen 1sec terug haha opa vindt beau leuk maar niet als ze huilt daar wordt die alleen maar zenuwachtig van haha oma probeert haar wel te troosten en dan kijk ik van een afstand mee lukt het dan is het goed en wil beau mama (dat voel je gewoon) dan zeg ik geef beau maar ff niks vragen gewoon zeggen want het is JOUW KIND! me schoonouders zijn ook hele redelijke mensen gelukkig ook zaterdag had me man zijn nicht beau de fles gegeven (dat wil ik zo min mogelijk door vreemden voor beau laten doen omdat ze anders niet goed drinkt) ze liet dus best veel staan daarna zijn we naar opa en oma gegaan en beau had honger en was jengelig teveel prikkels denk ik me schoonma vroeg mag ik haar de fles geven en voor het eerst heb ik nee moeten zeggen voelde me op het moment ff lullig maar ik zei ik vindt het lullig om nee te zeggen maar beau moet ff rust hebben dus ik doe het liever zelf ze was het er oprecht volkomen mee eens en zei idd ze heeft teveel prikkels gehad was zo blij me haar reactie maar je voelt aan of het goed is of niet als ik beau terug wil omdat iemand haar vast heeft ga ik me echt niet lullig voelen om die gene nee het is mijn kind en ik ben de baas haha gelukkig want dat is voor het eerst dat ik dat ook echt kan zeggen wat ik voel eerlijkbeertje jeetje meid was een ellende heb je meegemaakt met je kleine meisje we weten er hier weinig over omdat je hier bijna niet poste alleen dat het niet goed met debrorah ging wat lochish is want je hoofd stond wel naar hele andere dingen maar ik ging je berichten ff terug lezen en toen las ik wat je mee heb gemaakt met je kleintje jeetje wat heavy zeg dat wist ik idd ook niet maar meid top dat je je zo goed houd en de kleine ook op een dag komt die fles wel nu nog ff doorbijten ! onsukkie hahaha die fotos van voor de tv en hopelijk is louise nog aant slapen als je terug komt van me de hongden wandelen hier hoor ik beau jengelen een beetje wacht het nog ff af gina en lafo whahwaaha lafo ik moest echt lachen over hoe je die test wou kopen met je kind erbij sorry hoor hahaaa maar ik duim echt voor jullie dat het niet zo is ik zelf ben zo ongi geweest heb meer bloed verloren in 4 dagen als met de hele bevalling! niet normaal meer! ben nou wel weer lekker schoon zeg maar nou meiden beau roept me nu echt doeiii
Hier net een intake gesprek gehad mt de manager van het kdv waar Laura naar toe gaat. Duurde een half uurtje het bla bla over de regels etc en een formulier voor de anschoolse opvang want daar is een wachtlijst van van 3 a 4 jaar! daarna boodschappen gedaan. Kom ik thuis zegt mijn man doodleuk ja mijn moeder was hier net... GRRR (Zonder te bellen natuurlijk weer langs geweest) Ben blij dat ik er niet was. Heeft laura om 1145 de fles gegeven.. ( ze is helemaal van haar schema af lijkt wel, want ze was dus echt aan het krijssen geweest van de honger terwijl ze om 830 de fles had gehad... Ben dus benieuwd hoe laat ze vanmiddag en vanavond weer komt..
Begrijpen... Goh, 't zijn zijn ouders en hij praat steeds alles goed. Hij wil mij "het eens vanaf de andere kant" laten zien volgens mij, maar dat interesseert me op dit moment geen kl*ten. Het enige waar ik aan denk is wat voor Ian het beste is, het enige waar zij aan denken is eigen egoïsme, in mijn ogen dan toch. Als hij volgend jaar 1,5 jaar oud is, dat ze er dan een relatie mee opbouwen. Dat ze hem dan eens mee uit nemen naar de zoo (in die stomme buggy van hun ) Maar ocharm, hij is nog maar 8 weken oud. Wat verwachten ze? Dat hij morgen alleen gaat rondlopen? Ik ben het zo kotsbeu allemaal. En het begint serieus door te wegen op onze relatie. Op momenten als deze voel ik me best wel schuldig tov mijn vriend. Het zijn tenslotte zijn ouders hé. En op momenten als deze durf ik hem zelfs niet onder ogen te komen. Ik vind wel dat hij wat meer voor ONS mag opkomen. Voor ONS gezin. Ik lijk wel de enige zijn die tegen zijn ouders ingaat. Precies alsof het hem niet kan schelen. En als het hem allemaal niet kan schelen, wat kan onze relatie MIJ dan nog schelen, denk ik dan soms bij mezelf IK moet, ik heb geen keuze. Mijn contract op mijn vorige job (voor mijn bevalling) werd niet verlengd en is sinds 30-06 afgelopen. Nu heb ik het geluk om een betere job te vinden, beter betaald, dichter bij huis,... maar wel voltijds. Hier in belgie heb je wel het recht om, as je 1 jaar werkt bij dezelfde werkgever, ouderschapsverlof op te nemen. Dus wanneer Ian naar school gaat, kan ik gerust 4/5 of 1/2 gaan werken tot hij 6 jaar is. Dat is een recht hier... Maar voorlopig heb ik daar nog geen recht op Hier zijn we ook nog niet uitgepraat. Het gaat niet lang meer duren of ik ga ze daar eens een gepeperd antwoord op geven. Als ze al van het idee zijn dat "hij ook kan slapen op de stoelen aan het zwembad" en "de babyfoons van tegenwoordig ver genoeg reiken" weet ik genoeg hoor! het probleem is: ik klap dicht. Vanbinnen kook ik, maar het komt er niet uit. Het komt er pas uit tegen ik en Kevin weer thuis zijn. Dan krijgt hij de volle laag. Ondertussen zit het mij al zoooo diep, dat het op onze relatie begint te wegen.
wishfull heel herkenbaar hoor allemaal... hier was het ook steeds ruzie met mijn man.. werd er heel verdrietig van. Ik was ook steeds degene die altijd tegen anderen NEE zei of liep te zueren dat ik iets niet wilde of wel wilde etc etc.. Maar na veel boosheid en ruzie heeft het kwartje toch gevallen en snapt hij het nu ook wel en staat hij achte rmij gelukkig.. Denk dat het kwam nadat ik een keer had gezegd tegen zijn moeder dat ze laura na het eten niet wakker moesten houden/maken omdat ze dan onrustig werd en toen heeft ze idd heel de dag gehuild en gedaan.. en toen we savonds visite kregen van vrienden met kinderen zeiden hun gelukkig zonder het verhaal te kennen dat regelmaat en rust voor een baby het allerbelangrijkste is en sindsdien lijkt hij het wel te snappen... ( meetsal althans het is en blijft een man he !)
wishfull ik weet niet wat voor werk je doet, maar kun je eens met je baas praten en vragen of je evt iets minder kan gaan werken. Of een gedeelte kunt thuiswerken? Of is dat niet mogelijk...
Inderdaad, dat heeft de mijne ook. Van mij niets willen aannemen, maar als een ander het zegt is het goed. Net hetzelfde als mijn schoonouders. Die lijken van mij ook niets aan te nemen. Waarom? Omdat ik nog maar 23 ben? Gisteren heb ik verscheidene keren herhaald dat Ian meer moet slapen. Hij slaapt echt véél te weinig op een dag. En soms is hij lastig omdat hij moe is. Lag hij gisteren mooi te slapen in de maxi cosi... Begon mijn schoonvader er zo over te wrijven en te duwen tot hij wakker werd... MOET DAT NU ECHT? IS DAT HET BESTE VOORHEBBEN MET HEM? Echt... Ik kan van zo'n dingen ontploffen hé. Ik kan het mij zo voorstellen. Als zij op hem gaan passen. Gaan ze er een hele dag mee lopen showen aan iedereen. Dat kind heeft 0,0 rust nog. En dan krijg ik hem helemaal oververmoeid en overgeprikkeld terug thuis. Arrrgh. Ik denk dat hier vanavond nog wel een bom gaat barsten. (en sorry dat ik nu niet de meest gezellige persoon ben om mee te praten op dit moment... Voel me echt zo rot... )
wishful: sorry voor de late reactie van mij, was ineens even chaos hier! sja het is lastig als je het moeilijk vind om tegen je schoonouders in te gaan, zeker wanneer je je niet gesteund voelt door je man. helpt het misschien om het op papier te zetten? en dan alles op papier zetten: -wat je dwarszit -waarom het dwarszit -waarom je bepaalde dingen wel of niet wil in het belang van je kindje -dat je het moeilijk vind om nee te zeggen -dat je het moeilijk tegen hen in te gaan -dat je het gevoel hebt dat ze je misschien niet serieus nemen "omdat je pas 23 bent" etc gewoon alles opschrijven en vooral het belang van je kleintje en hoe moeilijk je het vind om te zeggen (dat je het daarom opschrijft) dan kan je daarna een paar dingen doen: -je gaat praten met je man (alles wat je schrijft geeft je houvast) -je laat je man je geschreven dingen lezen (en praat er daarna over) -je laat het je schoonouders lezen (als je erbij bent of juist als je er niet bij bent sowieso: als je alles voor jezelf opschrijft dan ben je al een hoop frustratie kwijt, je hebt alles duidelijk op papier dus als je het even niet meer weet doordat je het moeilijk vind te praten is dat je houvast etc weet niet of dat voor je helpt? ben zelf vroeger erg slecht geweest in dingen zeggen die ik vind, ben ik ze gaan opschrijven en de eerste keer laat ik de ander het dan lezen, een volgende x kon ik bijvoorbeeld in gesprek gaan en daarna zei ik het gewoon...heb ik echt moeten leren belangrijk is dat JIJ je goed voelt en dat jij weet wat wel/niet goed voor je kind is! daar moet je zoveel mogelijk aan vasthouden! als bijvoorbeeld mijn schoonmoeder rookt waar de kleine bij is dan zeg ik gewoon tegen haar: ik kan je niet verbieden om niet te roken in je eigen huis, maar als je wil oppassen dan moet het hier wel rookvrij zijn en zou ik het fijn vinden als je buiten of in de serre rookt. anders vind ik het niet prettig. en sja dan kan ze kiezen: of roken bij de kleine, of oppassen...simpel as that...ga me er niet schuldig om voelen! al is het wel lastig.