Omdat Duncan prematuur is en kleiner ligt de voeding lager. Maar ik moet zeggen dat ik dus kijk hoe hongerig hij is, met die 45 komt hij echt te kort. Zo deed ik het met Damian ook en de groeide als een tierelier nadat ik naar zijn behoefte ging kijken ipv het advies van het zh. Duncan is in totaal 135gr afgevallen toen ik in het ziekenhuis lag, de laatste dag was hij alweer 10gr gegroeid. Hoe het nu s weet ik niet, datzie ik pas weer op het consultatie bureau. @marooz, brinta in je borst Fles heeft zijn voordelen ,maar stiekem baal ik wel dat bv niet op gang kwam. Mijn boobs zijn ook weer naar de oude cupmaat gekrompen, dus het mocht eht niet zo zijn hier.
Meiden, help even: hier een huil-baby vanaf 7 uur na een goede voeding! Hij zat daarna beneden op de bank bij papa en sliep lekker en toen ik hem om 8 uur in zijn wieg legde begon de ellende! Half uurtje laten huilen, want hij had immers alles gehad (gevoed, verschoond, aandacht) en wij moesten ook even eten. Toen om 9 uur gevoed en weer daarna huilen. Toen om 10 uur gevoed, maar hij wou niet eens meer (voor het eerst dat hij de borst uit zichzelf losliet!). Wat kan het zijn? Darmkrampjes, pijn van het navelstompje?? Je gaat je echt zorgen maken als ze zo huilen he!
Zogelukkig, soms doen ze dat en heb je helaas geen idee waarom. Kan krampjes zijn of niet lekker in het belletje zitten of misschien werkt het als je je zoontje een beetje inbakert, heb ik hele positieve dingen over gelezen En hou hem anders gewoon lekker bij je, misschien wil hij wel heel graag bij zijn mama zijn! Verwennen kan nog niet en wrs voel jij je ook beter als je hem bij je hebt Mijn meiden hadden het ook wel eens en ik wist ook niet altijd waar HT door kwam, heb ze altijd getroost en ze zijn lief en niet verwend
Nou hehe, heb hem bij ons in bed genomen na een (alweer!) schone luier en nu ligt ie dan eindelijk te slapen! Heb het wiegje goed strak opgemaakt. Het is een drukke man, dus nu kan hij niet met zijn armen en benen trappelen. Soms trapt hij heel de deken weg en ligt hij bloot, ik denk dat hij een trappelzak-baby wordt! Inbakeren moet ik nog wat over lezen, lijkt me interessant voor ons! Goeie tip meis! Weet jij nog op welke dag ze het navelstompje verloren? Kunnen ze daar last van hebben? (Hangt al een paar dagen op half zeven!).
Dat navelstompje, oei, das lang geleden, weetwel dat het soms best lang kan duren en dat je het er bijna zelf af wil trekken omdat het nog aan een dun draadje hangt yakkie, maar zolang je het goed schoonhoud hebben ze er volgens mij geen last van. En goed zo dat je hem bij je hebt genomen! Arme ding heeft maanden in jouw buik gezeten met al jou geluiden en bewegingen, soms missen ze dat gewoon. Lekker doen wat je gevoel je ingeeft, who cares dat hij niets 'mankeert' en gewoon bij jullie wil zijn? Lekker doen!
Oooooooooooooooh meiden.... ik krijg echt de kriebels als ik jullie verhalen hier lees!! Wil ook weten of mijn kleine frum aan de borst goed drinkt, of het sowieso lukt met bv, hoe 't ruikt, of 't veel huilt, hoe hard 't groeit, op wie 't lijkt... ieeeeeeeeeee!!! Ik geniet helemaal met jullie mee
*breekt in* ontstoken oogjes, beetj emoedermelk op druppelen en is zo over! *breekt uit* en bevallen dames gefeliciteerd en geneit lekekr en laat je lekker verwennen. meiden die nog meoten bevallen heel veel s6. Gr. een september 2008 mama
Heey! Mag ik me hier ook aansluiten?? Ik ben maandag bevallen van een zoon, Luca. Hij doet het hartstikke goed. Ik geef geen borstvoeding, omdat ik dat niet voor elkaar kreeg. Hij krijgt flesvoeding en zit nu al op 90 cc per keer. Verder is het een heel rustig mannetje, heel tevreden ook . Ik vind het nog steeds gek dat ik mama ben geworden en kan het ook moeilijk bevatten. Verder veel last van kraamtranen en vermoeidheid. Ik vind het heel fijn om mama te zijn, maar de rose wolk is hier niet echt. Bij jullie wel? Liefs
@Zogelukkig: Meestal kun je darmkrampjes 'zien' doordat de benen meer trappelen. Soort stampen zeg maar. Indien het kindje inderdaad de geborgenheid mist van de baarmoeder is inbakenen een fantastische oplossing. Oja dames vanaf vandaag officieel mei 09 mama. (Zie onze andere topic ) Ben zoooo blij maar ook super moe nu. Ik hoop dat de overige dames ook snel mee kunnen doen aan baby talk.....
FIJNE MOEDERDAG DAMES!!!!!!!! Vooral die die het voor het eerst mogen meemaken! En degene die nog geen beeb vast houden maar rondsjouwen in hun buik: Laat je toch maar lekker verwennen, ook jullie zijn eigenlijk al moeders!
Fijne moederdag meiden!!! @zogelukkig, naar is dat als die kleintjes zo huilen. Gewoon lekker bij je nemen hoor, ze zijn inderdaad nu te klein om te verwennen. Hier trouwens ook weer een trappelzakbeeb. Duncan bleef zich bloot trappen, dus sinds gisteren ligt hij in een ieniminieslaapzakje. Hij had alleen vannacht wel zijn broekje uitgetrappeld @cherrielein, welkom! We hangen nog wel veel bij de nog zwangere mama's, dus het is hier nog rustig. @kroepie, jij mag bijna meid, hoop niet dat je inderdaad tot juni moet wachten om je eigen hummel vast te houden. Ik had vanochtend trouwens iets mafs. Duncan is nu 1,5 week en al die tijd geen stuwing of wat dan ook gehad, mijn boobs zijn elfs weer op de oude maat. Ga ik hem vanochtend voeden, lopen ze leeg Het bed was kleddernat,inc Duncan Raar lijf heb ik, eerst droog staan en nu leeglopen
even snel, nu niet zoveel tijd.. naveltje: wesecinpoeder van weleda!!!!! droogt 't lekker in en is ideaal voor van alles, uitslag en later schaafwonden enz.. Ga nu snel slapen *kijkt streng naar zich zelf *
Goede morgen meiden, Mijn eerste officiele berichtje als Mei-Mama in het Mei-Mama forum, wat een mooi moment! Lees allemaal goede berichten over de Mei-baby's! Genieten meiden! Met Jaylin gaat het goed. Ze zit nu op 8 voedingen van 30cc, en dit gaat er met gemak in. Denk dat we het vandaag weer gaan verhogen. Ze wordt vandaag ook gewogen ben zo benieuwd of ze is afgevallen... Verder gaat het met mij ook goed, heb nu een goede nacht slaap gehad en dat doet een mens ook echt goed! Ik ben zo gelukkig met mijn gezinnetje! Liefs, misspuma
Ons bevallingsverhaal: Wat een rare dag eergisteren 09-05-09. Nadat we een dag eerder op de ECG konden zien dat Stan het heel lekker had daarbinnen er het er niet op leek dat het er ook maar in de verste verte een bevalling aan zat te komen. Toch begon het rommelen weer in de nacht, nadat ik een slaaptabletje had genomen om eindelijk te kunnen slapen. Met het idee dat het wel weer loos alarm zou zijn ben ik op de logeerkamer gaan liggen, heb wat tv gekeken en heb op de therapeutische bal gezeten. Rond 5 uur kwam manlief uit zijn bed, had mij niet eens gemist. Gaat het, vroeg hij... Mmm ja hoor last van rommel, maar zal wel weer loos alarm zijn zeg ik nog teleurgesteld. Hij haalde zijn horloge want bij het zien van mijn staat gelooft hij het niet zo. Hij meet een tijdje en besluit om 6 uur de verloskundige te bellen. Die was net met een bevalling bezig (wiens kindje ze 5 minuten later in haar handen had schijnbaar). Een kwartiertje later was ze er al. Ze keek even en het bleek toch echt begonnen te zijn. Alhoewel 3cm, (normale bevallingstijd wordt gemeten, hoorde ik in de wandelgangen, vanaf 4 cm). Ze zegt dat ze even gaat liggen, douchen en dat we dan rond 8 a half 9 als er nog activiteit is mogen bellen en ze weer komt kijken. Kwart over 8 bellen we weer. Om 8.45 breken mijn vliezen met 4 cm, met hulp van de verloskundige. De verloskundige zegt: Ik ga even hier een paar deuren verderop op kraamvisite en ook hier een straat verderop. Kom ik over een uurtje kijken hoe het ervoor staat. Ze gaat de deur uit en de hel breekt los. Weeen zoals ik ze niet ken. Ik beveel manlief mijn rug te duwen. Naarmate de tijd vordert moet dit alleen harder. Misschien dat douchen werkt. Douche aan: Sooooooooooooooo Neeeeeeeeeeeee.. Dus er maar vlug uit. Ik ga op een stoel zitten en beveel weer in mijn rug te duwen. Ik zit met mijn knieen tegen de muur en manlief duwt mijn rug. Harder harder is alles wat ik zeg. Om kwart voor 9 voel ik me kapot. Uitgeput. Waar blijft de vk?? De bel gaat, daar is ze.... Help me zeg ik terwijl manlief de deur open gaat doen. Oh nee, denk ik nog, moet ik eerst weer op bed liggen, ik wil niet liggen en dit nog uren....... Ze staat in de deur, ik rol de stoel naar het bed. Ze loopt binnen kijkt me aan en zegt : volgens mij heb je persdrang. Geschrokken kijk ik op. Dat is de veranderde houding denk ik nog. Ze pakt de telefoon en belt de kraamzorg. Ik heb assistentie nodig bij een partus. (Tijd op haar telefoon 10.07) Nog meer geschrokken en angstig kijk ik manlief aan. WAT???? We gaan naar het z-huis, toch. Dat hadden we gepland. Verloskundige: Dat red je niet hoor. Ze trekt haar jas uit en manlief gaat onze en haar auto leeghalen. Ze controleert even. Ja, leunend naar achter, doe maar wat je niet laten kunt bij de volgende wee. manlief komt met de lading koffers en tassen boven. En kijkt me even geschrokken als ik me voel aan. Doe maar schatje zegt ie nog. Ik voel een wee komen en denk nog even.... hmmm hoe moet dat. Wat tips krijg ik vanaf de zijlijn toegeworpen terwijl ze samen van alles klaarleggen. Ik kan het niet helpen iets geluid te maken en daardoor kijken ze even op. Ja, zegt de verloskundige weer, daar komt ie al. Ik ga door totdat ik het hoofdje voel staan. Bij de vorige cursus hadden we geleerd dan op te houden omdat ze dan wat moeten doen, met moeite vecht ik tegen de nog lopende wee om te stoppen, de verloskundige kijkt even op en zegt; ga maar door hoor laat maar gaan. Dat laat ik me geen 2de keer zeggen en om 10.14 ligt Stan op mijn bovenlijf! 7 minuten totale uitdrijvingsfase. Geschrokken en schuddend hou ik hem vast. Ondertussen manlief vertellend waar alles ligt. Want we waren niet voorbereid op een thuisbevalling, afvalspul...... (was niet nodig voor ons.) Hydrofielluiers, ach die heeft het ziekenhuis etc. De verloskundige heeft de tijd niet gekregen haar handschoenen aan te doen en manlief ontpopte zich tot de ideale kraamhulp. Pas een uur nadat Stan geboren is, kwam de kraamhulp binnen. Tja tegen 7 minuten valt niet op te rijden! Ik stap onder de douche, stuk, bont en blauwe rug, maar helemaal happy met mijn mannen. De thuisbevalling zien we achteraf dus als een enorm prettige ervaring. Ondanks onze strakke waterdichte planning inclusief lijstjes waarvan dus niets terecht is gekomen..... Alleen het ziekenhuis-mutsje is ons nu dus door de neus geboord
Hallo meiden. Ik ben er even tussenuit geweest en heb via mijn buddy Manny laten weten dat ik een dochter heb gekregen. Mijn meissie is vorige week zondag geboren en alles gaat goed. Tot en met zaterdag had ik kraamhulp en dit is dus het eerste daagje dat ik het helemaal alleen mag proberen. Eigenlijk heb ik het afgelopen week zo druk gehad dat ik helemaal geen tijd (en zin) heb gehad hier of bij de zwangere mei-mama's te reageren. Sorry..... Ik zal proberen hier bij te lezen en af en toe te reageren. Groetjes Rian
was al benieuwd of hier veel geschreven werd... wel onhandig op twee plekken, we kunnen beter allemaal bij de meimamma's blijven en dan in een keer over einde van de maand! zogelukkig, bij krampjes helpt heel goed om over de buik te wrijven (met de klok mee) bij veel huilen helpt dit soms, dan komt er een grote wind en/of poep uit. en daarna wordt het rustig.... maar huilen is soms ook gewoon zomaar, dan hebben ze gewoon even aandacht nodig ofzo.. je weet het nooit! hier ook een draaikont, zou niet weten wat ik moest zonder slaapzak, want ze blijft nog geen 5 minuten onder de dekens... inbakeren heb ik wel eens geprobeerd bij mijn zoon, die was precies zo, nou, hij vond het verschrikkelijk, wilde blijkbaar kunnen trappen en zwaaien... hij gilde hysterisch totdat we hem weer uitpakten. 3 keer geprobeerd en toen opgegeven. hij sliep prima in zijn slaapzak dus daarop gehouden. harmless, leuk je verhaal te lezen, is wel soepel gegaan zo zeg!
Gefeliciteerd Cherrylein! Jammer zeg van de bv! Bij mij ging het ook niet door meerdere omstandigheden, maar op dag 7 pakte hij wel de borst! Heb een paar dagen superhulp gehad met aanleggen, die extra handen waren wel nodig, want hij was erg druk, maar toen hij het eenmaal doorhad ging het super! Het kan nog steeds he? Er zijn verhalen bekend van baby's die na 12 tot 14 dagen nog de borst pakten! Roze wolk; zeker! Maar het is ook al zo gewoon, dat vind ik zo maf!
Ja, trappelen doet hij zeker! Ik eet ook gewoon alles als prei, peper, ui, knoflook, kool, maar misschien moet ik daar wat voorzichtiger in zijn? Ze zeggen tegenwoordig wel dat dat allemaal kan. Ik leg hem nu heel strak onder zijn laken en dat helpt absoluut, dan valt hij meteen in slaap. En we hebben hem veel op de borst gehad, hier ook huidhonger of waren het de regeldagen? Iig was hij gisteren niet huilerig meer en sliep hij zelf een keer tot 5 uur aan een stuk!